Welcome to My World...
Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2550
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
19 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 

เซ็งคนโตแล้วไม่รู้จักคิดกับคนหน้าด้าน

หายหน้าหายตาไปนานจาก blog เพราะด้วยที่ชีวิตยุ่งมาก ตั้งแต่ทำงาน ทั้งงานสอน วิจัยและอื่นๆ แต่ที่จะมาบ่นวันนี้ไม่เกี่ยวกับชีวิตการงาน เกี่ยวกับชีวิตชาวบ้านโดยแท้...มันเริ่มเหลืออดแระ..

ชาวบ้านที่ว่านี้ก็คือ น้องชาย เราเอง อ่อนกว่าเราสองปี อายุ 25 ละ กับแฟนมัน (หรือเรียกอีกอย่างว่าเมียมันน่ะแหละ ...แต่เค้ายังไม่ได้แต่งงานกันนะ )
เรื่องมีอยู่ว่า น้องเรารู้จักกับผู้หญิงคนนี้สักสองปีได้แล้ว ที่ทำงาน ก่อนอื่นมากล่าวถึงหัวนอนปลายเท้าของผู้หญิงคนนี้ก่อน

เป็นลูกครึ่ง เมกามั้ง (แต่ไม่รู้ว่าเคยได้เจอพ่อป่าว) โตมาทางเหนือ ลำปาง ตั้งแต่เด็กๆ ตระกูลแม่อยู่ที่นั่น บ้านไม่ได้ทำอะไร ทำสวนทำนา (เราไม่ได้ดูถูก) ต้องส่งเงินกลับบ้านทุกเดือน (ดีๆ รู้จักกตัญญู) จบ ป.ตรี (สาขาไรไม่รู้ ไม่ได้ถาม) โรงเรียนรัตนบัณฑิต หน้าตาก็โอเค

น้องเรา จบวิดวะ ม.กรุงเทพ แต่เกรดห่วยแตก หางานโคตรยาก ตอนที่เค้ารู้จักกันใหม่ๆ ตอนนั้นเราอยู่สวีเดน เลยได้ยินเรื่องราวต่างๆผ่านแม่ แต่น้องมันก็ส่งรูปมาให้ดู บอกว่าสวยนักสวยหนา จากที่แม่เล่าได้ความว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่กล้ามาบ้าน (ปกติเวลาลูกมีแฟนพ่อแม่จะบอกว่าให้มาบ้าน เพราะไม่อยากให้ไปเที่ยวดึกดื่นข้างนอก) แต่พากันไปเที่ยว น้องเรากลับบ้านตีหนึ่งตีสอง (ซึ่งมันไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน) พ่อแม่ก็เริ่มเครียด และเป็นห่วง .....

จนเรากลับมา ตอนนั้นเค้าเริ่มเข้าบ้านแล้วมั้ง จำไม่ได้ว่าเจอครั้งแรกยังไง แต่ตอนเรากลับมาใหม่ๆ น้องเราเป็นไข้เลือดออก (ก่อนที่เราจะเป็นตาม ) ผู้หญิงคนนี้ก็มาเฝ้า
ไปๆมาๆ เริ่มมาถี่ขึ้นๆ แรกๆเราก็รู้สึกดีด้วยหรอกนะ แต่เค้าไม่เคยคุยกับเราหรอก (แฟนคนก่อนมัน คุยกับเราดีมาก แต่ทำไรเองไม่เป็นเลย) ไปไหนมาไหนเราก็มีของฝากมาให้

