วันนี้...ฉันเดินเดี่ยว เที่ยวไป บนทางสายเก่า ... อาทิตย์ที่กำลังจะผ่านไปนี้ เป็นช่วงเวลาที่ฉันต้องอยู่คนเดียวทั้งอาทิตย์ แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เคยอยู่คนเดียวมาก่อนนะ ตั้งแต่ฉันต้องย้ายชีวิตมาอาศัยอยู่ที่นี่ ฉันก็แทบจะต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตไปอย่างสิ้นเชิง อย่าเรียกว่า "เปลี่ยน" เลย น่าจะเป็นการ "ปรับ" ใช้ชีวิตให้เหมาะสมกับสิ่งที่เป็นอยู่มากกว่า .. เพราะหากเราต้องเปลี่ยนตัวเอง โดยลืมที่จะปรับใจไปด้วยนั้น มันก็ดูน่าจะเป็นการหลอกตัวเองให้ยอมรับในสิ่งโน้น สิ่งนี้ ทั้งๆที่ใจเราไม่เคยยินยอมกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเลย แล้วเราจะมีความสุขกับการเปลี่ยนแปลงนั้นจริงหรือ ... ฉันต้องอยู่คนเดียวบ่อยครั้ง จนฉันรู้สึกขอบคุณการอยู่คนเดียวเลยว่า มันทำให้ฉันเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง และมีชีวิตอยู่ตามลำพังให้ดีได้อย่างไร ถึงวันนี้แล้วฉันจึงไม่รู้สึกว่าตัวเองต้อง "ทนอยู่" กับอะไรเลย เพราะทุกสิ่งอย่างที่มีอยู่นั้น "ฉันพอใจ" ... ... .. เมื่อวานฉันเดินไปยังวัดชีลิน (Chi Lin Nunnery) ซึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านฉันนัก ฉันชอบความเงียบสงบของวัดนี้ บางวันยามที่ไร้ผู้คน ความเงียบทำให้เราแทบจะได้ยินเสียงหายใจของตัวเองได้เลย ในระหว่างทางเดินไป ฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่ว่างเปล่า ฉันเห็นว่า วันนี้ท้องฟ้าใสแจ่มมาก ฉันเห็นก้อนเมฆที่กำลังลอยเอื่อยอยู่บนนั้นชัดเจน และบนทางเท้าที่ฉันก้าวเดินอยู่ ฉันก็เห็นเงาของตัวเองทอดยาวไปบนพื้นอิฐบล็อกได้ชัดเจนขึ้นเช่นกัน ... และเพราะ "ความว่างเปล่า" มันทำให้ฉันคิดถึงคำว่า "ความโดดเดี่ยว" ขึ้นมา ทั้งที่สองคำนี้มีความหมาย ไม่เหมือนกันแต่อย่างใด เป็นเพียงความคิดของฉันเองว่า เพราะความโดดเดี่ยวนี่เอง ที่ทำให้ฉันได้เจอะเจอเพื่อนที่สนิทที่สุดของชีวิต ซึ่งนั่นก็คือ "ตัวฉันเอง" ฉันได้เห็นตัวเองชัดขึ้น รู้จักตัวเองมากขึ้น ฉันให้กำลังใจตัวเองในวันที่ท้อ และบอกตัวเองเสมอว่า "เราทำดี ที่สุดแล้ว" .. แม้ว่าบางครั้งความอ่อนแอ จะเกิดขึ้นกับเราอย่างไม่รู้ตัว ซึ่งฉันเองก็เป็นคนหนึ่ง ที่ยอมรับว่า บางความรู้สึกนั้นก็ช่างแสนจะเปราะบาง ฉันยังเคยสงสัยเลยว่า ทำไมดวงตาเล็ก ๆ ของคนเราถึงสร้างน้ำตาหยดแล้วหยดเล่าได้มากมายขนาดนี้ หรือนี่จะเป็น "พลังของความรู้สึก" ที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจเราก็เป็นได้ .. และถ้าเราไม่ปลดปล่อยมันให้ออกมาบ้าง มันก็อาจจะไหลย้อนกลับไปท่วมหัวใจเรา และมันจะทำให้หัวใจคนเรากลายเป็นคนใจเค็มไปได้ไหม ไม่...มันจะไม่เป็นเช่นนั้นแน่นอน เพราะน้ำตาไม่เคยท่วมใจฉัน และฉันจะไม่ยอมปล่อยให้ใจฉันถูกดองเค็มหรอก จงร้องไห้ออกมาเถอะนะ ถ้าวันนั้นหัวใจคุณอยากจะร้องไห้ .. คุณเคยพูดกับตัวเองด้วยประโยคนี้บ้างหรือเปล่า "ฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อไปยังไง ถ้าไม่มี ....." หรือ "ชีวิตฉันคงไม่เหลือใครอีกแล้ว"... บางครั้งการที่เราคิดว่า "ชีวิตนี้ไม่มีใคร" มันกลับทำให้เราเจอสิ่งที่เรียกว่า "กำลังใจ" ใครบางคนที่อาจห่างหายไปจากชีวิตคุณนานแล้ว ก็มาปรากฏตัวขึ้นมาในวันที่คุณท้อแท้จนเกือบจะหมดหวัง อย่ามองข้ามความรู้สึกดีดีจากทุกคนที่หยิบยื่นให้คุณนะ .. ... ในขณะที่ฉันมองเห็นท้องฟ้าที่สดใส สวยงาม ใครบางคนอาจจะเห็นท้องฟ้าที่หม่นครึ้ม มืดมัว แต่สักวันท้องฟ้าก็จะ "เปิด" พาเอาความสดใสมาสู่เรา เหมือนใบไม้ ดอกไม้ที่ผลิบาน ไม่นานก็ร่วงโรย แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป เมื่อถึงฤดูกาลของมัน ใบไม้ ดอกไม้ จะกลับมาผลิบานให้คุณสัมผัสอีกเสมอ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่มี "เงื่อนไขของกาลเวลา" บนโลกไม่กลมมากใบนี้ ยังมีอีกหลายชีวิตที่ทุกข์ทรมานกว่าเรามากมาย เพียงแค่เราไม่เคยรับรู้ถึงเรื่องราวเหล่านั้นเลย หากเราไม่เคยใส่ใจที่จะคิดถึงใคร เราก็คงจะมองเห็นแต่ปัญหาของตัวเอง ซึ่งเราอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ มันหนักหนา สำหรับเราเหลือเกิน เราลืมที่จะมองไปรอบๆ ตัวเรา เพื่อที่จะรับรู้ว่า เราไม่ได้อยู่บนโลกนี้คนเดียวสักหน่อย แล้วเราก็จะเห็นว่า "ชีวิตนี้ไม่ได้เกิดมา เพื่อจะเป็นทุกข์" หลายคนบอกว่า ทุกปัญหามีทางออก แต่ในยามที่เรากำลังมีความทุกข์ เราอาจจะมองแทบไม่เห็นทางออกของปัญหานั้นเลย จนบางครั้งฉันเลือกที่จะปล่อยวางมันไป ฉันเชื่อว่า "เวลา" จะช่วยเยียวยาปัญหา ความเจ็บปวดทุกอย่างของเราได้ ขอเพียงเราเปิดใจ พร้อมที่จะเปิดหน้าต่างของชีวิต ลองออกมาดูถนนที่เราเดินอยู่ทุก ๆ วัน สักนิด แล้วเราอาจได้คำตอบมากมายให้กับชีวิตว่า มีสิ่งดีๆ มากมาย อยู่ระหว่างทางเดินของชีวิตเรา ทั้งบนทางเท้า บนท้องฟ้า ต้นไม้ ใบหญ้า หรือ ดอกไม้งาม เพียงแค่เราเลือกที่จะเก็บอะไรไปใส่ไว้ในใจต่างหาก จะเป็น "ก้อนหิน" หรือว่า "ดอกไม้งาม" หลายครั้งที่ฉันเคยท้อแท้ ฉันเองก็ไม่อาจปฏิเสธว่า "กำลังใจ" คือสิ่งสำคัญและมีความหมายเพียงใด ต้องขอขอบคุณทุก ๆ กำลังใจ ที่ทำให้วันนี้ฉันมีรอยยิ้ม อยู่กับชีวิตทุกวันนี้ได้อย่างมีความสุข และหากกำลังใจส่งผ่านไปยังเพื่อนๆ ทุกคนที่แวะเวียนมาทักทายกันได้ ฉันก็อยากให้ทุกคนมีความสุขและยิ้มได้ในวันที่รู้สึกท้อเช่นกันนะคะ ... .. ขอบคุณที่แวะมาชมบล็อกนะคะ ข้อมูลเกี่ยวกับวัดชีลิน Chi Lin Nunnery...click here   Create Date : 05 กันยายน 2552 47 comments Last Update : 6 กันยายน 2552 11:36:36 น. Counter : 1018 Pageviews. Share Tweet

