|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
วงรอบบทที่ 2 : แก่
สิบปีผ่านรักหวานนานเนาว์นัก ตั้งแต่รักเกิดในใจไม่คิดหนี หมั่นดูแลถนอมไว้ด้วยไมตรี คนที่ใช่คือเธอนี้ที่หมายปอง
คำรักหวานยังส่งผ่านไม่รู้เบื่อ ไม่อยากเชื่อว่ากาลผ่านเราสอง ช่างเหมือนรักในวันเก่ามาเข้าครอง ยามจับจ้องยังเห็นดาวพราวนัยน์ตา
เปรียบรักเราดั่งไม้ผลรอคนสอย อดทนคอยจนสุกงอมยอมโหยหา อดเปรี้ยวไว้กินหวานซ่านอุรา เฝ้ารักษาผลไม้ให้สุกจริง
หากปลิดผลมาก่อนตอนยังดิบ รีบร้อนหยิบชิมรสฝาดคงอยากทิ้ง รอจนแก่เหลืองนวลไม่ด่วนชิง จะพบสิ่งสวรรค์สร้างอย่างต้องการ
โอ้รักเอ๋ย เจ้าเอยไม่เคยคิด หนึ่งชีวิตจะพึงได้ในรักหวาน รักของเราจึงเป็นเช่นตำนาน ตลอดกาลเป็นเช่นนี้มิมีคลาย
จนถึงวันที่ผลรักสุกงอมแก่ รอเพียงแค่หนึ่งคำจากหลากหลาย คำที่พร้อมจะยอมมอบใจกาย สื่อความหมายว่าเราสอง...ปองวิวาห์
Create Date : 11 กันยายน 2551 |
|
0 comments |
Last Update : 11 กันยายน 2551 12:53:21 น. |
Counter : 351 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
.....คนเราทุกวันนี้ใช้ชีวิตหมดไปกับกาลเวลาที่ผันผ่าน จนลืมที่จะมองหาความงดงามและความอ่อนโยนในชีวิต หลายคนเพียรค้นหา และหลายคนไม่มีวันพบเจอ.....
|
|
|
|
|
|
|