" ค น ที่ รู้ ว่ า ตั ว เ อ ง โ ง่ , , , คื อ ค น ฉ ล า ด "

, , , ทำ พิ ษ , , ,

รู้สึกว่าช่วงนี้  คำว่า “ความเป็นส่วนตัว” ดูจะห่างหายไปจากสารบบของชีวิตนัง “Kwan Jai” จริงไรจริง

 

เอาแค่ในเฟส ขนาดว่าพยายามตั้งค่าความเป็นส่วนตัวแล้ว แต่ก็ยังมี app บาง app ที่มันเป็นอัตโนมัติของมันที่เราโพสต์จากมือถือไปแล้ว จะไปโชว์ที่หน้า wall ของเราทันที โดยที่เราเข้าไปตั้งค่าไม่ให้ใครหลายๆคนเห็นไม่ทัน

(ยังไม่ไฮเทคโนโลยีพอที่จะหาที่ตั้งค่าตั้งแต่ในมือถือได้ ใครฉลาด ช่วยหนูด้วยยยย)

พวกก็จะเข้ามาเม้น (อ่ะ ทำความเข้าใจได้) เม้นเสร็จไม่ยอมจบ พอเจอหน้า ก็จะต้องขุดเอาเรื่องรูป เรื่องโพสต์ ที่โพสต์ที่เม้นกันไปแล้ว มาคุย มาถาม กันใหม่เมื่อเจอหน้า เหมือนพวกไม่เคยใช้ความทันสมัยของเฟสมาก่อน

มามากเข้า บ่อยเข้า ก็รำคาญเน้อออออ

คือเข้าใจบ้าง ว่าโลก Social ก็อยู่ในคอม ในมือถือ ไม่ต้องขุดมาคุยกันซะทุกเรื่อง

ชีวิตคนเรามันมีอะไรให้คิด ให้ทำมากกว่านั้นเยอะ

ถ้าจะไปบล็อกไม่ให้เห็นเลย ก็ทำไม่ได้อีก เดี๋ยวจะมีอาการสงสัย แล้วกลับมาถามว่า “เอ๊ะ เลิกเล่นแล้วหรอ ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นเลย , หายไปไหน ไม่เห็นค่อยโพสต์ , ปิดเฟสไปแล้วหรอ ฯลฯ ”

เลยเป็นงานที่เสียเวลามาก ที่จะต้องเอาเวลาไปทำอย่างอื่นได้เยอะแยะ มาคอยตั้งค่าความเป็นส่วนตัว ไปเช็คดูรูปดูโพสต์เก่าๆ ว่าอันไหนมันไม่ควรจะให้ใครเห็น

ฟู่,,, เสียเวลาชะมัดเลย

 

 

ยัง ยังไม่จบกับความเป็นส่วนตัวที่หายไป

เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ตอนนั่งรถกลับบ้าน

มีโทรศัพท์นิรนามโทรเข้ามา เห็นเบอร์แปลก แต่เห็นโทรมาเบอร์หลัก ก็เลยรับ

นิรมล : ฮัลโหล

บุคคลนิรนาม : ฮัลโหล ค่า น้องนิรมลใช่มั๊ยคะ (น้ำเสียงไม่ค่อยมั่นใจ)

นิรมล : ค่า

บุคคลนิรนาม : ขอโทษนะคะ น้องได้ใช้ E-mail : ultragirl-v3@hotmail.co.th (คือแบบอ่านทีละตัวสะกดให้ฟังกันเลยทีเดียว)

นิรมล : ใช่ค่ะ (เริ่มตื่นตัว นึกว่าเป็นเรื่องงาน)

บุคคลนิรนาม : น้องรู้จักคนชื่อพี่เล็กมั๊ยคะ

นิรมล : รู้จักค่ะ พี่เล็ก ... (สงวนชื่อ) ใช่มั๊ยคะ

บุคคลนิรนาม : ไม่ใช่ค่ะ พี่เล็กผู้ชายอ่ะค่ะ พี่เล็ก อรุณอ่ะค่ะ รู้จักมั๊ยคะ

นิรมล : หะ เล็กอะไรนะคะ ถ้าเป็นผู้ชาย หนูรู้จักแต่ลุงเล็ก ... (สงวนชื่อ) อ่ะค่ะ

บุคคลนิรนาม :  พี่เล็กอรุณที่อยู่บางบอนอ่ะค่ะ น้องไม่รู้จักจริงๆหรอคะ

นิรมล  : ไม่รู้จักอ่ะค่ะ  มีไรหรือเปล่าคะ

บุคคลนิรนาม :  คือพี่เห็นพี่เล็กเค้าส่งอีเมลล์หาเมลล์ ultragirl อ่ะค่ะ พี่เลยสงสัย

นิรมล : ส่งเรื่องอะไรคะ เรื่องงานหรอ คือหนูไม่ได้เช็คเมลล์ด้วยอ่ะค่ะช่วงนี้ ชื่อเมลล์ไรคะ