โดย: ต้นกล้า อาราดิน 5 กันยายน 2552 18:05:15 น.

ก่อนอื่นเลย.... รูปสวยจังเลยอาจิม .. วัดดูสวยสงบร่มรื่นสไตล์จีนๆ ดีจังเลยเนอะ ถึงแม้ว่าชื่อบล๊อกนี้ของอาจิมจะฟังดูเหมือนกับว่า.. อาจิมกำลังเศร้า ..แต่โตสก็คิดไปก่อนว่าคงจะไม่หรอก .. เพราะรู้สึกว่าพอจะเข้าใจอารมณ์ในการเขียนบล๊อกของอาจิมพอสมควรแล้วล่ะ แต่บอกตรงๆ ว่า ถึงแม้ว่าจะเดาไปก่อนว่าอาจิมคงจะไม่ได้เศร้าอะไรหรอก (มั้ง) คงจะแค่อยากพูดระบายอารมณ์ออกมาเป็นตัวหนังสือเรื่อยเปื่อยตามสไตล์อาจิมที่โตสได้เคยเห็นๆ เท่านั่นแหละมั๊ง .. แต่พออ่านช่วงแรกๆ ก็รู้สึกกังวลนิดๆ ว่า .. หรือว่าครั้งนี้อาจิมเศร้าจริงๆ หว่า .. .. แต่พอได้อ่านมาถึงคำว่า "ฉันพอใจ" ก็รู้สึกโล่งขึ้นมาหน่อยนึงว่า .. คงจะเป็นไปอย่างที่เราคิดแต่แรกน่ะแหละ สิ่งที่อาจิมระบายลงมาตรงนี้ .. ไม่ว่าจะเป็น .. ความเปลี่ยนแปลง .. ความอดทน .. ความพอใจ .. ความโดดเดี่ยว .. ความว่างเปล่า .. น้ำตา .. ความอ่อนแอ .. กำลังใจ .. ความผูกพัน .. และอีกหลายอารมณ์ความรู้สึกและสถานการณ์ .. สิ่งเหล่านี้แหละเนอะที่พอเราเอามันมารวมๆ กันแล้ว ก็จะกลายเป็นคำว่า "ชีวิตมนุษย์" .. หลากหลายดีจริงๆ อาจิมว่ามะ โตสก็เป็นคนๆ นึงเหมือนกันนะที่ไม่ยอมให้น้ำตาท่วมใจตัวเอง .. เมื่อไหร่ก็ตามที่น้ำตามันจะไหลมาจากตา(เล็กๆ เหมือนกับของอาจิม)ของโตส .. โตสก็จะปล่อยให้มันไหลออกมา .. ไม่ว่าการร้องไห้จะมีสาเหตุที่รู้แน่ชัดหรือไม่ .. พอปล่อยให้มันไหลระบายออกมาแล้ว หลายๆ ครั้งมันจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด .. หรือถ้ายังไม่รู้สึกดีขึ้น แต่อย่างน้อยมันทำให้ตาเราสะอาดขึ้นแหละนะ (แต่ก็แอบดีใจกับตัวเองอยู่เหมือนกันที่ชีวิตช่วงหลังๆ นี้ โตสแทบจะไม่ค่อยได้ล้างตาด้วยวิธีธรรมชาตินี้เท่าไหรอ่ะจ๊ะ) ความคิดของอาจิมที่ว่า --> "บนโลกไม่กลมมากใบนี้ ยังมีอีกหลายชีวิตที่ทุกข์ทรมานกว่าเรามากมาย" ความคิดตรงนี้เนี่ย .. มันเป็นอะไรที่โตสคิด(เหมือนกันเด๊ะ) เพื่อเตือนตัวเองอยู่ตลอดเวลาทุกครั้งที่รู้สึกดาวน์ล่ะอาจิม และบอกตรงๆ ว่า .. ไอ้ความคิดที่ว่า .. จะอยู่ต่อไปได้ยังไงถ้าไม่มี......เค้า .. เนี่ย มันเกิดขึ้นกับโตสอยู่เนืองๆ เหมือนกันนะ .. ซึ่งการที่เรามีความคิดอย่างนี้ มันก็แสดงว่า .. เรามีความสุขกับเค้าคนนี้มากๆ นั่นเองแหละเนอะ .. ซึ่งโตสก็เลยเดาไปว่า .. อาจิมก็คงจะมีความสุขกับเค้าคนนี้มากๆ เช่นกัน .. เพราะงั้น อารมณ์กลัววันที่ไม่มีเค้าถึงได้แว่บเข้ามาในหัวอาจิมอยู่เนืองๆ เช่นกัน .. เหมือนกับโตส แต่โตสก็หยุดความคิดนี้ด้วยการคิดต่อไปว่า .. เพราะงั้น ทำวันนี้ให้ดีที่สุด (เหมือนกับที่อาจิมคิด) เก็บเกี่ยวความสุขกับเค้าให้มากที่สุด เพื่อที่ว่าเมื่อวันนั้นมาถึง เราจะได้ไม่มานั่งเสียใจกับตัวเองว่าเราน่าจะทำยังงั้น เราไม่น่าจะทำยังงี้ .. เนอะ อื่ม..... อินน์ตามอาจิมอีกแล้วง่ะโตส.... ไปเข้าครัวหาไรกินแก้อินน์หน่อยดีกว่า   โดย: Chini 5 กันยายน 2552 23:30:47 น.

