ไปผ่าคลอด หลังจากที่ตั้งหน้าตั้งตารอเจ้าตัวเล็กมา 9 เดือน ก็ถึงวันที่จะได้เจอหน้ากันแล้ว เราตั้งใจผ่าคลอดเลย เพราะ กลัวการทรมานในการเจ็บท้องคลอด และ การเจ็บ 2 เด้ง คือ ตั้งใจคลอดเอง ทรมานหลายชั่วโมงแต่ปรากฏว่าคลอดไม่ได้เลยต้องผ่า ฮึฮึ ไม่เอากลัว! เรานัดคุณหมอ คลอดวันที่ 24 ก.ค.51 เก้าโมงเช้า ซึ่งกำหนดคลอดจริง ๆ วันที่ 2 ส.ค.51 ก็คลอดก่อนกำหนดประมาณ 9 วัน คืนวันที่ 23 เราก็ไป ร.พ. เช็คอินเลย (แหม! เหมือนเข้าโรงแรมเลย แต่นี่โรงพยาบาลนะ) ก่อนเช็คอินคุณสามีก็พาไปกินของอร่อย ๆ ก่อน เพราะ จะกินไม่ได้อีกนาน (เห็นปะ จะไปคลอดต้องเตรียมตัว) หลังจากเช็คอิน นางพยาบาลจะชั่งน้ำหนัก ตกลงเราหนัก 61.7 กก. ซึ่งเพิ่มขึ้น 14.7 กก. ไม่เกินลีมิตที่หมอกำหนด แต่ไม่อยากให้น้อยไปเพราะกลัวลูกตัวเล็ก สงสารเขา หลังจากเข้าห้องพัก นางพยาบาลก็จะมาเจาะเลือด และ ฝั่งหลอดสำหรับสายน้ำเกลือค้างไว้ นางพยาบาลก็จะให้เซ็นต์เอกสารและสรุปแผนการผ่าตัดทั้งหมดให้ฟัง งดน้ำและอาหารหลังเที่ยงคืน คืนนั้นเราก็หลับไปแบบ หลับ ๆ ตื่น ๆ เช้าวันเผาจริง เฮ่ย!ไม่ใช่ วันผ่าจริง นางพยาบาลก็เข้ามาแต่เช้า ประมาณตี 5 เข้ามาเตรียมตัวให้ก่อน เช่น ให้น้ำเกลือ ทำความสะอาดร่างกาย (คงไม่ต้องบอกรายละเอียดนะว่าทำไร) สวนทวาร หลังจากนั้นเราก็อาบน้ำ สระผมด้วยเพราะคิดคงจะไม่ได้สระอีกหลายวัน รอจนรถเข็นมารับไปห้องผ่าตัด หน้าห้องผ่าตัด เขาก็เข็นเตียงที่ให้นอนมารอ ขึ้นเตียงแล้ว นางพยาบาลก็ให้นอนรอเขาเตรียมห้องผ่าตัดกัน สามีเราก็ขออนุญาติคุณหมอเข้าไปในห้องผ่าตัดด้วย (ก็เราเคยบอกแล้วว่า สามีเป็นสัตวแพทย์ วิญญาณหมอ(สัตว์)คงเข้าสิงอีก รีบบอกนางพยาบาลว่า "ไม่ต้องห่วง ผมเป็นสัตวแพทย์ ผมไม่กลัวเลือด" และ ยังขอคุณหมอจะตัดสายสะดือลูกเองอีก แต่หมอไม่อนุญาติ เพราะ "นี่เมียคุณนะ ไม่ใช่หมู") สักพัก นางพยาบาลก็ออกมารับเราก่อน ทิ้งหมอสัตว์ไว้หน้าห้องก่อน เมื่ออยู่ในห้องผ่าตัด ก็รู้สึกหนาว ไม่รู้เป็นเพราะ กลัว หรือ หนาวแอร์เพราะแก้ผ้าอยู่ก็ไม่รู้ อึม!แต่ก็ทำใจดีสู้เสือ สักพักวิสัญญีแพทย์ก็มาบล็อคหลัง "นอนตะแคงนะคะ คางชิดจดหน้าอก เขยิบก้นมาทางนี้หน่อย คู้ขาและเอามือกอดขาไว้" "ดีคะ""อยู่นิ่ง ๆ นะคะ" สักพัก ก็รู้สึกเย็น ๆ ที่หลัง คงเช็คแอลกฮอล์ หลังจากนั้น ก็รู้สึกหนึบ ๆ ที่หลัง อืม!พอทนได้ ใครว่าบล็อคหลังเจ็บ จิ๊บๆ กำลังคิดเพลิน ๆ "โอ้ย!" พร้อมกับเขยิบตัวหนี คุณหมอตกใจ "อยู่เฉย ๆ นะคะ เดี๋ยวตำแหน่งเคลื่อน เดี๋ยวต้องเจาะใหม่นะ" "ก็คุณหมอไม่เห็นบอกเลยว่ามันเจ็บอะ ไม่สิ ไม่เจ็บ แต่ปวดบรม เลย" โอ้!แม่เจ้า ปวดกระดูกสันหลังอะ ฮือ!