บันทึกของตรีนุช
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
4 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
จดหมายถึงเพื่อน (Lettre à une amie)

3 พค 50

ปลาเพื่อนรัก

นานแล้วที่ฉันไม่ได้เขียนถึงแก ก็คิดถึงอยู่หรอกนะ
แต่มัวแต่ยุ่งกะเจ้าตัวเล็ก เวลามันก็เลยค่อยๆหายไป

ชีวิตฉันตอนนี้ก็เรื่อยๆ สุขสบายตามมีตามเกิด แต่ถ้าจะให้เล่าทั้งหมด
ว่าฉันทำไรมั่ง มันยาวเกินหว่ะ อีกอย่างความจำปลาทองอย่างฉัน
คงต้องส่งตารางในเอ้าท์ลุคให้แกดู
เพราะตัวเองยังจำไม่ได้เลยว่าทำไรมั่งวันๆ แต่ก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ
ตามสไตล์ฉันนั่นแหล่ะ ออกจากบ้าน มีอะไรให้ทำทุกวัน

ฉันเล่าแค่ไม่กี่วันย้อนหลังละกัน ยังพอจำได้อยู่ตั้งกะวันเสาร์ที่ผ่านมา
ตอนเช้าทำอาหารตุนไว้หลายๆมื้อ (แค่นี้ก็หมดเวลาแย้ว)
บ่ายๆ เอาเอมไปส่งบ้านแม่สามี « ฝากเลี้ยงชั่วคราว »
เพราะเดี๊ยนกะคุณผู้ชายจะไปแต๊ดแต๋วันอาทิตย์ที่แวร์ซายย์ (รอบสอง)
เอาเจ้าตัวยุ่งไปไม่ได้ สงสารเธอถ้าต้องตื่นเช้า แล้วไปตะลอนๆทั้งวัน
เพราะเค้านัดรถออกหกโมงครึ่ง ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้าหน่ะแก ง่วงฉิกเป๋ง
แต่อ่ะนะ... เรื่องเที่ยว ฉันทำได้

ตอนแรกไม่อยากทิ้งลูกเหมือนกันหว่ะ คิดถึงตัวเองที่พ่อกะแม่
ยังไม่เคยทิ้งไปเที่ยวไหนกันสองคนเลย แต่พวกฝรั่งเค้าเฉยๆนะ ฝากลูกไว้กะปู่ย่าตายายเป็นเรื่องปกติ ต้องเอาเหตุผลข้อนี้มาอ้างฟร่ะ จะได้ไม่รู้สึกผิดมาก

วันอาทิตย์ที่ไปแวร์ซายย์ ที่ทำงานสามีฉันเค้าจัดเที่ยวนอกสถานที่
เป็นสวัสดิการให้พนักงาน (ซึ่งเหมาะกะคนชอบเที่ยวแบบเราเป็นอย่างยิ่ง)
จ่ายตังค์แบบเหมารวมก็ถูกหน่อย ใช้เวลาเดินทางประมาณสามชั่วโมง
ดูวิวเพลินๆ ดูวีดีโอมั่ง หลับมั่ง ตามเรื่องตามราว





เรื่องกะรูปที่แวร์ซายย์ฉันแปะโป้งไว้ก่อนนะ แล้วจะเล่าให้ฟังวันหลัง
สรุปว่าประทับใจแบบทรหด เพราะดันไปเจอพายุฝนตอนบ่าย
กำลังชมสวนเพลินๆ สมมติตัวเองเป็นพระนางอะไรซักอย่าง
ใส่กระโปรงฟูฟ่อง ถือร่มเก๋ๆประดับลูกไม้ แต่แล้วฝันกระเจิง
ต้องวิ่งหลบฝนให้วุ่นเชียวหล่ะแก (แล้วคิดดูสิ มีที่หลบซะที่ไหน นอกจากสุมทุมพุ่มไม้)

พอฝนซาก็เดินต่อ ไปเจอแบบหนักๆอีกที ตอนอยู่สุดกู่ในสวน
ตรงพระราชวังน้อย ที่พระนางมารีอังตัวแนตเธอมีความคิดบรรเจิด
ให้สร้างกระต๊อบเล็กๆไว้ชายทุ่ง ติ๊ต่างว่าเป็นหมู่บ้านชนบท
จริงๆก็ไม่ได้เล็กมากหรอกนะแก เล็กแบบฝรั่งขนาดพอดีๆ
กำลังน่ารัก ดูในรูปเอาเองละกัน