จริงๆ แล้วไม่ว่าเราจะมีทุกข์ สุข เศร้า ใจความสำคัญนั้นก็คงมาจาก "ใจของเราเอง" นั่นล่ะคะคุณอาจิม เพราะไม่ว่าเรื่องราวจะผ่านมา ผ่านไป เลวร้ายแค่ไหน ถ้าหากว่าใจเราไม่แข็งแรง คงยากที่จะเอาอะไร มาทานไม่ให้เรารู้สึกอย่างนั้นได้หรอกค่ะ ... การอยู่คนเดียวบางครั้งก็เป็นเรื่องดี เพราะอย่างน้อยๆ เราเองก็ได้มีเวลาในการอยู่กับตัวเอง แน่นอนว่า บางครั้งมันจะแอบเหงาๆ ไปบ้าง แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น อยู่ตลอดเวลาอ่ะนะค่ะ ... ................. วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ คุณอาจิมไปเที่ยวไหนหรือเปล่าเอ่ย ???   โดย: JewNid 5 กันยายน 2552 23:32:10 น.

อ่านบล็อกนี้ของอาจิมเเล้ว น้ำตาที่ไหลมันยิ่งไหลออกมาใหญ่เลยค่ะ พร้อมกับได้กำลังใจมากมาย รู้สึกเหมือนอาจิมเขียนบล็อกนี้ให้หนูเลยค่ะ โดนใจมากมายเลย ชอบประโยคนี้มากค่ะ " "ความว่างเปล่า" มันทำให้ฉันคิดถึงคำว่า "ความโดดเดี่ยว" ขึ้นมา "........... อาจิมขาทำไมวัดมันวังเวงไม่มีคนเลยเหรอคะวันที่อาจิมไปเดินเล่นปล่อยอารมณ์   โดย: aoiobake 6 กันยายน 2552 10:33:52 น.

หวัดดียามเที่ยงวันอาทิตย์จ้าอาจิม อาจิมต้องอยู่คนเดียวทั้งอาทิตย์หรอ เดี๋ยวพลแวะมาเม้าท์ที่บ้านอาจิมบ่อย ๆ นะ ไม่ต้องห่วงจ้า วัดใกล้บ้านอาจิมสวยนะนั่น แอบชอบใจกระถางบอนไซยักษ์จังเลยอะ อาจิมรู้ปะว่าพลพยายามซื้อบอนไซมาเลี้ยงสองครั้งละ ตายทุกครั้ง ไม่เคยเลี้ยงอะน้อ ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ครั้งล่าสุดก็ตอนที่ไปฮ่องกงนะแหละ กลับมา ตายแหงแก๋เลย ตอนนี้เลยมีแต่พลูด่างอยู่ที่บ้าน ง่ายดีน้อ ไปไหนไกล ๆ ก็ไม่ต้องกังวลมาก ใส่น้ำไ้ว้เยอะ ๆ เป็นพอ บางช่วงพลก็ต้องอยู่ปักกิ่งคนเดียวเหมือนกัน รู้สึกเหงา ๆ เหมือนกันแหละ แต่ก็โออยู่ ไม่ได้ไรมากมาย อาจจะเพราะพลเป็นลูกคนเดียวด้วยมั้งเลยชินกะการอยู่คนเดียว แต่ตอนนี้มาคิด ๆ ดูถ้ามีเพื่อนมาอยู่ด้วยมันก็จะดีกว่าอยู่คนเดียวอะน้อ แต่สุดท้ายเราก็ต้องอยู่คนเดียวอยู่ดี พลคิดงี้เสมอ บางทีอยู่กะคน พลกลับรู้สึก อยากอยู่คนเดียวสะงั้น ผีเข้าผีออกอะ เคยอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็กไง อยู่คนเดียวมีไรให้ทำเยอะแยะน้อ สนุกดี สบายด้วย ขอให้อาจิมสนุก ๆ สบาย ๆ กะการอยู่คนเดียวนะจ๊ะ   โดย: พล (aoigata ) 6 กันยายน 2552 10:55:43 น.

สวัสดีครับปร่อาจิม วัดดูเงียบ น่าไปแอ่วเน้อครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 กันยายน 2552 12:56:01 น.

บ่าเกลียมัว แล้วจะไปกลั๋วไผครับปี้อาจิม 5555555   โดย: กะว่าก๋า 6 กันยายน 2552 20:23:20 น.

