วงรอบบทที่ 4 : ตาย รักเจ้าเอยแตกสลายคล้ายเศษแก้ว ไม่เหลือแล้วความฝันพลันหมดสิ้น จากยอดไม้สูงสุดสู่ยอดตฤณ จากสวรรค์หล่นลงดิน สิ้นศรัทธา ดั่งไม้ใหญ่ไร้รากเหลือซากแห้ง หมดเรี่ยวแรงทิ้งใบใต้พฤกษา ยืนต้นเดี่ยวเพื่อรอผ่านกาลเวลา ไม่รู้สึกรู้สารู้อารมณ์ จะอยู่ต่อเพื่อใครไม่อาจรู้ จะฝืนสู้ทำไมให้ขื่นขม จะสร้างฝันอย่างไรกับสายลม คงทุกข์ตรมชั่วกาลตราบวันตาย ก้มมองน้ำเบื้องล่างอย่างว่างเปล่า เหยียบย่างก้าวราวสะพาน ฝนสาดสาย ทิ้งร่างร่วงยิ้มรับกับความตาย จบเรื่องร้าย จบชีวิต ปิดฉากลง   Create Date : 16 กันยายน 2551 3 comments Last Update : 16 กันยายน 2551 23:12:08 น. Counter : 393 Pageviews. Share Tweet

อย่างน้อยเราก็ได้ความเข้มแข็ง บทเรียนที่ไม่มีวางขาย   โดย: my_oom 16 กันยายน 2551 23:25:13 น.

สู้นะค่ะ   โดย: Nissan_n 16 กันยายน 2551 23:57:59 น.

อ๊าย... หิมะหนูหายไปไหน แหะ ๆ ไม่ได้มาทักทายนานเลย บ้านนี้กลายเป็นบ้านแห่งความรักไปซะแร้ว คิดถึงนะคะ จุ๊บๆ   โดย: สัมผัสรักในใจเรา 17 กันยายน 2551 22:51:17 น.