คนที่เราไม่เคยมอง
เมื่อก่อนเคยทำงานอยู่ร้านคอม ปกติทำอยู่ส่วนที่เป็นโรงเรียนสอนคอม แต่บางทีก็ต้องไปช่วยแผนกช่างอยู่บ้างเหมือนกัน โดยเฉพาะในกรณีเคสยากๆ (เพราะเรามั่วเก่ง 5555)
ตอนอยู่ที่โรงเรียนสอนคอม ก็ทำหน้าที่ labboy บ้าง หรือสอนเองบ้าง แล้วแต่เรื่องที่จะต้องสอน บางทีถ้าว่างๆ ก็ช่วยพนักงานธุรการเค้าทำโน่นทำนี่ด้วย เพราะมีกันอยู่ไม่กี่คนหรอก ก็ต้องช่วยๆ กันไป
ทำมาได้ครึ่งปี ก็ไม่มีอะไร จนวันหนึ่ง... ก็ช่วยกันทำโน่นทำนี่ไปเรื่อยเปื่อย รอเวลาสอนตอนเย็น เค้าให้เราช่วยตัดกระดาษให้ เราก็ตัด แต่ใบคัตเตอร์ไม่ค่อยคม เลยเปลี่ยนใหม่ ตัดสบายหน่อย กระดาษค่อนข้างแข็ง ก็ต้องออกแรงกันมากนิดนึง แล้วก็เผลอไปโดนปลายนิ้วของตัวเองเข้า...
สภาพบาดแผลก็ตัดปลายนิ้วชี้ซ้ายไปประมาณ 1/4 ไม่ขาดแต่ก็ลึกเกินครึ่งนิ้ว ก็กดแผลไว้ แล้วก็ไปบอกพนักงานธุรการคนนั้นว่าจะออกไปทำแผล สักพักจะกลับมา
พนักงานคนนั้นเค้าตกใจมาก เอาผ้าเช็ดหน้ามาพันแผลให้ แล้วจับมือเราประคองไว้ แล้วพาไปหาหมอที่คลีนิคด้วยกัน ระหว่างนั้นดูสีหน้าแล้ว ท่าทางเค้าเป็นห่วงมากทีเดียว แผลก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก หมอเย็บไปเข็มเดียว ซึ่งยังคงมีรอยแผลเป็นอยู่จนทุกวันนี้ (แต่แทบมองไม่เห็นแล้ว)
จากเหตุการณ์นั้น ทำให้มองเห็นคนอีกคนนึง คนป็นห่วงเรามาก คนที่เราไม่เคยมองเห็น จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเจอกันครั้งแรกได้ยังไง แต่หลังจากนั้นก็เริ่มที่จะทำความรู้จักให้มากขึ้น
Love is all around.
:)
Create Date : 29 มิถุนายน 2548 |
|
6 comments |
Last Update : 29 มิถุนายน 2548 16:38:25 น. |
Counter : 1196 Pageviews. |
|
|
|