แวะมาหาพี่อาจิมก่อนที่จะเข้านอน อิอิ มีนก็เป็นบ่อยครั้งเหมือนกันค่ะพี่อาจิม ที่บางครั้งรู้สึกว่าการอยู่คนเดียวนี่มันช่างรู้สึกเหงาจริง ๆ เลย แต่เพราะเราปรับตัวให้อยู่กับตัวเองและสิ่งรอบข้างได้ก็เลยมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ได้ พี่อาจิมรู้มั๊ยค่ะ ว่ามีนหนะรู้จักพี่อาจิมก็จากบล็อกของศิษย์พี่นั่นเอง แต่จำไม่ได้แระว่ารู้จักและเข้ามาเม้นบ้านพี่อาจิมครั้งแรกตั้งแต่ตอนไหน พี่อาจิมรู้สึกเหมือนมีนมั๊ย มีเพื่อน ๆ ตั้งหลายคนแต่ทำไมเราถึงได้รู้สึกวางใจ สบายใจกับเพื่อน ๆ เพียงแค่บางคน และบางคนเราก็เข้าไปตอบเม้นกลับตามมารยาท แต่เท่าที่เล่นมาก็ได้เจอแต่เพื่อนที่ดี ๆ มาตลอด มันเป็นมิตรภาพในโลกไซเบอร์ที่สัมผัสได้จริงๆ ค่ะพี่อาจิม แต่มีนก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะอยู่ตรงนี้ได้ถึงวันไหน เพราะโลกของไซเบอร์ก็ไม่ต่างจากชีวิตจริง เพราะบางครั้งความจริงใจที่เราให้ไป อาจได้รับกลับคืนมาแบบเจ็บช้ำ ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้หวังอะไรมากมายกับสิ่งนั้น ๆ มีนอยากจะขอบคุณพี่อาจิมมาก ๆ เช่นกันนะค๊าที่ช่วยแบ่งปันความสุขเล็ก ๆ ของพี่อาจิมให้มีนได้ร่วมรู้สึกไปด้วย มีความสุขที่ได้ดูภาพสวย ๆ ถ้อยคำน่าอ่าน ถ้อยคำดีดีของพี่อาจิม (ชอบสไตล์การเขียนและมุมการถ่ายภาพของพี่อาจิมมาก ๆ ค่ะ) เป็นทั้งแรงบันดาลใจและกำลังใจให้มีนด้วยค่ะ link ชื่อของเพื่อน ๆ ก็มีหลากหลาย แต่ทำไมเราถึงเลือกเข้าไปที่ชื่อนั้น มีนดีใจมาก ๆ ด้วยค่ะที่ได้รู้จักป้าเดซี่ (จากบล็อกของพี่อาจิม) ป้าเดซี่เป็นคนที่สุดยอดมาก ๆ เป็นป้าเดซ่าส์สมชื่อเลยอ่ะ ดีจริง ๆ เลยที่เรายังมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้ มีความสุขมาก ๆ และหลับฝันดีดีนะค๊าพี่อาจิม ปล. พี่อาจิมค๊าพี่อาจิมได้รับ pc ของมีนมั่งยังอ่ะ มีนส่งไปแล้วอันอ่ะ (ส่งไปตั้งแต่ก่อนพี่อาจิมจะมาไทยได้มั๊ง) ได้รับรึเปล่าน๊า ถ้าไม่ได้รับมีนจะส่งไปให้ใหม่อีกรอบอ่ะ   โดย: minporee 6 กันยายน 2552 23:55:40 น.

สวัสดีค่ะคุณอาจิม แม้วันนี้จะรู้สึกโดดเดี่ยว แต่ก็ไม่เดียวดาย ยังมีคนพร้อมที่จะให้กำลังใจเสมอค่ะ   โดย: erbhern 7 กันยายน 2552 0:07:14 น.

สวัสดีค่ะคุณอาจิม .... เห็นเม้นท์ที่ไม่กล้าอ่านเรื่องแนวลึกลับ ทำให้คิดถึงเพื่อนบางคนเลยคะ เรื่องลึกลับไม่ชอบอ่าน เพราะเค้าบอกว่าชอบคิดต่อไปเอง อ่านแล้วคงเป็นเพราะ คนเขียนและคนแปลทำงานดี เพราะว่ารายละเอียด มันเยอะ อ่านแล้วเห็นภาพ ไอ้คนอ่านก็เลยจินตนาการต่อยอด ไปเองอีกเลยกลายเป็นว่า มันน่ากลัวกว่าหนังสือเขียน บรรยายเองซะอีกน่ะคะ เค้าเลยไม่ค่อยกล้าอ่านแล้วก็ เป็นพวกอ่านหนังสือชอบอ่านดึกๆ ด้วยมันยิ่งเสริมส่งให้ เรื่องคิดเองมีภาพเห็นเยอะกว่าปกติ เค้าเลยบอกว่า ตัดปัญหาไม่อ่านดีกว่า 5555 ไม่รู้ว่าคุณอาจิมคล้ายๆ เพื่อนเราหรือเปล่าค่ะ ดีใจค่ะที่เห็นคุณอาจิมชิมหัวบล็อกใหม่ จริงๆ ช่วงนี้ เราไม่ได้ทำหัวบล็อกใหม่เลย แต่เพราะว่าหัวบล็อกที่จะเอา มาแปะนี้เป็นของเก่าที่ทำแล้วและก็เคยเอามาแปะไว้แล้ว น่ะคะ วนเวียนเอามาแปะใหม่บ้าง .. ส่วนมากจะเป็นแนวนี้ ล่ะคะอยู่ว่างๆ ก็ทำเอาไว้เล่นๆ ตอนนี้เลยเอาวนเวียนมาแปะ เปลี่ยนบรรยากาศน่ะคะ   โดย: JewNid 7 กันยายน 2552 8:00:20 น.

หวัดดีที่รัก "จีหลํ่าเจ็งหยู๋๋น" สวยและดูขลังดีจัง ดูร่มรื่นน่าำไปถ่ายรูปเล่นเป็นยิ่งนัก ถ้าป้าเหงา (ปาก) ก็กริ๊งกร๊างมาหาหยิงได้ทุกเมื่อนะ บอสบินกลับออสแล้ว หยิงสะดวกกกกก ......ว่ะฮ่ะฮาฮา !!! หยิงชินกับการอยู่เดียวในบางช่วงเวลา ไม่เหงานะเพราะมีอะไรให้ทำเยอะแยะ นอกจากทำงานแล้วยังมีหมา มีปลา ให้ดูแล อยู่คนเดียวสักอาทิตย์สองอาทิตย์ไม่มีปัญหา แต่ถ้านานกว่านั้นก็ไม่ไหว...คิดถึง @_@! ป้าไปแอ๊บอู้กำเมืองที่บล๊อกหยิงได้เนียนมากๆ สำเนียงลำพู๊นลำพูน ^_____^ ป้าๆ หยิงมีอะไรจะบอก ...แบบว่า....คิดถึงป้าน่ะ (0_^) (หน้าแดงเอียงอาย)   โดย: Ying An IP: 203.198.98.147 7 กันยายน 2552 10:13:57 น.

หวัดดีที่รัก แวะมาอีกรอบเพราะลืมตอบคำถามที่ถามไว้ในบล๊อก 1. อิน้องไปเอามะเขือพวงมาจากตี้ใด ก่ว่าหาซื้อจากทริปเกาหล๋งเส็งเมื่อคราวก่อนกันเจ้า? ตอบ: หยิงซื้อมะเขือพวงมาจากร้านไทยที่หว่องกอกค่ะ ร้านนั้นไงที่เราเคยไปด้วยกัน^^ 2.น้ำพริกกะปิ นี่เป็นของแสลงต้องห้ามจาก "ถิดต๋า" ด้วยรึเปล่าจ๊ะที่ร้าก? ตอบ: แม่นแล้วค่ะ เพราะว่าอาหารรสเผ็ด เปรี้ยว เค็ม ห้ามแตะต้องโดยเด็ดขาด แต่หยิงผ่านพ้นช่วงเวลาต้องห้ามไปแล้ว จึงกระหนํ่าซัมเมอร์เซล์ได้เต็มที่เลยค่ะ ว่าแต่ป้ากิ๋นข้าวตอนแล้วกา   โดย: sailamon 7 กันยายน 2552 12:40:54 น.

