ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.86 : ใกล้รุ่ง
ยามใกล้รุ่ง เสียงฝนตกกระทบหลังคาดังเปาะแปะ เปาะแปะ
ปลุกให้หญิงสาวรู้สึกตัวตื่น หล่อนขยับกายกระชับผ้าห่มผืนหนา
พยายามข่มใจให้หลับต่อ ด้วยอากาศกำลังเย็นสบาย
แต่ก็ไม่อาจจะข่มตาหลับลงได้ หล่อนหรี่ตามองฝ่าความมืด
บรรยากาศภายนอกที่มองเห็นได้จากหน้าต่างบานเกล็ดยังคงมืดสลัว
ลมเย็นคละไอฝนลอดเข้ามาจากบานเกล็ดที่เปิดเผยออยู่
"กี่โมงกี่ยามกันแล้วละเนี่ย !!"
หล่อนพึมพำด้วยเสียงงัวเงีย มือก็ควานหานาฬิกาปลุกหัวเตียง
"เพิ่งตีสามสี่สิบเองง่ะ โอยยย จะตื่นมาทำไมกันละเนีย"
หล่อนบ่นกับตัวเองเบาๆก่อนจะซุกหน้าลงกับหมอน
แขนพาดไปยังที่นอนข้างๆที่ว่างเปล่า......
ก่อนจะคว้าหมอนอีกใบเข้ามากอดซุกไว้แนบอก
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก
เสียงนาฬิกาปลุก เดินเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
ไม่ยักเหมือนเสียงหัวใจหล่อน ที่เต้นตุบตับไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย
หล่อนทนนอนต่อไปไม่ได้ สะบัดผ้าห่มเด้งกายลุกขึ่นจากที่นอน
เหวี่ยงหมอนที่กอดอยู่กลับคืนที่เดิม ที่ๆยังคงว่างเปล่า.....
"กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"
เสียงนาฬิกาปลุกกรีดร้อง ดังแหวกความเงียบ ทำให้หล่อนสะดุ้งตื่นจากภวังค์
หล่อนรีบเอื้อมมือไปกดปิดเสียงกริ่งแทบจะในทันที นาฬิกาเงียบเสียงลงแล้ว
เข็มบนหน้าปัดชี้บอกเวลา 4.00 น. ใจหล่อนกระตุกวาบเมื่อนึกขึ้นได้ว่า
เหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียว เดี๋ยวท่านก็จะมาแล้ว ท่านไม่เคยมาผิดเวลาเลย
หล่อนรีบลุกจากที่นอน ตรงไปที่ห้องครัวเล็กๆของหล่อน รีบร้อนทำอาหาร
ทั้งคาวหวาน หล่อนเลือกทำอาหารง่ายๆที่คิดว่าท่านจะชอบและ
ไม่ใช้เวลาในการปรุงมากนัก เพื่อจะได้มีเวลาเหลือพอให้หล่อนไปอาบน้ำแต่งตัว
5.00 น. หล่อนแต่งตัวสวยมานั่งรอท่านอยู่หน้าบ้าน สายฝนขาดเม็ดไปแล้ว
เหลือไว้เพียงความชื้นแฉะ กับอากาศที่หนาวเย็น แต่หล่อนรู้ว่าถึงอย่างไรท่านก็ต้องมา
ไม่ว่าจะแดดจะฝน ถนนจะเจิ่งนองไปด้วยน้ำ ท่านก็จะต้องมา......
"อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฒาปะจายิโน,
จัตตาโร ธัมมาวัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พลัง"
หล่อนก้มลงกราบรับพรจากท่าน พลางอธิษฐานตั้งจิตขอให้ผลบุญ
ที่หล่อนเพียรพยามทำจงส่งผลให้ชีวิตหล่อนมีแต่ความสุขสมหวัง
ที่สำคัญสุดๆเลยคือ ขอให้หล่อนได้เจอเนื้อคู่กับเขาสักที
หล่อนจะได้ไม่ต้องตื่นนอนคนเดียว ตอนใกล้รุ่งอย่างนี้ทุกวัน
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนต
Create Date : 06 สิงหาคม 2556 |
|
18 comments |
Last Update : 6 สิงหาคม 2556 9:49:41 น. |
Counter : 1085 Pageviews. |
|
|
|
เป็นตะพาบที่หลายบ้านเป็นกัน