คุณมาสะกับคุณคาโกะและหนังสือทำมือเรื่องของตะวันออก
วันนี้แม่น้ำมากินข้าวที่บ้านด้วย เมนูวันนี้เป็น แหนมเนือง ด้วยเหตุผลที่ไม่ได้กินนานแล้ว " คุณมาสะครับ คุณคาโกะครับ เชิญนั่งกินด้วยกันหน่อยนะครับ " เรากับแม่น้ำเอ่ยชวนเพื่อนบ้านที่เป็นคนญี่ปุ่น กินแหนมเนืองด้วยกัน " คือ ว่า กินข้าว แล้ว น่ะครับ ขอบคุณ มาก ครับ " คุณมาสะตอบชัดถ้อยชัดคำเก่งมากเลย " คือ ว่า ก็ อิ่มมมม มากๆ ค่ะ " คุณคาโกะตอบบ้างแต่ไม่ชัดเท่าไหร่ " คำเดียว นะครับ คำเดียว " เราพูดขอร้องเพราะแม่น้ำอยากให้ทั้งสองคุยด้วย อีกเหตุผลนึงแม่น้ำอยากรู้จักทั้งสอง
" นะคะ เชิญนั่งก่อนค่ะ " แม่น้ำลุกขึ้นเลื่อนเก้าอี้ให้คุณคาโกะ คุณมาสะมองหน้ากับคุณคาโกะพยักหน้าให้กันยิ้มๆและนั่งลง คุณมาสะนั่งข้างเรา คุณคาโกะนั่งข้างแม่น้ำ " นี่คุณมาสะ นี่คุณคาโกะ " เราแนะนำให้แม่น้ำรู้จักคนทั้งสอง " สวัสดีค่ะ " แม่น้ำยกมือไหว " สะ หวัด ดี ครับ สะ หวัด ดี ค่ะ"คุณมาสะ คุณคาโกะยกมือรับไหว " แม่น้ำ " เราบอกชื่อให้ทั้งสองฟัง " น่ารัก มาก น่ารัก มากๆ " คุณคาโกะพูดชมแม่น้ำ " สวยมั๊ย " เราถาม " สวย สวย สวย มากๆ " ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน " สวยภาษาญี่ปุ่นว่างัยเหรอ " เราแกล้งถาม แม่น้ำหันมามองด้วยสายตาประชดประชัน " คิเหร่เนะ " คุณมาสะตอบ " ใช่ๆ คิเหร่เนะ " คุณคาโกะตอบยิ้มๆ เราหัวเราะเสียงดัง " ขี้เหร่เด้ ขี้เหร่เด้ " แม่น้ำยิ้มแหย่ๆ ทำตาดุบอกให้เราหยุดหัวเราะ " ไม่ ใช่ ภา ษา ไทย นะค่ะ ภา ษา ญี่ปุ่น " คุณคาโกะบอกกับเรา เราพยักหน้าเข้าใจแต่ยังคงยิ้มอยู่
" ไม่ ทราบ ว่า วันนี้ ตะวันออก ไม่....." คุณมาสะพูดทำมือเหมือนยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม " คัมไป คัมไป " เราตอบยิ้มๆ " ไม่กินแล้วค่ะ ใช่มั๊ยตะวันออก " แม่น้ำตอบแทน หันมามองหน้ายิ้มๆ " ใช่ๆ กินเหล้า ไม่ดี ปวด หัว มากๆค่ะ " คุณคาโกะทำท่าปวดหัว " เห็นมั๊ยคนที่ไหนก็ว่าไม่ดีหมดเลยนะ " แม่น้ำพูดแล้วทำหน้าทำตาใส่เรา " อร่อยมั๊ยครับ " เราถามถึงอาหารเพื่อเปลี่ยนเรื่องพูดเพราะเดี๋ยวยาว " อร่อย ครับ อร่อย มากๆ ครับ " " คุณมาสะอ่านภาษาไทยออกด้วยนะ เขียนภาษาไทยก็ได้ " เราบอกกับแม่น้ำ " เก่งจัง " แม่น้ำพยักหน้าตอบรับ " ใช่ๆ ผม อ่าน เรื่อง