Bloggang.com : tuntang : เมื่อตั้งครรภ์

เมื่อตั้งครรภ์

เมื่อรู้ตัวว่าเรากำลังตั้งครรภ์ ความรู้สึกดีใจ ตื่นเต้น และสับสน ก็เกิดขึ้นในใจ
เราเลยอยากเล่าประสบการณ์ตอนตั้งครรภ์ให้ฟังเผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนอื่น ๆ บ้าง
เดือนแรก ยังไม่รู้ว่าตั้งครรภ์ ใช้ชีวิตปกติ แต่ก็แอบลุ้นอยู่ในใจลึก ๆ ว่า จะมีเขามั้ยนะ
เดือนที่ 2 พอรู้ว่าประจำเดือนขาด ก็ซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มาตรวจ ก็ตรวจไม่เจอ ก็คิดว่าไม่ท้อง หลังจากนั้น ก็เกิดอาการปวดท้องน้อยเหมือนการปวดประจำเดือนก็คิดว่าประจำเดือนจะมา แต่ก็ไม่มา อีก 5 วันก็ซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มาตรวจอีก คราวนี้ปรากฏว่าขึ้น 2 ขีด ตกใจ แล้วก็ดีใจ แต่ก็ยังไม่แน่ใจเพราะครั้งแรกตรวจไม่เจอ เลยตั้งใจว่าจะไปตรวจเลือดที่ ร.พ.เลย เพราะต้องการผลที่แน่นอน ก็ไปตรวจเลือดผลก็ปรากฏว่าตั้งครรภ์จริงๆ อีกอาทิตย์ก็ไปฝากครรภ์ ที่ ร.พ.พญาไท 3
การฝากครรภ์ครั้งแรก ทุกครั้งที่จะไปฝากครรภ์ ทาง ร.พ.จะทำการชั่งน้ำหนัก และ วัดความดันไว้ ไปพบคุณหมอครั้งแรก คุณหมอก็จะซักประวัติคราว ๆ วันที่ประจำเดือนหมดวันสุดท้าย เพื่อคำนวณหาวันคลอด นัดตรวจเลือด เพื่อตรวจหาโรคที่อาจมีผลกับการตั้งครรภ์ เช่น HIV, ธารัสซีเมีย, โรคหัด เป็นต้น คุณหมอจะให้ยาบำรุงครรภ์ หรือ โฟลิค มาทาน และ กำหนดให้น้ำหนักขึ้น ระหว่าง 12-15 กก.(ถ้าเกินกว่านี้ คงรู้นะว่าส่วนที่เกินจะอยู่กับใคร)
อาการครรภ์ 2 เดือน เริ่มมีอาการแพ้ท้อง เริ่มอาเจียน เวียนหัว ง่วงนอน
เดือนที่ 3 มีอาการแพ้มากขึ้น เหม็นไปหมดแม้กระทั่งหนังสือ นิตยสาร ใหม่ ๆ อ่านไม่ได้เลย เหม็นแม้กระทั่งเบาะรถสามี เพราะเป็นเบาะหนัง ทานข้าวได้ มีอาเจียนบ้าง แต่จะอาเจียนมากเวลาท้องว่าง ไม่พยายามดื่มนม เพราะ หมอบอกว่า 3 เดือนกินนมไม่ได้ไม่เป็นไร ไม่ต้องฝืนเพราะท้องจะอืด ช่วง 3 เดือนแรกเด็กต้องการกลูโคส ยังไม่ต้องการโปรตีน ไปฝากครรค์ครั้งนี้ หมอก็อัลตาซาวน์ให้ดู เห็นลูกเป็นครั้งแรก ตื่นเต้น ลูกเหมือนกุ้ง หัวโต ตัวเล็ก หัวใจเต้นตุ๊บ ๆ น้ำตาจะไหลตอนเห็นหัวใจลูกเต้น เพราะเป็นการยืนยันการมีตัวตนของเขา
การตรวจเลือดทุกอย่างปกติ แต่ต้องฉีดวัคซีนบาดทะยัก ซึ่งต้องฉีดทั้งหมด 3 เข็ม คือ 3 เดือน 5 เดือน และ 9 เดือน เรามีภูมิโรคหัด กับ อีสุกอีใส แล้ว เลยหมดห่วง ใครอยากมีลูกไปเช็คเลือดก่อน ก็ดีนะ จะได้เตรียมตัวให้พร้อมก่อน ถ้าไม่มีภูมิต้องทำวัคซีน ซึ่งเราก็ตรวจก่อนท้องเพื่อความสบายใจ
เดือนที่ 4 หลังจากที่แพ้มากอย่างหนัก ได้แต่ภาวนาให้ 3 เดือนเร็ว ๆ เพราะใคร ๆ ก็บอกว่าหลัง 3 เดือนไปแล้วก็ไม่แพ้แล้ว จะดีขึ้น แต่ปรากฏว่าเรายังแพ้อยู่ ยังอาเจียน ยังเหม็น ยังเวียนหัว (ขอบอก การแพ้ท้องอาเจียน เลวร้ายกว่าอาเจียนเพราะเมาเหล้าอีกนะ จริง ๆ) แต่ยิ่งอาเจียน ก็ยิ่งกิน เพราะกลัวลูกไม่ได้สารอาหารซึ่งสำคัญต่อเขาให้การเติบโตและสร้างอวัยวะ เดือนนี้ท้องเริ่มใหญ่ขึ้น เห็นชัดขึ้น น้ำหนักเริ่มขึ้นเป็นกิจลักษณะ ตอนนี้เราขึ้นมา 4 กก.แล้ว จะคุมน้ำหนักตลอดตั้งแต่หมอบอกมา เราจะคุมน้ำหนักและอาหารตลอด คือ กิน ข้าว 3 มื้อ มื้อดึกหลัง 3 ทุ่มต้องเป็นผลไม้เท่านั้น (อย่าตามใจปากและคิดเข้าข้างตัวเองว่ากินเผื่อลูก มิฉะนั้นน้ำหนักจะเกินแน่ ๆ ถ้าทำตามสูตรเราน้ำหนักไม่เกินแน่ แถมลูกจะมีสุขภาพดี แข็งแรงเพราะกินผลไม้ทุกวัน) เดือนนี้คุณหมอจะให้กินธาตุเหล็ก กับ แคลเซียม เสริมแล้ว เพราะลูกจะดึงจากแม่ไปใช้ แม่ต้องเสริมกันหน่อย
