Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
1 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
วันนี้...ในความเป็นเพื่อน

...








วันนี้ฉันอยากเขียนถึงความรู้สึกบางอย่าง "ในความเป็นเพื่อน"
บางคนเริ่มต้นความเป็นเพื่อนกับบางคนด้วยระยะเวลาอันสั้น
บางคนกว่าจะรับใครเป็นเพื่อนก็ต้องใช้เวลาซักระยะหนึ่ง
และสำหรับฉันก็เป็นแบบประการหลังที่ต้องใช้เวลา
แต่ฉันก็ไม่ปฏิเสธว่าบางครั้ง "รู้สึกถูกชะตา" นั่นก็เป็นอีกกรณีที่เกิดขึ้นได้






จริงหรือที่ความเป็นเพื่อนจะเกิดขึ้นได้แบบฉับพลัน
ประหนึ่ง "Love at the first sight" เพื่อนนะ ไม่ใช่ คนรัก
มันน่าจะต้องปฏิสัมพันธอะไรกันบ้าง ก่อนที่จะเอ่ยว่ารู้สึกดีต่อกันได้
บางคนอาจจะเอ่ยคำรักได้อย่างง่ายดาย และนั่นไม่ใช่ตัวฉัน







บางครั้งเมื่อความเป็นเพื่อน นำมาซึ่งความใกล้ชิดจนเกินไป
มันก็อาจจะสร้างความอึดอัดระหว่างกันและกัน จนลำบากใจ
ทำไมเราจะต้องมองข้ามจุดดำนี้ไป แทนที่เราจะแก้มันก่อน
ฉันจึงมักจะตีกรอบเส้นบางๆ ของความเป็นเพื่อนไว้ในใจ
ไม่ใช่ว่าฉันไม่เปิดใจ แต่ฉันคิดว่าการเริ่มต้นที่จะรู้จักกันนั้นมัน "สำคัญ"








ก่อนที่จะข้ามผ่านจากการรู้จักกันไปสู่ความสนิทกันมากขึ้นนั้น
พี่สาวคนดีคนหนึ่งบอกว่า "อะไรคือค่าวัดว่า เราสนิทกัน"
ถ้าเทียบกับการเล่นบล็อก การเม้นท์ตอบกันไปมา นั่นก็ไม่ใช่ว่า
การที่ใครมาเม้นท์ให้เราทุกบล็อก แล้วเราไปเม้นท์ตอบเช่นกันอย่างนั้น
จะหมายถึงว่าเรารู้จัก ส นิ ท ส น ม กันเสมอไป





ฉันคิดตามก็เห็นจริง นั่นน่าจะเป็นมารยาทการเล่นบล็อกมากกว่า
อยู่ที่เราด้วยว่า เราคาดหวังในความสัมพันธ์ผ่านตัวอักษรมากไปหรือเปล่า
หากเราไม่ได้คาดหวังตั้งแต่แรก สิ่งที่เราได้รับจากเพื่อนร่วมบล็อกแก็งส์นั้น
จึงให้ผลลัพท์เป็นบวก เป็นความรู้สึกดีๆ ที่ทำให้เรามองโลกได้สวยงามขึ้น
ในขณะเดียวกันบางครั้ง "ความเป็นเพื่อน" ก็อาจจะเริ่มต้นจากคำเม้นท์ดีๆ เหล่านั้นได้






เมื่อฉันคิดจะเริ่มต้นเป็นเพื่อนกับใครสักคน ฉันก็จะใส่ใจมองว่า
คนที่ฉันกำลังจะคบนั้นเป็นคนเช่นไร เพราะฉันไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดี
เพราะฉันรู้ดีว่าทุกคนมีเส้นกั้นของตัวเอง เพียงแค่เขาจะแสดงออกมามากน้อยแค่ไหน
เราจึงไม่ควร "ล้ำเส้น" ความสัมพันธ์นั้น หากคิดว่าจะคบกันต่อไป
เมื่อเราเห็นใครเป็นเพื่อน เราก็คงอยากให้ความสัมพันธ์นี้ยาวนาน








ความเป็นเพื่อนจะดี จะราบรื่นไปได้ก็น่าจะอยู่ที่ความจริงใจซึ่งกันและกัน
ความเป็นเพื่อนไม่ต้องมีกฏเกณฑ์เงื่อนไขอะไรเลย นอกจาก "ความเข้าใจ"
ความเป็นเพื่อนจะยั่งยืนได้ต่อไป จนกลายเป็นความผูกผันฉันท์เพื่อนนั้น
ก็ต้องอยู่ที่ทั้งสองฝ่ายเปิดใจ "รู้ จั ก ใ ห้ แ ล ะ รั บ" เสมอกัน
ฉะนั้นจึงไม่น่าแปลกใจ ถ้าใครจะบอกว่า "เพื่อนกันนั้น แค่สบตาก็รู้ใจ"







ฉันก็เพียงอยากบอกเล่าถึงความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นในใจชั่วขณะหนึ่ง
อาจจะไม่เป็นสาระ สำหรับใคร ก็เป็นเพียงอีกเรื่องราวหนึ่ง
ของคนๆ หนึ่งที่อยากจะเขียนเล่า ถึง "ความเป็นเพื่อน"
ขอบคุณมากสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันมา จากใครบางคนในโลกเสมือนจริงใบนี้
ฉันจะรักษาไว้เป็นอย่างดี เพราะในความเป็นเพื่อนนั้นมีค่าเสมอ

...







ขอบคุณที่แวะมาชมบล็อกนะคะ







Create Date : 01 กันยายน 2552
Last Update : 1 กันยายน 2552 23:57:52 น. 28 comments
Counter : 2033 Pageviews.

 


โดย: ทักทายครับ (ตนเอง ) วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:12:48:44 น.  

