พายุที่พม่ากับ ในหลวงของเรา

เรื่อง: พระมหากษัตริย์

> > ขออณุญาตนำกระแสพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ
> > มาเล่าสู่กันฟัง

เมื่อวันศุกร์(2พ.ค.51) พวกเราได้มีโอกาศได้เข้าค่ายที่ศูนย์ฝึกทหารของค่ายนเรศวร

> > วันแรกที่เข้าไปก่ะบรรยากาศครึ้มๆ พวกเราก็ว่าเอ... แปลกๆนะ

> > ทำไมอากาศอบอ้าวเหมือนจะมีฝนแต่ก็คิดว่าคงเป็นไปตามสภาพอากาศ

> > พอไปถึงก็ทำกิจกรรมจนได้เข้าหอประชุมตอนดึกใกล้เวลานอนมากแล้ว

> > อาจารย์เอกราช ท่านได้มาพูดถึงเรื่องของฝนที่ตกนี้ว่า 'ก่อนหน้านี้

> > พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ท่านทรงให้คณะทำงานเกี่ยวกัยฝนเทียม

> > รีบทำฝนเทียมเพื่อเป็นแนวกั้นลมพายุดีเปรสชั่นซึ่งตอนนั้นยังไม่เกิดขึ้น

> > แต่พระองค์ทรงเหมือนกับเทวดาองค์นึงที่ทราบเรื่องนี้ก่อน

> > ถามว่าตอนนั้นกรมอุตุรู้เรื่องนี้ไม๊ ...

> > ไม่มีใครทราบว่าจะเกิดพายุที่ประเทศเมียนม่า(พม่า)ด้วยซ้ำ

> > พอคณะทำงานด้านฝนเทียมทำงานเสร็จ ด้วยความสำเร็จ...

> > ผลงานที่พระองค์ได้ทำ ก็ก่อให้เกิดผลและมัน

> > เกิดพายุอย่างที่พระองค์ตรัสไว้ที่พม่าจริงๆ

> > และพายุนี้ก็ได้สร้างความเสียหาย

> > และสร้างความเดือดร้อนให้กับประเทศเมียนมาร์(พม่า)

> > จนทำให้เกิดความสูญเสียอันมหาศาลกับประเทศอันเคยเป็นอริกับเรา ...

> > แต่สำหรับประเทศไทย แนวกำแพงฝนเทียมที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ


> ได้ทรงสร้างไว้ทำให้เกิดฝนตกเพียงเล็กน้อยในเขตไทยเพื่อป้องกันพายุลูกใหญ่ที่จะเกิด

> > ซึ่งสามารถสร้างความเดือดร้อนแก่ประเทศอย่างมากมาย

> > ' พอพวกเราได้ทราบพวกเราถึงกับอึ้งขนลุกซู่ กับ

> > สิ่งที่พระองค์ได้ทำไว้ให้กับประเทศของเรา

> > ถึงแม้นจะเป็นเรื่องที่ดีที่ทราบเรื่องนี้

> > แต่ก็มีเรื่องที่ทำให้พวกเราสะเทือนใจกับสิ่งที่บ้านเมืองเป็นแบบนี้

> > วันที่2ที่เข้าค่าย ครูฝึกได้เปิดวีซีดีเกี่ยวกับพระองค์ให้ดู

> พวกเราก็ดูไปเรื่อยๆจนถึงตอนนึงที่เค้าตัดเอาตอนที่พระองทรงเสด็จพระราชดำเนิน

> > เพื่อไปส่งเหล่ากษัตริย์จากต่างประเทศ

> > คณะทูตที่มาเข้าเฝ้าในงานฉลองศิริราชสมบัติครบ60พรรษา


> ภาพที่ทำให้พวกเราปวดจี๊ดขึ้นมาในหัวใจก็คือ
ตอนที่พระองค์ทรงเสด็จพระราชดำเนินลงบันได(ขอโทษนะคะพอดีไม่ทราบว่าเขียนยังไง)

> > พระองค์เกือบหกล้ม

> > ดีที่ทหารรักษาพระองค์ที่เดินนำหน้าคอยประคองพระองค์ไว้

> > พอพระองค์ทรงยืนได้ ก็ปัดมืออก พวกเราไม่ทราบว่าพระองค์ตรัสตรงนั้นทันทีไม๊

> > หรือตรัสกับคนสนิทในภายหลัง ว่า

> >

> > ' ไม่ต้องมาพยุงเรา เราจะเดินให้คนทั่วโลกได้เห็นว่า เราเดินได้

> > ให้คนทั่วโลกได้เห็นว่าเราสามารถปกครองคน64ล้านคนด้วยตัวของเราเองได้ '

> > ถึงตอนนี้แล้ว ...น้ำตาพวกเราคลอเบ้า คนที่ดูกันก็สะอึ้นกันไปหลายคน

> > ทุกๆคนในที่นั้นเงียบหมดกับคำพูดที่พระองค์ได้ตรัสไว้

> > พวกเราได้ยินเสียงกระซิบจากเพื่อนข้างๆว่า

> > สงสารพระองค์ที่ต้องมาทรงงานอย่างหนัก ถึงแม้นจะอายุเยอะแล้ว

> > แต่พระองค์ก็ยังทรงรักและเป็นห่วงลูกๆหลานของพระองค์

> > ลูกๆหลานๆที่อยู่ในประเทศนี้

> > ท่านทรงงานทุกอย่างเพื่อให้คนในประเทศได้สบาย

> >

> > เพื่อคนในประเทศได้อยู่ดีกินดี

> > อาจารย์ได้บอกกับพวกเราเมื่อวีซีดีจบว่า

> > พระองค์เหมือนฝนที่ทำให้ประเทศร่มเย็น

> > เหมือนเทวดาที่ไม่ว่าจะเสด็จพระราชดำเนินไปที่ไหนที่นั่นจะชุ่มฉ่ำ

> > ที่ๆพระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปจะพบแต่ความสงบสุข

> > มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไร

> > ท้ายสุดนี้พวกเราอยากจะบอกพระองค์หากแม้นมีใครผ่านมาอ่าน

> > ถึงจะเป็นคำพูดที่อาจจะได้ยินมาบ่อยๆ

> > แต่พวกเราก็ไม่สามารถจะคัดกรองคำพูดใดๆมาพูดได้อีกนอกจาก

> >

> >

> > 'ขอพระองค์ทรงเป็นมิ่งขวัญของปวงประชา

> > เป็นร่มโพธิ์ทองของเหล่าปวงชนชาวไทย

> > ขอพระองค์ทรงพระเจริญตราบนานเท่านาน'

> > ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

Create Date : 08 มิถุนายน 2551		3 comments
Last Update : 8 มิถุนายน 2551 12:58:45 น.
Counter : 401 Pageviews.
Share Tweet