โจรสลัดตะวันออกกางใบตามหาความรักสุดขอบฟ้า
" สวัสดีโจรสลัดตะวันออก ฮ่า ฮ่า ฮ่า " เสียงจระเข้แห่งการพลัดพรากหัวเราะเยาะเย้ยเรา " ไม่ยอมลดละเลยนะแก " เราไม่ได้หันไปมองแต่ตอบเสียงที่ได้ยินกลับไป โดยที่เรายืนอยู่ในเรือไฮยีน่าที่ลอยอยู่บนความเคว้งคว้างกลางทะเลน้ำตา " คนรักเจ้าจากไปแล้ว เจ้าจะทำยังงัยต่อไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า " " เราไม่ทำยังงัยต่อ เจ้าสิจะทำยังงัยต่อ " เราตอบก้มหน้ายิ้มๆ ไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องของเธออีกเพราะมันจบไปแล้ว " เจ้าไม่แย่งชิงคนรักเจ้ากลับมาคืนเหรอตะวันออก " " ไม่ล่ะ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะแย่งชิงคนที่ไม่รักเรากลับมา " " เจ้าไม่ลองอีกครั้งเหรอตะวันออก " " ไม่ เราฝืนใจรักมานานแล้ว คนไม่รักทำยังงัยก็ไม่รัก " " เจ้าไม่มีความทรงจำดีๆกับเธอเลยเหรอ " จระเข้แห่งการพลัดพรากทำหน้าตาสะใจ " ถึงมีมันก็จบแล้ว เริ่มเรื่องใหม่กันดีกว่ามั๊ย " " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่เข็ด กี่คนแล้วล่ะตะวันออก " " อีกกี่คนแกก็ตามมาพลัดพรากสิ แกชอบไม่ใช่เหรอ " เราหันไปมองจระเข้แห่งความพลัดพรากด้วยหางตาแสยะยิ้มใส่มัน " ยอมแพ้ซะเถอะ มาเป็นพวกเราดีกว่า เลวเลยดีกว่า เป็นคนดีไปก็ไม่มีประโยชน์ เธอไม่รัก ฮ่า ฮ่า ฮ่า เลวเลยดีกว่า " จระเข้แห่งการพลัดพราก ทำท่าล้อเลียนกวนประสาท " ใช่กัปบิตัน ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป " ลูกเรือพูดพยักหน้าให้กัน
" ใครจะเป็นพวกแก เข้าใจอะไรผิดหรอเปล่า ไอ้ลูกพ่อแม่ระอา " " ตะวันออกแกเรียกใครว่า ไอ้ลูกพ่อแม่ระอา " จระเข้แห่งการพลัดพรากโมโหทำท่าทางดุร้ายใส่เรา แต่หลุดกระตุ้งกระติ้งออกมา " ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ็บปวดเป็นกับเค้าด้วยเหรอ เล่นเอาแต๋วแตกเลยนะแก " เราและลูกเรือหัวเราะเยาะมันคืน
" แกไม่สังเกตุบ้างเหรอว่า คนรักที่แกพรากไปหลายคนแล้ว ทำไมเรายังคงไขว่คว้าและค้นหาอยู่เรื่อยไป เราผิดหวังกับความรักหลายครั้ง แต่เราไม่เคยคิดสักครั้งเลยที่จะไม่ทำความดีต่อไป " ทุกคนเงียบรวมทั้งจระเข้แห่งการพลัดพรากด้วย
" เพราะเราศรัทธาในความรักงัย "
เราพูดมองขึ้นไปบนฟ้ามีแต่ความหม่นหมองเศร้าเต็มไปหมด " เรามีความเชื่อว่า ถ้าเรามีความรัก คิดดี ทำดี วันนึงเราก็ต้องเจอกับคนดีๆ และความรักดีๆ "