 
สำหรับฉัน..มิตรภาพของคำว่า "เพื่อน"
ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใด..ฉันให้ความสำคัญกับคำว่า "เพื่อน" มาก..
บางครั้ง..มากกว่า "คนรัก" เสียอีก
แต่นั่นคือตัวตนของฉันจริงๆ..
...............................................
การที่เราอยากจะได้ใจจากใคร..
สำหรับฉัน..ควรให้ใจเขาก่อน
มากน้อย..แล้วแต่เซนส์จะบอกว่า..คนนี้ควรให้เท่าไหน..ซึ่ง..มันบอกได้
อย่างที่คุณบอก..เราควรมีช่องว่างระหว่าง "เพื่อน"
ไม่ต่างจาก..คนรัก..
เพราะถ้ามากจนเกินไป..มีแต่จะอึดอัด
เราที่เป็นผู้ให้..ก็ควรให้แต่พอดี
คนรับ..จะไม่ไม่รู้สึกลำบากใจ..
(อันนี้มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งสอนฉัน)
เพราะเมื่อก่อนฉัน..ไม่ค่อยเว้นที่ว่างให้กับใคร
รักใครก็ให้หมดทั้งใจ (ส่วนใหญ่..ให้เพื่อนมากกว่า)
จนมีเพื่อนบอกว่า.."ฉันมันผู้หญิงมากมาย"
ซึ่งอันนี้..ฉันยอมรับ..แต่ระยะหลังๆ
ฉันเริ่ม..เว้นที่ว่างไว้ให้สำหรับเพื่อนได้หายใจ
เพราะรัดแน่นเกินไป..กลัวเพื่อนจะหายใจไม่ออก
เผลอๆ..จะตายจากกันไปเสียก่อน..
(ซึ่งฉันยังอยากมีเพื่อนไว้อยู่ด้วยกันไปนานๆ)
ส่วนเรื่องของความสนิท..กาลเวลาจะบอกเราเอง
ว่า.."เพื่อนคนไหน..ที่เราควรให้ใจ"
คนไหน..ควรคบแค่ผิวเผิน..
.......................................................
แวะเข้ามาทักทายค่ะ..
ยินดีที่ได้รู้จัก ^^


โดย: ORice (preeya.ao ) วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:12:56:08 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอาจิม ...

เราไม่มีอะไรตีกรอบหรอกค่ะสำหรับความเป็นเพื่อน
เพราะว่ารู้สึกดีกันไม่ว่าจะยังไงความรู้สึกนี้
มันก็ไม่ได้จางหาย .. และยิ่งคุยก็ยิ่งรู้สึกดี
แต่แน่นอนว่าความสัมพันธ์ฉันท์มิตรบางครั้ง
มันอาจจะไม่ได้เรียบหรู เพราะบางทีฉาบหน้าด้วยรอยยิ้ม
อาจจะมีมีดซ่อนอยู่หลังเสื้อก็ได้คะ ...


อันนี้เจอมาเยอะแล้วเหมือนกันคะแต่เลือกจะไม่
คิดมากกับคนเหล่านี้เพราะบางที .. เราว่า
มันก็แค่ไม่คลิกกัน .. มันแค่เป็นอะไรที่ได้เริ่มรู้จัก
และก็มีความแตกต่างกันเยอะ ... แค่นั้นเองน่ะคะ


แต่สำหรับเราเพื่อนบล็อกบางคน .. เป็นมากกว่าเพื่อนบล็อกค่ะ
เพราะได้เจอกันตัวเป็นๆ มาแล้ว เหมือนได้คอนเฟิร์มตัวเอง
เลยว่า .. อ่ะนี่ล่ะ คนที่เราว่าเค้าดี และเค้าก็ดีจริงๆ ...
ส่วนคนอื่นๆแน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องเจอกัน
ครบทุกคนแต่ว่าเราก็รู้สึกดีๆ ให้กันได้เสมอๆ นะคะ


โดย: JewNid วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:13:03:46 น.  

 
ดอกไม้สวยจังค่ะอาจิม เเดดเเรงอย่างนี้ออกไปข้างนอกป่ะคะ


โดย: aoiobake วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:13:07:34 น.  

 

สวัสดีคะ แวะมาทักทายในวันที่อากาศดีๆ มีความสุขในการทำงานนะคะ



โดย: หน่อยอิง วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:13:16:29 น.  

 
ฮัลโลๆป้าจิมที่ร้ากกกกก

อย่างแรกเลยขอชมว่ารูปสวย
กล้องดีเทคนิคของคนถ่ายก็เยี่ยม
หยิงกำลังเล็งกล้องคุณภาพดีสักตัว
แน่นอนราคาต้องไม่แพงด้วย
รสนิยมสูงแต่รายได้ตํ่า
เลยต้องเล็งนานนิดนึง -_-!

ป้ากำลังฟังละครวิทยุเพลินเลยอ่ะจิ่
กลับบ้านหนูคงจะต้องไปเคาะสนิม
วิทยุทราสซิสเตอร์ธานินธ์ซะหน่อย
นานแล้วไม่ได้ใช้งาน
เสาหาคลื่นที่หักยังติดเทปกาวไว้อยู่เลย

"เพื่อน"คำนี้มีความหมายนัก
เพื่อนมีหลายแบบ เพื่อนคุย
เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว
เพื่อนสนิท เพื่อนตาย

หยิงเคยอ่านหนังสือเล่มนึงมีคนเปรียบเอาไว้ว่า
"ลองคบเพื่อนก็เหมือนซื้อรองเท้า ถ้าใส่ไม่สบายก็ทิ้งได้"



โดย: Ying An IP: 203.198.98.147 วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:15:50:49 น.  

 
ชอบบทความนี้มากมายค่ะ



โดย: Humanizer IP: 86.0.84.230 วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:16:07:46 น.  

