|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
Being John Malkovich - ฟิล์มนัวร์ หรือแค่นัวเนีย?
เย้ ในที่สุด ก็สอบเสร็จแล้วครับ (แต่ทำไม่ได้เลยซักกะวิชา ฮือๆ) แต่เอาเถอะ มันคงไม่เลวร้ายมากหรอกเนอะ ว่าแล้วก็มาพูดถึงเรื่องหนังดีกว่า เพิ่งส่งข้อสอบไปเมื่อกี้นี้เองครับ กับคำถามงงๆ ที่ถามว่าตกลงหนังเรื่องนี้ มันจะนัวร์หรือเปล่า? ลองไปดูคำถามกันดีกว่าครับ ใครคิดไม่เหมือนยังไง ก็แสดงคห. ได้นะครับ :D
1. ภาพยนตร์เรื่อง Being John Maklovich จัดว่าเป็นประเภทฟิล์มนัวร์ (Film Noir) ที่สะท้อนด้านมืดของมนุษย์ โดยผ่านเรื่องราวและบุคลิกของตัวเอกในเรื่อง
ให้นิสิตชี้ให้เห็นว่า Being John Malkovich มีเนื้อหาสาระ ศิลปะด้านภาพและการนำเสนอในลักษณะที่เป็นฟิล์มนัวร์หรือไม่ ถ้าใช่ มีลักษณะใดบ้างที่ทำให้จัดเข้าเป็นหนังที่เรียกว่าฟิล์มนัวร์ และถ้าไม่ใช่ มีลักษณะใดบ้างที่ทำให้ไม่อาจจัดว่าเป็นฟิล์มนัวร์
ตอบ โดยส่วนตัว ข้าพเจ้าเห็นว่า ภาพยนตร์ที่สร้างขึ้นจากฝีมือการเขียนบทของชาร์ลี คอฟแมน ส่วนใหญ่แล้วมักจะมีลักษณะ เพี้ยนๆ และ ประหลาดๆ อยู่หลายประการ ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์เรื่องล่าสุดอย่าง Eternal Sunshine of the Spotless Mind ที่แม้นว่าหน้าหนังอาจจะเป็นหนังรักโรแมนติกธรรมดาๆ แต่กระนั้น หากสำรวจตรวจตราดูให้ดีๆ ก็จะพบว่า เอาเข้าจริง ภายใต้ เรื่องราวความรักที่ซาบซึ้งตรึงใจ กลับอุดมไปด้วยเรื่องราวความยุ่งเหยิง อลหม่านจนยากเกินจะบรรยาย - กับการนำเอาเรื่องราวเหนือจริง (Supernatural) , เรื่องจินตนาการ (Fantasy) มาผสานเข้ากับความรักแบบดราม่า !? หรือจะเป็นการเล่าเรื่องที่ใส่ลูกเล่นเล่าวกไปวนมา นำเอา ความทรงจำ มาเกาะเกี่ยว ความทรงจำ ทำให้เรามี ความทรงจำ (?)
