09 Nov 2008


คุณๆที่ไปเที่ยวปารีส เพื่อดูหอไอเฟล

ประตูชัย พิพิธภัณฑ์ หรืออะไรสวยๆงามๆ

จะรู้บ้างไหมว่าใต้ผืนดินแห่งนี้

มีสุสานตั้งอยู่ (ดิฉันเอง

ก็ไม่เคยรู้มาก่อนเหมือนกันค่ะ)


ที่นี่ไม่ใช่สุสานที่เป็นหลุมฝังศพดีๆ

สลักชื่อแบบที่เราเคยเห็นๆกัน

แต่เป็นสถานที่เก็บโครงกระดูก

จำนวนมากมายมหาศาล


ลึกลงไปใต้ดินจะเป็นทางเดิน

คดเคี้ยวดั่งเขาวงกต


มีมาตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 18

สมัยที่เค้าวางผังเมืองใหม่

แล้วต้องการย้ายสถานที่หลายๆแห่ง

รวมทั้งสุสานด้วย ก็เลยเกิดปัญหาว่า

จะทำไงกะโครงกระดูกต่างๆที่มีอยู่มากมาย


ที่เห็นในรูปข้างล่าง ตัวตึกคือที่ทำการค่ะ

ทางเข้าจริงๆจะอยู่ทางด้านซ้ายมือ

ที่เป็นประตูสีเขียวเล็กๆนั่นแหล่ะค่ะ

ที่ขายตั๋วและเป็นทางลงด้านล่าง





เข้าปารีสหนนี้เพราะที่ทำงานสามี

จัดทริปพาไปดูละครเวที

เค้ามีให้เลือก 3 เรื่อง

ถ้าสนใจอยากดูเรื่องไหนก็จ่ายตังค์ไป

ไม่อยากดูก็จ่ายเฉพาะค่ารถ


หลังจากดูรายชื่อซึ่งดิฉันไม่รู้จักซักเรื่องนึง

บอกสามีไปว่า เลือกมาเถอะอะไรก็ได้

เธอก็เสนอมาเรื่องนึง บอกว่าเป็นเรื่องเก่า

สนุกและนักแสดงรุ่นเก่าเล่นได้ดีมาก


เสร็จแล้วก็จัดแจงสั่งซื้อซีดีมาให้ดิฉัน

ทดลองดูก่อนว่าชอบหรือเปล่า





ดูจบ มันก็สนุกดีหล่ะ จำบทกันเก่งจริงๆ

ยาวเป็นหน้าๆ แถมเล่นดีมากด้วย

แต่อ่ะนะ รู้เนื้อเรื่องหมดแล้ว

จะเสียเงินไปดูทำไม

อ้าว เป็นซะอย่างงั้น

(คุณสามีคงคิดว่ารู้งี้ไม่ซื้อให้ดูก่อนก็ดีหรอก)


พอให้เค้าเลือกอีกสองเรื่องที่เหลือ

กลายเป็นว่าไม่อยากดูอีก ฮ่วย


สรุปแล้วไปก็ไป เข้าปารีส

ไปเดินเที่ยวกันดีกว่า

ละคงละครไม่ต้องดูแล้วกัน


งานนี้เจ้าตัวเล็กถูกทิ้งไว้บ้านคุณย่าอีกแล้ว

เพราะอะไรหน่ะเหรอ เหตุผลหลักก็คือ

สถานที่ที่เราเลือกเที่ยว ซึ่งคุณๆคงเห็น

รายละเอียดข้างบนแล้ว

นั่นแหล่ะคือคำตอบสุดท้าย


รูปปั้นนี้เป็นวงเวียนอยู่ด้านหน้า

"Catacombes" เลยค่ะ

ยืนต่อแถวนานมากๆ ไม่มีอะไรทำ

ก็เลยถ่ายมาซักหน่อย

มันสำคัญยังไง ก็ไม่ได้ไปหาอ่าน





ไปถึงปารีสสายๆ มีเวลาเที่ยวได้สองที่

สามีกะดิฉันวางแผนล่วงหน้า

เลือกกันคนละอันค่ะ


แวะไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์กันก่อน

หนนี้เราเลือกไปที่ "Musée Rodin"

