ไม่มีใครไม่คาดหวังหรอกค่ะ ต่อให้ดูเหมือนปลง เหมือนวางใจ แต่เอาเข้าจริง ลึกๆก็คาดหวังทั้งนั้นแหละ

เห็นด้วยค่ะ คาดหวังไม่ใช่ตัวเองอย่างเดียว
คนรอบข้างเราอีก ทั้งที่ชีวิตก็เป็นของเรามีอิสระของตัวเอง แต่ก็หนีพ้นจากกรอบนี้

i am so blue , read your stories.... they are so similar to mine ...waiting ...hope and never know if one day i will get the same love i give to that person back.....knowing that i am not the only one for him ..knowing that most of the times he lies to me ... but what can i do ...i love him

คาดหวัง...ใครน้าบัญญัติศัพท์ภาษาไทยคำนี้ มันฟังแล้วเห็นภาพจริงๆ

แหม บล็อกคุณ Blue กว่าของเค้าอีกอ่ะ

ใช่แล้วค่ะ ทุก ๆ คนก็ต้องมีความหวังค่ะ
เพียงแต่เราอย่าคาดหวัง ไว้สูงเกินเท่านั้นก็พอค่ะ

เพราะเรามีความหวังไงค่ะ เราจึงมีแรงที่จะก้าวเดินต่อไปค่ะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ

พรุ่งนี้ ผมจำต้องมีความหวังครับ

----------

ครับ รู้สึกว่าจะรุ่นเดียวกับคุณตาผมครับ

เมฆที่ไหน เป็นก้อน ๆ อย่างกะสายไหม น่ากินจัง

..

หวัง..
สมหวัง
หวัง..
ผิดหวัง

เป็นธรรมดาเน๊าะ

แวะมาหาจ้า
จำกันได้ไหมหนอ

...

ตอบเม้นท์ไว้ที่บ้านตัวเองยาวจนเกินจะยกมาให้อ่านที่นี่ค่ะ

แต่จริงนะคะ
เพราะเรายังไม่อาจจะตัดอารมณ์และกิเลสนานาได้หมดสิ้น
ความคาดหวังที่แม้จะตั้งใจไม่หวังมากแค่ไหน ก็ยังซุกซ่อนได้ในเสี้ยวมุมที่เราอาจมองไม่เห็นและเก็บกวาดไม่ทัน

แต่.. การคาด และ การหวังนั้น
ก็ไม่ได้เลวร้ายไปทั้งหมด -- ไม่ใช่เหรอคะ

บางแสนมีงานอะไรเหรอตะเอง

ทำไมพี่ไม่เห็นรู้เรื่องเลยอ่ะ

ส่วนน้องตะวันอ่ะ สอบวันที่ 2 เสร็จวันที่ 5 จ้ะ

พรุ่งนี้เริ่มสอบวันแรก ตอนนี้กำลังเคร่งเครียดกันเลย อิอิ

เดี๋ยวเคลียร์ได้ จะเข้ามาวิ่งเล่นเน้อ

คืนนี้นอนหลับฝันดีนะ ฝันว่าจะไม่คาดหวังอะไรอีก

แล้วมีชีวิตในโลกใบเบี้ยว ๆ ใบนี้อย่างมีความสุข

Miss you na ja.

ถ้า "ไม่คาดหวัง" ก็จะไม่เสียใจนะคะ...

................

ขอบคุณที่แวะไปชิมคุ๊กกี้ค่ะ

กาแฟหนึ่งถึง คาดหวังว่าจะถึงกรุงเทพด้วยรึป่าวค่ะขอบคุณที่มาเยี่ยมบ้านนะคะ

กลับมาแล้ว ..
คิดถึงมั้ย

วันนี้น้องตะวันป่วยอ่ะตะเอง

พี่ล่ะเซ็งเลย เพราะเป็นวันสอบวันแรกอ่ะดิ

ยืนมองน้องตะวันอวกแตกตรงบันไดแล้วบอกไม่ถูก

คุณครูเค้าก็ถามน้องตะวันว่าไหวมั้ย

ไอ้ตัวเล็กก็พยักหน้าทั้งน้ำตา หันมาสบตาพี่แบบฮึดสู้

พี่เลยต้องรอให้สอบเสร็จแล้วขอรับกลับก่อนอ่ะ

แย่จังนะ...รู้สึกไม่ดีเลยอ่ะตะเอง

ความคาดหวังบางทีก็ทำให้เราอึดอัด
แต่บางทีก็ทำให้เรามีกำลังใจที่จะทำอะไรต่อเหมือนกัน

เฮ้อ! น้องตะวันยังตัวอุ่น ๆ อยู่เลยอ่ะ U can

ข้าวปลาก็ไม่ค่อยแตะเลยอ่ะ เมื่อวานพี่ทนพาไปหาหมอ

เค้าก็สรุปว่าเป็นไข้+หวัด แต่ทำไมเค้าให้ยาป้องกันหวัด

2009 มาด้วยก็ม่ายรุ ให้กินทีละ 2 CC

เมื่อวานไข้ขึ้น 39.6 แน่ะ

พี่ทนอยากจะช็อคแทนเลยอ่ะ

วันนี้ก็นั่งรอขอรับกลับก่อนอีก กลัวจะไปแพร่ให้เพื่อน

หรือไปเอาของเพื่อนมาเพิ่มอีก เพราะป่วยกันเป็นสิบเลย

กลุ้มจัง สอบก็ยังไม่เสร็จ

...

ตะเองล่ะ งานยุ่งป่าวทาเคชิ ^^

สู้ สู้เน้อ ...ไม่ได้แวะหารำพึงเลยช่วงนี้

เป็นไงมั่งก็ไม่รู้ ฝากความระลึกถึงด้วยนา