พยานหลักฐานในความผิดทางเพศ

ความผิดที่เกี่ยวข้องกับพยายหลักฐานทางการแพทย์นั้นแบ่งได้คร่าว ๆ ดังนี้

ความผิดเกี่ยวกับการข่มขืนกระทำชำเรา ได้แก่ความผิดตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 276 และฐานกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277
และ ความผิดเกี่ยวกับอนาจาร

ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา278 284 279

โดยการที่จะเป็นการอนาจาร หมายถึงการกระทำที่ไม่สมควรในทางเพศ และรวมถึงารกระทำให้อับอายขายหน้าในทางเพศ และ ต้องเป็นการกระทำต่อเนื้อบุคคลโดยตรง

ก่อนอื่นคงต้องทำความเข้าใจกันก่อนว่า "การชำเรา" หรือ "กระทำชำเรา" หมายถึง การร่วมเพศ มีคำพิพากษาฎีกาที่1133/2509 "ของลับของจำเลยได้เข้าไปในของลับของผู้เสียหายราว ๆ 1 องคุลี ถือได้ว่าเป็นการชำเราแล้ว" และ คำพิพากษาฎีกา 1048/2518 "การชำเราหญิงของลับของชายต้องล่วงลำเข้าไปในช่องสังวาสหรืออวัยวะสืบพันธุ์ขอ่งหญิงไม่ใช่ช่องทวารหนัก
เมื่อทำความเข้าใจกันแล้วว่ากระทำชำเราคืออะไรก็มาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า

แต่สิ่งที่จะพิสูนจน์ได้ดีที่สุด คือคราบอสุจิในอวัยวะเพศหญิง (เฉพาะในกรณีที่ผู้กระทำผิดสำเร็จความใคร่)

พยานหลักฐานต่าง ๆ สามารถแบ่งออกได้เป็นประเภทต่าง ๆ ดังนี้

พยานหลักฐานจากผู้เสียหาย
เช่น อายุของผู้เสียหายเป็นองค์ประกอบความผิด
สภาพร่างกายและจิตใจของผู้เสียหาย
บาดแผลตามร่างกายผู้เสียหาย
หลักฐานทีแสดงว่ามีการร่วมเพศ หรือเป็นการกระทำที่เกี่ยวกับเพศ เช่น ร่องรอยฟกช้ำหรือฉีกขาดบริเวณอวัยวะเพศของผู้เสียหาย คราบอาสุจิตามร่างกายผู้เสียหาย
ลักษณะเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายของผู้เสียหายขณะเกิดเหตุ

พยานหลักฐานจากผู้ต้องหา
บาดแผลที่เกิดจาการต่อสู้
หลักฐานที่แสดงว่าอาจมีการร่วมเพศ หรือะเป็นการกระทำเกี่ยวกับเพศ เช่นมีบาดแผลที่อวัยวะเพศ มีเซลล์เยื่อช่องคอลดติดที่ปลายอวัยวะเพศ
ลักษณะเสื้อผ้า เครื่องแต่งกายของผ้ต้องหาในขณะเกิดเหตุ

พยานหลักฐานจากสถานที่เกิดเหตุ
เช่น คราบเลือด คราบอสุจิ

ในคดีความผิดทางเพศที่เกี่ยวกับการชำเรานั้น แพทย์เป็นผู้ตรวจต้องให้ความเห็นว่ามีการชำเราหรือมีการร่วมเพศหรืไม่ ซึ่งในกรณีที่มีการชำเรา ต้องตรวจพบว่า "มีหลักฐานของการที่อวัยวะเพศชายล่วงล้ำเข้าไปในช่องคลอดของผู้เสียหาย"

เช่น พบการฉีกขาดของเยื่อพรหมจารีย์ใหม่ ๆ (มีลิ่มเลือดติดอยู่) หรือการฉีกขาดของผนังช่องคลอดร่วมกับการตรวจทางเคมี พบสาร "อะคิดฟอสฟาฟเตส" (เป็นเอ็นไซน์ในต่อมลูกหมาก) และมีอยู่ในน้ำอสุจิเป็นปริมาณมาก เมื่อคราบอสุจิโดนน้ำยาแล้วจะปรากฎเป็น สีม่วงหรือแดง หรือการพบตัวอสุจิในช่องคลอด

แพทย์อาจให้ความเห็นเกี่ยวกับระยะเวลาที่มีการชำเราได้

โดยดูจากหลักฐานดังนี้

พบว่ามีการฉีกขาดของอวัยวะสืบพันธ์ของผู้เสียหาย และมีลิ่มเลือดเกาะอยู่ หรือเลือดกำลังไหลซึม แสดงว่าการชำเรานั้นเกิดขึ้นไม่เกิน 24 ชั่วโมง

• พบว่ามีการฉีกขาดของอวัยวะสืบพันธ์ของผู้เสียหาย มีคราบหนอง บางคราวมีกลิ่นเหม็น แสดงกว่าการชำเราที่เกิดขึ้น เกินกว่า 24 ชั่วโมง
  
  

พบของเหลวสีขาวขุ่นเป็นมูก ซึ่งมีลักษณะคล้ายน้ำอสุจิและเมื่อส่องกล้องด้วยกล้องจุลทรรศน์ พบตัวอสุจิเคลื่นไหวได้ แสดงว่าการร่วมเพศน่าจะเกิดภายใน 3 ชั่วโมง

• การตรวจพบตัวอสุจิในช่องคลอดจำนวนน้อย และเป็นตัวอสุจิที่ไม่เคลื่อนไหวแล้ว แสดงว่าการร่วมเพศเกิดขึ้นภายใน 7 วัน
  
  

ในการครวจพบเยื่อบุช่องคลอดติดปลายอวัยวะเพศของผู้ต้องหา แสดงว่าผู้ต้องหานั้นร่วมเพศมาใหม่ ๆ ก่อนที่จะมีการล้างอวัยวะเพศ (โดยตรวจโดยใช้ Lugol's Solution) ลงบนเยื่อบุช่องคลอดนั้น โดยการใช้แผ่นกระจกแตะที่บริเวรอวัยวะเพศชาย เมื่อถูกน้ำยาแล้วจะเกิดสีน้ำตาลไหม้หรือสีช็อคโกแลต

• ถ้าตรวจพบว่ามีการฉีกขาดของหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศและมีเลือดซึม แสดงว่าผู้ต้องหาผ่านการร่วมเพศมาภายใน 24 ชั่วโมง
  
  คราวหน้า เราจะมาว่ากันด้วยเรื่องของการชันสูตรพลิกศพครับ
  
  
  
  

   

  Create Date : 22 กันยายน 2549		1 comments
  Last Update : 22 กันยายน 2549 20:53:07 น.
  Counter : 2149 Pageviews.
  Share Tweet