อะ ไม่ต้องแปลกใจค่า ว่าทำไมเช้าวันจันทร์ ไดฯนิ๊งหน่องถึงไม่เป็น Ezy Weekend ... ก็เพราะ weekend ที่ผ่านมา นิ๊งหน่องไม่ได้ทำรัยเล้ยยย ธุระของแม่นกล้วนๆทั้ง 2 วันค่ะ ประมาณว่านิ๊งหน่องโดนแม่นกขโมยซีน 555 นิดนึงละกัน วันเสาร์ นิ๊งหน่องถูกแม่นกพาไปฝากเนอร์ส เพราะแม่นกมีนัดติ้งๆกับสาวๆไดเลิฟต้อนรับน้าหนุงหนิง แม่น้องอัสกลับมาเที่ยวเมืองไทย แม่นกไม่สะดวกที่จะพานิ๊งหน่องเข้าเมืองคนเดียว ก็เลยให้นิ๊งหน่องไปเล่นกับเพื่อนแทน (พูดให้ดูดีนิดส์นึง อิอิ) ส่วนวันอาทิตย์ เราไม่ได้ไปไหน อยู่บ้านกันจนบ่ายๆ พ่อหน่อยก็พาแม่นกไปทำธุระที่วัด ก่อนจะพาไปรับทีวีนิ๊งหน่องที่เอาไปซ่อมไว้ที่เซียร์ รังสิต หยอดเหรียญร้องคาราโอเกะกันเล็กน้อย หาข้าวทานแล้วก็กลับบ้าน เห็นป่าวคะ หมดไป เสาร์อาทิตย์ แบบไม่มีอะไรเลย 555 งั้น แม่นกย้อนรอย เอารูปเมื่อวันพฤหัส ที่แม่นกหยุดงานมาให้ดูดีกว่า ว่านิ๊งหน่องไปทำอะไรมามั่ง ตื่นเช้ามา นิ๊งหน่องไปเล่นอยู่บ้านคุณตาคุณยายแป๊บนึง พอสายๆ ก็กลับบ้าน พ่อหน่อยพาไปเซียร์ รังสิต เพราะจะเอาทีวีที่นิ๊งหน่องดูในรถแม่นกไปซ่อม ไปถึงเซียร์ประมาณเที่ยง นิ๊งหน่องเห็นร้านสเวนเซ่นส์ปุ๊บ รีบขอเข้าไปทันที แต่ขอโทษ ฮีไม่สั่งนะคะ ไอติมหน่ะ ระดับนิ๊งหน่อง กินแต่ "แฟนเวเฟอร์" เท่านั้น นั่งระบายสีรอไอติมกะเวเฟอร์ มาแล้ว ไอติมของแม่นก (เวเฟอร์หายไป ถ่ายไม่ทัน เพราะนิ๊งมานจกไปด้วยความรวดเร็ว 555) ส่วนจานนี้ ของนิ๊งหน่องคนเดียว นั่งทานไปเรื่อย จากเต็มจาน จนเหลือครึ่งนึง เหลือนิดนึง จนชิ้นเกือบๆสุดท้าย ต้องใช้ตัวช่วย เอาเวเฟอร์จิ้มน้ำ สงสัยเริ่มติดคอ ก๊ากกก สรุป นิ๊งหน่องกินเวเฟอร์ไปทั้งหมด 12 ชิ้น (ในจาน 10 ชิ้น กับที่จกมาจากถ้วยไอติมพ่อกะแม่อีก 2 ชิ้น) เท่านั้นไม่พอ ขอซื้อกลับบ้านอีก 10 ชิ้น ^^" พ่อหน่อยบอกว่า ถ้ามานกินข้าวเก่งๆ เหมือนกินเวเฟอร์ได้ก็ดีนิ อืม เห็นด้วยกะพ่อหน่อยแฮะ ทำธุระที่เซียร์กันจนเกือบบ่าย 3 นิ๊งหน่องบอกอยากไปสวนรถไฟ พ่อหน่อยก็เลยพาไป ฝนทำท่าครึ้มๆ แต่ยังไม่ตก ดีเลย แดดไม่ร้อน ไปถึงนิ๊งหน่องก็เล่น เล่น เล่น เหนื่อยนักพักดื่มน้ำก่อน ดื่มคนเดียวไม่พอ มาป้อนแม่ด้วย (ป้อนหรือแกล้งฟระ หน้าตาสนุกสนานเหลือเกิ๊นนน) แล้วก็ไปเล่น เล่น เล่น ต่ออีก เหนื่อยอีกแล้ว มานั่งพักบนหลังแม่ก่อน (ดูหน้าเด็กแสบดิ มานหมั่นเขี้ยวอะไรแม่มานนักเนี่ยยยย) แล้วก็มาเมาท์ หรือเรียกง่ายๆว่านินทาชาวบ้านกัน 2 คนแม่ลูก ต่อด้วยเล่นกายกรรม นี่ๆๆ แม่นกแกล้งซะเลย แง๊ววว โดนทรีนน้อยๆของมานยันเข้าเต็มเปา รักนะ เด็กแอ๊บแบ๊ว นั่งเล่น นอนเล่นกันจนเกือบ 6 โมงเย็น เมฆดำๆเริ่มมาเป็นกลุ่มใหญ่ พ่อหน่อยเลยชวนกลับบ้านก่อนที่จะเปียกฝน แล้วไว้มีเวลาเมื่อไหร่ เจอกันใหม่ที่สวนรถไฟนะค๊า รักนิ๊งหน่องที่สุด แม่นก |
ดูแล้วอมยิ้มไปด้วยเลยหนุกหนานอบอุ่น