เฮ้ย ฉันเล่าถึงไหนแล้วฟระ อ๋อ.. ตั้งใจจะบอกว่ากำลังเดินอยู่ในสวน
เห็นกระต๊อบหลายๆหลังอยู่ลิบๆ ฝนแมร่งดันกระหน่ำลงมา
วิ่งกันหน้าตั้งกะสามี ตะฉันยังมีรมณ์เล่านิยายให้เค้าฟังอีกนะ
(วิ่งไปเล่าไป ความสามารถพิเศษส่วนตัว ห้ามเลียนแบบ)

ว่าเนี่ย เหมือนบรรยากาศในหนังไทยเลย พระเอกนางเองเดินอยู่ในป่า
(จริงๆก็สวนนั่นแหล่ะ สมมติให้เป็นป่า ก็อยากเป็นนางเอกนี่หว่า)
เสร็จแล้วฝนตก เผอิญไปเจอกระท่อมอยู่ชายทุ่ง เห็นมะ
ได้บรรยากาศพอดิบพอดีเชียวแหล่ะแก บิ๊วอารมณ์ได้เต็มที่

สามีถามว่าแล้วไงต่อ พระเอกนางเอกก็ไปหลบฝน ทีนี้มันหนาว
พระเอกก็เสียสละถอดเสื้อมาคลุมให้ สามีก็ถามยิกๆ แล้วไงต่อ
มีเลิฟซีนหรือเปล่า

วุ๊ย...ตานี่ จะเอาอะไรกะหนังไทย ใครเค้าจะให้ดูหมดหล่ะ
ไม่โจ๋งครึ่มเหมือนหนังฝรั่งหรอก ทำเอาคุณผู้ชายหมดมู้ด ว้า..ไม่หนุก
ว่าแล้วก็วิ่งไปหลบฝนใต้หลังคาบ้าน (เข้าไม่ได้หว่ะ เค้าปิด ฮ่าๆ)
เปียกมะล่อกมะแล่กเป็นลูกหมาตกน้ำ ดูไม่จืดเลยหล่ะ

พอกลับมาอีกวัน เห็นข่าวออกว่าเมืองอื่นแถวๆเขตที่ตั้งพระราชวัง แวร์ซายย์น้ำท่วมหว่ะ (โชคดีที่มันไม่ท่วมในนั้น)

เห็นมะ...ขนาดว่าจะไม่เล่าไม่เล่า ยังบ้าเขียนให้แกอ่านตั้งเยอะ

กลับมาถึงบ้านดึกแล้ว ไม่ได้ไปรับเอม เพราะแม่บอกว่า
ค่อยมาเช้าวันจันทร์ดีกว่า ไปรับคืนวันนั้น เอมก็หลับแล้ว
จะเหนื่อยกันเปล่าๆทั้งสามคน เอ๊ะ ไม่ใช่ต้องสี่คนสินะ
รวมแม่ด้วยอีกคน ถ้าต้องถ่างตารอ

วันจันทร์สามีฉันลาหยุด เพราะวันอังคารวันแรงงาน เลยหยุดต่อกันซะเลย
ไม่ต้องทำงาน ได้พักยาวๆ ทีเดียว ก็เลยได้ไปรับเอมกันทั้งสองคน
แม่บอกว่าเป็นเด็กดีมาก ไม่ดื้อไม่ซนไม่งอแง กินได้นอนหลับ
(ไมไม่เหมือนตอนอยู่กะฉันฟระ ทั้งดื้อทั้งซนทั้งงอแง)
แม่แทบไม่อยากคืนเลยหล่ะแก

เสร็จแล้วก็ไปกินกลางวันกันข้างนอก บ่ายๆไปดูเฟอร์นิเจอร์ที่เบลเยี่ยม
กะจะซื้อตู้หนังสือเพิ่มตู้นึงเพราะหนังสือของเราสองคน มันงอกมาเยอะ
ไม่มีที่จะเก็บแย้ว ที่ต้องไปถึงโน่น เพราะร้านเค้าใหญ่อ่ะ มีสองร้านติดกัน
ใหญ่ประมาณศูนย์ส่งออกบ้านเราได้มั้ง แถมมี 3-4 ชั้น เดินจนเมื่อยเลย
แล้วราคาก็พอประมาณไม่เว่อร์มาก แต่สุดท้ายไม่ได้ตู้หนังสือ แต่ได้
ตู้เก็บรองเท้าฉันแทน ฮ่าๆ อะไรที่ตั้งใจไปซื้อมักไม่ค่อยได้ ฉะนี้แล