หวัดดีัหัวค่ำจ้าอาจิม จริง ๆ จะว่าไปก็ไม่หัวค่ำแล้วนะ สามทุ่มก่า ๆ แล้วนา วันนี้กล่องบล็อกอาจิมแปลก ๆ ไปไหม ขาวครึ่วดำครึ่ง พลพิมพ์ไปก็ไม่เห็นไม่รู้ว่าจะพิมพ์ถูกหรือเปล่า เอาใหม่นะ ลองอีกที   โดย: พล (aoigata ) 7 กันยายน 2552 20:15:48 น.

อาจิมตั้งใจให้กล่องคอมเม้นต์เป็นอย่างนี้หรือเปล่าเนี่ย ขัดใจพลมากเลย แต่อาจจะถูกใจอาจิม รอบสองก็ยังเหมือนเดิมอะ พลพิมพ์ไ้ด้ไม่เท่าไรก็เจอช่วงดำ ๆ อีกแล้วอะ ทำไงอะ อยากเขียนยาว ๆ ก็เขียนไม่ได้   โดย: พล (aoigata ) 7 กันยายน 2552 20:20:04 น.

อาจิมช่วยเช็คทีนะ ว่ามันขาวครึ่งดำครึ่งอย่างที่พลบอกหรือเปล่า หรือว่าพลเห็นอยู่คนเดียว นี่ ๆ แซวแต่พลเป็นไทยดำขำ อาจิมนะก็ใช่ย่อย นั่งชันเข่าจิบเหล้าขาววะ นุ่งผ้าถุงด้วยหรือเปล่าลนะ   โดย: พล (aoigata ) 7 กันยายน 2552 20:21:54 น.

^ ^ ^ แอดเทนชั่นพรีส...พล อะจ้ากจริงดิ เดี๋ยวจะลองทดสอบดูอ่ะน่ะ ว่าเป็นอะไร พิมพ์ พิมพ์ พิมพ์ดูจิ เอ๊...แต่อาจิมพิมพ์ก็ไม่มีปัญหานะจ๊ะ ไม่มีอาการลูกครึ่งควบลูกดำขาวด้วยอ่ะจ๊ะ แต่มันเกิดเวลาพลจะมาเม้นท์ให้อาจิมรึ บร้าที่สุดเลย ทำไมมันถึงได้ทำกับพลได้นะ ก็แค่คนเขาอยากจะเม้าท์กันยาวๆ หน่อยก็ไม่ได้ อดอ่านเม้นท์สนุก สนุก จากพลเลย เซ็งเป็ด อินเตอร์เนตไลน์เธอใจร้ายมาก เหอ เหอ ปล...เดี๋ยวรอว่าเพื่อนๆ อื่นๆ ที่มาเม้นท์ เจอปัญหาอย่างพลไหมเน๊าะ   โดย: A'Jim 7 กันยายน 2552 21:06:55 น.

สวัสดีครับปี้อาจิม แวะมาทักทายยามคำ่ครับ ในห้วงเวลาอันตาปรือของกะก๋าครับ 555 วันนี้ใช้เวลาไปกับท่านชายหมิงอย่างเต็มที่เลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 7 กันยายน 2552 21:52:45 น.

หั่นโหลยามสายๆ จากเมกาจ๊ะอาจิม เห็นอาจิมชอบเอ่ยถึงเวลาทุกครั้งที่มาหาโตส ก็เลยเลียนแบบ เพราะรู้สึกว่าเออ... ดีเหมือนกันแฮะ .. ทำให้เทียบเวลาได้ว่าที่ๆ เพื่อนเราอยู่เนี่ย มันเป็นเวลาอะไรเมื่อเทียบกับที่ๆ เราอยู่ ว่าแต่ว่า... โตสคิดว่าใช่ แต่ไม่ค่อยแน่ใจ ว่าเวลาที่ฮ่องกงกับที่บ้านเรามันตรงกันใช่ไม๊อ่ะอาจิม เสาร์อาทิตย์นี้ โตสสุขสนุกแบบเหนื่อยๆ นิดหน่อย อยู่กับครอบครัวอ่ะจ๊ะ พอดีลูกชายโตมัสกับแฟนเค้ามาอยู่ด้วยตั้งแต่เมื่อวันศุกร์ และก็จะกลับกันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้เป็นวันหยุดของอเมริกาเค้าค่ะ (Labor day) .. โตสถูกรีเควสให้ทำอาหารคิวบันกับไทยให้กิน แล้วโตสก็แถมขนมอบให้ด้วยอีกตังหาก .. ก็เลยนั่นแหละ .. สองวันที่ผ่านมาตอนช่วงเย็นถึงค่ำโตสใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในครัวน่ะแหละอาจิม (แต่โตมัสกับเด็กๆ (ตัวโต) เป็นคนช่วยเก็บช่วยล้าง) .. เหนื่อยแอนด์เพลียนิดหน่อย แต่ก็มีความสุขเพราะฝีมือโตสมันดันถูกใจคนกินบ้านนี้ ว่าแล้วเดี๋ยวจะไปเข้าครัวอีกหน่อยแล้วล่ะ .. โตสตั้งใจอยากเสนอของกินเล่นซักสองสามอย่างให้เด็กๆ (ตัวใหญ่) ติดใจล่ะ .. แต่อาหารเย็นนี้คงจะเป็นพิซซ่า (delivery) เพราะเป็นช่วงเวลาอเมริกันฟุตบอลที่สองพ่อลูกเค้ารอคอย .. ใช่แล้วล่ะ นี่คือสาเหตุหลักๆ ที่ลูกชายโตมัสมาอยู่ด้วยรอบนี้ คือตอนนี้เป็นช่วง college football fever ของที่นี่เค้าอ่ะอาจิม แล้วคืนนี้ช่วง prime time ทีวีเค้าจะถ่ายทอดทีมฟุตบอลสุดที่รัก (Miami Hurricane) ของสองพ่อลูกเค้าอ่ะก๊ะ ว่าแต่อาจิมล่ะ เสาร์อาทิตย์นี้ไปเดินเล่นที่ไหนอีกหรือเปล่า หรือว่าทำนู่นนี่อยู่ที่บ้านจ๊ะ ปล. เห็นอาจิมกับคุณพลคุยกันเรื่องปัญหาในกล่องคอมเม้นท์ .. โตสไม่มีปัญหาอะไรนะ .. โตสเห็นทุกอย่างชัดเจนดีเหมือนเดิมอ่ะจ๊ะ   โดย: Chini 7 กันยายน 2552 22:24:18 น.

