|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 10 ..
cursor บันทึกนี้ เป็นแค่เพียงกล่องความทรงจำขนาดเล็กของผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อ บอมเบย์ ซึ่งหลายๆ คนอาจจะเคยรู้จัก แต่หลายคนอาจจะไม่เคยสัมผัสชีวิตและความรู้สึกของคนๆนี้ ทุกเรื่องราวที่ร้อยเรียงออกมาเป็นตัวอักษรนั้น
กลั่นออกมาจากความรู้สึกและเป็นสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตจริง
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนนั้นสุดแสนจะสั้น แต่มีหลากหลายเรื่องราวที่เข้ามา
เพียงเวลาหนึ่งวันอาจจะเจอกับเหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง จนไม่อาจบันทึกได้ด้วยสมอง
การเขียนไดอารี่เป็นวิธีหนึ่งที่จะบันทึกความทรงจำได้เป็นอย่างดี หากวันใดย้อนกลับมาอ่าน คุณอาจจะมีรอยยิ้ม
หรืออาจมีน้ำตาเพื่อรำลึกถึงรอยอดีตเหล่านั้นก็เป็นได้
ตอนที่ 10 บันทึกเมื่อ 23 ธันวาคม 2550
"วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งไป"
ฉันวิ่งเหนื่อยหอบอยู่บริเวณอาคารผู้โดยสารขาออกระหว่างประเทศที่สนามบินสุวรรณภูมิ
เพราะเสียงประกาศ final call ของสายการบินแอร์เอเชียที่ฉันต้องอาศัยไปมาเก๊าในเช้านี้
แต่ฉันกับเพื่อนดันตื่นสาย ฉันวิ่งโดยไม่คิดชีวิต
ก็นานๆทีจะได้ไปพักผ่อนในเมืองที่อากาศแสนจะโรแมนติค
จริงๆแล้วฉันพลาดตั้งแต่ตอนกลางคืนวันก่อนแล้วแหละ ที่ไม่ยอมนอน
เพราะคุยกับเพื่อนเพลินถึงโปรแกรมการท่องเที่ยวที่มาเก๊า
จนนาฬิกาปลุกต้องยอมพ่ายแพ้กับความเลื่อนลอยของฉันในวันรุ่งขึ้น
ทันทีที่ฉันถึงสนามบินสุวรรณภูมิจากการโดยสารแท็กซี่รุ่นเก่าอืดอาด
เร่งเครื่องเท่าไหร่ความเร็วก็ยังคงเดิม
ฉันรีบบึ่งไปเช็คอิน แต่เคาน์เตอร์ปที่เช็คอินตั้งป้ายสีแดงสดใสไว้ว่า "ปิดทำการ"
ฮือๆๆๆๆๆ
ฉันตกเครื่องจริง ๆ
ฮือ ๆๆๆๆๆ
"ไปมาเก๊าหรือเปล่าคะ โหลดกระเป๋าแล้วรีบขึ้นเครื่องเถอะค่ะ เดี๋ยวไม่ทัน"
เสียงสวรรค์จากเคาน์เตอร์ที่ติดป้ายปิดทำการ
แต่ยังมีนางฟ้าแสนสวยนั่งอยู่ พูดกับฉัน ฉันฉีกยิ้มกว้างอย่างมีความหวัง
ฉันต้องไปเที่ยวให้ได้..
จากนั้นเรารีบโกยอ้าวไปที่ด่านตรวจ เพื่อที่จะเข้าไปข้างใน
ปรากฏว่าแถวแต่ละแถวนั้นยาวเหยียด เพราะช่วงนี้เป็นช่วงใกล้คริสต์มาสต์
นักท่องเที่ยวที่เข้ามาในประเทศเยอะ แต่คนที่ออกนอกประเทศก็เยอะเช่นกัน
แถวที่ฉันต่อยาวพอสมควร แต่ก็ต้องรอด้วยใจที่ร้อนรนไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งจะถึงคิวฉัน รอเพียงอีก 1 คนเท่านั้น แต่ "คอมแฮ้งค์"
ระบบคอมพิวเตอร์เสีย ต้องรอประมาณ 5 นาที
อะไรกันนักหนาเนี่ย หลังจาก 5 นาทีอันแสนยาวนานผ่านไป
ฉันรีบวิ่งไปที่ประตูทางเข้าเครื่อง
ฉันกับเพื่อนเป็นผู้โดยสารคนสุดท้ายจริง
เฮ้อ...ดีใจจังไม่ตกเครื่องแล้ววว
หลังจากการเดินทางที่ทุลักทุเลบนพื้นดิน สู่การเดินทางที่สวยงามบนท้องฟ้า
ฉันมองออกนอกหน้าต่างของเครื่องตลอดการเดินทาง 2.30 ชั่วโมง
กลุ่มเมฆที่รวมตัวกันเป็นรูปสัตว์ต่างๆ ดูแล้วช่างสงบและมีความสุข
จริงที่คนเราเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าสวยสด
ก็เปรียบให้ท้องฟ้าเป็นที่อยู่ของบรรดานางฟ้า เทวดา ที่เรียกว่าสรวงสวรรค์
เพราะเวลาที่มองแล้วมันโปร่งสบาย
หรือเพราะเราปล่อยจิตใจให้ล่องลอยไปกับสิ่งที่เห็นก็ไม่อาจรู้
ฉันนั่งคิดเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งเครื่องบินลดระดับต่ำเพื่อจะลงที่สนามบินมาเก๊า
ฉันมองลงไปเบื้องล่างเห็นทะเลอันแสนกว้างใหญ่และกลุ่มหมอกสีขาวปกคลุมไปทั่ว
สวยงามเหลือเกิน .....
