จริงหรือที่ความเป็นเพื่อนจะเกิดขึ้นได้แบบฉับพลัน ประหนึ่ง "Love at the first sight" เพื่อนนะ ไม่ใช่ คนรัก มันน่าจะต้องปฏิสัมพันธอะไรกันบ้าง ก่อนที่จะเอ่ยว่ารู้สึกดีต่อกันได้ บางคนอาจจะเอ่ยคำรักได้อย่างง่ายดาย และนั่นไม่ใช่ตัวฉัน
กลับมาคุยเรื่องบล็อกนี้ต่อ อ่านเม้นท์ซึ่งยาวเหยียดของคุณโตสแล้ว เออ ดีนะเนี่ยที่ชั้นถอนตัวก่อนประกวด ดึงดันเข้าไปก็แพ้คุณโตสเค้าอยู่ดี 555 คุณแด๊ดดี้ที่บ้านเคยพูดประโยคเด็ดอยู่ประโยคนึง สะใจกี๋วังบูรพาเก่าอย่างป้ามาก never get into the competition you will never win
ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใด..ฉันให้ความสำคัญกับคำว่า "เพื่อน" มาก..
บางครั้ง..มากกว่า "คนรัก" เสียอีก
แต่นั่นคือตัวตนของฉันจริงๆ..
...............................................
การที่เราอยากจะได้ใจจากใคร..
สำหรับฉัน..ควรให้ใจเขาก่อน
มากน้อย..แล้วแต่เซนส์จะบอกว่า..คนนี้ควรให้เท่าไหน..ซึ่ง..มันบอกได้
อย่างที่คุณบอก..เราควรมีช่องว่างระหว่าง "เพื่อน"
ไม่ต่างจาก..คนรัก..
เพราะถ้ามากจนเกินไป..มีแต่จะอึดอัด
เราที่เป็นผู้ให้..ก็ควรให้แต่พอดี
คนรับ..จะไม่ไม่รู้สึกลำบากใจ..
(อันนี้มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งสอนฉัน)
เพราะเมื่อก่อนฉัน..ไม่ค่อยเว้นที่ว่างให้กับใคร
รักใครก็ให้หมดทั้งใจ (ส่วนใหญ่..ให้เพื่อนมากกว่า)
จนมีเพื่อนบอกว่า.."ฉันมันผู้หญิงมากมาย"
ซึ่งอันนี้..ฉันยอมรับ..แต่ระยะหลังๆ
ฉันเริ่ม..เว้นที่ว่างไว้ให้สำหรับเพื่อนได้หายใจ
เพราะรัดแน่นเกินไป..กลัวเพื่อนจะหายใจไม่ออก
เผลอๆ..จะตายจากกันไปเสียก่อน..
(ซึ่งฉันยังอยากมีเพื่อนไว้อยู่ด้วยกันไปนานๆ)
ส่วนเรื่องของความสนิท..กาลเวลาจะบอกเราเอง
ว่า.."เพื่อนคนไหน..ที่เราควรให้ใจ"
คนไหน..ควรคบแค่ผิวเผิน..
.......................................................
แวะเข้ามาทักทายค่ะ..
ยินดีที่ได้รู้จัก ^^