ทั้งหมดนี้ จึงเป็นสมการประหลาดๆ แนว คอฟแมน ที่มีความเป็นเอกลักษณ์เป็นอย่างยิ่ง ...Being John Malkovich ก็เช่นกัน หนังยังคงความยุ่งเหยิงแบบคอฟแมนไว้ครบถ้วน - กับเรื่องราวประหลาดๆ เหนือจริง (Supernatural/Fantasy) อย่างคนมุดอุโมงค์แล้วสามารถเชื่อมต่อกับร่างของคนอื่นได้ หรือจะเป็นเรื่องขำขันเพี้ยนๆ (Comedy) ในหลายๆ ฉาก อย่างฉากการวิ่งไล่จับกันในสมองของมัลโควิช เป็นต้น
ซึ่งเมื่อความเพี้ยน ประหลาด และยุ่งเหยิงเหล่านี้มารวมตัวกัน จึงเป็นเรื่องค่อนข้างยากที่จะจัดประเภท (Genre) ให้กับภาพยนตร์จากปลายปากกาของคอฟแมนได้ อย่างไรก็ดี หากลองตรองดูให้ดี ก็จะพบว่า เอาเข้าจริง หนังเพี้ยนๆ หลุดโลกๆ อย่าง Being John Malkovich แท้จริงแล้วก็มิได้เล่าเรื่องแหกคอกเป็นอื่นไกล เพราะจริงๆ มันก็ดำเนินตามสูตรของหนังสายพันธุ์ที่เจริญเติบโตในอเมริกาช่วง ค.ศ. 1940 1950 ที่เรียกว่า ฟิล์มนัวร์ นั่นเอง
อย่างที่ทราบกันดี ว่า Noir เป็นคำที่มีรากศัพท์มาจากภาษาฝรั่งเศส ที่แปลว่ามืด หรือ ดำ , เรื่องราวแบบ นัวร์ๆ จึงดำทะมึนสมชื่อ เช่น หลายเรื่องอาจเล่าเรื่องของการโจรกรรม , ฆาตกรรม (แบบฟิล์มนัวร์เรื่องแรกๆ อย่าง The Maltese Falcon), และอีกหลายเรื่องก็อาจเล่าเรื่องของฆาตกรโรคจิตผู้ผิดหวังในชีวิตอย่างรุนแรง (แบบในเรื่อง Guncrazy, D.O.A) แต่กระนั้น ก็ใช่ว่าถ้าไม่มีโจรห้าร้อย ไม่มีปืน ไม่มีมาเฟีย จะไม่ใช่ฟิล์มนัวร์ เพราะว่ากันตามจริง แก่นที่สำคัญที่สุดของ นัวร์ ก็คือ การสะท้อนด้านมืดของ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน !
ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น หนังฝีมือการกำกับของเปโดร อัลโมโดวาร์ (All About My Mother, Talk to Her) อย่าง Bad Education เราจะเห็นว่าภายใต้ภาพเคลื่อนไหวที่เล่าซ้อนไปซ้อนมา แทบจะไม่มีปืนให้เราเห็น ไม่มีโจรผู้ร้าย ไม่มีอาชญากรรม หรือมาเฟียเลยแม้แต่น้อย แต่กระนั้น หนังเรื่องนี้กลับถูกจัดให้อยู่ในตระกูลของ ฟิล์มนัวร์ อย่างไม่ต้องสงสัย ทั้งนี้ก็เพราะมันสะท้อนให้เห็นภาพของคนในด้านร้าย ผ่านนางมารร้าย (Femme Fatale) อย่างตัวฮวนนั่นเอง (ตามท้องเรื่อง ผู้แสดงคือ เกล การ์เซีย เบอร์นัล ซึ่งเป็นผู้ชายและรับบทเป็นเกย์ !)
