..ต้ น ศิ ล ป ะ ข อ ง ฉั น ...
สวัสดีครับ..เพื่อนร่วมป้อกทุกล็อกอิน..
เคยเห็นผมวาดรูปรึยังครับ?
ด้วยความที่เห็นคนอื่นวาดสวย เลยกระแดะ อยากจะวาดบ้าง.
แต่ก็ดูเอาเถอะครับ..
ผมว่าต้นศิลปะของผม คงจะหยุดการเจริญเติบโต
ตั้งแต่ตอนอนุบาลสองมั้งครับ?
วาดยังไง ก็ได้แค่นี้..
มาดูไว้แก้คันกันเลย..
ภาพแรก..ภาพที่ 1.
ภาพนี้แสดงถึง ในวันหนึ่งข้างหน้า..
วันนั้น เป็นวันที่มนุษย์ทั้งหลาย เข้าใจว่าพระอาทิตย์
คงจะขึ้นมาตามปกติ..
แต่ที่ไหนได้ มันดันกลายเป็นปากขนาดยักษ์..
แถมมีฟันล่างแค่สองซี่ด้วย..
พวกมนุษย์พากันแตกตื่นขนานใหญ่..
ทิ้งไร่นา วัว ควาย..
พากันอพยพหนีลงรูกันหมด...
แต่ด้วยความที่ใต้พื้นดิน ไม่เหมาะกับพวกมนุษย์..
พวกเขาจึงพากันล้มตายไปอย่างช้าๆ..
จนในที่สุด ก็เหลืออยู่เพียงหยิบมือ..
นานจนพวกเขาหลงลืม..
ว่าโลกมนุษย์บนดินเป็นเช่นไร?
นานกว่านั้นอีก ...
ลูกหลานของมนุษย์
ก็เหลืออยู่เพียงชายหนึ่ง และหญิงอีกหนึ่ง..
พวกเขาตัดสินใจ..ลองเสี่ยงตายขึ้นมาดูบนพื้นดิน...
ก็พบว่า บนพื้นนั้นกลับสวยงาม
ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่บรรพบุรุษร่ำลือ..
ป่าเขาลำเนาไพร งอกงามขึ้นท่วมทับ ที่ ที่เคยเป็นมหานคร..
พระอาทิตย์ก็ยังสวยงาม และทอแสงจ้า..
พวกเขาทั้งคู่อาศัยอยู่ในสวนป่าแห่งหนึ่ง
และตั้งชื่อสวนนั้นว่า "สวนอีแดง "
ตามชื่อบ้านโนนอีแดง ที่บรรพบุรุษเคยอาศัยอยู่...
ผ่ายผู้หญิงเรียกฝ่ายชายว่า "อ้ายดำ "
ส่วนฝ่ายชาย เรียกฝ่ายหญิง ว่า " ยี่หวา "
แล้ววิวัฒนาการ ก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง..
บางครั้ง โลกก็ถูกล้าง ด้วยวิธีแปลกๆ...
อูยยยยยยยยยยยยยยส์..
น่ากลัวมาก..
+++++++++++++++++++++++++++++
ภาพสอง..ภาพที่ 2.
ภาพนี้ เป็นภาพของมดสีสวยตัวหนึ่ง..
วันนั้น เป็นวันอาทิตย์..
เป็นวันหยุดที่อากาศสดใส..
มันออกหาแทะเล็มหญ้าริมคลองตามปกติ..
แล้วจู่ๆ..
จานบินของมนุษย์ต่างดาว ก็โผล่มา..
ลำแสงประหลาด พุ่งตรงมายังเจ้ามดน้อย..
แล้วมันก็โดนดูดขึ้นไปบนยานลำนั้น..
เจ้ามดรู้สึกตกใจเล็กน้อย..
เมื่อเจอเจ้าพวกตัวเขียว แต่ด้วยความที่เมารังสีประหลาดนั่น..
มันเข้าใจว่าเจ้าพวกนั้นเป็นต้นหญ้ายักษ์..
ด้วยความติดลม ที่กำลังกินอยู่ดีๆก็โดนดูดขึ้นมา..
มันจึงกัดเข้าที่ต้นคอของเจ้าตัวเขียวตัวหนึ่ง!!!!!..
