Bloggang.com : อสัญแดหวา : ......... ชะอำ...ไม่ชำเรา...( เวอร์ชั่นเต็ม) 2

......... ชะอำ...ไม่ชำเรา...( เวอร์ชั่นเต็ม) 2

5 ตุลาคม 2552

เริ่มต้นวันที่สองด้วยการตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอนตีห้าครึ่ง

ตั้งใจจะตื่น ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น

เดินออกมาจากตึก ได้กลิ่นอากาศชื้นๆ

ส่องไฟฉายออกไปดู เห็นพื้นเปียกๆ ก็รู้ว่าฝนเพิ่งจะหยุดตก

จากที่พักถึงชายทะเล ต้องเดินประมาณ 50 เมตร

.

.

ที่ชายหาด

ยามที่เฝ้าชายหาดอยู่ ส่องไฟฉายมาดูว่าใคร?

จนเราต้องร้องบอก ว่ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น

กลัวจะเข้าใจผิด คิดว่าเราเป็นปอบทะเล

แต่งกายด้วยผ้าเจ็ดสีมาหาจับปูลมกินเป็นอาหารเช้า

ตีห้าครึ่งของชะอำ ยังมืด มองไม่เห็นอะไรเลย

เมื่อคืน ตอนสีทุ่มกว่าออกมาดู ยังเห็นเรือตกหมึกส่องไฟเขียวๆอยู่สี่ห้าลำ

เราไม่รู้ ว่าทำไมต้องใช้ไฟสีขียว?

มันอาจจะทำให้หมึก เข้าใจว่าเป็นสาหร่ายเรืองแสง แล้วว่ายเข้ามาดูของแปลก?

เราพาตัวเองไปอยู่ในซุ้ม ที่ใช้นอนอาบแดดเมื่อตอนกลางวัน

ลากฟูกลงมานอน ไม่ถึงสองนาที

ฝนตก!!

ฝนตกอย่างแรง..มีลมพัดไม่ถึงกับกรรโชก

ประมาณขู่ให้สะดุ้งหน่อยๆ

แต่ก็เพียงพอ ที่จะทำให้เม็ดฝนสาดเข้ามาในซุ้มได้

พื้นเปียก ..นั่งนอนไม่ได้เลย

เรานึกสลดปนสมเพชชะตากรรมของตัวเอง

นอนอยู่บนเตียง ก็ดีแล้ว

จะตื่นมาตากฝนตอนค่อนรุ่งทำไม?

เรายืนกอดอก หาวต่อๆกันสองสามหาว

.

.

.

ฝนกระหน่ำอย่างไม่หยุดหย่อน เราเพิ่งสังเกต

ว่าเวลาที่แสงจากฟ้าแลบกระทบกับผิวน้ำทะเล

มันจะสว่างขึ้นเป็นสองเท่า

สว่างเหมือนแสงแฟลช

ใครบางคนอาจจะกำลังถ่ายรูป ชายคนหนึ่งที่มายืนตากฝนอยู่คนเดียว

เสียงนกทะเลสองสามตัว ออกบินหากิน

ส่งเสียงร้อง..แกว้กกกก แกว้กกกกกกก

เดาว่า น่าจะเป็น “นกแกว้กทะเล”?

ส่องไฟไปตรงที่ยามเคยอยู่..

ยามหายไปแล้ว!!

เสียงฟ้าร้องครืนๆ ทำให้นึกถึงดนตรีในรายการเดอะช็อคของน้าป๋อง

เรายังไม่เคยเห็นผีทะเล ไม่เคยมีใครเล่าให้ฟัง ว่ารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร?

แต่ก็ไม่อยากเจอหรอกนะ..

บางจังหวะที่ฝนซา..

เราคิดจะเดินกลับที่พัก..

แต่ก็คิดว่า น่าจะรออีกหน่อย..

.

.

.

ซึ่งก็เป็นการตัดสินใจที่ถูก..

เกือบหกโมงสิบนาที...

ขอบฟ้าทิศตะวันออกเริ่มเปิด

มีแสงสีทอง ส่องมาจากกลุ่มเมฆ ขณะที่ฝนรอบตัวเรายังคงตกปรอยๆ

เป็นภาพที่สวยไปอีกแบบ..

ที่ปลายขอบฟ้าด้านนั้น เรือประมงสามสี่ลำปรากฏขึ้น

ทำให้เรารู้ว่า เมื่อครู่นี้ เราไม่ได้มองทะเลอยูเพียงลำพัง

เพียงแต่ม่านน้ำฝน บังใครอีกหลายคนจากสายตาเราไว้..