 
หวัดดีจ้าอาจิม

ป้ากะว่าจะมาส่งข่าว แล้วก็มาขอบคุณที่อุตส่าห์หอบหิ้วไส้อั่วมาให้ อร่อยเด็ด ติดใจมาก นี่นับวันรอวันหยุด อยากกินอีก

ส่วนไวน์ คราวหน้าป้าจะแช่เย็นไว้ให้ (ชอบแบบชิลล์ ๆ มั้ยหว่า) คอไวน์มาอ่านเข้ากัดป้าเดซี่ตายเลยนะเนี่ย ใครเค้ากินไวน์แช่เย็นกันยะ ยัยป้า จะตอบว่า-กรูนี่แหละ ทำม้ายต้องเหมือนใคร ??

ถอนหายใจหนึ่งเฮือกก่อนที่จะเม้นท์เกี่ยวกับบล็อกนี้ เดี๋ยวมาต่อนะ



โดย: Oops! a daisy วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:16:17:29 น.  

 


โดย: NIRISSA วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:20:11:27 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณอาจิม เขียนได้ตรงใจ แต่สำหรับเรา เพื่อน คือมิตรภาพที่เกิดขึ้นแล้วไม่มีการยกเลิก เพื่อนดี เพื่อนร้ายก็คือเพื่อน

ไหนก็ไหนๆ ฝากเนื้อฝากตัวเป็น "เพื่อน" ซักคนนะคะ


โดย: erbhern วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:21:42:53 น.  

 
อ่านบล็อกของพี่อาจิมวันนี้แระ ทำให้มีนรู้สึกว่าอยากจะเม้นท์อะไรมากมายถึงเรื่องราวที่มีนได้รับในการเล่นบล็อกแก๊ง และได้รู้จักกับเพื่อน ๆ มากมายที่บล็อกแก๊งแห่งนี้

บางครั้งเราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เพราะอะไรเราถึงได้รู้สึกว่าเราถึงถูกชะตากับคนนี้และสามารถคุยไปได้เรื่อย ๆ ในเรื่องที่เราอยากจะคุย มันแปลกมั๊ยค่ะพี่อาจิม แต่มีนรู้สึกแบบนั้นจริง ๆ และมันก็จริงที่บางครั้งเราก็ทำตามมารยาทของบล็อก แต่มีนก็รู้สึกว่าขอบคุณพวกเค้าที่ให้ความรู้ ให้ข้อคิด ให้รอยยิ้มกับทุกข้อความ ทุก ๆ สิ่ง ที่นำเสนอในบล็อกนั้น ๆ

และบ่อยครั้งก็รู้สึกมีความคาดหวังอยู่ในใจเช่นกัน แต่เดี๋ยวนี้ไม่แระ เพราะคนเราทุกคนอาจมีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบเรา ซึ่งเราไม่สามารถไปกำหนดตรงนั้นได้ เพราะงั้นที่ทำในตอนนี้คือ พูดและแสดงออกมาในตัวตนของเรา จากใจของเรา ส่วนเค้าจะคิดอย่างไรกับเรานั้น ก็คงแล้วแต่เค้า เพราะเราวางความจริงใจของเราไว้ตรงนั้นแล้ว เพราะการไปคาดหวัง มันเคยทำให้มีนรู้สึกเจ็บ

เหอๆๆ วันนี้ฝนไม่ตกค่ะพี่อาจิม ร้อนเล็กน้อยถึงปานกลาง แต่ตอนนี้งานเริ่มจะมาท่วมหัวแร้ววววววววววว

ขอให้มีความสุขมาก ๆ และหลับฝันดีดีนะค๊า


โดย: minporee วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:22:43:59 น.  

 
นี่โตสไม่ได้ก๊อปความคิดอาจิม (อีกแล้วนะ) แต่โตสคิดคล้ายกับที่อาจิมบ่น .. เอ๊ย.. พร่ำ .. เอ๊ย.. เรียกว่าไรดีอ่ะเนี่ย .. เอาเป็นว่า .. พูดแล้วกันเนอะ
คือโตสเห็นด้วยกับที่อาจิมพูดออกมาตรงนี้มากๆ แทบทุกอย่างเลยนะ .. แล้วก็เห็นด้วยกับพี่สาวคนดีของอาจิมเรื่องความหมายของคำว่าสนิทกับการเม้นท์อย่างสม่ำเสมอของเพื่อนบนบล๊อกด้วยล่ะ .. แต่ที่เห็นด้วยยยยย.... มากที่ซู๊ด.... ก็ตรงที่อาจิมพูดประมาณว่า .. ระหว่างเพื่อน "ความเข้าใจ" เนี่ยสำคัญที่สุดเลยจริงๆ แหละเนอะ

และโดยส่วนตัวแล้ว .. นอกจากจะพยายาม “เข้าใจ” เพื่อนตัวเองแล้ว โตสว่า “ความใส่ใจ” เนี่ยก็สำคัญมากๆ เหมือนกันนะอาจิมว่าไม๊ล่ะ