จนมาหลังๆ สักต้นๆปีนี้น่ะแหละ เฮ้ย มันชักมาถี่ไปป่าววะ แถมมาก็มานอนอยู่ในห้อง (ที่บ้านเรามันจะมีห้องข้างล่าง ไว้ดูโทรทัศน์ มีฟูกอันนึง ประตู ผ้าม่านเปิดไว้ตลอด ไม่ได้ลับตาคนอะไรมากมายหรอก) ช่างกล้าอะไรเช่นนี้ พ่อแม่ก็อยู่ เราก็อยู่ เรายังไม่เคยไปนอนโซฟาบ้านแฟน (ขณะที่มีคนอื่นอยู่ด้วยเร้ยย ) จนถึงทุกวันนี้ มามันทุกวัน เลิกงานปุ๊บนั่งมอไซด์มา เพื่อกินข้าวเย็น สามทุ่ม น้องเราขับรถไปส่ง (ขนาดมันไปทำงานเองยังนั่งรถเมลล์ไป) เดี๋ยวนี้มีพัฒนาการ นอนมันที่ฟูกนั้น นอนมันทั้งสองคน วันดีคืนดีแอบลูบๆคลำๆกันใต้ผ้าห่ม (คงนึกว่าไม่มีใครเห็น) เสาร์-อาทิตย์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ มามันตั้งแต่เที่ยง เอ๊ะ ไม่ได้มาเองด้วยนะ ไอ้น้องเราต้องขับรถไปรับ นอนดูทีวีมันถึงเย็น กินข้าว สามทุ่มกลับ ....ประมาณว่าแมร่งง ถ้าย้ายมาอยู่ได้คงมาแล้ว พ่อแม่ไม่เคยเกรงใจ

มีอีกๆ วันไหนน้องเราทำงานกลับช้า มานอนคอยเลย กดออดให้คนเปิดประตูให้ เดินขึ้นบ้าน นอนดูทีวีคอยเลย สบายซ๊า...
เดี๋ยวนี้เจอเราไม่ไหว้แล้ว น๊านๆๆ ทีจะไหว้สักครั้ง แต่เดี๋ยวนี้เราก็ไม่สนทนา ไม่ยุ่งด้วยแล้ว หน้ายังแทบไม่อยากจะมอง กินข้าวก็ไม่อยากร่วมโต๊ะด้วย
เคยคุยกับน้องครั้งนึงว่า ทำไมต้องมาทุกวันเลยเหรอ ไม่เกรงใจพ่อแม่บ้าง มันก็เงียบบ แล้วก็มาเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ก็อ่ะนะ พ่อแม่ ไม่เคยว่า เราก็ถามว่าทำไมไม่ว่าบ้าง แม่ก็บอกถ้าว่ากลัวมันออกไปเที่ยวกลางคืนอีก เป็นห่วง มานอนให้เห็นๆอยู่กับบ้านอย่างนี้ค่อยห่วงน้อยหน่อย เฮ้อ สงสารพ่อแม่จัง

เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ไม่รู้จะพูดยังไง ดูผู้หญิงคนนั้นไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย หน้าด้านมากๆ ไม่เคยช่วยออกค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าวเลย (เราแต่งงาน แฟนเราเข้ามาอยู่ด้วย ยังช่วยแม่ออกค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าว ขนาดเดือนนึงอยู่ไม่กี่วัน เพราะไป ตปท. บ่อย) ยัยนี่ไม่เคย...แถมผลาญน้ำมันให้ไปส่งอีก ค่าโทรมือถือน้องเราเดือนเป็นพัน เจอกันทุกวันแล้วยังต้องคุยกันทุกคืนอีก ตรูจะบ้าตาย ไอ้น้องเราก็เหมือนคนไม่มีสมอง ไม่เคยคิดอะไรเลย ยัยนั่นสั่งให้ทำอะไรก็ทำ วันๆ ถ้าว่างจากทำงาน มันก็นั่งเล่นเกมส์ เลี้ยงปลา....สรุปเหมือนมันโง่เอง...จำเริญละ ทั้งคู่

