และในวันนี้ตะวันออกต้องพ่ายแพ้
ณ ศาลากลางน้ำแห่งหนึ่ง ไกลเกิน เกินกว่าที่สายลมตะวันออกจะพัดถึง จอมยุทธเจ้าสำราญทั้งสองนั่งร่ำสุรา ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่บรรเลง ด้วยบทเพลงเย้ยยุทธจักร อันไพเราะเพราะพริ้ง
แต่ทั้งสองหาได้มีใจที่เป็นสุขไม่ " ท่านตะวันออก เหตุอันใดจึงนำให้ท่านมา ณ ที่แห่งนี้" จอมยุทธที่มีฉายาว่าแมวขี้เมาสิบเก้าชีวิตเอ่ยถาม " ข้าพเจ้าหลงรักแม่นางคนหนึ่งจนหมดใจ" จอมยุทธผู้ไร้พ่ายเอ่ยตอบ
เอาภาพวาดของหญิงสาวนางนั้นให้ดู ในภาพวาดเป็นรูปหญิงสาวดื่มน้ำ รอยยิ้มและแก้มของนางดูมีความสุข และอยู่ในอาภรณ์สีชมพู
" ข้าพเจ้าพายเรือมาตามแม่น้ำ นางล่องเรือสวนมา ข้าพเจ้าเห็นนางดื่มน้ำ ข้าพเจ้ามีความรู้สึกดีๆ ยังไงบอกไม่ถูก"
แมวขี้เมายกจอกขึ้นดื่มแล้วหัวเราะชอบใจ " แรกพบก็หลงรักอาการแบบนี้เค้าเรียกว่า " " ต้ อ ง ม น ต์ " จอมยุทธทั้งสองพูดพร้อมกัน
" แม้ท่านหลงรักนาง แต่นางก็ไม่เคยเหลียวแล " ตะวันออกผู้ไรพ่ายมิอาจกล่าวคำใดออกมาได้
"ในเมื่อนางไม่เหลียวแลท่าน ทำไมท่านไม่ไปรักคนอื่น"
" หั ว ใ จ ค น เ ป ลี่ ย น ไ ม่ ไ ด้ " เป็นแมวขี้เมาสิบเก้าชีวิตที่พูดไม่ออกคราวนี้ " ถ้าเช่นนั้นท่านก็ไม่เคยคิดที่จะไปรักคนอื่นเลย " " ข้าพเจ้ารักคนอื่นไม่เป็น "
" มาวันนี้พบเพื่อนคู่ใจดื่มหมื่นจอกก็ไม่เมา" นานสักระยะหนึ่งพอที่แมวขี้เมาจะหลับไป
จอมยุทธผู้ไร้พ่ายมองดาวเรียงรายที่มีอยู่เต็มฟากฟ้า แล้วเอ่ยวาจาว่า
วันนี้ไม่พบเห็นหน้า วันนั้นไม่ได้เอื่อนเอ่ยว่าจา แต่ข้าอยากให้แม่นางรับรู้ไว้ว่า ไม่มีวันใดที่ไม่ คิ ด ถึ ง
Create Date : 29 มีนาคม 2550 |
|
24 comments |
Last Update : 3 กันยายน 2552 13:36:23 น. |
Counter : 798 Pageviews. |
|
|
|
น่าอิจฉาเจงๆ
สงสัยตะวันออกจะแพ้ใจใครบางคนซะละ