คิดลึกจัง ขอเขียนบทกวีซักบทนะ..

ยุกยิกๆ...

.

.

เราพยายามโทรฯไปปลุกผู้คน ให้มาดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน..

หลายคนไม่เชื่อ ว่าพระอาทิตย์จะขึ้น...

ก็ฝนตกออกอย่างนั้น..

บางคนให้เหตุผลว่าเมื่อคืนเสียไพ่ ไม่มีอารมณ์ดู..

สรุปว่าเราดูพระอาทิตย์อยู่ทางนี้คนเดียว..

มองซ้ายมองขวา..

บนเขื่อนกันคลื่น ห่างจากเราสามสิบเอ็ดเมตร..

มีตูบอยู่สองตัว กำลังนั่งมองทะเล..

เท่ห์มาก..หมานั่งมองทะเล..

มันจะคิดอะไรอยู่นะ?

คงไม่คิดจะลงไปจับหอยลายหรอกใช่มั๊ย?

ประมาณเจ็ดโมงเช้ากว่าๆ

หลายคนเริ่มทยอยมากินข้าวเช้ากัน

ใครบางคนมาชวนเราไปกิน..

เราก็ไป..

บางทีเราก็เป็นคนใจง่าย..

ใจง่ายซ้าย ทะลุใจง่ายขวา(?)

ของกินมีหลากหลาย..

มีไข่ดาวหมูแฮม มีข้าวต้มกุ้ง มีข้าวเหนียวหมูปิ้ง

เรากินข้าวต้มกุ้ง ที่เพิ่งตักน้ำล้างช้อน ที่เข้าใจว่าเป็นน้ำส้มสายชูลงไป

เราก็กิน เราเป็นคนรักจริงหวังแต่ง (?)

กินเสร็จกลับห้อง..

ห้องเช่า ราคาคืนละเจ็ดพันกว่า ตอนนี้เริ่มมีกลิ่นฉี่

ที่ใครบางคนไม่ล้างให้เกลี้ยง..

นอนนิดหน่อย..

จากนั้นออกไปเล่นเกม เฮฮาสนุกสนาน

เปรอะเปื้อน รอยยิ้มเต็มหน้า

.

.

.

เล่นเฮฮา ทำลายความสงบของรีสอร์ท จนถึงสิบเอ็ดโมง

ก็ขึ้นรถ ไปชายหาดชะอำ..

ไปเก็บขยะกัน..

แดดร้อนมาก..เราพากันแข่งขันเก็บขยะ

ชาวบ้านริมหาดใจดี..

ร้องบอกว่า “พี่ เก็บขยะเสร็จแล้ว มาขึ้นบานาน่าโบ๊ท ผมให้ขึ้นฟรีหนึ่งรอบ “

เรายิ้มให้..พยายามส่งสายตา ว่าขอห้ารอบได้ม๊ย?

หาดชะอำคนเยอะ..

ขยะก็เยอะ..

หมดแรงข้าวต้มกุ้ง..หลายคน สั่งต้มยำกุ้งมากิน..

เราพยายามจะลงเล่นน้ำ..

นึกเจ็บใจตัวเอง..ที่เอาชุดมาหาดแค่ชุดเดียว..

เข้าไปร้านเซเว่น..ไปซื้อครีมกันแดด

เห็นการ์นิเย่ ขวดเหลืองๆ เรารีบคว้า..

ทาๆๆ..

เพิ่งมาเห็นตอนกลับมาถึงกรุงเทพฯ ว่ามันเป็นครีมไวท์เทนนิ่ง

ไม่ใช่ครีมกันแดด ไม่มีเอสพีเอฟซักตัวเดียว..

เราเลยกลายเป็นแดหวาซาไก..

.

.

กลับมาถึงที่พัก ประมาณบ่ายโมงกว่า..

ด้วยความเก็บกด เรารีบโดดลงทะเล..

โดนหอยบาดไปสองแผล..

นอนแช่น้ำ กับเพื่อนอีกสองสามคน..

วี้ดว้ายกระตู้วู้..ปล่อยผีกันเต็มที่..

เราแอบเดินไปปลีกวิเวกอยู่ในเขตน้ำลึกคนเดียว..

และต้องคอยระวังแมงกะพรุน..

หน้านี้ มันชอบมาหากินคนขวัญอ่อน..