สวัสดีครับปี้อาจิม หว่างนี้อาจจะเข้ามาจ๊าหน่อยเน้อครับ ท่านหมิงเปลี่ยนเวลาตื่นนอนแล้ว ตอนนี้ตื่นเจ๊ามากๆครับ หุหุหุ   โดย: กะว่าก๋า 8 กันยายน 2552 11:36:12 น.

โดย: กะว่าก๋า 8 กันยายน 2552 20:47:09 น.

สวัสดียามเช้าครับ..คุณอาจิม.. วันชีลิน...เป็นวัดที่สงบน่าเดินเล่นมากๆเลยครับ ผมเองก็ชอบไปนั่งเล่นนักพักกายและใจที่วัดนี้ ถ้ามีโอกาสได้ไปนะครับ.. คิดถึงฮ่องกงจังเลยครับ..   โดย: Little Knight 9 กันยายน 2552 7:10:45 น.

อาถรรพณ์เลข ๙ ฉายแล้ววันนี้....   โดย: ลุงแว่น 9 กันยายน 2552 13:22:06 น.

หวัดดียามเย็นครับปี้อาจิม   โดย: กะว่าก๋า 9 กันยายน 2552 16:49:49 น.

หวัดดีจ้าป้าอาจิม มาอารมณ์นี้อีกแล้ว อ่านแล้วเหงา เศร้า ซึ้ง แฟนชั้นไม่สนใจอยู่เนี่ยะ!! วัดนี้แก้มยังไม่เคยไปเลยอ่ะ สวยจัง เหมือนวัดญี่ปุ่น อยากไปๆๆๆ อ๋อยเคยไปยัง ไปกันไม๊????? ส่วนเรื่องอาทิดนั้น เสียดายเหมือนกัน แต่มันปวดดดดดมากอ่ะ ตอนนี้ก้อยังไม่หาย ไม่กล้าไปฝังเข็มไปหาหมอ แล้วหมอให้ทำกายภาพบำบัดน่ะ อยากเจอป้าเหมือนกันนะ หุหุ   โดย: Gam (Gam555 ) 9 กันยายน 2552 17:17:00 น.

หวัดดีจ้าอาจิม วันนี้กล่องคอมเม้นต์ ใหม่ปะเนี่ย ดูเรียบ ๆ งามตา ต้องรสนิยมพลแ้ท้ ๆ คราวที่แล้วที่เม้นต์บล็อกอาจิมได้แค่ครึ่งเดียว มันก็คงเป็นเฉพาะพลสะมัง แย่จังเลย อุตส่าห์มีเรื่องเม้าท์ตั้งเยอะ เสียอารมณ์ วันนี้ไม่ค่อยมีเรื่องเม้าท์เท่าไร แต่ก็ยังอยากเข้ามา เออ จะว่าไป มีเรื่องนึงยังไม่เคยบอกใครเลย ว่า เหล่าซือที่สอนพลมีอยู่คน หนุ่ม หล่อ น่ารักอะอาจิม แต่เธอตัวผอมมากกกกกก ไม่รู้ว่าข้าวปลาอาหารได้กินบ้างหรือเปล่า แถมสอนดีด้วยนะ วัยรุ่นอยู่ไง สองเร็วกระชัีบชับไว ไม่เหมือนเหล่าซือคนแรก แกสอนสองคาบแรก แต่แบบ แก่แล้วไงอะไร ๆ ก็ชักช้า ไม่หล้ายหลั่งใจ คือถ้าไม่เจอครูคนที่สองมาเปรียบเทียบก็ไม่เท่าไรไง ดันมาเจอครูหนุ่มเปรียบเทียบ ครูแก ๆ เลยหมดความหมาย อาจิมว่าพลลำเอียงเห็น ๆ ไหมเนี่ย ของเค้าดีจริง ๆ ไม่ได้โม้   โดย: พล (aoigata ) 9 กันยายน 2552 18:13:11 น.

สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม   โดย: กะว่าก๋า 10 กันยายน 2552 7:50:32 น.

ก๊อกๆ มาเดินเที่ยวเป็นเพื่อนครับ   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 10 กันยายน 2552 10:54:10 น.

หวัดดีจ้าอาจิม วัดนี้อยู่แถวหว่องต่ายซิ่นเหรอ สวยดีเนอะ แถมอาจิมถ่ายรูปมาได้ยังไงอ่ะ ไม่มีคนเลย สุดยอด ไม่น่าเชื่อเนอะว่าอยู่ในฮ่องกงซึ่งคนยังกับหนอน อ่านบล็อกอาจิมแล้ว รู้สึกเหมือนโดนหลอกให้เศร้าอีกและ ม่ายนะ ป้าไม่เชื่อว่าอาจิมเศร้า ตอนที่อาจิมพูดเรื่องน้ำตา อืม ป้านึกถึงตัวเองขึ้นมาแว๊บนึงนะ คือตอนที่ดู ‘The Reader’ อ่ะ ป้าอินแล้วร้องไห้ แล้วมันรู้สึกดี๊ดีว่ะ นั่งนึกไปอีกว่า ชั้นร้องไห้ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เนี่ย โอย นึกไม่ออก จำไม่ได้ การร้องไห้ในวันนั้นเลยกลายเป็นความบันเทิงอย่างหนึ่งของชีวิต อ่านแล้วเหมือนป้าโรคจิตมั้ย ช่าย ป้าโรคจิต อิอิ คิดถึงนะที่ร๊ากก   โดย: Oops! a daisy 10 กันยายน 2552 11:28:50 น.

หวัดดีจ้าป้าจิมที่รัก ชอบรูปในกล่องคอมเม้นจัง ^^ เมื่อไหร่ T8 มันจะมาหนอ ตัวขี้เกียจเกาะติดหนึบตัวหนูเลยอ่ะป้า อยากนอนตรูดโด่งอยู่บ้านดูหนังแผ่น พอเบื่อๆแล้วหาโค้กเย็นๆดื่ม แถมส้มตำรสแซ่ปๆ โอว...ว้อทแซ่ป ซ่อปโย๊ว ตอนนี้งานไม่เยอะเเล้ว จึงมีเวลาแอบเข้าเวปนั้น ออกเวปนี้ได้แบบชิลล์ๆ (ช่วงนี้หนูติดพันทิปห้องกล้องอย่างแรง) ข้อมือหนูเกือบหายดีแล้วค่ะ แต่ถ้ายกของหนักก็ยังรู้สึกเคล็ดอยู่ ขอบคุณที่รักมากๆที่ห่วงหาอาธรณ์ จุ๊บๆ   โดย: หยิงอวบ IP: 203.198.98.147 10 กันยายน 2552 11:40:53 น.