มนุษย์ต่างดาวผู้อับโชคดิ้นพร่าน..
ถึงกับร้องออกมาเป็นภาษาพม่าปนรัสเซียเลยทีเดียว..
พวกมันที่เหลือ พากันถอยกรูด..
" สัตว์โลกตัวนิดเดียว ยังร้ายกาจขนาดนี้
แล้วเจ้าอสัญแดหวาตัวนั้น จะขนาดไหน? "
หนึ่งในพวกมันพูดขึ้น...
ว่าแล้วไม่รอช้า..
เจ้ามดน้อยถูกทิ้งลงมาจากยานโดยทันที..
แล้วมนุษย์ต่างดาวที่ดันแพ้พิษของมด ก็จากไป..
โลกกลับเข้าสู่ความปลอดภัยอีกครั้ง...
โลกนี้ มีฮีโร่ที่มากมาย
อาจไม่ใช่ซุปเปอร์แมน หรือ สไปเดอร์แมน..
พวกเขาอาจจะกำลังสร้างโลกให้น่าอยู่ อยู่อย่างเงียบๆ..
แต่ยังไง เราก็ขอขอบคุณพวกเขา...
อ้อ..ขอบคุณเจ้ามดสีสวยตัวนี้ด้วย..
เธอเพิ่งช่วยโลกเอาไว้ล่ะ..
++++++++++++++++++++++++++++
ภาพสาม..ภาพที่ 3.
นี่เป็นภาพของมดสีสวย ในภาพที่สอง..
หลังจากที่มันโดนดูดเข้าไปในยานลำนั้น..
ร่างกายของมันก็ได้รับผลข้างเคียงจากรังสี..
ทำให้มันสามารถขี่พรมเหาะไปในท้องฟ้าได้..
แรกๆ มันขี่พรมเหาะไปทั่วป่า...
พวกสัตว์พากันแตกตื่น จนกลายเป็นตื่นเต้น..
นับถือให้มันเป็นเทพเจ้า..
ใหม่ๆ มันสนุกมาก..กับการเป็นเทพเจ้า..
จนวันหนึ่ง..มันรู้ดี ว่าตัวเองไม่ใช่เทพเจ้า..
มันคิดจะสารภาพความจริง และเลิกเป็นเทพเจ้า..
ระหว่างบินอยู่เพลินๆในเช้าวันหนึ่ง..
มันเกิดบินไปชนกับกุ๊ดจี่ตัวหนึ่งเข้า..
เจ้ากุ๊ดจี่ รีบกุลีกุจอ หน้าตาตื่นตูม
ขอโทษมันเป็นการใหญ่..
มันจึงสารภาพเรื่องทั้งหมด ให้กุ๊ดจี่ฟัง..
" โลกนี้ ไม่มีเทพเจ้าไม่ได้หรอกท่าน
โลกนี้จะระส่ำระสายขนาดไหนถ้าท่านบอกเรื่องนี้?
หากท่านเหนื่อยหน่าย ก็จงหลบนี้ไปจากโลกนี้เสีย..
แล้วไม่นาน สรรพสัตว์รุ่นหลัง จะถกเถียงถึงความมีอยู่ของท่าน
ถึงเวลานั้น ท่านจะเป็นเทพเจ้า..
แม้ท่านจะเป็นแค่มดธรรมดาๆ ก็ตาม...
โลกที่เป็นเช่นนั้น...
ถึงจะวุ่นวายกว่าตอนที่สรรพสัตว์ทั้งหมด เชื่อว่ามีเทพเจ้า
แต่จะสงบกว่า ตอนที่ทั้งโลก รู้ความจริงว่าท่านเป็นใคร? "
กุ๊ดจี่กล่าว...
อสัญแดหวา..
ผู้ยืนโด่เด่ ท้าทายโลก..
3 กันยายน พุทธศักราช 2552
เพลา ห้าโมงเย็น สิบห้านาที
ภาพประกอบทั้งหมด..
วาดเอง ด้วยโปรแกรมเพ้นต์
ฮิๆ..
Create Date : 03 กันยายน 2552 |
|
89 comments |
Last Update : 4 กันยายน 2552 20:04:10 น. |
Counter : 1531 Pageviews. |
|
|
|