ที่นี่อากาศเย็นประมาณ 15 - 17 องศาเซลเซียส
ปกติอยู่ที่บ้านก็เปิดแอร์ที่ 26 องศา ก็หนาวแทบตาย แต่บรรยากาศดีมาก
ทันทีที่เครื่องลงและรับกระเป๋าเสร็จ ฉันกับเพื่อนก็ตรงไปที่แท็กซี่
แท็กซี่ที่นี่คิดมิเตอร์เหมือนบ้านเรา และประตูจะเปิดอัตโนมัติ ค่าแท็กซี่ไม่แพงอย่างที่คิด
"hou kong hotel" เพื่อนฉันบอกกับแท็กซี่ เพื่อที่จะไปโรงแรมฮูกง
"o.k." แท็กซี่ตอบรับ
ระหว่างทางที่แท็กซี่พาเรามาบรรยากาศช่างสวยงามจริง ๆ
อากาศที่เย็นสบาย บวกกับความโปร่งสบายของเมืองมาเก๊า
ทริปการท่องเที่ยวครั้งนี้ต้องสนุกแน่ๆ
ฉันสนุกกับการถ่ายรูปนอกหน้าต่างกระจกรถ จนแท็กซี่จอดแล้วบอกว่าถึงเรียบร้อย
ฉันมองไปรอบ ๆ ไม่เห็นจะมีโรงแรม มีแต่ท่าน้ำ มีเรือและก็คนต่อแถวซื้อตั๋ว "hong kong boat" แท็กซี่บอก
....เอาอีกแล้ว....แท็กซี่เข้าใจผิดว่าพวกเราจะต่อเรือไปที่ฮ่องกง เลยพามาที่ท่าเรือ อะไรกันเนี่ยยยย...
พอทำความเข้าใจกับแท็กซี่และทันทีที่มาถึงโรงแรม
พวกเราก็เริ่มออกข้างนอกทันที โชคดีที่โรงแรมอยู่ใกล้กับเซนาโด้ แสควร์
ซึ่งเป็นแหล่งที่หลายๆคนที่มามาเก๊าต้องเดินช็อปปิ้ง
บวกกับโบสถ์ที่แสนงดงามใกล้ๆกันที่ดึงดูดทุกคนให้มาที่นี่
เรานั่งแท็กซี่จากโรงแรมไปเซนาโด้ แสควร์ เพียง 11 เหรียญฮ่องกงเท่านั้น
ที่นี่จะใช้เงินฮ่องกงกับมาเก๊าผสมกับไป ซึ่งมีค่าใกล้เคียงกัน
ฉันเดินเพลินเพราะซื้อของหลายอย่าง ทั้งที่ตั้งโปรแกรมจะไปเที่ยวหลายๆที่
แต่สุดท้ายก็ต้องหอบของกลับห้อง พร้อมอาหารค่ำใกล้โรงแรม
จากการเดินทางที่เหนื่อยอ่อนทำให้ฉันหลับไปหลังอาหารค่ำ
เพราะต้องออมแรงไว้เที่ยวต่อในวันพรุ่งนี้
ค่ำคืนที่แสนสบายในมาเก๊าเพิ่งเริ่มต้น ฉันรอคอยที่จะมีวันคริสต์มาสที่นี่....
.......กู๊ดไนท์.......
Create Date : 09 มกราคม 2551 |
|
37 comments |
Last Update : 9 มกราคม 2551 20:24:33 น. |
Counter : 887 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: aomamm IP: 125.24.0.218 9 มกราคม 2551 20:54:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 9 มกราคม 2551 21:10:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 9 มกราคม 2551 21:25:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 9 มกราคม 2551 22:04:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 10 มกราคม 2551 8:01:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 10 มกราคม 2551 10:06:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: big-lor 10 มกราคม 2551 14:04:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่อิงค์ ปรนัย IP: 58.136.52.147 10 มกราคม 2551 14:20:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: แซนด์ซี 10 มกราคม 2551 16:10:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: aomamm (Forest-ic ) 10 มกราคม 2551 17:01:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชิงดวง 10 มกราคม 2551 20:54:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: a_mulika 10 มกราคม 2551 22:39:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 10 มกราคม 2551 22:42:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 11 มกราคม 2551 8:28:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทาสบอย 11 มกราคม 2551 10:47:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: นภชล 11 มกราคม 2551 14:17:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนระพูสี 11 มกราคม 2551 17:19:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 11 มกราคม 2551 17:37:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 11 มกราคม 2551 21:29:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 11 มกราคม 2551 21:36:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ห่วงใย 12 มกราคม 2551 1:51:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 12 มกราคม 2551 9:04:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่อิงค์ ปรนัย IP: 58.136.52.29 12 มกราคม 2551 10:28:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: มากิโน๊ะ IP: 124.120.173.14 20 พฤษภาคม 2551 23:15:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 31 ธันวาคม 2551 18:54:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แวะมาเที่ยวมาเก๊า
เมืองเล็กๆ ที่แสนจะเจริญ