สำหรับโตส .. การที่โตสจะบอกว่าตัวเองสนิทกับใครจริงๆ ซักคน (ที่เริ่มรู้จักกันจากบนบล๊อก) .. โตสจะแบ่งเป็น "อัตราความสนิท" นะ .. เพราะจริงๆ แล้ว สำหรับโตส .. โตสจะพูดได้เกือบอย่างเต็มปากว่า โตสสนิทกับ "เพื่อนบล๊อก" ของโตสเกือบทุกคน .. เพราะว่าโตสมันพวกไม่ค่อยมี "มารยาทในการเล่นบล๊อก --> ในเรื่องของการเม้นท์" ซักเท่าไหร่ล่ะอาจิม .. ขยายความก็คือ โตสไม่ชอบ "ฝืนความรู้สึก" ตัวเองในการเป็นเพื่อนบล๊อกกับใครซักคนนั่นเอง .. ถ้าโตส "รู้สึก" ว่าไม่ใช่สไตล์ของคนที่โตสคิดจะคบเป็นเพื่อนนอกโลกอินเตอร์เน็ท .. โตสก็จะบายทันทีแบบที่ไม่ต้องมานั่งเสียเวลากันทั้งสองฝ่าย โดยที่ไม่คำนึงถึงมารยาทในเรื่อง "เค้ามาเม้นท์ให้เรา เราก็ต้องไปเม้นท์ให้เค้ากลับ" .. โตสไม่ได้หยิ่งอะไรนะอาจิม (ไม่มีอะไรพิเศษกว่าคนอื่นให้ต้องหยิ่งซะหน่อยอ่ะเนอะ ) เพียงแต่โตสมันเป็นคนประเภทเกลียดการ “ฝืนความรู้สึกตัวเอง” (และคนอื่น) เท่านั้นแหละอาจิม .. เพราะในชีวิตเรา มันมีอะไรมากมายหลายๆ อย่างที่เราอาจจะ “จำเป็นต้องฝืนความรู้สึก” แล้วอ่ะนะ .. เพราะงั้น กับเรื่องการคบคนเนี่ย.. โตสตามใจตามอารมณ์ตัวเองมากๆ เลยล่ะอาจิม

พูดถึงตรงนี้แล้วก็จำได้ว่า .. ตอนช่วงที่ยังบ้าเล่นบล๊อกอยู่ (เมื่อสองปีที่แล้วได้) โตสเคยตอบแท่กอยู่ข้อนึงที่เค้าถามคำถามประมาณเพื่อนๆ ให้โตสตอบประมาณเนี้ยด้วยแหละ (ไปควานหาก๊อปมาให้อาจิมอ่านดีกว่า .. ต่อกๆๆๆๆๆ .. อ๊า... เจอแระ .. เนี่ยเลย)

Q: เกลียดเพื่อนแบบไหนมากที่สุด...
A: ไม่มีเพื่อนที่เกลียดค่ะ เพราะถ้าเกลียดใครแล้วไม่คบและไม่เรียกคน ๆ นั้นว่าเพื่อน ถ้าเรียกใครว่าเพื่อนแล้ว ก็รักอย่างเดียวจ๊ะ
ชีวิตคนเรามันสั้นนัก เดี๋ยวก็ตายจากกันไปแล้วตามกาลเวลา ก็เลยพยายามทำชีวิตให้มีความสุขมากที่สุด (โดยมีศีลธรรมจรรยา อันนี้ก็ไม่ได้สร้างภาพอีกล่ะค่ะ) คนไหนที่ไม่ชอบก็ไม่คบ ไม่จำเป็นต้องฝืนความรู้สึกตัวเองในการคบคนที่เราไม่รู้สึกดีด้วย 100% เพราะไม่รู้จะ "ฝืนไปเพื่ออะไร"

เพราะงั้น .. ที่โตสพยายามจะบอก (แต่พล่ามไปซะยาวจะเกือบลืม "ประเด็น" ) ก็คือ .. สำหรับโตส โตสมองว่าตัวเองสนิทกับ "เพื่อนบล๊อก" ของตัวเอง "เกือบ" ทุกคนเลยนะ .. เพราะถ้ามีเม้นท์ที่สามจากโตสถึงคนๆ นั้น นั่นก็แปลว่าโตสพิจารณา (ด้วยคอมม่อนเซ้นส์ล้วนๆ) แล้วว่าคนๆๆๆๆๆ นี้ "พูดภาษาเดียวกันกับเรา" .. แต่จะแบ่ง "อัตราความสนิท" ออกไปเป็น

1. สนิทมาก --> อันนี้คือกรณีที่ได้คุยกันจริงทางเสียงแล้ว และก็กลายเป็นเพื่อนกันจริงๆ (ที่ไม่ใช่แค่เพื่อนบล๊อกอีกต่อไป) ที่คุยกันได้แทบทุกเรื่อง .. ที่แม้กระทั่งเค้าเลิกเล่นบล๊อกกันไป (เกือบหมดแล้ว ) แต่ก็ยังคงติดต่อกันเป็นนิจเหมือนเพื่อนสนิททั่วไปแบบที่ไม่มีคำว่าอินเตอร์เน็ทมาเป็นส่วนประกอบของคำว่าเพื่อน

2. สนิทพอสมควร --> อันนี้ก็คล้ายๆ กับกรณีแรก คือได้คุยกันเป็นการส่วนตัวแล้ว (ไม่ใช่แค่คุยหน้าบล๊อก) เพียงแต่ไม่ใช่คนที่เรารู้สึกว่าสามารถคุยด้วยได้ทุกเรื่องแค่นั้นเอง .. แต่ไม่ใช่ไม่ไว้ใจนะ .. เพียงแต่อาจิมคงเข้าใจใช่ไม๊ ว่าเพื่อนที่เรารักแต่ละคน มันจะมีการแ่บ่งเรื่องและอารมณ์ของการคุยให้เข้ากับความเป็นเค้าของเืพื่อนคนนั้นด้วย .. อื่ม... ไม่พอใจในการอธิบายของตัวเองตรงนี้เลยแฮะ .. แต่คาดว่าอาจิมเข้าใจโตสแล้วล่ะ .. จริงมะจ๊ะ