เราก็เครียดแทนพ่อแม่ สงสารพ่อแม่ จริงๆเราไม่เดือดร้อนอะไรหรอก เดี๋ยวอีกไม่นาน เรากับแฟนเราก็จะย้ายไปอยู่บ้านที่กำลังจะสร้างใหม่แล้ว (แต่อยู่ใกล้ๆกันน่ะแหละ) อีกหน่อยบ้านนี้แม่คงยกให้น้อง (มันสบายมั้ยล่ะ บ้านก็ไม่ต้องผ่อน) ผู้หญิงคนนั้นคงกะเกาะน้องเรากินเลย (เราไม่ได้มองโลกในแง่ร้าย) ตอนนี้เราเกลียดผู้หญิงคนนี้สุดๆ มาเป็นภาระให้บ้านเรา แค่น้องเรามันก็เป็นภาระให้พ่อแม่อยู่แล้ว เอาอะไรกับมัน เงินเดือนเจ็ดแปดพัน ค่าโทรสับปาไปพันกว่าแล้ว ยังเอาเมียมาเป็นภาระให้พ่อแม่อีกคน อ่อลืมบอก เงินเดือนผู้หญิงคนนั้นก็ประมาณเดียวกันกับน้องเราเนี่ยแหละ แต่คงเหลือไว้ส่งให้ที่บ้านเยอะ เพราะค่าน้ำ ค่าไฟ ที่ห้องก็แทบไม่ได้อยู่ มาอยู่บ้านเราตลอด ค่ากิน ก็กินบ้านเราทุกวัน

กะว่าวันไหนทนไม่ได้จะด่าให้ไม่ยั้ง ผู้หญิงอะไรหน้าด้าน มานอนเฝ้าผู้ชายถึงบ้านทุกวัน พ่อแม่สอนมาให้ทำอย่างนี้เหรอ อ่อลืมไป คงแม่สอนเพราะพ่อคงไม่เคยเจอ ต่อไปถ้ามีลูกสาวคงสอนให้ไปนอนเฝ้าผู้ชายอย่างนี้ คงไปว่าไปสอนลูกไม่ได้ เพราะตัวเองก็ทำมาก่อน
สุดท้าย เราคงคิดมาก เกิดมันแต่งงานกันจริงๆ อยู่ๆกันไปไม่มีกิน เมียมันยุให้ขายบ้านหนีไปเช่าห้องอยู่แน่เลย กลัวจริงๆ สมบัติตั้งแต่เป็นของยาย จะมาหมดไปก็เพราะมันเนี่ยแหละ

ไม่รู้ว่าเราใจแคบ หรือน้องเรามันโง่จริงๆ กันแน่....

บ่นๆให้ฟังไปอย่างนั้นแหละ เพราะไม่รู้จะทำยังไงดี




 

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550
6 comments
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 21:33:59 น.
Counter : 2311 Pageviews.

 

งั้นพี่สาวก็อายุ 27 สอนอะไรฮับ

 

โดย: ต่วยเม้ง (Tengtornado ) 19 พฤศจิกายน 2550 21:54:31 น.  

 

ใช้สติก่อนจ้า แม่เราชอบใช้คำนี้บอก อิอิ

ใจเย็นๆนะคะ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี ยังไงก็น้อง

 

โดย: StarInDark 19 พฤศจิกายน 2550 22:40:29 น.  

 



ขอให้ผ่านไปด้วยดีค่ะ

 

โดย: Jannyfer 19 พฤศจิกายน 2550 22:47:08 น.  

 

-*-
ยังดีนะเนี้ยะ ที่น้องเป็นผู้ชาย เฮ้อ...


เอาใจช่วย แต่ก็ใจเย็นๆก่อนก็ดีนะคะ

 

โดย: Chollaphin 20 พฤศจิกายน 2550 11:07:49 น.  

 

ขอบคุณทุก คห ค๊า จะพยามอดทน และภาวนาให้เค้าเลิกๆ กันซะที

 

โดย: 245CM 20 พฤศจิกายน 2550 20:12:24 น.  

 


เป็นเราคงเต็มทนเหมือนกัน

 

โดย: mopsen dog 11 ธันวาคม 2550 23:05:05 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


245CM
Location :
Goteborg Sweden

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add 245CM's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.