ฉะนั้นแล้ว เมื่อพิจารณาถึงคำจำกัดความของ นัวร์ ดังที่กล่าวมา ก็จะพบว่า Being John Malkovich ก็แทบไม่ได้ต่างไปจากนิยามความเป็น นัวร์ เหล่านั้นเลย เริ่มจาก แก่นและเนื้อหาหลัก เราจะเห็นว่า Being John Malkovich ถือเป็นการสะท้อนแง่ร้ายของมนุษย์เต็มๆ - หนังว่าด้วยเรื่องของ Craig ผู้ประกอบอาชีพเป็นนักเชิดหุ่น และเกิดไปเจออุโมงค์ที่สามารถทำให้เขา เชิดหุ่น มัลโควิชได้ ...มองเพียงแค่การเชิดหุ่น (โดยไม่ต้องไปตีความเนื้อหาในส่วนอื่นต่อ) ก็จะพบว่า เสี้ยวเล็กๆ เสี้ยวนี้ มันคือด้านมืดของมนุษย์อย่างแท้จริง กับการที่ คน (หลายคน) ชอบบงการผู้อื่น , กับการที่ คน (หลายคน) ชอบโยงใยผู้คนราวกับผู้อื่นคือผักปลา ไม่มีชีวิต จิตใจ ซึ่งคนที่โยงใย ก็ไม่ใช่ใครอื่นไกล มันคือ หญิงร้าย ชายชั่ว ตามสูตรฟิล์มนัวร์นั่นเอง
ตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้ ล้วนแล้วแต่มีความชั่วร้ายอยู่ในตัวทั้งสิ้น เพื่อแจกแจงให้ละเอียด ก่อนอื่น ขอเริ่มจาก Craig ก่อน - อย่างที่บอกไป เขาคือ ชายผู้ชอบการโยงใยผู้คนอยู่เป็นนิจ มีคำพูดหนึ่งที่เขากล่าวไว้ในหนัง เขาพูดประมาณว่า เหตุที่ฉันชอบการเชิดหุ่น ก็เพราะ มันทำให้ฉันได้เข้าไปอยู่ในชีวิตของคนอื่น ...ทำให้ฉันได้เห็น รู้สึก เคลื่อนไหวได้แตกต่างออกไป ซึ่งประโยคนี้ จะมิได้เป็นเรื่องที่ผิดหรือเสียหายเลยแม้แต่น้อย หากสิ่งที่เขาบงการเป็นหุ่น ไม่ใช่ คน ! พ้นจากนี้ Craig ยังมีความชั่วร้ายอื่นๆ เคลือบแฝงอีกมาก ทั้งการนอกใจภรรยา อยากจะไปมีอะไรกับเพื่อนร่วมงานอย่าง Maxine (ซึ่งในช่วงกลางเรื่อง Craig ถึงขั้นขังภรรยาไว้ในกรงราวกับสัตว์เลี้ยง) , หรือจะเป็นความทะยานอยาก ต้องการมีชื่อเสียงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด (ถึงขั้นอาศัยร่างของมัลโควิชไต่เต้าไปสู่ความสำเร็จทางหน้าที่การงาน) ด้วยพฤติกรรมไร้คุณธรรม หาคุณงามความดีไม่เจอเหล่านี้ จึงไม่น่าจะผิดนัก หากจะกล่าวว่า Craig คือ ชายชั่ว หรือ บุรุษเลว ในอาณาจักรแห่งฟิล์มนัวร์
สำหรับตัวเอกฝ่ายหญิงอย่าง Lotte แม้นว่าจะเป็นสตรีเพศ แต่กระนั้น ความชั่วร้ายของเธอก็ไม่ได้ต่างไปจาก Craig เลย เราจะเห็นว่า Lotte ก็มีความสนุกใน การทำตัวเป็นคนอื่น ไม่แพ้ Craig , เธอสนุกกับการโยงใยมัลโควิช ถึงขั้นอยากจะแปลงเพศเป็นผู้ชายเสียด้วยซ้ำ!
ซึ่งนี่เป็นเพียงแง่ร้ายในขั้นเริ่มแรกเท่านั้น เพราะจากนี้เป็นต้นไป หลังจากเรื่องราวดำเนินต่อ เราจะเห็นว่า แท้จริงเซ็กซ์ที่ Lotte ต้องการมีกับ Maxine มันไม่ได้มีไว้เพื่อความสุข หากแต่เป็นการสร้างภาระและโยนความทุกข์ให้กับผู้อื่นแต่เพียงฝ่ายเดียว! (ผู้ที่ทุกข์เพราะพฤติกรรมทางเพศที่แปรเปลี่ยนของ Lotte ก็ไม่ใช่ใครอื่นไกล ...เขาคือ Craig บุรุษชั่วของเรานั่นเอง)
อีกหนึ่งหญิงอย่าง Maxine ก็มีกลลวงที่ร้ายกาจไม่แพ้กัน ในคราแรก ดูเหมือนเธอจะเป็นคนดี แต่กระนั้น เมื่อตัวตนของเธอเปิดเผย ...เนื้อในของเธอก็ไม่ได้ต่างไปจาก Craig หรือ Lotte เลย เราจะเห็นว่า เธอคือ คนแรกที่ยื่นข้อเสนอให้ Craig ทำธุรกิจ ค้าสมอง มัลโควิช ซึ่งหากพูดง่ายๆ ก็ต้องบอกว่า เรื่องราวอลหม่าน (หลังบ้าน Malkovich) ทั้งหมดเกิดขึ้นก็เพราะ เธอ!