3. สนิทแค่บนบล๊อก --> อันนี้คือคนที่สื่อสารกันไปมาแค่ “บนบล๊อกอย่างเดียว” อย่างสนิทใจและสนุกสนานกันอย่างต่อเนื่อง (เมื่อมีเวลา) ซึ่งก็แน่นอนว่าจะมีขอบเขตของเรื่องที่คุยอยู่มากพอสมควร เพราะว่าการคุยหน้าบล๊อกมันไม่ใช่ว่าจะมีแต่คนที่เราไปคุยด้วยเท่านั้นที่อ่านข้อความของเราอ่ะเนอะ .. และก็แน่นอนกับเพื่อนกลุ่มนี้ โตสจะเป็นอะไรที่หวังว่าซักวันนึง เค้าคนนี้จะกลายมาเป็นเพื่อนสนิทพอสมควร หรืออาจจะโชคดีขนาดกลายมาเป็นเพื่อนสนิทมากของเรา (อีกคน) ในที่สุดก็ยิ่งดีเลย

4. สนิทแบบอยากสนิท --> อันนี้คือคนที่เพิ่งเริ่มต้นคบ .. แต่ก็รู้สึก "คลิ๊ก...... คลิก" จังเลย แล้วก็หวัง (อีกน่ะแหละ) ว่าซักวันนึงเราจะได้สนิทกับเค้ามากขึ้น .. เสร็จแล้วก็็หวังว่าต่อว่าทั้งเราและเค้าจะไม่ผิดหวังในกันและกัน เมื่อเราได้เริ่มสนิทกันมากขึ้น .. ซึ่งขอบอกตรงๆ เลยว่า .. อาจิม (รวมทั้งป้าเดและหยิงอัน) อยู่ในเพื่อนกลุ่มนี้ของโตสล่ะ

สรุปแล้ว .. โตสรู้สึกขอบคุณบล๊อกแก๊งมากมาย (มานานแล้ว) เหมือนอาจิมเลยนะที่เค้าให้พื้นที่ฟรีๆ กับพวกเราตรงนี้ในการ "สร้างเพื่อน" และทำให้เรามีอะไรให้ตั้งตารอ (ว่าวันนี้เพื่อนคนไหนจะมาคุยกับเราว่าไรน๊า) ในทุกๆ วัน อีกตังหากเนอะ

ถึงแม้ว่าในโลกบล๊อกแก๊งแห่งนี้จะมีคนแปลกๆ ไร้สาระ(เกินรับได้) แม้กระทั่งคนที่ดูเหมือนจะเป็นโรคจิต(หลากหลายอาการ) เยอะแยะพอสมควร จนบางครั้งทำให้เรารู้สึกรำคาญจิตขึ้นมาบ้างเหมือนกัน .. แต่.... พอเจอบ่อยๆ เข้า โตสกลับรู้สึกว่ามันเป็นสีสันของบล๊อกแก๊งดีเหมือนกันแฮะ .. แบบว่า... มันทำให้เราได้เห็นว่า.. คนประเภทที่เราเคยแต่ได้ยินมานั่นน่ะ .. มันมีอยู่จริงเย๊อะ.....แยะเลยนะ .. เวลาว่างจัดๆ แล้วได้ไปดูความเป็นตัวเองของพวกเค้า (แบบเงียบๆ) แล้วก็เกิดความบันเิทิงทางอารมณ์แก้เซ็งขึ้นมาได้ดีเหมือนกันนะ .. อาจิมว่ามะล่ะ (หรือว่าตรงนี้เราน่าจะขอบคุณเค้าดีเนาะ )

โดยรวมๆ แล้ว ถ้าพูดถึงแต่ “เพื่อนบนบล๊อก” ตรงนี้ โตสมองว่าตัวเองโชคดีทีเดียวเลยนะที่เล่นบล๊อกมาเกือบๆ จะสามปี (ช่วงปลายๆ เดือนกันยานี้ล่ะ) โตสได้เพื่อนบล๊อกที่กลายมาเป็น เืพื่อนสนิทที่โตสไว้ใจเค้าและเค้าก็ไว้ใจโตส อยู่หลายคนเลยทีเดียวล่ะอาจิม .. แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ขอบคุณบล๊อกแก๊งหลายๆ ไ้ด้ไงล่ะเนอะ
(ถึงแม้ว่าที่ดูผิดตอนต้นแล้วก็เลิกคบกันไปซะ "อย่างที่หยิงอันเปรียบเทียบ - ที่โตสเห็นด้วยมากๆ" ก็มีหลายคนอยู่เหมียนกัล )

อื่ม... พล่ามซะยาวววว..... เชี่ยะโตส (โทษทีจ๊ะ ) .. แต่ยังไม่หมดเรื่องที่ตั้งใจจะมาคุยกับอาจิมเลยอ่ะ เอาเป็นว่า.. ขอโตสส่งคุยนี้ไปก่อน .. ตอนนี้ได้เวลา afternoon coffee แล้ว .. เดี๋ยวขอไปเอากาแฟกะขนมไหว้พระจันทร์ (ชิ้นน้อยๆ) มาจิบมากินพร้อมกับคุยต่อให้อาจิมตาแฉะต่ออีกหน่อยนึงนะ .. นะ


โดย: Chini วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:3:36:35 น.  

 
^^
^^
อื่ม......

ลืมใส่รหัสปิดตรงสีดำตอนท้าย .. โตสตั้งใจจะเน้นแค่ตรง
เืพื่อนสนิทที่โตสไว้ใจเค้าและเค้าก็ไว้ใจโตส
แค่นี้เอง .. แต่ดันลืมโค๊ดปิด .. ขอโต๊ดดดด...


โดย: Chini วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:3:39:12 น.  

