ถาม-ตอบ(1)...ทุก (ทุกข์) ปัญหาชีวิต ทุกชีวิตมีปัญหา ปัญหาต่าง ๆ เหล่านั้นมีคำตอบ และทางออกเสมอ ขอเชิญทุกท่านช่วยกันถาม และช่วยกันตอบในเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิต เพื่อความครบถ้วนในทุก ๆ มุมมอง เปรียบเสมือดั่งดวงเทียน ดวงเล็ก ๆ หลายดวง เมื่อจุดพร้อมกันแล้วย่อมให้แสงสว่างนำทางสู่ทางออกได้ และคำตอบต่าง ๆ ณ ที่นี้อาจจะช่วยให้ เพื่อนร่วมเกิด แก่ เจ็บตาย หลุดพ้นจากความทุกข์ หรือมีทุกข์น้อยลง ก็เป็นได้   Create Date : 29 พฤศจิกายน 2553 12 comments Last Update : 22 ธันวาคม 2553 22:19:22 น. Counter : 2205 Pageviews. Share Tweet

พ่อป่วย ไม่มีเวลาดูแลสามี ทำยังไงดี   โดย: ทุกข์ ทุกวัน IP: 117.47.187.130 20 ธันวาคม 2553 10:08:20 น.

ก่อนอื่นขอสันนิษฐานไว้ก่อนว่า คงใช้เวลาระยะยาวในการดูแลคุณพ่อ ข้อแรก ต้องถามตนเองก่อนว่าได้ดูแลคุณพ่อเต็มที่แล้ว และได้เจียดเวลาให้สามีเท่าที่ทำได้จนเต็มความสามารถแล้วหรือยัง ถ้าทำแล้วยังมีความทุกข์อยู่ต้องใช้อุเบกขา ๆ ไม่ใช่การวางเฉย แต่หมายถึงทำอย่างสุดความสามารถแล้วยังแก้ปัญหาไม่ได้ต้องวางทุกข์นั้นเสีย การวางทุกข์ต้องใช้ 2 อย่างคู่กันคือ 1.วิปัสนา ใช้ปัญญา หรือใช้วิธีคิดด้วยเหตุด้วยผลตามจริงจนชนะความทุกข์ได้ 2.สมถะ กดข่ม ต้องทำใจให้หนักแน่น โดยใช้สติอยู่กับปัจจุบันให้มาก ถ้าจิตใจเราจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำในปัจจุบัน การปรุงแต่งของจิตใจที่จะทำให้เราทุกข์ก็น้อยลง ข้อสอง เข้าใจว่าได้ปรับความเข้าใจกับสามีแล้ว แต่ทั้ง 2 กรณีไม่ว่าสามีไม่เข้าใจ หรือสามีเข้าใจดีแต่อดน้อยใจไม่ได้ กรณีนี้เป็นเรื่องที่สามีต้องปรับและทำใจตนเอง (ถ้าเรามั่นใจว่าเราทำอย่างเต็มที่แล้ว) เพราะเรื่องของความทุกข์เป็นเรื่องของตัวเองที่จะต้องปรับแก้ไข คนอื่นอย่างมากก็ช่วยได้แค่ปลอบใจหรือให้กำลังใจเท่านั้น ข้อสาม ลองมองหาวิธีการหลายๆ วิธี ที่จะทำให้เรามีเวลาเจียดมาให้สามีมากขึ้น โดยที่ทำให้เราวางใจในเรื่องการดูแลคุณพ่อได้ สุดท้ายความทุกข์ดังกล่าวไม่คงอยู่นานหรอกครับ ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ   โดย: ทัสนะ (atruthoflife10 ) 20 ธันวาคม 2553 23:09:51 น.

๑)เดาว่าผู้ถามรู้สึกเป็นทุกข์มาก จากชื่อที่ใช้ และ ๒)รู้สึกว่าตนเองต้องดูแลพ่อและควรดูแลสามี อยากทำให้ได้ดีทั้งสองอย่าง แต่ขณะนี้ทำได้เพียงส่วนเดียว หรืออาจทำได้ไม่เท่ากับที่ตั้งใจไว้ การดูแลผู้ป่วยโดยเฉพาะบุพการีเป็นงานหนักมากทั้งกายและใจ หากพลาดพลั้งอะไรไปก็ควรให้อภัยตนเองบ้าง มองอีกมุมหนึ่งเป็นโอกาสที่ได้รับใช้ท่าน ถือเป็นความสุขความภูมิใจได้ครับ ลูกหลายคนได้แต่คร่ำครวญเมื่อท่านจากไปแล้ว และยังไม่เคยรับใช้ตอบแทนเลย สามีอาจมีปัญหาถ้าพ่อมีลูกหลายคน แต่ภรรยาของเขาต้องรับผิดชอบเพียงผู้เดียว ลองพยายามให้ลูกคนอื่นๆ(พี่น้อง)เข้ามาช่วยรับผิดชอบแบ่งเบากันไป ถ้าทำไม่ได้หรือเป็นลูกคนเดียว ก็ต้องคุยกับสามีละครับ เพราะเขาเองก็ควรทำเช่นเดียวกันนี้กับพ่อของเขา ถ้าไม่สำเร็จก็คงต้องอดทนไป ปล่อยวางไป อยากให้มองความทุกข์ว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป มันอาจจะ "ทุกข์ทุกวัน" แต่มันไม่ควรต้องทุกตลอดเวลา และสามารถรู้สึก "ชื่นใจ" ได้ทุกวันเช่นเดียวกัน ขอเป็นกำลังใจครับ //bharot.wordpress.com   โดย: bharot IP: 124.122.254.222 9 มกราคม 2554 20:13:25 น.