เดือนที่ 5 พอครบ 5 เดือนเต็ม อาการแพ้ท้องก็ดีขึ้น ท้องใหญ่ขึ้นมาก จนตกใจ เริ่มรู้สึกว่าลูกดิ้นตั้งแต่ปลายเดือนที่ 4 แต่ไม่รู้สึกมาก แค่เหมือนมีอะไรตอด ๆ อยู่ในท้อง แต่พอเข้าเดือนที่ 5 จะรู้สึกถึงการดิ้นมากขึ้น ไปตรวจครรภ์ครั้งนี้ อัลตราซาวน์ครั้งที่สอง เพื่อดูพัฒนาการเขา และ ดูเพศเป็นของแถม ตอนแรกคุณหมอดูไม่ออกว่าเป็น ญ หรือ ช เขาไม่อยู่ในท่าที่จะเห็นได้ แต่คุณสามีไม่ยอมเลิกลาง่าย ๆ ด้วยความที่สามีเป็นสัตวแพทย์ เลยสวมบทบาทหมอ(สัตว์) ขอเอาที่ถูท้อง (เครื่องอัลตราซาวน์) มาถูเอง ถูไป ถูมา ดูไม่รู้เรื่อง แต่ก็ไม่ยอมเลิก จนคุณหมอรำคาญ ประจวบกลับลูกพลิกท่าพอดี คุณหมอเห็นเลยขึ้นมาดูให้ใหม่ ปรากฏว่าเห็นติ่ง (อิอิ ติ่งไรคงรู้นะ) แต่คุณหมอบอกไม่แน่ใจเพราะขาลูกอยู่ใกล้ก้นเขา กลัวจะเป็นนิ้วเท้า แต่คุณหมอให้เปอร์เซ็นต์มา 95% เฮ้อ!ค่อยยังชั่ว
เดือนที่ 6 ท้องใหญ่ขึ้นอีก อาการแพ้หายไปแล้ว เริ่มกินได้อย่างมีความสุข จะรับรู้ได้ถึงการอาละวาดอย่างรุนแรงของเด็กในท้องเมื่อยามเราทำงานเพลินจนลืมกินข้าว ไปฝากครรภ์ครั้งนี้ คุณหมอก็ตรวจท้องและฟังเสียงเต้นของหัวใจเด็ก คุณหมอตรวจพบว่าลูกเรากลับหัวแล้ว (จะรีบไปไหนลูก เคยแต่ได้ยินว่า เด็กจะกลับหัวตอนใกล้คลอด หนูจะรีบไปไหน) จำได้ว่าตอน 5 เดือนกว่า นอนดู TV อยู่ก็รู้สึกว่าน้ำในท้องหมุน ไม่ใช่รู้สึกว่าลูกดิ้น ก็คิดว่าเขาหมุนตัว ที่แท้ก็กลับหัวนะเอง ตอน 6 เดือนกว่า ก็รู้สึกปวดท้องจี๊ด ๆ ทางด้านซ้าย สุดท้ายก็ต้องไปพบหมอก่อนกำหนดนัด ซึ่งสรุปว่า เราท้องแข็ง คือ มดลูกแข็ง เนื่องจากเดินเยอะไป ซึ่งคุณหมอบอกว่า เป็นแบบนี้ไม่ดี อาจจะคลอดก่อนกำหนด จึงให้เรากินยา ลดอาการเกร็งของมดลูก ยานี้กินแล้วใจจะสั่นมาก เหงื่อออก หมอให้กินทีละครึ่งเม็ดเอง แล้วก็สั่งห้ามเดินให้พยายามนอนอยู่เฉย ๆ ก่อนสักระยะหนึ่ง เจอแบบนี้เราคุณแม่ไฮเปอร์ ก็จ๋อยเหมือนกันนะ เลิกซ่าร์ไปเลย (ที่เดินก็ไปเดินชอปปิ้งของลูกนะแหละ)
เดือนที่ 7 ลูกดิ้นแรงขึ้นเยอะ ท้องก็ใหญ่ขึ้นมาก เริ่มรู้สึกอึดอัดมากขึ้น แต่เราโชคดีที่ใหญ่แต่ท้อง แขนขาไม่ขึ้นเท่าไร อาการท้องแข็งก็ยังเป็น ๆ หาย ๆ เวลาเป็นทีก็กินยาที กลัวคลอดกำหนดเหมือนกันเพราะยังเคลียร์งานไม่เสร็จ ไปฝากครรภ์ หมอก็ตรวจท้อง และ ฟังเสียงเต้นของหัวใจ ทุกอย่างดูปกติ เริ่มรู้สึกถึงว่าลูกตัวใหญ่ขึ้น เพราะเขาดันขึ้นมาสูงมากจนเกือบถึงลิ้นปี่ นอนเริ่มลำบากขึ้น แถมยังเป็นตะคริวอีก ช่วงนี้เลยอัดแคลเซียมเพิ่มอีก
เดือนที่ 8 ท้องใหญ่มาก อึดอัด ความลำบากเริ่มมาเยือน ทั้งกิน นอน นั่ง หายใจ โชคดีร่างกายเราไม่บวมเลย ตะคริวก็ยิ่งเป็นมากขึ้น อัดแคลเซียมแล้วก็ดูเหมือนยังไม่พอ ไปฝากครรภ์ครั้งนี้ ก็อัลตราซาวน์เป็นครั้งสุดท้าย เพื่อดูพัฒนาการ และ ประเมินน้ำหนักเด็ก ครั้งนี้เห็นชัดเจนว่า ติ่งที่เห็นความที่แล้ว ไม่ผิดแน่ แถมคุณหมอถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานด้วย พัฒนาการทุกอย่างก็ปกติดี น้ำหนักโดยประมาณตอนนี้ก็ 1900 กรัม หลังจากนี้หมอจะนัดตรวจบ่อยขึ้น คือ 2 อาทิตย์ครั้ง
เดือนที่ 9 อึดอัดมากกกกก นอนไม่ค่อยได้เพราะอึดอัด เข้าห้องน้ำบ่อย ลูกดิ้นแรง ชอบเหน็บซีกโครงแม่ไปฝากครรค์ ก็นัดวันผ่า เราตั้งใจผ่าเลยนัดวันเลย ซึ่งหมอขอให้ครบ 38 weeks ก็ ok ตอนนี้หมอนัดตรวจอาทิตย์ละครั้งแล้ว เพื่อประเมินสถานการณ์ได้ปัจจุบันทันด่วน เพราะใกล้คลอดแล้วหล่ะ
ครั้งหน้าจะมาเล่าตอนผ่าคลอดนะจ๊ะ