ของ ตะ วัน ออก ด้วย น่ะ ครับ " คุณมาสะบอกยิ้มๆ คุณมาสะกลับญี่ปุ่นแล้วเอาขนมมาฝากเรา เราเลยให้หนังสือทำมือเรื่องของตะวันออกตอบแทน " จริงเหรอ " แม่น้ำทำหน้างงๆ ไม่อยากเชื่อ " เป็น เรื่อง ของ ตะ วัน ออก ตอน เด็ก เด็ก ปอ ปอ หก ใช่มั๊ย ครับ " เราพยักหน้าตอบ " เด็ก ผู้ หญิง กับ ไก่ ปิ้ง " คุณคาโกะพูดช้าๆที่ละคำ แม่น้ำฟังยิ้มๆ เรายิ้มที่เห็นคุณคาโกะได้รู้เรื่องราว แม้อ่านไม่ออกก็ตาม " เด็ก ผู้หญิง จะ กิน เฉพาะ กับ..." คุณมาสะพยายามนึกคำพูด " ก้าวววววเหนียวเท่านั้น น่ะครับ " ทุกคนหัวเราะเมื่อคุณมาสะพูดจบ
" ตะวันออก ใช้ อะ ไร คิด " คุณคาโกะถามช้าๆ " คุณคาโกะครับ เค้าต้องถามว่า คิดได้ยังงัยครับ " เราพูดจบทุกคนหัวเราะ " ชอบมั๊ยครับ "เราถาม " ชอบมาก ชอบมากๆ น่ะครับ " คุณมาสะยกนิ้วโป้งให้เรา " ใช่ๆ ชอบมากๆ ชอบมากๆค่ะ " คุณคาโกะหันไปบอกแม่น้ำ " ตะวันออกเก่งมากกกกก เก่งมากๆ "คุณมาสะรากเสียงยาว " วาดรูปเก่งมากกกก เก่งมากๆๆๆๆๆ รูปสวยมากกกก รูปสวยมากๆๆๆๆๆ" คุณมาสะรากเสียงยาว ด้วยใบหน้าชื่นชม คุณคาโกะพยักหน้าตาม เรายิ้มดีใจ นึกในใจอะไรจะขนาดนั้น ชมกันเกินไปหรือเปล่านี่ " แล้วหล่อมัยครับ " คุณมาสะ กับคุณคาโกะมองหน้ากันยิ้มๆ ส่ายหัวเล็กน้อย แล้วมองไปที่แม่น้ำที่เบ้ปากอยู่ " หล่อตายล่ะคุณตะวันออก หล่อมากกกกกกก " ตอบลากเสียงยาวหมั่นไส้ " ใช่ๆ หล่อตายล่ะ " คุณคาโกะพูดตามแม่น้ำ แม่น้ำหัวเราะเสียงดัง คุณคาโกะหัวเราะตาม เรากับคุณมาสะมองยิ้มๆ " หล่อใช่มั๊ยครับ " เราหันมาถามคุณมาสะ " แน่ นอน ที่ สุด ครับ " คุณมาสะยกนิ้วโป้งให้เรา แล้วก็หัวเราะกันทั้งหมดทุกคน
" เออ แล้วไม่ทราบว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหนครับ " คุณมาสะถาม " เด็กผู้หญิงคนไหนครับ " " เด็ก ผู้ หญิง กับ ไก่ ปิ้ง " คุณคาโกะพูดช้า " อ๋อ ก็คนนี้งัยครับ " เราทำมือไปที่แม่น้ำที่กินแหนมเนืองอยู่
" โอ้ววววว " คุณคาโกะเอามือสองข้างมากำไว้ที่แก้ม อุทานด้วยความประทับใจออกมาเสียงดัง " ว้าววววว น่าประทับใจมาก " คุณมาสะทำตาโตอ้าปากค้างบนใบหน้ามีรอยยิ้ม