 
กาแฟขนมมาแระ .. ทีนี้มาต่อๆ ให้จบๆ กันไปดีกว่าเนอะ (จบกับไอ้ที่ตั้งใจจะคุยวันนี้กับอาจิม )

ที่อาจิมไปบอกโตสว่าลืมเอากล้องไปมี๊ทแอนด์อี๊ทรอบนี้นั่นน่ะ .. เข้าใจ...โตสเข้าใจว่าอาจิมมีอารมณ์เจ็บใจตัวเองแค่ไหนตอนที่รู้ว่าตัวเองลืมกล้อง

แล้วโตสก็เห็นด้วยกับแผนการการกดดันหยิงอันเหมือนกันนะ .. แต่ว่าน้องมันจะว่างพอที่จะแคร์การกดดันของเราหรือเปล่าอ่ะอาจิม .. แบบว่า.. โตสแวะไปบล๊อกหยิงอันเมื่อไหร่ (แต่วันนี้ยังไม่ได้ไปเช็คดูเลย) ก็ยังคงเจอแต่ "บล๊อกงานยุ่ง" ของน้องเค้าอ่ะ .. เห็นน้องยุ่ง ก็เกิดอาการเกรงใจนิดๆ .. แต่ว่าอยากดูรูปบรรยากาศของสาวๆ อีกจริงๆ นะ .. เดี๋ยวลองไปแย๊บๆ ดูดีกว่า .. ถึงจะไม่ได้ แต่ก็ไม่มีอะไรต้องเสียอ่ะเนอะ


เรื่องสุดท้ายแระ

เห็นรูปถ่ายของอาจิมวันนี้แล้วก็เนี่ย... เลย... ตอนนี้โตสกำลังพยายามหัดถ่ายรูปประมาณเบลอๆ ข้างหลังอย่างเนี้ยแหละอาจิม (โดยกล้องออโต้ราคารับได้ตัวเก่าของโตสเนี่ยแหละ) เพราะไม่รู้ทำไมถึงชอบจัง รูปด้านหลังเบลอซ๊า..... เนี่ย

หมดเรื่องคุยแระ (สำหรับวันนี้) .. ไปจริงล่ะจ๊ะ


โดย: Chini วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:4:05:17 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม

ผมอ่านแล้วก็พยักหน้าเห็นด้วยครับ
บางทีความสนิมสนม
มันก็มีขอบเขต

เหมือนหัวใจที่ก็ควรมีที่ทางของมัน

ไม่ใช่แจกจ่ายไปให้ใครก็ได้อย่างง่ายๆครับ


แอบอ่านเม้นท์พี่โตสด้วยนะครับเนี่ย 5555










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:8:09:09 น.  

 
โจ๋วสั่นที่รัก

ตื่นยังเนี่ย? วันนี้ทำงานได้แบบซิลล์ๆ
เพราะวันนี้บอสไม่ทำงาน กิๆๆๆ

คิดถึงป้าอีกละ เหมือนว่าเ่รามีเรื่องเมาท์ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ ไหลได้ตลอด

เมื่อคืนหยิงไปเดินฟ้าหยู๋นก๊ายมา
ได้้ของจุกๆจิกๆมา กะเสื้อตัวนึง
แต่พอไปลองใส่ที่บ้านมันคับติ้วตรงหน้าอก โอย....

คงต้องยกมรดกให้พี่สาวอีกเช่นเคย

ไปละ จุ๊บๆๆๆ



โดย: sailamon วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:9:49:56 น.  

 
นอกจากเนื้อหาจากบล็อกของคุณอาจิมแล้วยังได้อ่านเม้นท์
ของพี่โตสอีก .. เรียกว่ามาแล้วเหมือนได้ของแถม
แบบอิ่มเอมค่ะ เพราะว่ายาวมั่กๆ แต่ก็อ่านนะคะ เพราะว่าชอบเลยล่ะ
เพราะไม่มีกั๊ก ... คนมีความสามารถจริงๆ ค่ะสำหรับพี่โตส
เขียนยาวได้และก็ไม่ทำให้คนอ่านเบื่อก่อนจะอ่านจบอ่ะ
................

เราว่าคุณอาจิมมีความลึกซึ้งกับภาพจริงๆ ค่ะ
มองภาพแบบเห็นเหมือนจับวางเลยค่ะ .. จริงๆ เราก็
ถ่ายภาพไปเรื่อยเปื่อยน่ะคะ ไมมีที่ไป อยู่ในบ้าน
ก็เลยเอาอะไรก็ได้น่ะคะ วางๆ ถ่ายๆ ไปเลย ง่ายดีค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:10:54:44 น.  

 
หวัดดีจ้าอาจิม เมื่อวานยังติดค้างกันอยู่ เลยกลับมาอีก เมื่อคืนก็เข้ามารอบนึงแล้วหละ พิมพ์ไปได้โขอยู่ แต่....จู่ จู่ ก็เปลี่ยนใจ อ๊ะ ไม่เอาดีกว่า สงสัยอยากได้รางวัลคอมเม้นท์ดีเด่นแห่งปี อ่านแล้วมันยังไม่โดนเลยยังไม่ส่งประกวดซะงั้น


คุยเรื่องอื่นก่อนนะ ตกลงเมื่อวันอาทิตย์อ่ะ ป้าไม่ได้เอาไส้อั่วริมปิงของตัวเองมาเลี้ยงกันเลยนะ นั่นคือไส้อั่วของอาจิมเอง อร่อยจนลืมรสชาติกันไปเลยชิมิส์ล่ะ 555 แล้วก็ไส้อั่วเนี่ยฟรีซเก็บไว้ได้นานเลยตัวเอง ไม่เน่าไม่เปื่อยไม่เสีย


กลับมาคุยเรื่องบล็อกนี้ต่อ อ่านเม้นท์ซึ่งยาวเหยียดของคุณโตสแล้ว เออ ดีนะเนี่ยที่ชั้นถอนตัวก่อนประกวด ดึงดันเข้าไปก็แพ้คุณโตสเค้าอยู่ดี 555 คุณแด๊ดดี้ที่บ้านเคยพูดประโยคเด็ดอยู่ประโยคนึง สะใจกี๋วังบูรพาเก่าอย่างป้ามาก
‘never get into the competition you will never win’


แล้วป้าจิมรู้อะไรมั้ย ป้าเดซี่เคยทำแท็กเดียวกันกับคุณโตสด้วยเมื่อปีที่แล้ว อ่านคำตอบของคุณโตสแล้ว ป้าเดซี่ตะลึงตึงตึง มามา ก็อปมาให้ดูกันเลยว่าป้าตอบว่าอะไร

28...เกลียดเพื่อนแบบไหนมากที่สุด...