วันแรงงาน เราไปทะเลที่เนเธอร์แลนด์ อย่าเพิ่งคิดว่าฉันโชคดี
ที่ได้ไปเที่ยวหลายประเทศนะเฟ้ย มันอยู่ใกล้ๆกัน ขับรถแป๊บๆก็ถึง
เหมือนขับไปพัทยายังไงยังงั้น




เมื่อวานกะวันนี้มีเรียนภาษาอังกฤษเชิงธุรกิจ เอ้อ...ฉันจะบอกแกด้วยว่า
อาจจะไม่ได้เขียนไปอีกซักพักใหญ่ๆเพราะเรียนอาทิตย์ละ 3 วัน เต็มวันมั่ง
ครึ่งวันมั่ง คงไม่ค่อยมีเวลาว่าง ยังไงปิดคอร์สแล้วฉันจะเขียนไปหาแล้วกัน

เห็นมะขนาดฉันเล่าให้แกฟังแค่ 6 วัน ยังยาวเหยียดหลายหน้า ถ้าให้ฉัน เล่าย้อนหลังทั้งหมด ไม่อยากจะคิดเลยหว่ะ ว่ามันจะยาวขนาดไหน

ฝากรูปหลานไว้ดูเล่นอีกรูป ซนนัก จับฝังทรายซะเลย หุหุ

คิดถึงเฟ้ย
นุช






Create Date : 04 พฤษภาคม 2550
Last Update : 4 พฤษภาคม 2550 0:39:00 น. 10 comments
Counter : 921 Pageviews.

 
พี่ฝนยังไม่เคยไปเที่ยวที่เกาะSpitzberg เลยค่ะ แต่ถ้าเมื่อไหร่มีโอกาสไปจะไม่ลืมเก็บภาพมาฝากนะคะ



วันนี้แอบมาอ่าน จม จากพี่ถึงคุณปลา คงไม่ว่ากันน๊า

ชะอุ๊ย กำลังจะคิดว่าพี่โชคดีจังได้ไปเที่ยวหลายประเทศ แต่พออ่านจนจบพี่บอกว่ามันใกล้กันขับรถไปถึง ก็หยุดความคิดเลย

นั่นซิพี่ดีเนอะที่ประเทศมันใกล้ๆ กันอย่างนี้น่ะ ไม่ต้องเสียค่าตั๋วเครื่องบิน เพียงแต่เสียพลังงานในการขับ กะค่าน้ำมันรถเท่านั้น แต่ก็ไม่รู้ว่าจะถูกกว่า หรือแพงกว่าค่าตั๋ว ฮี่ๆ


แต่ฝนก็ว่าขับรถไปก็สนุกไปอีกแบบนะคะ อยากจะหยุด หรือจอดพักตรงไหนก็ทำได้สบายๆ น่ะค่ะ


ฝากจุ๊บๆ น้องเอมด้วยน๊า ฝันดีค่ะคืนนี้


โดย: Malee30 วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:54:38 น.  

 
ชอบ จม ถึงเพื่อนฉบันี้มากเลยค่ะ อ่านเพลินดีจัง วิคก็ชอบแวร์ซายค่ะ สมัยกอ่นวันเสาร์หรืออาทิตย์ ถ้าไม่มีอะไรทำชอบนั่งรถไฟไปเดินเล่นในสวยและดูพระอาทิตย์ตกดินที่นั่น แล้วกลับค่ะ (โรคจิต)

มาเชิญไปที่บล้อกเพื่อดูบรรยากาศชั้นเรียนทำอาหารที่เคยบอกไว้คราวที่แล้วค่ะ


โดย: the Vicky วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:14:25 น.  

 
อ่านแล้วเหมือนกะอยู่ในบรรยากาศนั้นด้วยเลยอะ

ฝากจุ๊ฟฟฟฟฟแก้มใส่ๆ ของเด็กน้อยหน่อยได้ป่าวค่ะ


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:16:55 น.  