ยังไม่พอ ...พ้นจากนี้ Maxine ยังมีนิสัยอื่นๆ ที่เข้าข่ายคำนิยามที่ว่า หญิงร้าย (Femme Fatale) หรือ นางแมงมุม (Spider Woman) เต็มๆ ไม่ว่าจะเป็นการที่เธอใช้เสน่ห์อันร้อนแรง (แต่ใช้ในทางที่ผิด) เพื่อยั่วยวน Craig, Malkovich และ Maxine , หรือจะเป็นการหักหลัง Maxine ไปอยู่กินกับ Craig ในร่าง Malkovich (เพราะ Craig มีเซ็กซ์ที่ร้อนแรงกว่า) ...เหล่านี้ จึงล้วนแล้วแต่แสดง ความเป็นหญิงแพศยา บุรุษเลว ใน โลกอัปลักษณ์แบบนัวร์ๆ ทั้งสิ้น
อย่างไรก็ดี ใช่ว่า Being John Malkovich จะมี 'เนื้อหาสาระ' ที่มีกลิ่นอายของหนังตระกูล ฟิล์มนัวร์ แต่เพียงอย่างเดียว เพราะจะว่าไป หากพิจารณาถึงเรื่องของการถ่ายภาพ , การนำเสนอ ....ผลงานการเขียนบทของคอฟแมน และการกำกับของสไปค์ จอนซ์เรื่องนี้ ก็ยังคงเข้าข่ายความเป็น นัวร์ อีกด้วย
เราจะเห็นว่าหนังใช้สีดำ โทนสีที่มืดทะมึน และแสงที่น้อยนิด (Low-Key Lighting) เป็นตัวดำเนินเรื่องในเกือบทุกฉาก
- กับ สีดำ ที่เป็น สีเสื้อของ Maxine ซึ่งเป็นหญิงร้ายผู้ไร้ศีลธรรมในเรื่อง (ยกเว้นบางฉากที่ Craig ดำมืดกว่า Maxine เธอจึงจะสวมเสื้อในสีขาวเพื่อแสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งแทน เช่น ฉากที่ Maxine มีอะไรกับ Craig ในร่าง Malkovich ในฉากนั้น Craig ชั่วร้ายกว่า Maxine มาก เขาจึงสวมเสื้อดำ ในขณะที่ Maxine เปลี่ยนเป็นสวมเสื้อสีขาว) - กับ สีดำ ที่เป็นสียามค่ำคืน ...ในยามที่ ปฏิบัติการอยากจะเป็นมัลโควิช เกิดขึ้น - และก็คือ สีดำ นี่แหละ ที่สะท้อนให้เห็นถึงภาพมืดๆ ในจิตใจของตัวละครทุกตัว!
พร้อมกันนี้ ด้วยภาพเรื่องราวที่อุบัติขึ้นในชั้น 7 ½ ชั้นแคบๆ อึดอัดๆ ไม่น่าอยู่ ก็ยังเป็นอีกสิ่ง ที่ยืนยันถึงความเป็น ฟิล์มนัวร์ ของ Being John Malkovich ได้เป็นอย่างดี ทั้งนี้ก็เนื่องจากมันคือภาพสะท้อนของการ ติดกับ ของตัวละครในเรื่องนั่นเอง
ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องราวของอุโมงค์มหัศจรรย์ ก็ยังดูคล้ายกับว่าจะเป็น สื่อ หรือ อุปกรณ์ ที่ใช้เชื่อมต่อ โลกของความจริงอันโหดร้าย เพื่อสะท้อนให้เห็น โลกของความจริงอันโหดร้ายยิ่งกว่า อีกด้วย (สังเกตว่าโลกในหนังมีแต่ความโหดร้าย และโหดร้ายยิ่งกว่า ...แม้กระทั่งตอนจบยังคลี่คลายไปในลักษณะที่ค้างคา และมีแนวโน้มว่าจะโหดร้ายมากกว่าเดิมอีกต่างหาก)
ดังนั้น เมื่อมองโดยภาพรวมแล้ว ไม่ว่าตัวหนังจะเพี้ยน หลุดโลก หรือ แนว แค่ไหน แต่จริงๆ แก่นของ Being John Malkovich ก็ยังคงความเป็น ฟิล์มนัวร์ ที่สะท้อนให้เห็นชีวิตในด้านมืดของคนอยู่ดี !