ทำไม ทีจะฉีดวัคซีน "เจ็บนิดนะคะ" ยังบอกได้ แต่เจ็บขนาดนี้กับไม่บอก "สักพักคุณจะรู้สึกชาครึ่งล่างของร่างกายนะค่ะ แต่คุณจะไม่หลับ รู้สึกตัว และ พูดได้ค่ะ" อึม!ดีจะได้บ่นหน่อย นึกได้แค่นั้น หมอก็เอาที่ครอบปากให้ออกซิเจนมาครอบปากทันที เลยอดบ่นหมอเลย สักพักก็ชาที่ขาและเมื่อยมาก เมื่อยขาข้างซ้าย พยายามขยับขาเอง แต่ทำไม่ได้ อารมณ์เดียวกับการโดนผีอำ เคยเป็นปะ คิดแต่ทำไม่ได้ พยายามอยู่นาน จนต้องเอ่ยปากบอกหมอ "หมอค่ะ เมื่อยขาข้างซ้ายมาก ช่วยจับให้มันตรง ๆได้มั้ยคะ" "หมอว่าขาคุณตรงแล้วค่ะ ที่เมื่อยเพราะคุณรู้สึกไปเอง" อ้าว!ซะงั้น "เมื่อยจริง ๆ นะหมอ" "ขาคุณก็ตรงแล้วนะ รู้สึกไปเอง" ok ยอมแพ้หมอ ตรงก็ตรง ถึงตอนนี้ หมอผ่าตัดก็เข้ามาแล้ว "เอาเลยนะ" แอบพยักหน้า แต่หมอมองไม่เห็นเพราะมีผ้าบังอยู่ เริ่มคิดถึงหมอ(สัตว์)หน้าห้อง อืม!ทำไมไม่เข้ามาสักที แล้วจะได้ถ่ายมั้ย รูป กับ VDO เนี่ย คิด ๆ อยู่ก็รู้สึกถึงแรงกดลงมาที่ท้อง ก็คิดว่าหมอกดท้องดู แต่จริงๆ แล้ว หมอเขาลงมีดแล้ว แต่เรามองไม่เห็น จินตนาการเอง สักพักก็มีแรงกดอีก คราวนี้หมอคงผ่าชั้นไขมันอยู่ หมอหันไปบอกนางพยาบาล ไปตามคุณสามีเข้ามาได้แล้ว อึม!นึกว่าหมอลืม หมอ(สัตว์)ซะแล้ว เมื่อคุณสามีเดินเข้ามา จำสามีไม่ได้นึกว่าหมอ เพราะ ใส่ชุดเขียว ปิดปากมาเหมือนหมอเลย เดินเข้ามานั่งข้าง ๆ จับมือ คุณสามี request เลยว่าต้อง 9 โมง 9 นาที หมอหันไปดูนาฬิกา 9 โมง 3 นาที "พอดีหน้าท้องบาง มีไขมันน้อย งั้นรอก่อนแล้วกัน" เสร็จแล้วก็หันมาคุยกับสามี พร้อมกับหยอกล้อกับนางพยาบาล หัวเราะกันครื้นเครง ไม่มีใครสนใจเราเลย นางพยาบาลเดินมา "จะ 9 นาทีแล้ว" หมอหันมาผ่าต่อ เมื่อหมอกด อึม!หายใจไม่ออก ช่วยด้วยหายใจไม่ออก ไม่มีใครสนใจ (หมอกดตรงลิ้นปี่ เพื่อดันเด็กออกมา) สักพักได้ยินเสียง "ออกมาแล้ว 9 โมง 9 นาทีพอดี" "แง ๆๆๆๆๆๆ" อย่างดังมาก เมื่อได้ยินเสียงลูกครั้งแรก น้ำตามันไหลออกมาเอง เขามีตัวตนจริง ๆ ในท้องเรามีเด็กอีกคนจริง ๆ มหัศจรรย์จัง "อุ้ย! หน้าตาเหมือนคุณพ่อเลย" คุณหมอแซว นางพยาบาลอุ้มเด็กตัวแดง ๆ ร้อง แงๆ ไปวางเตียงเพื่อทำความสะอาด และ วัดอุณหภูมิ ใส่เสื้อผ้า หมวก ห่อตัว พอห่อตัวแล้วเงียบทันที ตอนนี้เขาอุ้มลูกใส่ตู้อบ และ เชิญคุณพ่อไปกับลูกเลย ทิ้งแม่ไว้นี่ หลังจากนั้น คุณหมอวิสัญญีคนเดิม มากระซิบข้างหู "หมอจะให้ยานอนหลับ ถ้าคุณง่วงก็หลับเลยนะคะ" อืม!ให้ยานอนหลับจาไม่ง่วงได้งัยหมอ แต่ยังดีที่ยังบอก หลังจากนั้นก็หลับ ไปรู้สึกตัวอีกทีในห้องพักหลังการผ่าตัด ครั้งหน้า จะมาเล่าเหตุการณ์หลังการคลอด ต่อนะจ๊ะ   Create Date : 15 พฤศจิกายน 2551 10 comments Last Update : 8 กันยายน 2553 14:16:18 น. Counter : 3029 Pageviews. Share Tweet

