(i) นาฬิกาสีขาวกับความรักครั้งแรกของผม(Revisited) สวัสดีครับทุกๆคน เกือบสองสัปดาห์เลยนะครับที่ห่างหายไปจากBloggangร้องเพลงนี้ อาจจะมีบ้างบางครั้งที่แวะเข้ามาฝากเสียจารึกอาการหวัดและหลอดลมอักเสบให้ทุกคนได้ร่วมรุมประชาทัณฑ์กันหอมปากหอมคอ ยังไงขอขอบคุณทุกคนทั้งที่คุ้นเคยกันมาแล้วและเพื่อนใหม่ทุกคนที่ร่วมใจขอให้ผมพักเสียงและหยุดร้องด้วยเหตุผลทางสุขภาพนะครับ ขอบคุณจริงๆ (หรือจริงๆพวกแกกะให้พักยาวเลยใช่มะ I Hope Not นะ) ตอนนี้ เสียงของผมหายเป็นปกติแล้วครับ กลับมาทำอะไรหลายๆอย่างได้เหมือนเดิมแล้ว เลยมีความคิดแว่บขึ้นมาว่าผมจะเริ่มBloggangอันใหม่นี้ด้วยการย้อนกลับไปหาอดีต งงล่ะสิ ไอเดียนี้ผุดขึ้นมาหลังจากที่ตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมา ผมได้กลับไปคลุกคลีกับบรรยากาศเก่าๆในโรงเรียนมัธยมที่ผมใช้ชีวิตช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อมาตลอดหกปีด้วยกัน แม้ว่าจะไม่ได้กลับไปในฐานะนักเรียนม.ปลายแบบเดิมแต่ผมก็ยังรู้สึกได้ถึงบรรยากาศเก่าๆ และกลิ่นไอความทรงจำที่อยู่ล้อมรอบตัวเรา ใครที่เคยไปยืนที่โรงเรียนหรือสถานที่ที่ตัวเองเคยผูกพันอย่างแน่นแฟ้น คงจะคุ้นเคยกับความรู้สึกแบบนี้ดี เป็นเรื่องน่าแปลกที่ถึงแม้เพื่อนมัธยมของผมไม่ได้ยืนอยู่ตรงหน้าสักคน อาจารย์ที่เคยสอนบางท่านก็ไม่อยู่แล้ว แม้แต่คนที่ผมเคารพรักที่สุด แต่ความทรงจำทั้งหมดนั้นยังกรุ่นรอบตัวผม เหมือนว่าผมเพิ่งก้าวออกจากโรงเรียนนี้เมื่อวันสองวันนี่เอง เมื่อคืนหลังจากที่โซซัดโซเซกลับมาจากหอเพื่อนมาแล้ว ก็ไม่มีอะไรทำ นั่งเล่นเพลิน ๆ ตาเหลือบไปเห็นสมุดบันทึกสีเขียวที่ได้มาตอนตอบปัญหาเยอรมันตอน ม.4 ผมเลยถือโอกาสใช้เวลากับสมุดเล่มนี้จนเกือบเที่ยงคืน...อ่านไปหลาย ๆ เรื่อง ทำให้คิดถึงชีวิตและความทรงจำสมัยม.ปลาย อ่านจนเกือบจบเล่ม ก็สะดุดอยู่ที่เรื่องนึง ไม่ได้อ่านต่อ...ผมมาหยุดที่เรื่องของ "นาฬืกาสีขาว" ตำนานนาฬิกาขาวถือได้ว่าเป็นปฐมบทความรักของผมทีเดียว แม้ว่ามันจะผ่านไปกว่าเจ็ด แปด ปีแล้วก็ตาม ทุกอย่างก็ยังมีชีวิตในความทรงจำของผมเสมอ... ย้อนกลับไปเมื่อผมอยู่ ม.5 (โรงเรียนอะไรดูProfileแล้วกันนะครับ) ตอนนั้นโลกของผมยังเต็มไปด้วยความฝัน ความสนุก การที่มีเพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อนที่คร่ำเคร่งกับการเรียนอย่างในปัจจุบัน ทุกอย่าง...สวยงามไปหมด... (To Be Continued...) (Photo appeared on this Blog is taken from Triampat's Webboard, taken by Mr.Chaley) ป.ล.ผมมีBlogกลุ่มย่อยอีกกลุ่มนะครับ ออกแนววิชาการจ๋า แต่เป็นประโยชน์สำหรับคนเรียนภาษาเยอรมันและอังกฤษครับ เข้าไปเยี่ยมชมกันได้   Create Date : 18 มิถุนายน 2549 8 comments Last Update : 18 มิถุนายน 2549 17:43:43 น. Counter : 658 Pageviews. Share Tweet

ฟังจนจบนึกว่าจะแอบมีเซอร์ไพส์ท้ายเพลง อุอุ .. คิดถึง น้องโรส เหรอคร้าบ .. ฮี่ๆๆ   โดย: Duo 18 มิถุนายน 2549 11:46:16 น.

ไททานิคจามีภาคต่อแล้วครับ เอ... ตอนสมัยเรียนนี่อาจารย์อ่องจิตเข้ามายังค้าบ?   โดย: nata (nata339 ) 18 มิถุนายน 2549 12:29:10 น.

ไม่ได้ยินเสียงร้องเลยอ่า มีแต่เพลงบรรเลงช่ายป่ะ? เน็ตคุงย่าช้าอ่า ได้ยินหยุด ๆ ไม่ต่อเนื่อง ท่าทางจะรักรร.มัธยมมากเลยนะคะ ขนาดชื่อล็อกอินยังเป็นชื่อรร.เลยอ่า   โดย: เก็ตก้านกล้วย (คุณย่า ) 19 มิถุนายน 2549 10:41:14 น.

อ่า นึกว่าร้องจริงๆซะอีก - -" ไม่เป้นไร ไม่เป็นไร พักเสียงก่อนนะครับ   โดย: คุณชาย "ไม้แขวนเสื้อ" 20 มิถุนายน 2549 10:50:18 น.

ฟังแล้วเศร้า อ่ะ ฟังแล้วคิดถึงตอนไปดุหนังเรื่องนี้ครั้งแรก   โดย: mychon (mychon ) 20 มิถุนายน 2549 18:47:14 น.

การรำลึกถึงความหลังเป็นปกติของคนมีอายุค่อนข้างเยอะ เศร้าๆ ดีคับ ปล.แอบลุ้นเล็กน้อยว่าจะร้องมายฮาร์ทวิลโกออน   โดย: ... (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ) 21 มิถุนายน 2549 10:52:26 น.

ไปฟังเพลงเก่าๆที่พี่ร้องมา เสียงดีนิเว้ยเห้ยยย เหอๆๆ ไงก็เอามาให้ฟังเยอะๆนะ ชอบ ห้าๆๆๆ   โดย: สเก๊ต~มนุษย์หมาน้อย 21 มิถุนายน 2549 13:17:53 น.

หนังเรื่องนี้ดูกี่ทีก็...ซึ้งจนน้ำตาไหลเลยครับ ผมชอบหนังเรื่องนี้มากที่สุดเลย อะไรเนี่ย เล่าเรื่องยังไม่ทันจะซึ้งดีเลย จบไปก่อนซะแล้ว รีบๆ เขียนต่อล่ะ จารออ่านครับผม   โดย: M-u-Z-i-C is mY Life!!! (RtSm) (mylife-mymuzic ) 30 มิถุนายน 2549 22:33:05 น.