แต่โชคดี..แดดแรง ไม่ค่อยมีเท่าไหร่..

มันคงกลัวดำมั้ง?

.
.

เราจับเบี้ยทะเลขึ้นมาพิจารณา

พยายามเล่าเรื่องตลกให้มันฟัง..

แต่ท่าทางมันไม่ชอบอยากกลับลงทะเลมากกว่า..

เราปล่อยมันลงทะเล..
เราดำตามลงไป..
มันแอบขำเรื่องที่เราเล่า จนทรายกระเพื่อม

โดนเรียกให้ไปเล่นเกมต่อ..

เล่นกันอีกจนเหนื่อย..

ลงว่ายน้ำในสระ..

จนปากซีด..

ห้าโมงเย็นกว่าๆ ก็ไปอาบน้ำ..

ตอนหกโมงเย็น มีปาร์ตี้บาร์บีคิวริมทะเล..

บางคนกินกันเปรม..

บางคนเล่นคนตรี..

บางคนเล่นเกมลับสมอง..

บางคนเล่าเรื่องบั้งไฟพญานาค

พระจันทร์เริ่มโผล่พ้นขอบฟ้า

เรานั่งเล่นเกมลับสมอง เป็นที่ปวดหัวยิ่ง

นั่งแทะศพกุ้งที่มีคนเผาให้กิน

นั่งแทะศพปลาหมึก มีคนทำจนสุกแล้ว

กินช็อคโกแลตจนเริ่มเมา..

เราเริ่มปลีกวิเวกไปชายทะเล..

อยากหลับ..

นานๆ..

นอนหลังอานอยู่ใต้พระจันทร์..

ตอนเที่ยงของวันต่อมา..

เดินทางกลับ..

คนขับรถโดนแมงกระพรุนกินแขนไปครึ่งหนึ่ง

เพราะพี่แกไปเล่นน้ำที่หาดชะอำ..

แมงกระพรุนที่นั่น

ดุมาก..

ขากลับ หลายคนหลับ

หลายคนเล่นไพ่..

เราหลับ

บางคนแอบกินปิ้งไก่..

ถึงปลายทางตอนสี่โมงเย็น

ใส่กางเกงเลสีแดง เสื้อชมพู

นั่งรถไฟฟ้า

ลงรถใต้ดิน

กลับห้อง..

และดำ...

Create Date : 24 ตุลาคม 2552

Last Update : 10 พฤศจิกายน 2554 11:00:06 น.

17 comments

Counter : 1159 Pageviews.

สวัสดีตอนค่ำๆค่ะ ตอนนี้ก็อยู่ใกล้ชะอำค่ะแต่เป็นหัวหินมารับใช้ประเทศชาติอีกแล้วค่ะ มีความสุขทุกวันเช่นกันนะค่ะ

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara

) วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:20:22:50 น.

ตามไปเที่ยวจ้า

โดย: iam_pimchaya

วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:20:37:03 น.

สวัสดีครับ

ชอบรูปที่ 3 จากล่างสุด

มองเห็นโดยไม่ต้องมองหาจริงๆ

ได้เวลาใช้กานิเย่ร์แล้วสินะครับ....ก็ต้องการไว้เทนนิ่งแล้วนี่หน่า

โดย: ซีตรอง

วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:21:28:20 น.

น่าจะโดนชำเราที่ชะอำ

โดย: endless man

วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:22:33:58 น.

แวะมาเที่ยวทะเล

^^

โดย: @โลกละมุนเพราะผู้คนละไม@

วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:23:01:54 น.

,มาตามอ่านค่ะ
สงสารหอยเบี้ยเนอะ
ต้องมาฟังเรื่องตลก แอบกลัวโดนจับกินอีก

แอมอร

โดย: peeamp

วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:23:09:51 น.

โห .... เหลือง ชมพู

คิดถูกแล้วค่ะที่ตื่นมาดูพระอาทิตย์ .... ที่นี่เราจะจำได้เสมอ เพราะ ที่ไหน ๆ เราก็ไม่เคยตื่น

บางที่เวลาเจอของไม่สด ก็คิดนะ มานั่งแทะศพ .....

สรุปว่าด้วยราคารีสอร์ทขนาดนี้ ไม่ได้ตังข้าพเจ้าแน่นอน เพราะข้าพเจ้าไม่มีตังจ่าย

ขอบคุณที่พามาที่ที่น่าจะ ไม่ได้ไปค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:23:28:37 น.