(ติดไว้ก่อนนะคะ ไว้จะมาอัพ เมื่อนึกได้ค่ะ)

ภาคบ่ายเราก็ไป "Catacombes" กัน


ผู้หญิงอย่างเดี๊ยน เกิดมาไม่เคยนึกอยากจะไป

"Catacombes" เลย ให้ตายเถอะโรบิ้น


แต่อ่ะนะ ไหนๆมาด้วยกัน ก็ต้องไปด้วยกัน

ในเมื่อคุณสามีอยากไปมากถึงมากที่สุด

เธอบอกว่ารอมาหลายปีแล้ว

ยังไม่เคยไป เพราะที่นี่ปิดซ่อมมานาน

(มีส่วนนึงที่ปิดไปตั้งแต่ปี 1995)


เนื่องจากอยู่ใต้ดินในระดับต่ำมาก

โดนน้ำท่วมก็หลายหน ได้โอกาสครั้งนี้

หลังจากที่เค้าปิดซ่อมไปสามเดือน

เพิ่งเปิดให้เข้าชมได้เมื่อเมษา 08

ต้องรีบไปซะก่อน

(เผื่อเค้าปิดอีก - - อันนี้ดิฉันว่าเอง)





เนื่องจาก "Catacombes" มีพื้นที่จำกัด

เค้าจึงจำเป็นต้องจำกัดจำนวนนักท่องเที่ยว

ที่จะเข้าชมต่อวันและต่อครั้ง

ดิฉันเข้าคิวท่ามกลางอากาศหนาวๆ

เกือบชั่วโมง (ทำยังกะรอเครื่องเล่น

ที่ยูโรดิสนี่ย์) คนเยอะสุดๆ


พอมาถึงใกล้ๆประตู ก็ต้องคอยลุ้น

กะตัวเลขผู้เข้าชมว่าเราจะผ่านหรือเปล่า

เพราะมันใกล้สี่โมงเย็นจวนเจียนจะปิดเต็มที

กลัวเสียเที่ยวที่อุตส่าห์ยืนรอตั้งนาน

เหลือที่อีกซักสิบกว่าคนได้มั้ง


(เค้าปิดจริงๆ 5 โมงค่ะ แต่ที่ขายตั๋วจะปิด

4 โมงเย็น หรือถ้ามีนักท่องเที่ยวเข้าชม

ถึงจำนวนที่เค้ากำหนดไว้ ก็ปิดไม่ให้เข้าค่ะ)





ผ่านช่องขายตั๋ว ก็เป็นบันไดเวียน

ลงไปลึกประมาณ 20 เมตร


ขาลงหน่ะไม่เท่าไหร่ เพราะเดินลงไปเรื่อยๆ

ตื่นเต้นว่าจะเห็นอะไรข้างล่าง


แต่ขาขึ้นนี่สิ ทำเอาคนไม่ค่อย

ออกกำลังกายอย่างดิฉัน

หอบเอาเหมือนกัน

เพราะมันเป็นบันไดวนแคบๆ

ไม่มีที่พัก ขึ้นแล้วหยุดไม่ได้

เพราะหนุ่มข้างหลังตาม (ตรูด) มาติดๆ

(อีตาสามีเดินฉับๆขึ้นไปก่อนแล้วค่ะ)


บรรยากาศด้านล่างช่วงแรก

จะเป็นทางเดินแบบไม่ลำบาก

มีไฟส่องสว่างนำทางไปเรื่อยๆ

หลายกิโลเมตรอยู่


ระยะทางจริงๆประมาณ 300 กิโลเมตร

แต่ที่เค้าเปิดให้เดินชมทั้งหมดกี่กม.

