และแล้ววันนี้ก็มาถึงเร็วกว่าที่คิด เมื่อออยเปิดประตูห้องนอนละเลิกละลักบอกว่า “คุณๆกระถางตายแล้ว” เมื่อรุ่งเช้า ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเองเพราะก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงเราเพิ่งจะเอากระถางเข้านอนในกล่องประจำตัว ผมรีบวิ่งลงไปที่ชั้นล่าง ในกล่องกระถางนอนนิ่งไม่ไหวติง เราสองคนนั่งข้างๆที่นอนของมัน ลูบขนที่สั้นเกรียนที่เพิ่งจะตัดไปได้ไม่กี่วัน
.
.
ออยพูดกับร่างของกระถางว่าไม่ต้องทรมานอีกแล้วนะกระถางเอ๋ย เหนื่อยมามากแล้ว เราเดินทางกันมาไกลมากจนมาถึงบ้านของเราหลังนี้ ถางอดทนมากๆ เลย ถึงเวลาที่จะได้พักผ่อนแล้ว ส่วนผมคอตีบตันพูดอะไรไม่ออก ถางนอนหลับยิ้มที่มุมปากอย่างเห็นได้ชัด ผมเอื้อมมือไปคลำตัวมันยังอุ่น พลันบอกออยว่ากระถางเพิ่งตายนะคุณ ออยพยายามบีบหน้าอกกระถางบอกว่า ฟื้นสิ ถางฟื้นสิถาง ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้ เร็วกว่าจะคิดมือผมก็ปั๊มหัวใจถาง จนที่สุดบอกออยว่าพอเหอะคุณ ถางไปแล้วล่ะ
.
.
ภาพของลูกแมวตัวเล็ก ๆ ที่คลานด้วย 2 ขาหน้าเข้ามาที่จอดรถหน้าบ้าน วันที่เจอถางวันแรกมันก็มาด้วยอาการที่ไม่ปรกติ 2 ขาหลังเหมือนจะโดนสัตว์มีพิษกัด ผมก็เลยละลายยาแก้อักเสบให้เจือจางแล้วให้มันกินผ่านไป 3 วันมันก็เดินได้เป็นปรกติเลยคุยกับออยว่าเราจะเลี้ยงมันไว้ไหม(ปรกติออยก็จะเอาอาหารแมวไปให้แมวจรที่หน้าบ้านทุกวันอยู่แล้ว) ผมเชื่อในสัญชาตญาณอะไรบางอย่างผมบอกออยว่ามันเลือกเราแล้วนะ ออยอนุญาติให้เลี้ยงนั่นเป็นวันแรกที่มันใด้เข้ามานอนในบ้าน ไม่ใช่ในบ้านสิในห้องนอน ถางต้องนอนในตระกร้าพร้อมห่มผ้าและจะตื่นนอนตอนเช้าพร้อมออย ส่วนชื่อกระถางนั้นมาจากพฤติกรรมที่มันชอบเข้าไปนอนในกระถางต้นไม้แทบจะทุกกระถางทั้งที่บ้านและข้างบ้านล้วนผ่านการนอนกลางวันโดยมันมาแล้วทั้งสิ้น
.
.
ผ่านไปไม่กี่เดือนกระถางก็โดนแท็กซี่เหยียบหมอบอกว่าอาการเป็นตายเท่ากันถ้าผ่านคืนนี้ไปได้กระถางจะรอดแล้วมันก็รอดจนได้แต่ผลกระทบต่อสมองทำให้ถางอยู่ในภาวะมึนงงเดินถอยหลังสะเป่ะสะป่ะต้องช่วยพาไปอึ-ฉี่นอกบ้านเป็นเดือนแม้ในวันที่ฝนตกถางก็ไม่ยอมฉี่ในบ้าน หลังจากวันนั้นทั้งโรคนิ่วเม็ดทราย ระบบทางเดินปัสสะวะอักเสบเรื้อรังกระถางล้วนผ่านมาได้ทั้งหมด
.
.
อุบัติเหตุวันนั้นส่งผลมาจนถึงวันนี้ หลังจากเราย้ายมาอยู่บ้านเช่าที่ศาลายาได้ 2-3 เดือน เพื่อนที่มาเยี่ยมบอกเราว่าแมวเธออินดี้มากเลยวิ่ง ๆ มาหาเราพอเราจะเซลฟี่มันล้มเผล่ะไม่สนใจกล้องเราเลย เราก็ไม่ได้สังเกตอาการที่ว่านี้ จนกระทั่งถางอึที่ขอบ-และนอกกะละมังทรายแมวเราถึงได้รู้ว่าถางไม่สามารถกระโดดข้ามขอบกะละมังเข้าไปยืนอึ-ฉี่ในกะละมังได้ เราจึงต้องเป็นคนอุ้มเขาไปนั่งในกะละมังแล้วถางจะยกก้นอึ-ฉี่เอง เราพาถางไปรักษาที่รพ.สัตว์มหิดลตั้งในเดือนกรกฎาคม 56 ก็คงเหมือนการรักษาทั่วๆไปที่หมอต้องเดาทางก่อนในช่วงแรกๆ เราพาถางไปพบหมอตามที่หมอนัดทุกๆเดือน อาการก็ไม่ดีขึ้นมีแต่ทรุดกับทรุด ขาหน้าทั้งสองข้างเริ่มแข็งตัวกระถางเดินไม่ได้ทำได้แค่นั่งและยันตัวขึ้นยืนแล้วเดินถอยหลังแต่ก็ไปได้ไม่กี่ก้าวก็ล้ม เราค้นหาข้อมูลทุกทางที่จะช่วยรักษากระถางไม่ว่าจะเป็นยาหม้อสมุนไพรเราก็ลอง จนที่สุดเราได้พบกับสัตวแพทย์ฝังเข็มมือ 1 ของเมืองไทย กระถางทั้งฉายรังสีและฝังเข็มรวมทั้งกินยาที่หมอปรุงเอง(เลือดจรเข้!!) หมอก็นัดไปฝังเข็มเรื่อยๆกลับมาก็ต้องแช่น้ำอุ่นวันเว้นวัน แต่จนแล้วจนรอดหมอบอกว่าไม่เคยเจอเคสแบบกระถางตอนไปเรียนที่จีนอาจารย์หมอเคยเล่าให้ฟังว่ามีเคสแบบนี้หมอคิดว่าน่าจะเกี่ยวกับระบบประสาท หมอบอกว่ามีหมอรุ่นน้องที่เก่งมากเรื่องระบบประสาทเขาเพิ่งไปเรียนต่อเฉพาะทางเพิ่งกลับไทยมาไม่กี่วันนี้เองและที่สำคัญเขาอยู่ที่รพ.สัตว์มหิดล หมอเขียนอีเมลล์บอกรุ่นน้องว่าจะส่งต่อเคสเราพร้อมเขียนจดหมายน้อยให้เราเอามาให้หมอรุ่นน้องที่มหิดล
.
