เดี่ยวมันก็ผ่านไป

ผ่านเลยไป

“หากรักเหมือนแสงส่องทางให้เรา ก็อาจเป็นเหมือนเงาในมุมของใคร
อาจดูหมองๆ อาจดูว่าสวยงาม ก็คือนิยามที่ต่างคนคิดไป”

“ แต่จะดีหรือร้ายก็ไม่สำคัญ เท่ารักนั้นทิ้งอะไรไว้
แล้วมันจะเป็นรอยยิ้มหรือกี่หยดน้ำตาก็ได้ทำให้รู้ว่ารักเป็นอย่างไร”

บางท่อนเพลง ผ่านเลยไป เสือโคร่งfeat. แป้งโกะ

เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมฟังเป็นประจำเวลาท้อในเรื่องความรักผมเคยเขียนเรื่องราวความรัก ของผม ในแต่ละมุม ไว้ในบางตอนของบทความไปบ้างแล้วซึ่งมันก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่ผม ยังคงอยู่โดดเดี่ยวคนเดียวการที่ผมอยู่คนเดียวมันทำให้ผมได้คิดถึง เรื่องราวที่ผ่านมาในอดีตของผม ผมผ่านอะไรมาบ้างได้เรียนรู้อะไร และที่สำคัญ ผมลืมเขาไปบ้างแล้วหรือยัง ณ ตอนนั้นผมตอบได้ว่าลืมเขาไปได้แล้ว จากการที่เราสองคนไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้เจอกันไม่ได้พูดคุยกัน มันทำให้อดีตต่างๆนั้นเริ่มเลือนจางไป แต่สิ่งเหล่านั้นมันกับชัดเจนขึ้นมาอีกจากการกระทำของผมเอง มันชัดแล้วว่าผมลืมเขาไม่ได้ ไม่สามารถหลอกตัวเองได้ว่าผมไม่ได้คิดถึงเขา ไม่ได้ห่วงเขา วันนั้นผมตัดสินใจ ส่งข้อความไปหาเขา เป็นข้อความที่ออกแนวเป็นห่วงเล็กๆน้อยๆ และอยู่ในช่วงใกล้สอบ ซึ่งก็ให้กำลังใจ ฝากไปด้วยในข้อความผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะปกติเขา จะไม่ส่งข้อความหาผมหรอก แต่ครั้งนี้เขาส่งกลับผมดีใจมาก แต่ไม่ได้โทรหาเขา เว้นไว้สองสามวัน ผมส่งข้อความไปหาเขาอีกเขาก็ตอบกับมาทุกครั้ง แต่ตอบ แบบเล็กๆน้อยๆ ในใจผม มันก็มีหวังขึ้นมาสิครับผมทดลองไปเรื่อยๆ มันยิ่งทำให้ผมยังคงผูกมัดตัวเองกับเขาอยู่ตลอดเวลา ช่วงนั้น เป็นช่วงที่ผมมีความสุขมากเลยครับสุขจากอะไร จากการได้หลอมตัวเองจากความหวัง หวังว่าอีกฝ่ายคงคิดเหมือนเราแต่ผมและเขาไม่เคยโทรหากัน หรือคุยกันเลยสักครั้ง มันผ่านช่วงเวลาเหล่านี้มาเรื่อยๆจนถึงวันนี้ เหตุเกิดจากที่เพื่อนผมชวนผมไปกินเหล้า ที่ร้านเหล้าซึ่งเป็นร้านประจำของพวกผมเรานั่งกินกันไปเรื่อยๆไม่มีอะไร สักพักเพื่อนผมสะกิดผม ผมหันไปก็เจอเขา เขามากิน ด้วยผมดีใจมากแต่ก็ไม่ได้ทำไร จนผมเริ่มเมา ผมเดินไปทัก ชนแก้วกับเขา เขาก็ไม่ได้ถามหรือว่าอะไรนั่งเฉย ผมยืนสักพัก ก็ขอตัวกลับโต๊ะ ครั้งที่สองเจอกันหน้าห้องน้ำเขาก็ยังคงนิ่งและไม่ทักผมเหมือนเดิม จนสุดท้าย ผมจะกลับ เลยให้เพื่อนไปบอกว่ากลับแล้วเขาก็พยักหน้ารับ แต่ไม่ได้พูดอะไร เท่านั้นแหละครับ ความหวัง ของผมพังลงผมผิดหวังมาก และกลับมาเป็นคนอกหักอีกครั้ง ทำไม่ผมยังลืมเขาไม่ได้สักทีทั้งที่เขาคงไม่ได้ใส่ใจผมแล้ว หลายสิ่งหลายอย่างมันทำให้ผม ไม่อยากออกไปไหนไม่อยากทำไร ไม่มีกำลังใจที่จะเดินต่อไปผมเอาเรื่องงนี้ไปปรึกษาอาจารย์จิตวิทยาผมดู สุดท้ายอาจารย์ก็บอกผมว่า“เดียวมันก็ผ่านไป” แค่นั้น ผมว่าความจริงสุดท้ายแล้วมันก็คงจะผ่านไปได้แต่ระหว่างที่จะผ่านไปนั้นนะ ผมจะต้องอยู่กับมัน ทรมานกันมันในรูปแบบไหน สิ่งที่รักนั้นทิ้งไว้ให้ผมก็คงจะเป็นความหวัง และความผิดหวัง เป็นความรู้สึกเดิมที่มาให้รูปแบบและสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

เช้าวันใหม่กับอาการเดิมๆความคิดเดิมๆ ที่คิดว่าผ่านไป บัดนี้ มันผ่านมาอีกรอบ รอคอยให้ผมหลอกตัวเองและเติมความหวังอีกครั้ง ------: ชีวิตหน้อ 




Create Date : 24 สิงหาคม 2555
Last Update : 24 สิงหาคม 2555 22:44:54 น.
Counter : 705 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pongrave
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



สิงหาคม 2555

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
25
26
28
29
30
31