|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
วงรอบบทที่ 1 : เกิด
น่าแปลกนักหัวใจไม่เหมือนก่อน ช่างรุ่มร้อน สับสนปนหวั่นไหว ดิ้นรนหนักคล้ายจักตามหาใคร เกิดสิ่งใดอะไรหนาพาเปลี่ยนแปลง
ใจเคยนิ่งอยู่ได้ไม่ทนทุกข์ กลับถูกปลุกคล้ายผีบ้ามาแอบแฝง โจนทะยานโหยหาถลาแรง กวัดไกวแกว่งกว่ายอดไม้ยามได้ลม
กดบังคับเจ้ากลับฝืนขืนดิ้นหนัก ยากเย็นนักจับให้นิ่ง ยิ่งขื่นขม ไม่อาจเป็นเช่นใจเก่าจึงเศร้าตรม หลากอารมณ์ระทมแท้แก้อย่างไร
เกิด...เพราะคำแสนหวานที่พานพบ เกิด..เพราะสบตาพราวสกาวใส เกิด...เพราะสัมผัสหวามลามฤทัย เกิด..เพราะใจเคยแกร่งล้าแรงลง
ช่างยากนักจะขจัดฤาผลักไส เหมือนมิใช่ใจตัวมัวลุ่มหลง ต่อแต่นี้ชีวีที่ขีดตรง ไม่อาจคงเส้นทางเก่าเหมือนเจ้าเคย
จึงบอกกล่าวปิดป้ายประกาศหา ผู้เก่งกล้ารู้จริงอย่านิ่งเฉย เพราะไม่อาจคาดหมายสิ่งใดเลย โอ้ใจเอ๋ย... เป็นอะไร ใครบอกที
Create Date : 07 กันยายน 2551 |
Last Update : 7 กันยายน 2551 14:13:10 น. |
|
2 comments
|
Counter : 388 Pageviews. |
|
|
|
โดย: รักดี (ploy666 ) วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:3:47:46 น. |
|
|
|
|
|
|
.....คนเราทุกวันนี้ใช้ชีวิตหมดไปกับกาลเวลาที่ผันผ่าน จนลืมที่จะมองหาความงดงามและความอ่อนโยนในชีวิต หลายคนเพียรค้นหา และหลายคนไม่มีวันพบเจอ.....
|
|
|
|
|
|
|
อกคร้ามครั่นต่อน้ำคำหวานหู
เขินอายกับสายตาที่เฝ้าดู
และกลิ่นหอมที่ล่องอยู่รอบ-รอบตัว
เป็นอะไรมากไหมหัวใจจ๋า
เดี๋ยว-เดี๋ยวก็หวัวเราะร่าน่าปวดหัว
อีกครู่หนึ่งก็ร้องไห้จนน่ากลัว
สองตามัวด้วยน้ำตาน่าแปลกจริง
+++++++++++
เออ... แต่งไปแต่งมาชักสับสนแล้วแล้วคร้าบบบบ
เอาไปเท่านี้ละกัน
(กะจะร่วมด้วยช่วยหวานซะหน่อน ว้า อดเลย...)
+++++++++++