เหมือนแบบหัวใจจะหยุดเต้นและจะเต้นไม่ไหวแล้วแบบ มีความเหมือนการออกกำลังกายหนักๆ

ช่วงแรกๆที่เหมือนจะตาย 20 นาทีแรกบนเครื่องออกกำลังกายแบบพระเจ้าจอร์จมันยอดมาก(ไม่รู้ว่า

เรียกว่าเครื่องอะไรนะ) speed 30 level 6 distance 10กว่ากม.แต่เบิร์นไป 200 kcal.  ไม่ได้เว่อร์

แต่เป็นแบบนั้นจริงๆนะ เหมือนคนใจเต้นแบบเรื่อยเออก็เรื่อยๆอ่ะ แต่อยู่ๆก็เจอคนที่ทำให้เป็น

แบบนั้นอ่ะLove at first sight  ประมาณนั้นมั้ง จนเราลืมไปแล้วว่าความรู้สึกว่าชอบเพศตรงข้าม

มันเป็นยังไง ก็ถือว่านานนะจากคนที่แล้ว มันแบบไม่เจอคนที่รู้สึกเคมีคอลด้วยอ่ะ แต่คนนี้เจอแล้ว

แบบเฮ้ยตายแน่ แต่แล้วก็ลืมมันไปเพราะเราไม่มีทางได้โคจรมาเจอกันอีกและเราคงไม่รู้จะทำตัว

อย่างไรต่อไปถ้าต้องโคจรมาเจอกัน แต่แล้วทุกอย่างมันก็ถูกเหวี่ยงกลับไป-กลับมา เหมือนมี

อะไรมาเล่นตลกให้ต้องเจอ และได้ใกล้ จะว่าใกล้ก็ไม่เชิงใกล้ก็เหมือนไกล ไกลก็เหมือนใกล้

แค่ได้เจอ ได้เห็น ได้ทัก ได้พูดคุย ได้สบตา ก็ดีแล้ว

ถึงแม้ว่าตอนนี้ใจมันไม่ได้เต้นรัวๆหายใจถี่ๆ มีผีเสื้อบินเป็นร้อยๆตัวในท้อง แก้มแดงเลือดฝาดหมือน

ไปตบกับใครมาก็ดีแล้วอย่างน้อยไม่เหนื่อยจนเกินไป ค่อยๆกลับมาเป็นตัวเอง ไม่สูญเสียความเป็น

ตัวเองกล้าที่จะรับกับผลที่กลับมาถ้ามันไม่ใช่อย่างที่คิด หรือ อย่างที่หวังไว้ อย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่

สวยงามเสมอโลกนี้น่าอยู่เพราะมีเธอชั้นมีความสุขที่ได้เห็นเธอก็พอ ไม่อยากคิดฝันอะไรไป

มากกว่านี้ ไม่อยากต้องเจ็บปวดอีกอยากให้เธอน่ารักแบบนี้ตลอดไปก็พอ ถึงแม้เธอจะน่ากินมากๆ 

ใครเห็นก็น่าจะท้องว่างI’m hungry กันเลยทีเดียว 555+ เฮ้อ.....หลงอีกละ เรา เพ้อเจ้อตลอด

 มโน..มโน..มโน 555+