A: ไม่มีเพื่อนที่เกลียด ถ้าไม่ชอบใครก็ไม่นับว่าเป็นเพื่อน หรือเคยเป็นเพื่อนแล้วรู้สึกไม่โดน อิชั้นก็จะเป็นนินจา หายหัวไปเฉย ๆ


ถ้าอาจิมมีคำถามหรืออยากรู้ว่าป้าเดซี่มีความเห็นสำหรับบล็อกนี้ยังไง ก็ข้างบนนี่แหละจ้ะ


โดย: Oops! a daisy วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:11:16:25 น.  

 
มาอีกรอบ

ขอบคุณป้ามากๆที่ไปช่วยเตือนสติว่ามันจะต้องเรียกว่า ห่านพะโล้ ไม่ใช่ห่านซีอิ๊ว

แอบแก้ไขเมื่อกี้นี้เอง ^^

ห่านพะโล้ที่ไปกินเค้ามีพริกส้มด้วย
แต่หยิงไม่ได้ถ่ายรูปอ่ะจ๊ะ


โดย: sailamon วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:11:20:42 น.  

 
วันนี้สบายดีแต่ง่วงครับปี้อาจิม
หมิงหมิงตื่นมาชวนเล่นด้วยตั้งแต่ตี 4
กว่าจะหลับก็ 6 โมงเช้าครับ หุหุหุ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:12:47:36 น.  

 
หวัดดีรอบดึกอีกแล้วครับอาจิม

บล็อกนี้ขอชมก่อนว่ารูปสวยมาก อาจิมถ่ายรูปเก่งจังเลยอะ สวย เห็นแล้วน่ายุให้อาจิมทำเป็นโปสการ์ดขาย หรือคิดคอนเซ็ปเก๋ ๆ ทำเป็นหนังสือรวมภาพ เลิศศศน้อ พูดไปเรื่อยเปื่อยน้อพลเนี่ย สวยจริง ๆ นะ เมื่อตอนที่พลไปฮ่องกง จำไม่ได้แน่ ว่าดูมาจากเว็บไซด์ไหน เห็นเค้ามีการประกวดรูปถ่ายเมืองฮ่องกงอะ เสียดายจำไม่ได้ ถ้าจำได้นะ จะยุให้อาจิมประกวดกับเค้าบ้าง จริง ๆ นะ

มา ๆ มาเม้าท์เรื่องบล็อก เรื่องเพื่อน ๆ นี่ พูดแล้วอุ่นใจ แต่อย่างว่า คนมันร้อยพ่อพันแม่อะน้อ บางคนตอนแรกถูกชะตา แต่คบไปนาน ๆ ไมแม่มกรูคบมันได้ไงวะ บางคนแรก ๆ ก็งั้น ๆ แต่พอนานไป ๆ เฮ่ย ของเค้าดีจริง ๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น พลบอกตัวเองไว้เสมอว่า "หัวใจอย่าไร้เพื่อน" คนไหนดีก็คบไว้ คนไหนเราดีไม่พอสำหรับเค้า เลี่ยงได้ก็เลี่ยงสะ ไม่ต้องเจอะเจอกัน มีเพื่อนดี พลว่าก็เหมือนถูกหวยเหมือนกันนะ หรืออาจิมว่าไง

เพื่อนทางบล็อก ก็เจอดี ๆ หลายคนนะ แต่ดีในขอบเขตเฉพาะ พลว่าเราไม่ก้าวก่ายเค้ามาก เค้าก็คงไม่กล้ากะเราเหมือนกัน แต่บางคน ก็ไม่ค่อยไหว พลไม่ค่อยเจอเท่าไรนะ พวกแรง ๆ หรือแปลก ๆ เนี่ย แต่เท่าที่เจอ พลก็ไม่อะไรด้วยนะ แปลกมา แรงมา ก็เฉย ๆ ไว้ ก็มันแค่ในบล็อกอะน้อ แต่ที่ดี ๆ เราก็สานต่อกันไป คนดีก็เก็บไว้ใกล้ใจ รักษาเค้าไว้นาน ๆ อ้าย ตอบเป็นนางเอกเลย เื่รื่องจริงนะตัว

ปล.เห็นคุยกันเรื่องไส้อั่วกะป้าเดซี่แล้วน้ำลายไหล อยากกินอีกอะ จะเจ้าไหนไม่สำคัญ แยกไม่ออกเหมือนกัน กินกี่ที ๆ เจ้าไหน ๆ ก็รู้สึกว่ามันอร่อยเหมือนกัน ลิ้นตะเข้นะอาจิมรู้จักไหม


โดย: พล (aoigata ) วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:21:44:57 น.  

 
อื่ม.... ตัดสินใจถูกจริงๆ ที่เข้าบล๊อกอาจิมมาเป็นบล๊อกแรกของเช้านี้ (ของโตส) เพราะเข้ามาแล้วก็ได้อ่านเม้นท์บนๆ .. เริ่มจากนายก๋า(กั่น) ที่แอบอ่านเม้นท์โตสแล้วก็หัวเราะร่า 555 (มีบอกแล้วหัวเราะแก้เขินด้วยวุ๊ย) .. เสร็จแล้วก็มาเจอพู่จิ๋วนิดชมโตสเรื่องความสามารถ(พิเศษ)ในการพล่ามได้พล่ามดี .. อ่านแล้วก็ปลื้มจังที่มีคนชอบการพล่ามของโตสได้ขนาดนี้ .. อิอิอิ .. และที่อ่านแล้วต้องเหวย...... ถามจริง .. ก็ต้องเป็นของป้าเดซี่ของเราเนี่ยแหละ .. ไอ้ตรงคำตอบแท่กนั่นน่ะ .. อะไรมันจะคิดคล้ายกันขนาดน๊าน..... ค๊า... ป้าเดซี่ขรา........ และเรื่องการประกวดพล่ามยาวดีเด่(น)เนี่ย... ถ้าสมมุติว่าเค้ามีกันจริงๆ แล้วสมมุติ(อีก)ว่าโตสดันเจือกชนะขึ้นมา .. อาจิมว่าโตสควรจะภูมิใจดีไม๊ล่ะเนี่ย...