ขอคุณสำหรับคอมเม้นท์นะครับ ช่วงหลังๆผมไม่ค่อยมีเวลาอัพอัลบั้มและเข้าไปเยี่ยมที่บล๊อคของแต่ลท่าน อภัยด้วยนะครับ   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 10 กันยายน 2552 19:46:10 น.

หวัดดีจ้าอาจิม แวะไปเม้าท์บ้านหยิงอันเสร็จเมื่อกี้ เลยแวะมาเม้าท์ให้อาจิมฟังบ้างเรื่องน้ำพริกอ่อง ทำเสร็จหน้าตาดู๊ไม่ได้ เสียชื่อสูตรเค้าหมด ถ่ายรูปตอนเริ่มทำอย่างดี แต่พอเสร็จ ไม่อยากถ่ายมันแล้ว หน้าตาน่ากลัวสิ้นดี เรื่องครูหนุ่มนะ จริง ๆ แหละ อาจิม มันช่วยให้พลอยากไปเรียนจริง ๆ เธอน่ารักอะ เวลาเห็นเธอแล้วมันเจริญหูเจริญตา ไม่เหมือนครูแก่ วันนี้ครูแก่เล่นสอนรวดเดียวสี่คาบเลยอะ แถมมีหน้ามาถามนักเรียนอีกนะ ว่าชอบครูคนไหนมากกว่ากัน พลนะคันปากยิบ ๆ อยากจะบอกแ่ย่เลยว่าชอบครูหนุ่มมากกว่า ทำไมครูไม่หลีกทางให้ ครูลั่ว (ครูหนุ่ม) มาสอนสะให้รู้แล้วรู้แร่ด เห็นครูแล้ว มันเพลียใจจริง ๆ ว้ายจะบาปไหมเนี่ยเม้าท์ครูบาอาจารย์ ว่าแต่อาจิมเหอะ วันนี้เป็นไงบ้าง มีไรมาเม้าท์ให้ฟังบ้างนะ   โดย: พล (aoigata ) 10 กันยายน 2552 19:47:40 น.

สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม   โดย: กะว่าก๋า 11 กันยายน 2552 7:44:04 น.

มาแร้วววววววว พี่อาจิมขาภาพที่กล่อง commen อ่ะเป็นภาพวาดใช่มั๊ยอ่ะ หรือภาพไรหว่า วันนี้ร้อนโคตร ร้อนสุด ๆ เลยค่ะพี่อาจิม แบบว่ารู้สึกร้อนจนปวดหัวเลยอ่ะ มิเป็นไรเลยจ๊า เพราะเจ้ามีนอยากจะส่งไปให้ ไว้ทำ pc ชุดใหม่เสร็จอีกจะส่งไปให้อีก อ่ะนะ พี่อาจิมเปิดดูหลังไมค์ด้วยเด้อ วะฮ่าฮ่า เอิ้กๆๆ เอ่อใช่ลืมเลย ถูกต้องแล้วครับผม เด็กสวมรองเท้าแป๊กนั่นก็คือเจ้ามีนนั่นเอง แบบแม่ชอบให้ตัดผมสั้นเพราะเป็นเด็กที่ซนแบบเล่นจนร้อนเหงื่อแตกอะไรทำนองนั้น (แม่บอกมา) หุๆๆ หลับฝันดีดีนะค๊า   โดย: minporee 11 กันยายน 2552 20:11:28 น.

ที่เห็นเปื้อนกระจาย บ่าไจ้ขาไก่ครับ แต่เป๋น "แคบหมูทุบ" ครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 11 กันยายน 2552 21:54:48 น.

อรุณสวัสดิ์ครับปี้อาจิม   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 12 กันยายน 2552 6:08:47 น.

แวะมาฟังมาอ่านรำพึงในวัดของอาจิมแล้ว... ก็เลยอยากชวนอาจิมไปอ่านรำพึงถึงโรงเกลือของผมบ้าง เที่ยวไปบ่นไปสไตล์ลุงแว่นเจ้าเก่า...   โดย: ลุงแว่น 12 กันยายน 2552 10:10:36 น.

หวัดดีตอนดึกๆ ของเมกาจ๊ะอาจิม ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์แล้ว .. คุณคนนั้นกลับบ้านมาให้อาจิมหายเหงาหรือยังอ่ะเนี่ย.. หรือว่า.... ติดใจการอยู่คนเดียวไปซะแล้วล่ะเนี่ย.... โตสมาหาวันนี้ก็ไม่มีไรมากดอกเจ้า.... แค่แวะมาดูสาวๆๆ ฝั่งฮ่องกงว่ามีใครอัพบล๊อกกันหรือยัง เพราะไม่ได้แวะมาหาหลายวันแระ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้โตสจะต้องไปไมอามี่กัน กลับมาอีกทีก็วันจันทร์เย็นๆ ค่ำๆ นู่นเลย ก็เลยอยากแวะมาเช็คซะหน่อยนึงเนี่ยแหละ Have a fun weekend เด้อค่ะป้าอาจิม ปล. ชอบกล่องคอมเม้นท์ลุคใหม่ของอาจิมจัง   โดย: Chini 12 กันยายน 2552 11:13:46 น.

สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม ว่าจะพาหมิงหมิงไปเดินแอ่วสวน ดูท่าทางฟ้าฝนบ่าก้อยเป๋นใจ่เลยครับ แหะๆๆๆๆ   โดย: กะว่าก๋า 13 กันยายน 2552 7:51:24 น.

หวัดดีจ้าอาจิม อ่านเม้นท์อาจิมแล้วนั่งยิ้มอ่ะ เออ ป้าความจำสั้นจริง ๆ นะ ช่วงนี้มีเรื่องอะไรเข้ามาเยอะด้วยมั้ง เรื่องทำความสะอาดบ้านเนี่ย วันเสาร์อาทิตย์ถ้าไม่ได้ออกไปไหน คุณวรพลเค้าก็จะต้องทำความสะอาดของเค้าอยู่แล้วเป็นปรกติอ่ะจ้ะ อย่างที่เล่าว่าแม่บ้านมาเฉพาะวันธรรมดา รับด้นดนจากโรงเรียน ซักผ้ารีดผ้า ทำกับข้าวไว้ให้พ่อลูก วันนึงมาแค่สามสี่ชั่วโมง แค่นี้เธอก็จะแย่แล้ว วันที่มีตติ้งกัน คุณวรพลกว่าจะกลับบ้านก็สองทุ่มกว่าโน่น นาน ๆ ได้ออกจากบ้านทีไง คราวหน้าถ้ามีมีตติ้งที่บ้านป้าอีก เธอคงถือโอกาสไปสวนล้างลำไส้หลังจากช็อปเสร็จมั่งแหละ เธอยิ่งบ่น ๆ ว่าหาเวลาไปเองโดยที่ไม่ต้องหนีบเจ้าด้นดนไปด้วยไม่ได้ซะที ป้าเลิกงานกว่าจะกลับบ้านก็ดึกแล้วไง   โดย: Oops! a daisy 13 กันยายน 2552 14:58:05 น.

