ไม้ปิ้งไก่ที่เธอให้ไว้ก็ยังอยู่
เนื่องด้วยคอมของตะวันออก งอแง ใช้งานไม่ได้ และ ข้อมูลที่มีหายหมดเลย
ขอเอาเรื่องเก่าๆ มาให้อ่านใหม่ก่อนนะ นะ นะ
หลายปีก่อนหน้านี้ที่ความทรงจำยังพอมองเห็นรางๆ
เด็กหญิงผมเปียมาจากเมืองกรุง
มาเล่นที่บ้าน พ่อแม่เราให้การต้อนรับอย่างดี
ด้วยความที่เป็นคนบ้านนอกและเพิ่งเรียนอยู่ประถม 5
เราพาเธอไปเที่ยวเล่น ยิงนก ตกปลา ล่ากิ้งก่า
เธอมีความสุขกับสิ่งใหม่ๆ ที่เธอไม่เคยเห็นและไม่เคยทำ
ตะวันออกเราอยากได้ดอกบัว
เด็กหญิงขอร้องด้วยยิ้มอันอ่อนไหว
ไม่รู้เหมือนกันว่าบัวของแม่ที่บึงถูกเก็บขึ้นมากี่ดอก
มากพอที่จะทำให้เด็กหญิงไม่อยากได้ไปอีกหลายวันเลยละ
เธอกินข้าวเหนียวไม่เป็น พ่อแม่จึงหุงข้าวสวยให้กิน
โดยมีไข่เจียวเป็นกับข้าวหลัก และส้มตำเป็นอาหารโปรด
ถ้าตะวันออกไปกรุงเทพนะ เราจะพาไปกินของอร่อยๆ
เธอบอกเราว่าที่กรุงเทพมีแต่ของอร่อยๆ ที่บ้านของเราหาของกินยาก
อยากกินไก่ซักตัวต้องมีงาน ต้องจัดงานถึงจะได้กิน แต่เธอบอกว่าเธอได้กินบ่อยๆ
โดยเฉพาะไก่ย่าง และเป็นอาหารชนิดเดียวที่เธอจะกินกับข้าวเหนียว
ตะวันออกอยากกินอะไรมั๊ย ถ้าพ่อเรามารับเราจะให้พ่อเราซื้อมาฝาก
เราอยากกินไก่ย่างเพราะเธอจะได้กินกับเราด้วย
เมื่อวันที่พ่อเด็กหญิงมารับ
เราไม่อยู่บ้านออกไปที่นากับพ่อ
เรากลับมาไม่ทันส่งเธอเราเสียใจมาก
แต่เธอฝากไก่ย่างตัวโตบนไม้ปิ้งไว้
บนไม้ปิ้งไก่มีลายมือน่ารักของเธออยู่
โ ช ค ดี น ะ
มาถึงวันนี้เราอยากบอกเธอว่า
เราน่ะโชคดีตั้งแต่เจอเธอแล้วละ
และอยากบอกให้เธอรับรู้ไว้ว่า
ไ ม้ ปิ้ ง ไ ก่ ที่ เ ธ อ ใ ห้ ไ ว้ ก็ ยั ง อ ยู่
| Create Date : 12 มกราคม 2550 |
| Last Update : 4 มิถุนายน 2551 15:19:13 น. |
|
25 comments
|
| Counter : 1099 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
แวะมากู๊ดไนท์คร๊า .... 
ฝันดีนะคะคืนนี้ .. ขอบคุณที่เข้าไปฟังเพลง ( เร็วจริงๆ ) ...
อ่านแล้ว
ใกล้เธอ
น่าประทับใจจังค่ะ