แบบว่า.. โตสนึกไปถึงคำตอบที่ถ้ามีคนถามตรงนี้ว่าชนะการประกวดอะไรมา .. โตสก็ต้องตอบประมาณว่า .. ประกวดพูดมากดีเด่น .. น่าภูมิใจหรือเปล่าหน๊อ......

นี่... อาจิม .. โตสอ่านข้อความที่อาจิมว่า...
ถึงวันนี้ก็อยากบอกโตสนะว่า ถ้าโลกบล็อกแก็งส์จะมีเรื่องดีๆ ในนั้น เรื่องหนึ่งที่ดีสำหรับอาจิม ก็คือการได้รู้จักโตส
ตรงนี้แล้วดีใจหลายๆ เลยล่ะ .. แล้วก็รู้สึกดีมากมายด้วยนะที่เราคิดครือกั๋น

ว่าแล้วก็ไปหาป้าเดกับหยิงพู่หน่อยดีกว่า .. ไม่ได้ไปหาหลายวันแระ


โดย: Chini วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:22:26:51 น.  

 
- หวัดดียามค่ำครับ

- เวลาหรือจะสำคัญกว่า "โอกาส" ที่เปิดใจให้ในความเป็นเพื่อนทั้งกับตนเองและคนอื่นๆ เมื่อเปิดใจรับแล้ว ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรนั้นก็เป็นอีกเรื่องนึงต่างหากครับ (ไม่ลองไม่รู้จริงม่ะล่ะ)

- เพื่อนที่คบกันมานานแสนนาน อาจโกรธกันได้เพียงแค่ข้ามคืน แต่สำหรับเพื่อนที่เพิ่งคบกันเพียงข้ามคืน อาจเป็นเพื่อนแท้ไปจนวันตายก็ได้ ใครจักไปรู้


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:22:32:58 น.  

 
สวัสดีครับปี้อาจิม

วันนี้ตี้บ้านไหว้เจ้าก่ครับ
ผมไหว้แล้วไปตอน 11 โมงป๋าย

วันนี้เลยบ่าได้เล่นบล้อกดีดีเต้าใดครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:13:54:29 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:8:01:01 น.  

 
สวัสดีค่ะอาจิม เหอเหอเหอชื่อบล็อกหนูพาอาจิมเตลิดไปไหนถึงไหนเเล้วคะนั่น แต่ก็เรียกกลับมาที่เดิมเเล้วชิมิคะ

อาจิมยังดีที่ได้เรียนวิชาเย็บปักถักร้อย หนูนะจำได้ว่าตอนเรียนอาจารย์ให้ผู้ชายไปเรียนงานช่าง ผู้หญิงเรียนงานเย็บปักถักร้อย หนูกะเดอะเเก๊งค์ขออาจารย์ไปเรียนงานช่างกับพวกผู้ชายเเหละ

อาจารย์ก็ท้าว่าถ้าหากผสมปูนกองนี้ได้จะให้เรียน อิอิอิ ผสมไม่เป็นหรอกค่ะ แต่อาจารย์คงเห็นความพยายาม และความเป็นชายในตัวของเดอะเเก๊งค์(บางคน)ก็เลยยอมให้เรียน เฮ้อ..นึกเเล้วก็เสียดายเหมือนกันนะเนี่ย ถ้ารู้ว่าโตมาจะได้เป็นเเม่บ้านอย่างนี้ ไม่ไปผสมปูนกะไอ่พวกผู้ชายหรอกเนาะอาจิม

กำลังใจที่ฝากไปให้เพื่อนๆส่งไปให้เเล้วนะคะ ขอบคุณมากค่ะ


โดย: aoiobake วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:10:35:52 น.  

 
อาจิมขา ว่าเเต่ที่ว่าเตลิดน่ะ เตลิดไปถึงไหนเหรอคะ เมื่อกี๊ลืมถามไปค่ะ


โดย: aoiobake วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:10:37:00 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:8:08:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

A'Jim
Location :
KLN Hong Kong SAR

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




:: ::

ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดา ที่มีโลกส่วนตัวเล็กๆ
มีความสุขกับชีวิตในทุกวัน
บางวันสุขใหญ่ บางวันสุขเล็ก
ก็ไม่เป็นไรเนาะ ยังไงก็ยังเป็น "ความสุข"

::

ฉันชอบอ่านบล็อก ชอบดูภาพถ่าย
ชอบอ่านรีวิว ชอบดูหนังตลก ติดละคร
และชอบอีกหลายอย่าง แล้วแต่อารมณ์จะพาไป

::

เราอาจจะรู้จักกันผ่านบล็อก ผ่านความคิด
ผ่านถ้อยคำเขียน แต่มันยังคงไม่ใช่ทั้งหมด
เป็นแค่เพียงส่วนหนึ่งของตัวฉัน

::

การเขียนบล็อกเป็นความสุขอย่างหนึ่ง
และเพราะบล็อกนี้ ทำให้ฉันได้รู้จักคำว่า
มิตรภาพออนไลน์ นั่นมี ..." อยู่จริง "

:: :: ::














web analyzer

New Comments
Friends' blogs
[Add A'Jim's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.