เรามองทั้งสองคนแล้วดีใจมากๆ ดีใจที่หนังสือทำมือเรื่องของตะวันออก ทำให้คุณมาสะ คุณคาโกะ มีความรู้สึกดี แม้ต่างชาติต่างภาษา ก็ประทับใจในเรื่องราวที่เราเล่าให้ฟังในหนังสือ " ดีใจที่คุณมาสะ กับคุณคาโกะชอบนะครับ ขอบคุณมากครับ " เราขอบคุณทั้งสองด้วยรอยยิ้มจากใจ " อาริงาโต้ " แม่น้ำบอกเรา " ครับ อา ริ งา โต้ หลายๆเด้อครับ " เราแกล้งพูด ทุกคนหัวเราะขำๆ คุณคาโกะหัวเราะด้วยแต่งงๆ
สองวันต่อมาเรานั่งเล่นอยู่ที่หน้าบ้าน " คุณ แม่ น้ำ ไม่ มา เหรอ ค่ะ " คุณคาโกะเอ่ยถาม " ไม่มาครับ ไม่รู้ว่าจะมาอีกหรือเปล่า " เราตอบเศร้าๆ เพราะแม่น้ำงอนๆเราอยู่ " มา ครับ ผม เชื่อ อย่าง นั้น " คุณมาสะพูดจริงจัง " ใช่ๆ ใช่ๆ " คุณคาโกะพูดแล้วหันไปพยักหน้ากับคุณมาสะ " เหรอครับ อะไรทำให้คุณมาสะกับคุณคาโกะคิดอย่างนั้น " เราถาม คุณมาสะมองหน้าคุณคาโกะยิ้มให้กัน " ผม กับ คัตซึโกะ( คุณคาโกะ ) เห็น ตะวันออกกับ คุณ แม่น้ำ แล้ว มี ความรู้ สึก ว่า.... " คุณมาสะพูดแล้วหันไปพูดภาษาญี่ปุ่นกับคุณคาโกะ สักครู่ก็พยักหน้าให้กันแล้วพูดภาษาญี่ปุ่น " อะ นะ ทะ โทะ อะ อุ ทะ เม นิ อุ มะ เร เท คิ ทะ " เราฟังแล้วมองไปที่คุณมาสะเหมือนต้องการคำแปล " คน ญี่ปุ่น เรียก เรื่อง นี้ ว่า เกิด มา เพื่อ ที่ จะ อยู่ ด้วย กัน นะ ครับ "
" อุน เม โนะ ฮิ โทะ " คุณคาโกะพูดเสียงดังยิ้มๆ
" ความ หมาย เป็น แบบ นี้ ไม่ ทราบ ว่า แปล เป็น ไทย ว่า ยัง งัย ครับ " คุณมาสะถามอยากรู้คำไทยโดยมีคุณคาโกะรอฟังอยู่อย่างใจจดใจจ่อ เรายิ้มๆดีใจ ส่ายหัวไปมาตอบกลับไปเบาๆ
" คู่ แ ท้ "
*** ขอบคุณ คุณมาสะกับคุณคาโกะมากนะครับ กับหลายๆสิ่งที่ดี คุณทั้งสองน่ารักมากนะครับ ตะวันออกก็เชื่ออย่างนั้นเหมือนกันครับ
ส่วนหนังสือทำมือเล่มสอง " ลูกผู้ชายหัวใจตะวันออก " ตอนนี้กำลังเขียนภาพประกอบอยู่นะ ส่วนเล่มแรก " เรื่องของตะวันออก " ยังพอมีอยู่นะครับ เอาขนมมาแลกก็ได้นะ
อ่านเรื่องไม้ปิ้งไก่ที่เธอให้ไว้ก็ยังอยู่ได้ที่นี่นะครับ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=undefeated-east&month=01-2007&date=12&group=1&gblog=3
Create Date : 09 มกราคม 2551 |
|
21 comments |
Last Update : 3 กันยายน 2552 13:27:52 น. |
Counter : 686 Pageviews. |
|
|
|
----------------------------------------
เห็นภาพ ด.ช.ตะวันออก ทำตาหวานใส่ (คนอ่าน)
ส่งยิ้มหวาน ๆ น่ารักจังเลยค่ะ
ปล. ยังไม่อ่านเอาเรื่อง เพราะตลึงความน่ารัก อะคึ่ ๆ