เพลงที่ได้ฟังช่วงนี้ - Franz Ferdinand - You Could Have It So Much Betterไม่ค่อยเปรี้ยวเท่าไหร่เลย ยังคงชอบ Take Me Out และ 40' มากกว่า - Saint Etienne - Tales from Turnpike House ชิลๆ อีกละ ฟังเพลินๆ แต่ไม่ติดใจเล้ย เอ... สรุปว่า จะชอบสักอัลบั้มไหมนี่เรา !?
Create Date : 30 กันยายน 2548 |
|
26 comments |
Last Update : 30 กันยายน 2548 17:23:20 น. |
Counter : 3994 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ IP: 203.156.84.37 วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:16:20:36 น. |
|
โดย: merf1970 วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:16:31:46 น. |
|
โดย: ปีกที่ไม่อาจจะโบยบิน (WhaT iT'S W๐l2tH ) วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:16:36:55 น. |
|
โดย: wbj วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:17:41:10 น. |
|
โดย: it ซียู วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:17:43:34 น. |
|
โดย: สุภาฯ IP: 210.246.64.127 วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:18:47:03 น. |
|
โดย: พ่อน้องโจ วันที่: 1 ตุลาคม 2548 เวลา:0:30:13 น. |
|
โดย: rebel วันที่: 1 ตุลาคม 2548 เวลา:9:02:05 น. |
|
โดย: it CU IP: 161.200.255.164 วันที่: 1 ตุลาคม 2548 เวลา:11:44:15 น. |
|
โดย: grappa วันที่: 2 ตุลาคม 2548 เวลา:21:05:20 น. |
|
โดย: quin toki วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:10:49:44 น. |
|
โดย: merf1970 วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:14:33:45 น. |
|
โดย: merf1970 วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:10:46:28 น. |
|
โดย: it ซียู วันที่: 7 ตุลาคม 2548 เวลา:8:55:59 น. |
|
โดย: cottonbook วันที่: 9 ตุลาคม 2548 เวลา:1:07:27 น. |
|
โดย: POL_US วันที่: 9 ตุลาคม 2548 เวลา:2:48:50 น. |
|
โดย: คุณน้องเต้ วันที่: 9 ตุลาคม 2548 เวลา:23:02:45 น. |
|
โดย: grappa วันที่: 9 ตุลาคม 2548 เวลา:23:35:59 น. |
|
โดย: joblovenuk วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:14:45:15 น. |
|
โดย: fawnv.blogspot.com IP: 24.210.47.68 วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:10:34:40 น. |
|
โดย: น้องน้ำ IP: 58.10.234.241 วันที่: 3 ตุลาคม 2549 เวลา:9:52:33 น. |
|
โดย: มิงบ้ากันเปล่าเนี่ย IP: 124.122.161.189 วันที่: 20 ธันวาคม 2552 เวลา:2:46:49 น. |
|
| |
|
it ซียู |
|
|
|
|
ใช้คอนเซปต์และวิธีคิดแบบนัวร์ แต่รูปแบบหรือชุดที่สวมไม่เชิงนัวร์นักนะคะ
ชอบหนังเรื่องนี้มากๆ ค่ะ