วัยแรกรุ่นครุ่นคิด น้องรัก สบายดีไหม ไม่ได้เขียนถึงน้องนานแล้ว ไม่นานธรรมดาสิ ต้องเรียกว่านานมากจึงจะถูก คิดถึงกันบ้างไหมจ๊ะ ในที่สุดพี่ก็ผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดอีกช่วงหนึ่งมาได้ แปลกแต่จริงนะ ชีวิตคนเราเหมือนฝัน พอเราก้าวเข้าสู่ภาวะใหม่ สถานการณ์ใหม่ สิ่งที่เคยเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ก็เหมือนกับไม่เคยเกิดขึ้น ราวกับหลับฝันแล้วตื่นขึ้นมา ว่าไหม แต่พี่จะไม่ยอมปล่อยให้อะไรที่ผ่านมาในชีวิตผ่านไปเฉยๆหรอก ต้องเอามาเขียนให้น้องอ่าน บางทีอาจจะดีบ้าง ไม่ดีบ้าง พี่ก็เชื่อว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตคือประสบการณ์และสิ่งที่ทำให้เราเป็นเราอย่างทุกวันนี้ เมื่อย้อนกลับไปดูเหตุการณ์เก่าๆจากมุมมองของคนที่ผ่านเรื่องนั้นมาแล้ว เราก็อาจจะพบว่า อะไรๆมันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดตอนนั้น แม้ว่าเรื่องนั้นอาจจะทำให้เราเคยรู้สึกแย่ หรือลำบากมากๆ บางทีเราก็รู้สึกยินดีด้วยซ้ำที่มันเกิดขึ้น ในจดหมายครั้งก่อนพี่เขียนค้างเอาไว้ถึงเรื่องราวของพ่อกับแม่พี่ จากนั้นก็ไม่มีเวลาเขียนถึงน้องอีกเลย ได้แต่ส่งบันทึกบทเล็กๆ ที่พี่อ้อเคยเขียนสมัยยังเป็นนักเรียนม.ปลายมาให้อ่านทีละบทสองบท ครั้งนี้พี่จะขอเล่าเหตุการณ์หลังจากนั้นก็แล้วกัน พอจบชั้นประถมพี่อ้อก็สอบเข้าเรียนชั้นมัธยมที่โรงเรียนสตรีมีชื่อในตัวจังหวัดเชียงราย แม่ของพี่อ้อเสียเมื่อพี่อ้ออยู่ชั้นม.หนึ่งที่โรงเรียนแห่งนี้เอง ตอนเรียนอยู่มัธยมต้นพี่อ้อเป็นเด็กเรียนปานกลางค่อนไปทางใช้ได้ สาเหตุของเกรดที่ไม่สูงเพราะคะแนนวิชาคณิตศาสตร์ของพี่มักจะร่อแร่เกือบตกอยู่เป็นประจำ อีกทั้งวิชาที่สังคมศาสตร์ก็แค่พอผ่าน ทั้งๆที่วิชาที่เกี่ยวกับภาษาและศิลปะของพี่อยู่ในขั้นดีมาก มันเกิดจากอะไร พี่เองก็ไม่เคยหาคำตอบจริงจังในเวลานั้น นอกจากจะคิดตามประสาเด็กว่าอาจารย์สอนวิชาคณิตศาสตร์ของพี่ผู้ซึ่งตามสอนตั้งแต่ชั้น ม.1 ถึง ม.3 นั้นสอนไม่เข้าใจเอาเสียเลย บวกกับความที่บุคลิกของพี่เป็นคนไม่เข้าหาอาจารย์ ถ้าอ่านตอนที่ผ่านมาจะรู้ว่าเพราะอะไร ทำให้สิ่งที่ไม่เข้าใจไม่ได้รับการอธิบาย ส่วนการเรียนการสอนวิชาสังคมศาสตร์ก็มีแต่ให้ท่องจำ ซึ่งพี่เกลียดเป็นที่สุด และนั่นคือการคิดหาเหตุผลแบบตื้นๆ ซึ่งไม่ยุติธรรมกับอาจารย์เท่าไหร่ เพราะเป็นความจริงแค่ส่วนเดียว ถ้ามองย้อนกลับไปด้วยสายตาของผู้ใหญ่ จะเห็นว่าพี่อ้อเองไม่กระตือรือล้นที่จะศึกษาคณิตศาสตร์ให้ลึกซึ้งเพราะพี่มีปัญหาอยู่ภายในใจมากมายหลือเกิน ไม่เข้าใจตัวเอง ไม่เข้าใจคนอื่น มีแต่คำถามเกี่ยวกับชีวิตและการกระทำของคนรอบข้าง ในขณะที่การเรียนตัวเลข หรือเรื่องไกลตัวอย่างสังคมศาสตร์ เช่น เรื่องราวเกี่ยวกับการเมืองหรือทรัพยากรที่อยู่อีกฟากหนึ่งของประเทศ หรืออยู่ต่างประเทศไปเลย ไม่ช่วยแก้ปัญหาของพี่ สิ่งที่พี่ต้องการเรียนรู้และหาคำตอบในขณะนั้นคือ "คน" ไม่ใช่ตัวเลข หรือข้อมูลไกลตัว พี่อ้อในตอนนั้นเป็นเด็กที่เอาแต่คิดๆๆ เพราะเก็บอะไรไว้ข้างในมากเหลือเกิน แต่ไม่มีใครช่วยชี้นำ ได้แต่พยายามค้นหาคำตอบด้วยตัวเอง พี่จึงอ่านหนังสือเป็นว่าเล่น แต่หนังสือที่อ่านเกือบจะทั้งหมดคือหนังสือจิตวิทยาวัยรุ่น และหนังสือวรรณกรรมหนักๆ ที่สะท้อนความนึกคิดของตัวละคร ถึงแม้ว่าระดับการเรียนของพี่อ้อจะพุ่งพรวดขึ้นในชั้นมัธยมปลาย ก็ไม่ได้แปลว่าความสนใจต่อสิ่งรอบตัวจะมากขึ้น แต่เป็นเพราะสาขาที่พี่อ้อเรียนนั้นคือศิลป์-ภาษา ซึ่งพี่อ้อไม่ต้องเรียนคณิตศาสตร์เลย ส่วนวิชาสังคมก็ดีขึ้นเพียงเพราะขยันมากกว่าเดิมเพราะใกล้จะสอบเข้ามหาวิทยาลัย สรุปว่าช่วงที่เป็นนักเรียนมัธยมนี้เป็นช่วงที่พี่มีความขัดแย้งในตัวเองมากมาย สะท้อนให้เห็นได้จากวิธีการเรียนและความสนใจในสิ่งที่เรียน จะขัดแย้งอย่างไร ไว้จะมาเล่าต่อคราวหน้า ยาวเกินไป จะขี้เกียจอ่านเสียเปล่า รักจ๊ะ พี่อ้อ   Create Date : 10 กันยายน 2552 9 comments Last Update : 25 กันยายน 2552 19:04:37 น. Counter : 692 Pageviews. Share Tweet

