Bloggang.com : กะลุ๊กปุ๊ก : ลาก่อน....ลูกสาวผู้เข้มแข็งของพ่อ...

ลาก่อน....ลูกสาวผู้เข้มแข็งของพ่อ...

วันนี้ วันเสาร์ที่ 25 สิงหาคม 2555 ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเกิดของแม่เจ้า
คงเป็นวันที่พ่อกับแม่จะต้องจดจำวันนี้ไปตลอดชีวิตของพ่อและแม่
ยามบ่ายคล้อยพ่อเฝ้ามองเจ้าเป็นระยะ เมื่อคืนเจ้าชักถึง 3 ครั้ง แต่พอเช้าเจ้าก็หลับได้สนิทเหมือนไม่มีอะไร

เวลาแม่เจ้าป้อนยาเจ้าก็กลืนได้นิดหน่อยพ่อเห็นก็ดีใจ เพราะนั่นหมายถึงการตอบสนองที่ดีของเจ้า
อย่างน้อย.... เจ้าก็หยิบยื่นความสุขให้พ่อกับแม่ ให้ได้มีรอยยิ้มเปื้อนใบหน้าขึ้นมาบ้าง
นาฬิกาบอกเวลาอย่างเชื่องช้า ให้เจ้าหลับอย่างผ่อนคลาย แต่ภายในกายเจ้าคงเร่าร้อนทรมาน

ยามเที่ยงเจ้าดิ้นรนพยายามต่อสู้กับมวลเสียภายใน และขับออกมา เสียงเจ้าร้องโหยหวนปวดใจพ่อกับแม่เหลือเกิน
เจ้าร้องปานจะบอกว่า "หนูไม่ไหวแล้ว หนูสู้มามากพอแล้ว ทำไมหนูทรมานอย่างนี้"
น้ำตาแม่เจ้าไหลหลังจากมีรอยยิ้มได้ไม่นาน พวกเราอาจลืมในสิ่งที่เจ้าประสพอยู่เพราะพวกเราต่างคิดมีความหวัง
หวังว่าเจ้าจะไม่ทรมาน หวังว่าเจ้าจะดีขึ้น หวังว่าเจ้าจะสบสายตากับพ่อกับแม่อีกครั้งโดยไม่เจ็บปวดแบบนี้
ไม่ผิดใช่มั๊ยที่พ่อกับแม่จะหวังแบบนี้ เพราะเพียงแค่ว่า......พ่อกับแม่ "รักเจ้า"

เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง หรือเพียงเวลาเจ้ามีให้พ่อกับแม่ได้เท่านี้
เสียงกระดิ่งของเจ้าดังครั้งที่ 3 ที่ร่างกายเจ้าเกร็งด้วยใบหน้าที่หลับพริ้มนั้น
นัยว่ามีใครกระชากวิญญาณเจ้าออกจากร่าง ไปพร้อมหัวใจของพ่อกับแม่

บ่าย 3 โมงที่โหดร้ายกับชีวิตน้อยๆของพ่อ เจ้าหลับใหลอย่างไม่หวลกลับ
เจ้าพยายามหายใจถึง 2 ครั้งแม่เจ้าบอก ใจของเจ้านี่พ่อต้องก้มกราบ
เจ้าสู้เหลือเกินลูกน้อยของพ่อ น้ำตาลูกผู้ชายคนหนึ่งขอคาราวะลูกสาวตัวน้อย
พ่อมีชีวิตมาขนาดนี้ ยังสู้ได้ไม่ได้ครึ่งเจ้าเลย เจ้ามันไม่ใช่แค่ใจหมา
เจ้ามันใจเหนือคนหลายคน ที่แอบอ้างว่าคนอื่นว่า........ใจหมา

เจ้าสู้ เจ้าอด เจ้าทน เจ้าฝ่าฟันเพียงลำพังแม้มีตัวกับใจพ่อกับแม่อยู่ แต่เจ้าสู้กับร่างกายของตัวเอง
หลับให้สบายนะลูกพ่อ พ่อคนนี้สัญญาจะดูแลแม่ของเจ้าตลอดไป อย่าห่วงทางนี้เลยนะ
ขอให้เจ้าไปสบาย อยู่ในภพภูมิที่สูงยิ่งๆขึ้นไป น้องเบ๊นซ์ลูกสาวตัวน้อยของพ่อ

เหมือนเจ้าแค่หลับใหล เจ้าช่างสวยงามเหมือนตอนที่เจ้ายังวิ่งเล่นซุกซน
นี่คือความจริงหรือแค่เจ้าหลับใหล พ่อกับแม่อยากปลุกให้เจ้าตื่น แต่เจ้าไร้เรี่ยวแรงเสียแล้ว
พ่อกับแม่ไม่อยากคิดว่าที่นี่..... คือที่ๆเจ้าจะต้องมาในวันนี้
เวลาของความสุข ความผูกพันธ์ และความเอื้ออาธรต่อกัน มันสั้นนัก

ที่นี่คือที่ๆเจ้ายืนยันความมีตัวตนเป็นครั้งสุดท้าย
แต่ขอให้เจ้ามั่นใจได้เสมอว่า เจ้ายังมีตัวตนสำหรับพ่อและแม่เสมอทุกลมหายใจ
ไม่มีใครจะมาทดแทนเจ้าได้อีกแล้ว และเราไม่สามารถรักใครได้อีกแล้วนอกจากเจ้า
.....น้องเบ๊นซ์ นางฟ้าตัวน้อยของพ่อและแม่.....

วันนี้....ไม่มีรอยยิ้มจากเจ้า ไม่มีแววตาที่สดใสจากเจ้า ไม่ได้ยินเสียงเท้าน้อยๆของเจ้า
ไม่ได้วิ่งไปซื้อข้าวให้เจ้า ไม่ได้ป้อนข้าวป้อนขนมให้เจ้า ไม่ได้เก็บอึ ล้างฉี่ของเจ้า
ไม่ได้ยินเสียงกรนในยามเจ้าหลับ และเสียงลมหายใจของเจ้าอีกแล้ว
ไม่มีอีกแล้ว

สู่สุขตินะนางฟ้าตัวน้อยของพ่อกับแม่ หากวันข้างหน้าในภพภูมิใดก็ตาม
พ่อกับแม่ ขอพบเจ้าอีกในทุกชาติไป

>>> บล๊อกแม่น้องเบ๊นซ์ <<<

ทั้งนี้ทั้งนั้นผมขอขอบพระคุณคุณหมอณัฐพล คุณหมอณัฏฐนิตย์
คุณหมออีกหลายๆท่านและพยาบาลพี่เลี้ยงทุกๆท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม
ของโรงพยาบาลสัตว์ประศุอาทรมหาวิทยาลัยมหิดลไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
ที่ช่วยดูแลน้องเบ๊นซ์เป็นอย่างดีแม้จะใช้เวลาไม่กี่วันก็ตามครับ
และขอบคุณ Pet Master ที่ดูแลการฌาปณกิจลูกสาวให้เราเป็นอย่างดีครับ
ขอบพระคุณจากใจพ่อกับแม่น้องเบ๊นซ์ครับ

Create Date : 25 สิงหาคม 2555

Last Update : 6 กันยายน 2555 20:56:03 น.

2 comments

Counter : 2227 Pageviews.

โดย: moopanda23

วันที่: 25 สิงหาคม 2555 เวลา:21:25:50 น.

ขอแสดงความเสียใจ จากหัวใจ

โดย: คนแก่ขี้เหงา

วันที่: 30 สิงหาคม 2555 เวลา:14:33:18 น.