ตะวันออก นายทำอะไรน่ะ เรามองหน้าโซดาไฟยิ้มๆ แล้วก้มลง เอากรรไกรตัดขากางเกงตัวโปรด ที่ใส่ติดไม่ยอมทิ้งซะที แม้จะเก่าจะขาดขนาดไหนก็ไม่ทิ้ง เฮ้ย ตะวันออกไม่เอาน่า นี่มันตัวโปรดตัวเก่งของนายเลยไม่ใช่เหรอ เราพยักหน้าไม่ตอบ เอาดินสอวาดรูปวงกลมลงที่ขากางเกง ทำใจได้เหรอตะวันออก เห็นนายรักและติดมันมากนี่นา เรายิ้มส่ายหัวไปมา วาดวงกลมอีกสองวง กางเกงตัวนี้นายเลือกมันมากกว่าที่จะเลือกสาวๆหลายคนที่ใช่ของนายไม่ใช่เหรอ โซดาไฟพูดเสียดาย หือ ขนาดนั้นเลยเหรอ หลายๆคนเลยเหรอ เรายิ้มเอากรรไกรตัดตามรอยดินสอที่วาดรูปไว้ ถ้าเธอไม่ชอบ นายก็ไม่เห็นต้องใส่ใจเลย หาใหม่ก็ได้ คนที่ชอบนายและชอบกางเกงตัวนี้ก็มี เราเอาเข็มขึ้นร้อยด้ายยิ้มๆไม่ตอบ ทำใจได้จริงๆเหรอ ถามจริงๆ โซดาไฟถามด้วยความเป็นห่วง ได้สิ ทำไมจะทำใจไม่ได้ เราตอบ ผู้หญิงกับกางเกงที่เราชอบ โซดาไฟส่ายหัว รู้ได้งัย ว่าเกี่ยวกับผู้หญิง รู้ เล่ามา โซดาไฟยักคิ้วรอฟังเราเล่า
ก่อนหน้านี้สองวันที่แล้ว เป็นอะไรเหรอ เราถาม ไม่ได้เป็นอะไร แม่น้ำตอบ เพราะกางเกงตัวนี้เหรอ ใช่ ตะวันออก แม่น้ำตอบความจริง เธอไม่ชอบมันเหรอ เราถาม ไม่ใช่เราไม่ชอบมัน เราชอบกางเกงขาดๆตัวนี้เหมือนที่ตะวันออกชอบมันล่ะ แต่มันไม่ใช่ในขณะนี้ เข้าใจมั๊ย แม่น้ำอธิบายความรู้สึกจากใจออกมา มันมีเรื่องราวมากมายเลยนะกางเกงตัวนี้ จะให้เราไม่ใส่มัน เราทำไม่ได้หรอก เราพูดจากใจกลับไป ตะวันออกฟังเรานะ เรารู้ว่ากางเกงตัวนี้สำคัญกับตะวันออก แม่น้ำมองหน้าเรา ถอนหายใจแล้วพูดต่อ แต่ตะวันออกต้องเข้าใจคนที่รักตะวันออกด้วย ไม่ใช่ตะวันออกเข้าใจของตะวันออกคนเดียว เราเงียบฟังแม่น้ำพูดต่อ ตะวันออกความรักน่ะ เกิดจากคนสองคน เราชอบแบบนี้ ตะวันออกชอบแบบนี้ ความรักก็ต้องเป็นในรูปแบบที่ทั้งสองคนชอบ ไม่ใช่คนใดคนหนึ่งชอบแล้วอีกคนต้องยอม แต่ต้องทำให้ชอบทั้งสองคน นี่เค้าถึงจะเรียกว่าความรัก แม่น้ำบอกเราน้ำตาคลอ เรา... เราไม่รับฟังคำพูดแม่น้ำพยายามที่จะพูดแต่พูดไม่ออก ถ้าเป็นกางเกงก็ต้องชอบและถูกใจทั้งสองคน เราชอบให้ตะวันออกใส่กางเกงเรียบร้อย ตะวันออกชอบใส่กางเกงเก่าๆขาดๆ เพราะมีเรื่องราวมากมายกับกางเกงตัวนี้ ตะวันออกก็ต้องหาวิธีที่ทำให้เรารับรู้เรื่องราวของกางเกง ตัวนี้ และตะวันออกก็ต้องทำให้เราชอบกางเกงตัวนี้ แม่น้ำ เราทำไม่ได้หรอกที่ต้องฝืนใจตัวเอง เราจะใส่กางเกงเก่าๆขาดๆตัวนี้ แม้แม่น้ำไม่ชอบมันก็ตาม แสดงว่าตะวันออกไม่เข้าใจ แม่น้ำก้มหน้าน้ำตาไหล เราเข้าใจแต่เราไม่ทำ เรายืนยันว่าเราจะทำตามที่เราคิด งั้นก็แสดงว่าไม่เข้าใจ แม่น้ำพยักหน้า เอามือเช็ดน้ำตา หันหลังเดินจากไป หลังจากนั้นเราก็ยังไม่เจอแม่น้ำอีกจนถึงตอนนี้