รูปที่ใช้เป็น background นี้สีเข้มเป็นสีเดียวกับตัวอักษร ทำให้ขณะพิมพ์ ไม่สามารถอ่านสิ่งที่กำลังพิมพ์อยู่ได้ครับ   โดย: bharot IP: 124.122.254.222 9 มกราคม 2554 20:17:50 น.

ขออภัยด้วยครับ ช่วงท้ายของการพิมพ์อาจจะต้องเลื่อน scrollbar ช่วยบางนิดหน่อยครับ โดยเคาะบรรทัดว่างเผื่อไว้   โดย: ทัสนะ (atruthoflife10 ) 10 มกราคม 2554 7:25:34 น.

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ ที่ผ่านมาคิดว่าตนเองดูแลพ่ออย่างดี..และกับสามีก็ได้ทำดีที่สุดแล้ว...ก็คิดว่าสามีคงเข้าใจแต่ที่เสียใจอีกอย่างหนึ่งคือไม่สามารถดูแลพี่ที่ป่วยมากได้ในเวลาเดียวกัน จนในที่สุดพี่ต้องมาจากไปอย่างไม่มีวันกลับ(ครั้งหนึ่งเคยดูแลพี่จนสามารถหายเกือบปกติ) ปัจจุบันคิดว่าความทุกข์เริ่มน้อยลงแล้วเพราะพยายามทำใจ ยอมรับกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น พยายามมองว่าความทุกข์มีไว้ให้เห็นเท่านั้น ไม่ได้มีไว้ให้เป็น คิดว่าตัวเองโชคดีที่ได้มีโอกาสดูแลคนที่เรารัก และยังได้สั่งสมบุญบารมีเผื่อจะได้เป็นเหตุ-ปัจจัยส่งเสริมเราในทางที่ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป(ไม่รู้ว่าคิดมากไปหรือเปล่า)   โดย: ทุกข์..น้อยลง IP: 117.47.186.102 10 มกราคม 2554 16:36:13 น.

เพิ่งเข้ามาเจอ ยินดีมากที่ได้เจอสิ่งดีดีในนี้   โดย: พายุ IP: 180.180.112.185 16 สิงหาคม 2554 11:48:43 น.

สาธุครับ   โดย: Admax IP: 117.121.221.80 8 กันยายน 2554 11:15:29 น.

ลูกเข้าใจผิดคิดว่า แม่ไม่เข้าใจไม่เอาใจใส่รักลูกคนอื่นมากกว่าตัวเอง ทุกวันนี้ลูกใช้สายตาที่ไม่เป็นมิตร ใช้คำพูดที่รุ่นแรงใส่เพิ่งมารู้ความไม่กี่วันนี้เองในข้อความที่เขาโพสคุยกะเพือนเขา ทำให้ไม่สบายใจมากๆ ควรจะพูดคุยกับเขาตรงดีไหม   โดย: วิภาพร IP: 122.154.17.66 12 มกราคม 2555 10:07:40 น.

คือ เรียนอยู่นะค่ะเป็นโรงเียนประจำค่ะ หญิงล้วน มีเพื่อนที่เคยเป็นเพื่อนรักกันค่ะ แต่ต่อมาเขาก็พยายามหาเรื่องน่ะค่ะ เรื่องเล็กน้อยเอามาว่าให้เสียหายตลอดเลย เอาบหลังเสียๆหายๆ ด่าเสียๆหายๆ จนเพื่อน(คือนิสัยผู้หญิงน่ะค่ะ) ก็รุมกันแอนตี้หนู จนถึงวันนี้หนูโกรธเขาหรือเสียใจแค่ไหน หนูไม่เคยคิดร้ายกับเขาเลย ทำได้ดีอย่างมากก็แผ่เมตตาค่ะ แต่เพราะหนูเป็นคนไม่ตอบโต้เหมือนว่าเขาจะได้ใจ เริ่มด่าแรงๆต่อพ้นหน้า หนูก็ไม่อยากตอบโต้ เพราะมันยิ่งรุนแรงและเพื่อนคนอื่นก็เข้าใจหนูผิดไปเยอะแล้ว หนูไม่อยากอยุที่รร.เลย เวลาที่อยู่หนูทรมานตลอดเลยค่ะ หนูทรมานมากค่ะ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหลุดพ้นสิ่งนี้สักที พ่อแม่ก็พาไปทำบุญเรื่อยๆค่ะ (แต่เพื่อนเก่าที่รร.เก่าหนูไม่มีปัญหานะคะ) หนูควรจะทำยังไงดีคะ   โดย: Mina IP: 115.67.71.122 8 มิถุนายน 2556 12:38:59 น.

ั้้การเป็นเมียน้อยเขาผิดไหม   โดย: รุ่งนภา IP: 124.122.230.70 9 สิงหาคม 2557 12:29:35 น.

หนูเป็นเมียน้อยเขาและแฟนหนู ูอายุ51หนูอายุ15สวนเมียหลวงเขาเป็นคนดีมากเลยหนูละอายแก่ใจจริงหนูอิจฉาเมียหลวงเขามากเพราะว่าเวลาเช้าเขาก็กลับไปอาบนำ้บ้านเมียหลวงและเย็นก็มาหาเราตอน20.00และก็มานอนกลับเราทั้งๆที่เราอยากให้เขาย้ายมาอยู่กลับเราแต่เขากลับไม่มาเขาเลือกที่จะทำเหมือนเดิมไม่เข้าใจเลย   โดย: รุ่งนภา IP: 124.122.230.70 9 สิงหาคม 2557 12:39:25 น.