Bloggang.com : บัวริมบึง : ตกแตก

ตกแตก

ในที่สุด รายงานที่นั่งปั่นมาทั้งอาทิตย์เสร็จจนได้
ไชโยๆๆๆๆๆๆๆ หลังเกิดอาการใกล้บ้า
เพราะกลัวงานไม่เสร็จ (คิดมากไปได้)
วันนี้ได้เวลารื้อของทิ้ง
เพราะใกล้จะปิดเทอมแล้ว
เวลาย้ายของ จะได้ไม่มากมายนัก
เลยไปเจอ บทกลอนที่อาจารย์เอามาให้วิเคราะห์กัน
จำได้ว่าคาบนั้น เพื่อนคุยกันแค่ไหน
หนูบัวก็ยังนั่งยิ้มกับอาจารย์ ถามตอบอย่างสนุกสนาน
จนเพื่อนยุให้ไปเรียน อักษรศาสตร์
เพราะเห็นอาการ หลุดไปแล้ว
วันนี้เลยเอากลอนมาฝากกันค่า

จะว่าโศกโศกอะไรที่ในโลก
ไม่เท่าโศกใจหนักเหมือนรักสมร
จะว่าหนักหนักอะไรในดินดอน
ถึงสิงขรก็ไม่หนักเหมือนรักกัน

จะว่าเจ็บเจ็บเพียงแผลพอแก้หาย
ถ้าเจ็บกายชีวาจะอาสัญ
แต่เจ็บแค้นนี่แลแสนจะเจ็บครัน
สุดจะกลั้นสุดจะกลืนขืนอารมณ์

จะว่าขมขมอะไรในพิภพ
ไม่อาจลบบอระเพ็ดที่เข็ดขม
ถึงดาบคมไม่สู้คารมคม
จะว่าลมลมปากนี้มากแรง

จะว่าเมาเมาอะไรก็ไม่หนัก
อันเมารักเช่นนี้มีทุกแห่ง
เกิดยุ่งยิ่งชิงกันถึงฟันแทง
ใครพลาดแพลงล้มตายวายชีวา

และอีกบทหนึ่ง เป็นกลอนรึป่าวไม่แน่ใจ
แต่ชอบการสื่อความหมายค่ะ

เมื่อวันนี้ตกแตก จิตใจของคนก็ตกแตก
บ้านช่องทุกหลังก็ตกแตก ดอกไม้ก็ตกแตก
แล้วยังเหลืออะไรให้กับเรา เหลือสัตว์ให้กับเรา
เหลือแมลงไว้ให้เรา
เหลือตา เหลือจมูก เหลือตีน เหลือเล็บ
เหลือวิญญาณดุร้าย
แล้วความสัมพันธ์ของคนจะเหลืออีกไหม

ดูแลวันนี้ของคุณให้ดีนะคะ
อย่าให้มันตกแตกไป เพราะหากแตกแล้ว
ยากที่จะต่อให้ติดเป็นเหมือนเดิมได้อีก

Create Date : 27 มกราคม 2551

Last Update : 28 มกราคม 2551 14:49:06 น.

10 comments

Counter : 959 Pageviews.