 
อ่านเพลินเลยค่ะ มาเยี่ยมค่ะน้องน่ารักจังเลย


โดย: gemcad วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:11:54 น.  

 

มาแอบอ่านจอมอค่ะ อ่านเพลินเลยค่ะ
น้องน่ารักมากๆค่ะ


โดย: whitelady วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:26:06 น.  

 
เพิ่งได้อ่านจม.จดหมายอ่ะ ต้องชื่นชมความสามารถในการเขียนของแกมากว่ะ แกรายชื่อเพื่อนในรุ่นอ่ะนะตกชื่อเพื่อนในกลุ่มเราไปสองหน่ออ่ะ แกคงรู้นะว่าเป็นใคร จอ-จานทั้งสองคนเลยอ่ะ ได้จอ-จานที่อยู่ประเทศนอกอ่ะนะ ฉันไม่มีที่อยู่มันมีแต่ อีแมวมัน ฉันว่าจะส่งให้ประธานรุ่น เออ..พอพูดถึงฉันเลยนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ส่งรูปงานเลี้ยงรุ่นไปให้มันดูเลยอ่ะ...ฉันต้องทำตัวเป็นเพื่อนประเสริฐส่งรูปไปให้มันอิจฉาเล่น 5555..นุชฉันว่านะอีกสองปอ-ปลามันคงไม่ได้อ่านหรอกฟ่ะ...คิดถึงแกนะ ลูกชายฉันมันตะแง้วจะใช้คอมฟ่ะ ..แล้วคุยกันใหม่นะจ๊ะ บ๊ายบาย ฝากหอมแก้มหลานสาวด้วย..


โดย: ปลา IP: 124.121.5.177 วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:11:41 น.  

 
เขียนได้มันส์อ่านสนุกครับ คุณตรีนุช


โดย: เขาพนม วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:21:11 น.  

 
แอบมาอ่านจม.คนอื่น อิอิ

น้องเอมท่าจะสนุกเนอะ ไปทะเลครั้งล่าสุด แดเนียลไม่ยอมแตะทรายเลย สงสัยมันจั๊กกะจี้


โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล IP: 219.95.177.93 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:22:37 น.  

 
ซาหวัดดีนุช..
วันนี้ได้เมล์จาก ออสเตรเลียถ้าว่างก็อ่านเมล์หน่อยละกัน ว่าแล้วเดี๋ยวฉันก็จะตอบเหมือนกัน เออ...ส่วนจอ-จานขายประกันตอนนี้ไปเที่ยวออสเตรเลียสองอาทิตย์ ฉันโทรไปชื่นชมที่มันไม่ติดต่อเพื่อนๆ เลย เห็นว่ากลับจากพักผ่อนที่ออสเตรเลียแล้วจะมาหาฉันอ่ะนะ แกว่ามันจะมาหามั้ย..ขนาดโทรยังไม่โทรติดต่อใครๆเล้ย...คงได้เจอหรอก..พรุ่งนี้เด็กๆ เปิดเทอมแล้วนะเปิดเร็วกว่าเดิมหนึ่งสัปดาห์ น้องกันต์ขึ้นมอ.1 แล้วนะเฟ้ย..ส่วนหมูอ้วนน้อยขึ้นปอ.5 ต้องไปทำภาระกิจประจำวันแล้วล่ะนะ..คิดถึง..จุ๊บๆ หลานด้วย


โดย: ปลา IP: 124.121.5.146 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:13:22 น.  

 
นุชชชช...
เมื่อไหร่จะเรียนจบคอร์สซะที ฉันอยากอ่านจดหมายแกอ่ะ คิดถึงจังเลย


โดย: ปลา IP: 125.25.87.252 วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:21:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ตรีนุช3903
Location :
อยู่ทางเหนือของ France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




มีลูกสาวกะเค้าอยู่หนึ่งหน่วย
เปิดบล็อกไว้บันทึกเรื่องลูก
กะเรื่องเที่ยวแค่นั้นหล่ะก่ะ

ขอบคุณวิธีแต่งฉากหลังจากบล็อคของป้ามดค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ
บันทึกของตรีนุช
Friends' blogs
[Add ตรีนุช3903's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.