ไม่เอาน่า เธอก็พูดไปแบบนั้นล่ะ เห็นกางเกงขาดแล้วก็พูดไปงั้นล่ะ โซดาไฟฟังจบก็พูดปลอบใจเรา เค้าคงอายคนล่ะ ก็เหมือนเดิมล่ะตะวันออก ใครที่เดินกับเราที่ใส่กางเกงขาดๆแล้วอายคนก็แสดงว่าเค้าไม่รักเรา แม้แต่กางเกงที่เราใส่เค้ายังรังเกียจเลย มันมีเรื่องราวมากมายนะ กางเกงตัวนี้ โซดาไฟพูดต่อไม่หยุด เรามองโซดาไฟยิ้มๆ เอาเข็มเย็บตามรอยผ้าไปเรื่อยๆ เปรียบเป็นความรักก็ลืมไม่ลงเลยล่ะ ว่ามั๊ย ตะวันออก ใช่ เราพูดเสียงดัง โซดาไฟเสริมคำพูดเข้ามาอีก แต่นี่แม่น้ำนะ แป๋วววว โซดาไฟยิ้มเขินๆ เราหัวเราะในท่าทางที่โซดาไฟแสดงออกมา มือเย็บผ้าต่อ แล้วจะทำยังงัยต่อกางเกงก็ตัดแล้ว แม่น้ำก็หายไป ก็ทำอยูนี่งัย เย็บผ้านี่นะ ใช่ กางเกงก็อยู่ แม่น้ำก็เข้าใจ กางเกงก็อยู่แม่น้ำก็เข้าใจ เรื่องราวก็รับรู้ทั้งสองคน เราพยักหน้าตามคำพูดของโซดาไฟ เอาปากกัดด้าย มือเย็บมาถึงจุดก่อนสุดท้าย อะไรที่ไม่ใช่ ไม่ถูกเราก็เปลี่ยน ไม่ใช่เรายังคงทำมันอยู่ มันก็ไม่ถูก ความรักก็เหมือนกันถ้าไม่เปลี่ยนแปลงมัน มันก็เหมือนเดิม เราเอานุ่นที่ได้จากหมอนเก่า ยัดใส่เข้าไปในผ้าที่เย็บเมื่อกี้ เปลี่ยนให้มันดีๆและถูกใจทั้งสองคน เราเย็บด้ายอีกครั้งก่อนเสร็จ โห เข้าใจล่ะ โซดาไฟพูดเสียงดังออกมาเมื่อเห็นสิ่งที่เราทำ นี่ เราชูสิ่งที่เราทำให้โซดาไฟดู แบบนี้เค้าเรียกว่า โซดาไฟหยิบดูมองหน้าเราหาคำตอบ จั ด เ ก็ บ ค ว า ม รั ก ใน รู ป แ บ บ ใ ห ม่ โซดาไฟทำตาโต เหมือนซาร่าในรายการขายสินค้าในโทรทัศน์ กางเกงที่คุณรักในรูปแบบที่คนรักของคุณชอบ เราพูดเหมือนในรายการทีวี เป็นงัยบ้างล่ะซาร่า เราถามโซดาไฟ บอกได้คำเดียวเลยตะวันออก โอ้ พระเจ้าววว โซดาไฟแกล้งทำเสียงเหมือนผู้หญิง กำลังจะเล่นมุก แต่เสียงแม่น้ำดังขึ้นมาก่อน
ตะวันออก เสียงแม่น้ำเรียกเราอยู่หน้าบ้าน คร้าบ เราตอบกลับเสียงดังเมื่อได้ยินเสียงแม่น้ำ เรามาคิดดูแล้ว ตะวันออกจะใส่กางเกงตัวนั้นก็ได้นะ ถ้าตะวันออกชอบมัน แม่น้ำพูดยอมลงความรู้สึกให้ ไม่ทันแล้ว เราตัดมันแล้ว ทำไมล่ะ แม่น้ำทำหน้าตกใจ ก็เราอยากทำให้แม่น้ำ ชอบและยอมรับกางเกงเก่าๆขาดๆ ของเรางัย แม่น้ำเริ่มยิ้มมองหน้าเรา นี่ เราชูผลงานที่เราทำเสร็จให้แม่น้ำดู ชอบ มั๊ย เรายื่นให้แม่น้ำ |