Create Date : 13 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 15 พฤศจิกายน 2551 21:32:38 น.

9 comments

Counter : 4476 Pageviews.

หญิง

โดย: jitrada59

วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:00:49 น.

ยินดีด้วยนะค๊า

โดย: Yingang

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:32:18 น.

ยินดีด้วยนะค่ะ

โดย: สาวพิษณุโลก**

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:48:27 น.

ว้าวอ่านแล้วค่อนข้างเห็นภาพเลยค่ะ ไว้มาเล่าประสบการณ์ตอนผ่าให้ฟังบ้างนะค่ะ

โดย: ฟ้า (pimjan.h

) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:33:26 น.

อ่านแล้วมีความสุขดีจังเลยนะคะ ตอนนี้ตั้งครรภ์แล้วเหมือนกันค่ะ เกือบๆ2 เดือนแล้ว กลัวๆกังวลเหมือนกัน แต่พอนึกถึงเค้า(ลูกในท้อง)ก็ยิ้มได้ค่ะ ก้ดีจัยด้วยนะคะ

โดย: ว่าที่คุณแม่จ๊ะ IP: 125.25.183.125 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:29:12 น.

...

โดย: ... IP: 118.174.100.26 วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:12:38:46 น.

ขอบคุณข้อมูลดีๆ เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ ค่ะ

โดย: Aussie angel

วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:14:50:23 น.

ดีใจด้วยนะคะ

โดย: ฝน IP: 124.122.58.166 วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:02:06 น.

คือตอนนี้ประจำเดือนขาดไป30วันเเร้วน่ะค่ะ

เเต่ตรวจปัสสวะ ปรากฏว่าไม่ท้อง

เป็นไปได้เปล่าค๊ะที่ท้องเเต่ตรวจไม่เจอ

รบกวนขอคำตอบด้วยนะคะ

อยากท้องอ่ะค่ะ

โดย: อาร์ม IP: 117.47.1.223 วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:15:15:14 น.