อำลาหอฝิ่นก็มุ่งหน้าเข้าสู่อำเภอเมืองเชียงรายเพื่อชมวัดร่องขุ่น อ้อเคยมาวัดนี้หลายครั้งเพราะอยู่ใกล้บ้าน มาแต่ละครั้งก็ได้เห็นการพัฒนาหลายๆด้านค่ะ ดูเหมือนไอเดียของอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ผู้ริเริ่ม จะไม่มีวันสิ้นสุดเลยค่ะ เฮ้อ แต่ก็มีเวลาอยู่ที่นี่แค่สี่สิบห้านาทีเพราะต้องรีบไปขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพ จากตารางเดิมจะกลับตอนห้าโมงเย็นกลายเป็นบ่ายสามเพราะพวกเราจะได้ขึ้นเครื่องแอร์บัสวีไอพีกลับจริงๆ ไม่ใช่เครื่องบินรบอย่างตอนขามา

อ้อมีเวลาน้อยยิ่งกว่าใครเพราะกลับมาเชียงรายเที่ยวนี้ไม่ได้แวะเข้าบ้านเลย พ่อเลยต้องมาหาที่วัดร่องขุ่นนี้ (บอกแล้วว่าใกล้บ้าน) ระหว่างที่คุยกับพ่อยังอุตส่าห์ได้ยินอาจารย์เฉลิมชัยประกาศต้อนรับคณะของเราและอธิบายการสร้างวัด อาจารย์ไม่ได้พูดถึงความเป็นมาของการริเริ่มสร้าง แต่ก็หาอ่านได้ทั่วไปนะคะ อ้อคิดว่าเอกลักษณ์ของวัดร่องขุ่นคือการประดับทุกยอดแหลม ทุกหน้าจั่ว ทุกชายคา ซุ้มประตูหรือหน้าต่างด้วยช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ ลวดลายอ่อนช้อยวิจิตรตระการตาสไตล์อาจารย์เฉลิมชัย ไม่เน้นความโอ่อ่าใหญ่โตแต่เน้นความละเอียด และส่วนที่อาจารย์เพิ่มเข้ามาก็เห็นจะเป็นเรื่องของการแบ่งเป็นเขตนรกกับสวรรค์ ให้ผู้มาเยือนเห็นภาพความแตกต่างของสองภูมิ อ้อคุยกับพ่อประมาณครึ่งชั่วโมง เหลือเวลา 15 นาทีก็วิ่งถ่ายรูปเหมือนคนบ้า มาดูค่ะว่าสิบห้านาทีอ้อใช้คุ้มไหม

นี่น่าจะเป็นเรือนกุฏิของพระสงฆ์ คิดว่ายังสร้างไม่เสร็จ เพราะยังไม่มีการประดับลวดลาย


ไม่แน่ใจว่าคืออะไร น่าจะเป็นที่จัดกิจกรรมศาสนพิธีต่างๆ ขอโทษอีกทีค่ะ แบบว่ามีแค่ 15 นาที ไม่มีเวลาเช็ค - อ่า... มารู้ทีหลังว่ามันคือสุขาค่ะ แหะๆๆๆ คาดไม่ถึงใช่ไหมล่า... ข้อมูลนี้ไม่ผิดแน่ค่ะ คอนเฟิร์ม (26 มกราคม 2551)


ส่วนที่ยังสร้างไม่เสร็จเหมือนกันค่ะ แต่ก็สวยแล้ว



ใบเสมารอบโบสถ์ (ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าโบสถ์ หรือวิหาร ) อายจังเลย เอาเป็นว่าจะเรียกว่าโบสถ์ไปตลอดก็แล้วกันค่ะ กันงง



หงส์ฟ้าด้านหน้า


ด้านหน้าโบสถ์



จะเห็นว่าด้านหน้าเป็นเขตนรกภูมิค่ะ


มือของบรรดาสัตว์นรกยื่นมาขอส่วนบุญ น่ากลัวจัง


แทบจะได้ยินเสียงโหยหวนเลยค่ะ ขนลุกๆ



เนื่องจากข้อมูลไม่แน่น เลยเดาเอาเองว่าน่าจะเป็น ท่านสุวรรณและสุวาณ(สะกดถูกไหมนี่) นายทวารบาล(ผู้เฝ้าประตู)นรก ข้างหลังเป็นสะพานสู่สวรรคภูมิ


ดูกันชัดๆค่ะว่าท่านหน้าตาแบบนี้


สะพานเชื่อมระหว่างสวรรค์กับนรกถ่ายจากระยะไกล


อยู่บนสะพานมองขึ้นไปเห็นซุ้มประดับลวดลายอลังการ





หลังจากนี้ก็จะเป็นภาพมุมต่างๆของนางเอกในทริปนี้ ซึ่งก็คือโบสถ์อันวิจิตรตระการตา หรือสวรรคภูมิ

บริเวณโดยรอบที่มองออกไปจากโบสถ์ค่ะ




ตุงอีกแล้วค่ะ


มองขึ้นไปก็เห็นภาพแบบนี้ค่ะ



ซุ้มประตูโบสถ์


ที่จริงด้านในโบสถ์เค้าห้ามถ่ายค่ะ แต่อ้อไม่ทราบ แต่ก็ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นเพราะต้องรีบ พอกราบพระเสร็จก็รีบออกมาถ่ายข้างนอกต่อ แฮะๆแต่ก็ดีน้า เพราะเพื่อนๆจะได้ดูด้วย

นี่ค่ะ เข้าใจว่าเป็นองค์พระประธาน



มีอีกค่ะ ภาพด้านใน



ซุ้มหน้าต่างค่ะ


ความสวยงามที่พบตอนที่เดินออกจากโบสถ์




รูปโบสถ์เต็มๆ จากด้านข้าง เหมือนลอยมาจากสวรรค์

เฮ้อ โพสท์รูปจนเหนื่อย เป็นไงบ้างคะ 15 นาทีของอ้อ พอใช้ได้ไหม มิเสียแรงที่ทนโหลดเนอะ ถ่ายรูปเสร็จก็วิ่งแจ้นขึ้นรถตรงไปสนามบิน ขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพค่ะ กลับมาก็นอนหลับเป็นตายอยู่สองวันเต็มๆ ทริปนี้สนุกแต่ก็เหนื่อยชมัดเลยค่ะ ยังไงก็รู้สึกว่าคุ้มดีค่ะ เพราะฟรีตลอดงาน

ไว้ไปเที่ยวกันอีกนะคะ

Create Date : 08 ธันวาคม 2550
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2552 14:01:24 น.		11 comments
Counter : 3354 Pageviews.
Share Tweet