โอ...น่ากัวจัง ตอนบล๊อคหลังเนี่ยยยกลัวว่าจะต้องโดนแบบนี้บ้าง เฮ้อ...กังวลเหลือเกินค่ะ   โดย: kokophiz 15 พฤศจิกายน 2551 15:49:33 น.

ตื่นเต้นไปด้วยเลยครับ คลอดใกล้ๆกับน้องเหนือเมฆเลย คุณแม่ความจำดีเนอะเล่าละเอียดยิบเลย   โดย: น้องเหนือเมฆ 15 พฤศจิกายน 2551 15:59:18 น.

เวอะมาทักทายค่ะ   โดย: CrackyDong 15 พฤศจิกายน 2551 16:28:03 น.

ยินดีด้วยกับสมาชิกคนใหม่ในครอบครัวนะค่ะ และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึงซะที อิอิ ขอให้น้องแข็งแรง เลี้ยงงายๆ โตไวๆ และคุณแม่ก็รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   โดย: ฟ้า (pimjan.h ) 17 พฤศจิกายน 2551 18:36:39 น.

ว้าเวลาเกิดสวยจัง 9 9 อยากเห็นน้องค่ะ ถ้าจะน่ารัก   โดย: namfonJC 8 กุมภาพันธ์ 2552 10:29:17 น.

อยากรู้จังเจ้าตัวเล็กออกมาน้ำหนักเท่าไหร่ เพราะน้ำหนักเพิ่มขึ้นมา14กิโลดิฉันกะใกล้จะคลอดละด้วย ม่ะรู้เจ้าตัวเล็กของดิฉันจะน้ำหนักตัวเท่าไหร่   โดย: กิ๊กจ่ะ IP: 222.123.226.134 28 กุมภาพันธ์ 2552 18:32:54 น.

ตุนตังค์ เกิดมา 3400 กรัม คร๊าบ   โดย: แม่ตุนตังค์ IP: 125.25.10.171 26 เมษายน 2552 9:46:50 น.

ชื่อลูกคล้าย ๆ กันเลย มีตังค์ กะ ตุนตังค์   โดย: จุ๋มจ้า (แม่น้องมีตังค์ ) 19 มิถุนายน 2552 20:48:45 น.

ชื่อเหมือนลูกเราด้วย ชื่อน้อง ข้าวตังค่ะ   โดย: ส้ม IP: 58.136.98.65 24 ธันวาคม 2552 11:00:14 น.

คลอดที่ใหนคะ   โดย: น้ำชา IP: 27.130.88.211 3 กรกฎาคม 2555 10:35:47 น.