.
กระถางเหมือนเริ่มต้นการรักษาใหม่ที่รพ.สัตว์มหิดลทั้งการตรวจเลือด การ x-ray ทั้งตัวและเฉพาะส่วน(คิดแล้วอยากกลับเอาขี้กระถางไปปาหัวหมอคนแรกที่รักษา เราพกซองยาของหมอคนแรกที่จ่ายยาให้ถางไปให้แกงค์หมอฝังเข็มดูและหมอก็บอกว่ายาที่จ่ายให้ถางมีสเตียรอยด์ผสมอยู่มันทำให้แมวเหมือนจะอาการดีขึ้นแต่พอหยุดยาก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม) หมอเรียกเราและหมอคนแรกที่รับเคสไปดูฟิล์มและชี้ให้เห็นถึงสิ่งที่น่าจะเป็นสาเหตุนั่นคือแคลเซี่ยมที่เกาะรอบๆกระดูกสันหลังส่งผลให้ไปกดทับเส้นประสาทที่ควบคุมขาหน้า การรักษาขั้นต่อไปคือส่งไปที่รพ.สัตว์มหาลัยเกษตรทำการฉีดสีเข้าระบบสมองและไขสันหลังเพื่อวินิจฉัยว่าอาการที่เป็นอยู่จะสามารถทำการผ่าตัดได้หรือไม่ต่อไป เราปรึกษากันแล้วบอกหมอว่าเราขอหยุดการรักษาแต่เพียงเท่านี้เพราะหลายๆเหตุผล
.
.
เกือบ 3 ปีที่กระถางไม่ได้วิ่งเล่นเหมือนแมวทั่วไป สิ่งที่ทำได้ก็แค่นั่งและกระเถิบถอยหลัง นอนอยู่กับที่อาจมีถีบตัวดิ้นไปมา จะมีก็แต่ผมกับออยที่อุ้มเดินเล่นไปมากับหมาชื่อต้นหอมที่คอยมาเลียหน้าเลียตัวมันทั้งวัน เวลาจะอึ-ฉี่ผมจะนั่งเก้าอี้แล้วเอาถางนอนหงายบนหน้าขา นวดท้องเบาๆเพื่อเช็คว่าปวดไหมและกระตุ้นการปวดไปในตัว เหมือนเราจะรู้เวลา เหมือนผมจะฟังเสียงมันรู้เรื่องทุกครั้งที่ถางมันร้องว่าหิวน้ำ หิวอาหารหรือปวดฉี่ปวดอึ ถางเป็นแมวที่ร้องเหมียว ๆ ให้ได้ยินแค่ครั้งเดียวตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา หลังจากนั้นเสียงร้องของถางคือ ออยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
.
.
ขณะที่นั่งข้างๆ ร่างของกระถาง เราสองคนปรึกษากันว่าจะฝังร่างของกระถางไว้ที่ไหน ระหว่างต้นจำปีกับต้นมะม่วง ผมเลือกต้นมะม่วงเพราะมะม่วงพันธุ์อกร่องกระถางจะได้อยู่ในใจของเราเสมอ วันหน้าทุกครั้งที่เดินไปเก็บมะม่วงผมก็จะระลึกใด้เสมอว่าที่ใต้ดินตรงนี้มีร่างของกระถางฝังไว้เมื่อหลายปีก่อน
.
.
หลังจากวางร่างของกระถางออยวางดอกไม้บนตัวกระถาง เราสองคนค่อยๆโปรยดินลงไปในหลุม หลับสู่ชีวิตอันเป็นนิรันดร์นะถางนะ อยู่ภายใต้ผืนดินของเราขอให้ความรักของทุกคนที่มีต่อถางจะโอบกอดถางและพาถางไปสู่โลกใหม่ที่ถางจะสามารถวิ่งเล่นได้เหมือนแมวตัวอื่นนะลูกรัก .......
.
.
ขอขอบคุณพี่ๆที่มีส่วนช่วยทำให้กระถางมีชีวิตที่ยืนยาวมาได้จนถึงวันนี้ ผมและออยขอให้บุญกุศลนั้นกลับไปหาพวกพี่ๆร้อยเท่าพันเท่า

Create Date : 19 พฤษภาคม 2559		1 comments
Last Update : 19 พฤษภาคม 2559 15:56:15 น.
Counter : 1333 Pageviews.
Share Tweet