บุคคลนิรนาม :  airronman  อ่ะค่ะ

นิรมล : โห พี่ หนูจำไม่ได้หรอก คือถ้าไม่ใช่เพื่อนหนู ไม่ใช่เรื่องงาน หนูลบหมดเลย จำไม่ได้จริงๆค่ะ แฟนพี่หรอคะ

บุคคลนิรนาม :  ค่ะ พี่เห็นถ่ายรูปด้วยกันอ่ะค่ะ ขอโทษนะคะ น้องอยู่จังหวัดไหนคะ ได้เข้ามากรุงเทพฯบ้างหรอเปล่า ช่วงปีใหม่อ่ะค่ะ พี่เห็นรูปมันถ่ายช่วงปีใหม่อ่ะค่ะ

 

นิรมล : หนูอยู่พิโลกอ่ะค่ะ ที่พี่ถามว่าเข้าไปที่กรุงเทพฯบ้างหรือเปล่า หนูไม่ค่อยได้เข้าหรอกค่ะ ไม่ใช่ไม่ค่อยด้วย ไม่เคยเข้าเลยมากกว่า แล้วยิ่งช่วงปีใหม่ หนูก็อยู่แต่บ้าน ไม่เคยเข้าเลยค่ะ

บุคคลนิรนาม :  หรอคะ (น้ำเสียงไม่ค่อยเชื่อ)

 

นิรมล : แล้วพี่ไปได้เบอร์หนูมาได้ไงอ่ะ

บุคคลนิรนาม :  พี่ก็ลอง serch ดูจากอีเมลล์อ่ะค่ะ ก็เจอนิรมล แล้วพี่ก็เอาชื่อไป serch เบอร์ ก็ได้เบอร์น้องมานี่แหละค่ะ

นิรมล : ................... อึ้งแดกไปสองวิ “พี่เก่งมากเลยค่ะ”

บุคคลนิรนาม :  เงียบ ............

นิรมล  : เอาเป็นว่าหนูไม่รู้จักแฟนพี่เนอะ แล้วพวกชื่อ เบอร์ อีเมลล์ หนูก็ไม่รู้ว่ามันมาตรงกันได้ไง

บุคคลนิรนาม :  ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ (เอิ่กกก ยังดี เจอคนมีมารยาท)

 

 

 

 

 

สรุปที่ว่ามาย๊าว ยาว ความส่วนตัวตรูหายไปไหนหมด

แค่มี e-mail ก็หาชื่อ หาเบอร์โทรคนอื่นได้ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ

เอาไงดี ตรูควรจะทำไงดี แอร๊ยยยย >0< v

 




 

Create Date : 13 มกราคม 2556
1 comments
Last Update : 13 มกราคม 2556 9:01:36 น.
Counter : 516 Pageviews.

 

นึกถึงพวกขายประกันทันทีเลยค่ะ
พวกนั้นอัศจรรย์มาก รู้เบอร์โทรว่าเก่งแล้ง รู้กระทั่งเราเป็นลูกค้าบัตรเครติดชั้นดีหรือเลวของธนาคาร !
เหยยย ! ความเป็นส่วนตัวเราอยู่ไหน

 

โดย: หมาป่าเสรี 13 มกราคม 2556 11:58:01 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


asilike
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




รั ก เ อ ย อ ยู่ ที่ ใ ด ยั ง ฝั น ใ ฝ่
ยั ง ค ง ต า ม ห า


แ ท้ จ ริ ง อ ยู่ ไ ม่ ไ ก ล เ ค ย ฝั น ใ ฝ่
เเ ค่ เ พี ย ง ห ลั บ ต า

魔女音符

“ฉัน” เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง

ที่เกิดวันพุธ ราศีพฤษภ และเลือดกรุ๊ป โอ

“ฉัน” เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง

ที่มีหลายชื่อตามแต่คนเรียกจะปรารถนา

 “ฉัน” เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีหลายอารมณ์

บางครั้งก็ชอบที่จะอ่านหนังสืออยู่คนเดียวเงียบๆ แต่หลายๆครั้ง ก็เหงาเกินกว่าที่จะอ่านหนังสืออยู่คนเดียว

“ฉัน” เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง

ที่แสนจะธรรมดา บนหัวไม่มีวงแหวนวิ้งๆ

ไม่โดดเด่น ไม่มีออร่าหรือเรืองแสงได้

แต่ที่สำคัญ “ฉัน” ก็ยังเป็น ”ฉัน”

ที่ไม่ได้ปรุงแต่งเพื่อใคร

 “ฉัน” รักในสิ่งที่ฉันเป็น และตอนนี้

 “ฉัน” รักในสิ่งที่ฉันเล่าออกมา

แม้ไม่ได้เพื่อใคร แต่เพื่อ “ฉัน” และ “เพื่อน” ที่ฉันรัก

สักวัน “ฉัน”หวังว่า คุณคงอาจจะใช่ “เพื่อน” ที่ฉันพูดถึงอยู่

หวังว่า เราคงรู้จักกันดีขึ้น และยินดีที่ได้รู้จักนะ




Free Clock
Group Blog
 
<<
มกราคม 2556
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
13 มกราคม 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add asilike's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.