เป็นจดหมายที่เขียนได้อบอุ่นจังค่ะ   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 14 กันยายน 2552 11:49:31 น.

อื้มมมมมม ขอม.ปลายเราไม่ค่อยขัดแย้งเท่าไหร่ค่ะ พยายามทำให้ได้ดีในทุกด้านมากกว่า ทั้งทางภาษาและคำนวณ รวมทั้งการทำกิจกรรมด้วยค่ะ ถ้าได้อ่านเด็กหญิงนางฟ้าแล้วคิดว่าอย่างไรก็ไปแลกเปลี่ยนกันนะคะ ขอบคุณที่คิดถึงกันค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 16 กันยายน 2552 10:41:33 น.

สวัสดีครับคุณอ้อ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 กันยายน 2552 13:08:47 น.

ดีค่ะน้องอ้อ ย่าก็ไม่เก่ง คณิต แล้วก็ไม่เก่งวิทย์ เป็นคนชอบภาษามากกว่าค่ะ แต่มันก็ผ่านไปนานมากแล้ว เรียนไปไร้ค่า ย่ายังไม่ทันตาย ตอนนี้ลืมหมดแล้วววว สบายดีนะค่ะ   โดย: ย่าชอบเล่า 16 กันยายน 2552 13:42:02 น.

ขอบคุณนะครับ   โดย: veerar 16 กันยายน 2552 23:30:30 น.

อุ่นจังค่ะ....:) อ่านหนังสือธรรมะดูแล้วค่ะ... แต่คงเป็นเพราะเรานอนกลางวันเยอะไปหน่อยมากกว่าค่ะ   โดย: บีจัง (b_cwchy ) 17 กันยายน 2552 0:16:24 น.

สวัสดีคะ แวะมาทักทายและขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมชมห้องรกๆแบบมีสไตล์ที่บล๊อกคะ   โดย: pinklilac 17 กันยายน 2552 9:01:57 น.

โลกจะสวยงามเพราะมีความรัก ... ไม่ว่าจะเป็นความรักแบบไหน ... ยังชอบประโยคนี้อยู่มากเลยค่ะ ^^ ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปทักทาย ดีใจ ๆ มากเลยค่ะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ คิดถึงเช่นกันค่ะ ^^   โดย: กลางนที 17 กันยายน 2552 15:43:57 น.

สวัสดีครับ.... แวะเข้ามาทักทายครับ....เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหม? ขอให้มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์นะครับ....... ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ   โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย 18 กันยายน 2552 22:51:31 น.