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่มีทางตราบใดที่มีข้าอยู่ เจ้าจะต้องพลัดพรากตลอดไป " " พูดจบหรือยัง พล่ามเสร็จแล้วจะไปไหนก็ไป จริงๆแล้วแกไม่ได้อยู่ในสายตาเราหรอกจะบอกให้ ที่ผ่านมาแกไม่ได้พลากใครไปเลย เราต่างหากที่ปล่อยให้ความรักเหล่านั้นจากไป ยอมเจ็บปวด ดีกว่าอยู่กับคนที่ไม่รักเรา เข้าใจไว้ด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า กลับไปกินไก่เน่าซะ ไอ้ลูกพ่อแม่ระอา ฮ่า ฮ่า ฮ่า "
" ปากดีนักนะเจ้าโจรสลัดตะวันออก งั้นเริ่มเลยล่ะกัน แกจะต้องพลัดพรากตลอกกาล ฮ่า ฮ่า ฮ่า " จระเข้แห่งการพลัดพรากพูดเสร็จก็สำแดงฤทธิ์เดชทันที
ท้องฟ้าที่มืด หมองมัว เศร้าสร้อย เสียงฟ้าร้องเย้ยหยันดังกึกก้องไปทั่ว ลมเหงาก็พัดไม่หยุด ก่อตัวเป็นพายุใหญ่กระหน่ำเข้ามา ทะเลที่เต็มไปด้วยน้ำตากลายเป็นคลื่นขนาดใหญ่ซัดเข้ามาหาเรือไฮยีน่า " ทำงัยดี กัปบิตัน " " เอาเหล้ามาก่อนหนึ่งจอก ไม่ได้กินนานแล้ว สมองไม่แล่นเลย " บรรเลงเหล้าเข้าไปในคอที่ไม่ได้เจอกันนานจากการขอของเธอที่จากไป เรานึกในใจขอไม่ให้กินเหล้า แต่ก็ไม่รักเรา แปลกดี แล้วขอทำไมว่ะนี่ เลิกคิดยิ้มๆกระหน่ำอีกสามจอก เอามือเช็ดปาก ยิ้มกับตัวเอง ค่อยเป็นตะวันออกขึ้นมาหน่อย " เมาเหล้าเช้าสายก้หายไป เมาใจเป็นประจำทุกค่ำคืน " หันมาบอกลูกเรือชูจอกเหล้าขึ้นดื่มกันทั้งเรือ " กลับมาแล้วโจรสลัดตะวันออกคนเดิม " เสียงลูกเรือทั้งหมดพูดแล้วแยกกันทำหน้าที่
" สุดขอบฟ้านี้กว้างไกลนัก กัปบิตันจะไปที่ไหนเหรอ "
" ที่ไหนก็ได้ในโลกใบนี้ ขอให้มีคนๆนี้อยู่เราจะไปให้ถึง " " คนๆนั้นเป็นใคร " ลูกเรือแก่ๆคนหนึ่งที่ไม่เคยเจอรักแท้เลยถามขึ้น
ตอบกลับไปยิ้มๆบอกลูกเรือกางใบพาเรือไฮยีน่าออกจากทะเลน้ำตา
" ค น จ ริ ง ใ จ "
*** ใครที่ยังไม่เจอรักที่แท้จริง ร่วมออกเดินทางไปกับโจรสลัดตะวันออก และลูกเรือโดยเรือไฮยีน่าได้นะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า หมดแก้ว
Create Date : 08 พฤศจิกายน 2551 |
|
32 comments |
Last Update : 3 กันยายน 2552 12:50:45 น. |
Counter : 1232 Pageviews. |
|
|
|
หวังให้เป็นอย่างโน้นอย่างนี้ ถ้าเป็นอย่างใจแล้ว เราจะรักกันได้
อย่าง-นั้น-หรือ?
การที่จะรักใครสักคนควรปล่อยให้มันเป็นเรื่องธรรมชาติ
ให้มันเป็นไปตามจังหวะของมัน ยิ่งบีบ ยิ่งรัด ยิ่งเสียจังหวะ
ควรรักที่เขาเป็นแบบนี้ ไม่ใช่รักแล้วอยากให้เป็นแบบนี้ๆๆ
อย่าเปลี่ยน แต่ต้องปรับ....โอเคไหม?
ค่อย ๆ ดูกันไป ถ้าใช่ก็คือใช่ "ถ้าไม่ใช่ก็ไม่ต้องรอ"
ถ้าเป็นคนที่ใช่ นานแค่ไหน ก็ควรรอ.....