ดิฉันจำไม่ได้แล้วค่ะ เค้าติดป้าย

เขียนบอกอยู่ข้างหน้าทางเข้า อ่านแล้วก็ลืม





จนมาถึงทางเข้าสุสานของจริง ที่นี่ถ่ายรูปได้

แต่ไม่อนุญาตให้ใช้แฟลช มีไฟสลัวๆส่องทาง


เพราะงั้นดิฉันจึงถ่ายได้แค่ตรงใกล้ๆกะที่เค้าติดไฟไว้

นอกนั้นออกมามืดตึ๊ดตื๋อ หรือไม่ก็คอยอาศัยถ่ายรูป

เวลาที่นักท่องเที่ยวคนอื่นเอาไฟฉายส่อง

(ใครคิดจะมาเที่ยวพกไฟฉายหรือเทียนมาด้วยนะคะ)


บรรยากาศช่วงนี้ ทำเอาขนลุกเหมือนกัน

ตลอดสองข้างทางเดิน เป็นโครงกระดูก

กองสูงท่วมหัว


แรกๆก็เดินดูปกติ แต่หนทางนี้ช่างยาวไกลยิ่งนัก

ทางคดเคี้ยวเลี้ยวลดเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด

ดูจนเกิดอาการกระอักกระอ่วน

ไม่รู้เหมือนกันว่ารู้สึกยังไง

จะว่าปลงกะชีวิตก็ไม่ใช่


กลายเป็นว่าทำไมฉันจะต้องมาเดิน

อยู่ในสภาพอย่างนี้ ทางเดินมืดสลัว

เย็นยะเยือก บางช่วงก็แทบ

มองไม่เห็นเอาซะเลย


เกิดคำถามขึ้นในใจว่า
ทำไมบรรยากาศใต้ผืนดินแห่งนี้
ช่างขัดแย้งกะความทันสมัยเบื้องบนนักนะ





แต่ที่น่าทึ่งอย่างนึง คือเค้าจัดแสดง

โครงกระดูกได้อย่างมีศิลปะ

เรียงรายได้อย่างมั่นคง

ทั้งๆที่ผ่านมาตั้งหลายศตวรรษ

แต่ก็ยังคงสภาพอยู่จนถึงปัจจุบัน


(คิดเล่นๆว่าถ้ามีอะไรหล่นลงมาซักอย่าง

ดิฉันคงวิ่งก่อนเลยค่ะ)


ถ้าให้ไปอีก ตอบได้เลยทันทีว่าไม่ไปแล้วค่ะ

ดูฟรีก็ไม่เอา ขอไปเที่ยวที่อื่นดีกว่า

หรือขอนั่งรอข้างบนก็ได้





แต่ว่าอ่านความคิดเห็นในเวปต่างๆ

ไม่ว่าของคนฝรั่งเศสเองหรือนักท่องเที่ยว

ผู้ชายจะชอบมาก (รวมทั้งคุณสามีดิฉันด้วย)


บอกว่าเป็นสถานที่ที่ไม่น่าพลาดถ้ามาปารีส

มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และอื่นๆอีกมากมาย


อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่เวปเหล่านี้ค่ะ

(มีให้เลือกเป็นภาษาอังกฤษด้วย)

//membres.lycos.fr/houze/english/

//www.catacombes-de-paris.fr/





ส่วน 2 เวปนี้มีรูปให้ดูชัดๆ ค่ะ

จุดเทียนถ่ายรูป ปกติจะโรแมนติก

แต่ไม่รู้ที่นี่เป็นงั้นหรือเปล่า


แล้วคิดดูสิ ดิฉันเดินอยู่ในนั้นตั้งเกือบชั่วโมง

หรือชั่วโมงกว่าๆจำไม่ได้แล้วค่ะ

ออกมาแล้วความจำเลอะเลือน กร๊ากส์

สยองยิ่งกว่าไปเที่ยวบ้านผีในสวนสนุกหลายเท่า


//catacombes.tripod.com/

//www.linternaute.com/savoir/diaporama/catacombes/1


สนใจไปเที่ยวที่นี่ ขึ้นเมโทรหรือ RER B

มาลงสถานี "Denfert-Rochereau"

โผล่ออกมาจะอยู่ตรงข้าม catacombes เลยค่ะ


ค่าเข้าชมคนละ 7 ยูโร

(ถ้าอายุ 14-26 ปี จ่ายตั๋วครึ่งราคา)


เปิดวันอังคารถึงวันอาทิตย์ เวลา 10.00-17.00 น

(ปิดจำหน่ายตั๋ว 16.00)


รายละเอียดอื่นๆ หาอ่านในเวปได้เลยค่ะ