ห่างหายไม่ได้ทักทายไปนาน..... เพิ่งรู้ว่าอาจิมเป็นศิษย์พี่สำนักเดียวกัน.... อาว์ว์ว์ว์....ใช่แล้วครับ....เสี้ยวลิ้มยี่เรา...ถึงคราวเหงาก็ต้องกลับมาสำนัก..... ว่าแต่ว่าตอนอาจิมเทิร์นโปรนั่นผ่านด่านสิบแปดอรหันต์มายังไงคับ? ตอนนั้นลูกหมูจำได้ว่า...ต้องยกกระถางธูปที่ติดไฟให้มีรอยข้างมือ..... ว่าแต่ว่าอาจิมเศร้ามากก็อย่าให้ถึงขนาดแบกกระบวยน้ำขึ้นสำนักอีกเลยนะคับ....เหงื่อมันจะไหลเข้าตา.... เด๋วใครจะว่าอาจิมใจเสาะ....แอบร้อง.... ไม่สมกับสำนักเส้าหลินเลยสิเอ้า!!!555 คิดถุงนะคับ....55   โดย: คุณภาค IP: 117.47.208.128 14 กันยายน 2552 6:27:43 น.

สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม   โดย: กะว่าก๋า 14 กันยายน 2552 7:34:42 น.

ป้าจิมมี่ที่รัก ได้กลิ่นเปรี้ยวหวานมันเค็มของบล๊อกนี้ลอยมา จนถึงหว่ิองกอก นี่ถ้าได้พริกป่นสักหน่อย คงจะแซ่ปกันไปข้างนึงเลยแหล่ะ วันนี้เป็นยังไงบ้างที่รัก ทั้งเกาัะฟ้ามืดหม่นเชียว T3 มาแล้ว เนี่ยกำลังลุ้นๆอยู่ว่าเมื่อไหร่ T8 จะมา อยากหลับนอน เอ๊ย อยากนอนหลับอ่ะ ปวดต้นขาจังป้าขา คือว่าเมื่อวานไปออกกำลังกายลดไขมันน่ะ วิ่งแข่งกะอีลุงเครื่องข้างๆ แต่ที่ใหนได้ 30 นาทีหนูก็ไม่ไหวแล้ว แพ้ลุงแกไปแบบละม่อมเลยอ่ะ หนูเลยไปเล่นเครื่องเล่นอื่นอีก 25 นาที จากนั้นก็เดินดูหนุ่มๆจนเพลิน แล้วเดินกลับไปอีกรอบ เห็นลุงแกยังวิ่งอยู่น่ะ โอ้โห...ข้าเจ้าอยากขอฆารวะแกสักหนึ่งจอกจริงๆ กรี๊ด!!! เพิ่งได้ข่าวว่า T8 จะมาตอน 5 โมงเย็น ลัลลา...   โดย: sailamon 14 กันยายน 2552 13:08:49 น.

มาอีกรอบ ได้อีกข่าวว่า T8 จะมาตอนบ่ายสาม จะเชื่อไผดีหนอ บัทเอนี่เวย์ ขอให้มาจริงๆเธ๊อะ...สาธุ๊ๆๆๆ ไปจริงๆละ ชะแว๊บ   โดย: sailamon 14 กันยายน 2552 13:18:39 น.

ผมก่จินตนาการบ่าออกว่า ระดับ 8 มันจะรุนแรงสักม่อกใด แต่ก่ขอหื้อปี้อาจิมปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวงเน้อครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 กันยายน 2552 22:05:41 น.

สวัสดียามเช้าครับปี้อาจิม   โดย: กะว่าก๋า 15 กันยายน 2552 7:45:36 น.

ฮัลโลที่รัก ให้เดาป่ะว่าตอนนี้ป้าติดนิยายอย่างแรงเลย อ่านเรื่องไรอยู่เหรอตัวเอง ครั้งหน้าเจอหนูจะเิอานิยายที่ป้าให้ยืมไปคืนนะจ๊ะ ตอนนี้หนูติดนิยายเรื่องศิลามณีอย่างแรง จินตนาการว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงแสงฝาง ตามหาศิลามณีชะเอิงเอิงเอย โอว...ที่รัก ต้มข่าไก่เป็นหมันหรือ น่าจะส่งมาให้เด็กยากไร้ตัวอ้วนๆ แถวหว่องกอกสักถ้วยสองถ้วยนะ จะสั่งข้าวเปล่าเอาไว้รอเลย (อินี่เห็นแก่กินจริงๆ) เมื่อวานบอสปล่อยให้กลับบ้านตอนสี่โมงครึ่ง ก่อนกลับบ้านแวะตลาดสดซื้อหอยตลับไปผัด ผลออกมาว่าอร่อยอ่ะ สามีชมเปาะเลย ฟลุ๊คค่ะฟลุ๊ค พรุ่งนี้ลางาน 1 วัน จะไปแอ่วถ่ายรูปเล่นๆแถวๆนี้กับสามี ถ้าฝนตกก็คงจะได้แอ่วในห้างแทน จุ๊บๆๆๆๆๆ   โดย: sailamon 15 กันยายน 2552 17:12:30 น.

หวัดดีจ้าอาจิม คืนนี้สงสัยว่าพลจะนอนไม่ค่อยหลับอะ เพราะว่าเมื่อตอนเย็นดูหนังไปสักพัก แล้วก็ปล่อยให้หนังดูพลกลับบ้าง ตาค้างเลยตอนนี้ เดี๋ยวว่าจะดูหนังต่ออีกสักหน่อย ดูค้างมาหลายวันแล้วเนี่ย (อาจิมสงสัยปะว่า แ้ล้วมาบอกกรูทำไม ) จริง ๆ นะกะจะเข้ามาแซวอาจิมสะหน่อย ก็ตอนที่ไปมิตติ้งที่บ้านป้าเดนะ อาจิมแต่งตัวสะน่ารักเลย ใส่กางเกงขาสั้น ดูแอ๊บแบ๊วน่ารักจริง ๆ ดูเผิน ๆ เอ๊ะ สาวน้อยที่ไหน เนี่ย ได้มาแซวอาจิมแค่นี้สบายใจละ แล้วก็มาส่งข่าวด้วย ว่าพลอัพบล็อกใหม่แล้วจ้า มีเวลาก็แวะไปได้นะ ไม่มีเวลาก็ไม่ว่ากันจ้า   โดย: พล (aoigata ) 15 กันยายน 2552 21:29:01 น.