ณ อรุณพระคุ้มครอง
อุ่นไอทิวากรจรัส อนวัชระยับภา องค์บุญพระสากิยบุตรา จรบาทงดงาม
ปิ่นโตกะย่ามทหระย่าง ทิศทางเจริญตาม อาภาสจีวรอร่าม อุยยามบำเพ็ญเพียร
ย่างบิณฑบาตละกิเลส จรเขตวินิตเจียร โปรดสรรพสัตว์บุณยเที้ยร วิริเวียรขจัดมนท์
ยังอัตภาพเพราะภิกษา ฆรวาสบังคล น้อมจิตรคะนึงสุจิกุศล สุวิมลเพราะผลบุญ
รับภัตรจากวรวิหาร บทวารผะดาจุน โคจรคามกรุณหนุน ผลิวิรุฬห์พระฮามเยือน
เช้านี้นำพี่อธิษฐาน ฉทวารมิแปดเปื้อน แล้วเข้ามหานสะ ณ เรือน กะพระเคลื่อนถวายพลัน
หุงข้าวละมุนวิสุทธ์หอม ผลงอมพะพร้อมทัน แกงต้มขนมสมิทธ์ฉัน ฐิตะมั่นมุตั้งใจ
พวงดอกกมุทพิศุทธ์วับ ทลพับตะแต่งใบ อีกสิบลุย่างระยะวิสัย นมะใจระลึกตน
ด้วยอานิสงสบุญกรรม ดลธรรมนะบันดล แด่บุพการปิยะพหล สุขล้นนิรันดร
ถึงวงศวานรตะสุขี คุรุมีพิพัฒพร ถึงสัพพะทุกข์รหิตถอน ศุภกรจะค้ำจุน
ถึงนงพะงาหทยขวัญ ชระกรรม์นิการุญ ขอรักสถิตถิระวิชุณห์ ณ อรุณพระคุ้มครอง
วสันตดิลก
คำอธิบายศัพท์
ทิวากร น. พระอาทิตย์; (กลอน) กลางวัน
อนวัช, อนวัช [อะนะวัด, อะนะวัดชะ] ว. ไม่มีโทษ, ไม่มีที่ติ, ไม่มีตําหนิ
จรบาท [จอระ-] (กลอน) ก. เดินไปด้วยเท้า, ตรงกับคําว่า บทจร.
ทหระ [ทะหะ-] (แบบ) น. เด็ก. ว. หนุ่ม. (ป., ส.).
อาภาส [พาด] น. รัศมี, แสงสว่าง. (ป., ส.).
อุยยาม น. ความหมั่น, ความบากบั่น, ความขยันขันแข็ง. (ป.; ส. อุทฺยาม).
บุณย์ น. บุญ. (ส. ปุณฺย; ป. ปุญฺ?)..
เทียร, เที้ยร ก. ย่อม, ล้วนแล้วไปด้วย.
เวียร ก. เพียร.
อัตภาพ น. ตน, ลักษณะความเป็นตัวตนหรือบุคคล. (ป. อตฺตภาว).
ภิกษา น. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).
บังคล ก. มอบให้ เช่น เป็นบังคลแก่ท่านแล. (ม. คําหลวง วนปเวสน์).
ภัต, ภัต, ภัตร [พัด, พัดตะ, พัด] น. อาหาร, ข้าว. (ป. ภตฺต).
บทวาร [บดทะวาน] (แบบ) น. ชั่วก้าวเท้า, ระยะก้าวเท้า
โคจรคาม [โคจะระ-] น. หมู่บ้านที่ภิกษุไปบิณฑบาตเสมอ.
วิรุฬห์ ว. เจริญ, งอกงาม. (ป.; ส. วิรูฒ).
พระหาม, พระฮาม (กลอน) น. เวลาเช้ามืด. (ข. พฺรหาม).
ฉทวาร [ฉะทะวาน] น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
มหานสะ [มะหานะสะ] น. ครัว, โรงครัว. (ป.).
สมิทธ์, สมิทธิ [สะมิด, สะมิดทิ] ว. สําเร็จพร้อม, สมบูรณ์, สัมฤทธิ์, เขียนว่าสมิต ก็มี. (ป.).
ฐิตะ [ถิตะ] (แบบ) ก. ยืนอยู่, ตั้งอยู่แล้ว. (ป.).
กมุท [กะมุด] (แบบ) น. บัว เช่น ส่งดวงกมุทให้กัณหา. (ม. คําหลวง มัทรี).
ทล [ทน] (แบบ) น. ใบไม้, กลีบดอกไม้. (ป., ส.).
พหล [พะหน] ว. มาก, ใหญ่, หนา, ทึบ. น. กองทัพใหญ่. (ป., ส.).
รตะ [ระตะ] น. ความสุข, ความสนุก. ก. ยินดี, ชอบใจ, สนุก. (ป., ส. รต ว่าผู้ยินดี).
พิพัฒ ก. เจริญแล้ว. (ป. วิวฑฺฒ; ส. วิวรฺธ).
รหิต ก. ปราศจาก, หายไป. (ป.).
ศุภกร ว. ที่ทําความเจริญ, ที่เป็นมงคล. (ส.).
ชระ ๑ [ชฺระ] ว. สะอาด, บริสุทธิ์, เช่น ให้ฉลักแสบกภาพอันชระ. (สมุทรโฆษ).
กรรม์ [กัน] (กลอน) น. กรรม
ชุณห [ชุนหะ] (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ป.).
เทพทอง
Create Date : 08 สิงหาคม 2554 |
Last Update : 10 สิงหาคม 2554 20:59:31 น. |
|
24 comments
|
Counter : 2157 Pageviews. |
|
|
ผู้ที่เกิดวันจันทร์(โดยเฉพาะหญิงสาว)เป็นคนที่มีอารมณ์แปรปรวนที่อ่อนไหวง่ายที่สุดโกรธง่ายหายยาก จิตในเนื้อแท้เป็นคนที่อ่อนหวานมากแต่ยามร้ายก็น่ากลัวดุจพยัคฆ์ ชอบให้คนยอมรับในความคิดของตนเองมากกว่าขัดแย้ง ในวัยเด็กมักเป็นคนที่ถูกเลี้ยงดูอย่างค่อนข้างตามอกตามใจ นิสัยร่าเริง ชอบร้องรำทำเพลง ภายนอกมองเงียบ ๆแต่ภายในเป็นคนเจ้าชู้พอสมควรคนวันจันทร์ชอบการงานที่ได้มีโอกาส ออกสังคมเจอะเจอกับผู้คนมากหน้าหลายตาเป็นส่วนใหญ่มักจะชอบงานเกี่ยวกับสิ่งสวย ๆ งาม ๆ เป็นคนที่เจ้าระเบียบที่อ่อนหวาน อยู่ที่ไหนชอบโดดเด่นเสมอ จึงชอบแต่งตัวเนี๊ยบตลอดเวลา โดยมากเน้นที่สีหวานๆเป็นหลักด้วยอุปนิสัยเป็นคนหวานนั่นเอง และก็ถูกโฉลกกับตัวเองพอดี