จริงๆ แล้วยามเขาไม่คิดว่าเป็นปอบทะเลร็อก เขาคิว่า ผีทะเลซะมากกว่า

ก็สยายผมแถมแต่งกายด้วยผ้าเจ็ดสีอีกตะหาก emo

ใส่ชุดนี้ไม่ต้องกลัวหลงเลยละ เพราะแตกกลุ่มเมื่อไรเพื่อนต้องเห็นชุดผ้าเจ็ดสีนี้แต่ไกลเลยละ

โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006

) วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:0:35:22 น.

สวัสดียามเช้าครับท่านพี่

ผมล่ะชอบจริงๆ
เสื้อเหลือง กางเกงชมพู

โอ...

แถมยังสามารถคุยกับเบี้ยทะเลได้ด้วย 5555

เทพจริงๆครับ 55555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:6:10:36 น.

กลับมาแล้ววววค่ะ
....

ชอบเหลือเกิน..เสื้อเหลืองกางเกงชมพู
ได้ใจซะจริงๆค่ะ....
โอ้วววววว...คิดได้น่ะนั่น

Friends18.com Orkut MySpace Hi5 Scrap Images

โดย: tanjira

วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:8:06:04 น.

สวัสดีตอนเช้าจ้า....ปอบทะเลผ้าเจ็ดสี

เห็นบรรยากาศฝนตกยามเช้าเลย

ถ้าอกหัก...อีกสักอย่างนะ สุดดดยอด

ทำงานอีกวันใช่ป่ะ

ขอให้วันนี้เป็นวันที่มีแต่ความสุขนะจ๊ะ

ความทุกข์......ค่อยมาวันหลัง

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:8:35:52 น.

อะจึ๊ยส์........อกหักเหรอตะเอง

แบ่งเกงให้มั่งดิ ผลบุญจะได้ส่ง

มีสาวมาหลงเยอะๆ

โดย: นุ่มณอ่อนนุช

วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:11:47:39 น.

แหม บรรยายซะ อะกึ๋ยยยยย

เพราะพรุ่งนี้ กะอีก สี่พรุ่งนี้ เรากำลังจะไปกินซากศพทะเลสด ๆ โดยเฉพาะปูม้า แถบระยอง-จันทร์ จ้า

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:13:15:01 น.

ต้นไม้ที่ถามที่บล็อก ข้าพเจ้าก็ไม่รู้จักค่ะ

แต่

คงแทะได้ เขาย้ายไปปลูกที่สวนพฤกษศาสตร์ ที่แม่ริมแล้วนะจ๊ะ เดี๋ยวจะหาไม่เจอ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:13:53:54 น.

กำหนดจุดหมายเพื่อช่วยให้เดินได้ตรงทาง…มีความหวัง
และไม่เลื่อนลอย

สวัสดีค่ะมหา
มีความคิดถึงมาฝากค่ะ

ชอบทั้งอลังการงานภาพ และลีลาเล่าเรื่องสไตล์ไม่เหมือนใครค่ะ
ชมพู – เหลืองยังโชว์ความจัดจ้านเหมือนเดิมราวจะท้าทายให้รู้ว่า
ไผเป็นไผ

พักหายเหนื่อยหรือยัง ….พรุ่งนี้ต้องกลับไปสนุกกับงานอีกแล้วนะคะ

คมคำ : แม้เกิดมาต่ำต้อย ….แต่ก็ทำสิ่งที่ดีที่สุดได้

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:14:07:58 น.

รูปสุดท้ายนี่ตัวเบี้ยรึเปล่าคุณแดหวา
.............
...................ขอบคุณพี่เพื่อน
ที่แวะมาเยือน...กับไถ่ถามหา
ขอบคุณน้ำใจ...ใสสวยงามตา
ขอบคุณหล้าฟ้า..ที่พาพบกัน

....................ขอบคุณบล็อกแก็ง
ที่ให้แสดง...กับร่ายสุขสรรค์
ขอบคุณกลอนกานท์...ที่สานสู่ฝัน
ขอบคุณทุกวัน...มีฉันมีเธอ

.......................ขอบคุณเยื่อใย
ที่โยงหัวใจ...รับรู้เสมอ
ว่าเธอเป็นห่วง...กับช่วงเหงาเผลอ
ใช่เหงาละเมอ...กอดเก้อคนเดียว

....................ญามี่///...

สวัสดีคืนวันอาทิตย์ที่อากาศเริ่มเย็นๆแล้วค่ะ