Bloggang.com : : *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* : *~ 138 ปี สมเด็จพระพุฒาจารย์ ~*

*~ 138 ปี สมเด็จพระพุฒาจารย์ ~*

*~ 22 มิถุนายน 2553 ครบ 138 ปี การมรณภาพ ~*

สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) มีนามเดิมว่า “โต”
เมื่ออุปสมบทในพระพุทธศาสนา ได้นามฉายาว่า “พรหมรังสี”
ท่านเกิดเมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 5 ขึ้น 12 ค่ำ ปีวอก
ตรงกับวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2331
ที่บ้านท่าหลวง อำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
จากบันทึกของ มหาอำมาตย์ตรี พระยาทิพโกษา (สอน โลหนันทน์)
กล่าวว่า
สมเด็จโตเป็นโอรสนอกเศวตฉัตร
ของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
ครั้งทรงพระยศเป็น เจ้าพระยาจักรี
โยมมารดาของท่านชื่อนางงุด
บุตรของนายผลกับนางลา ชาวนาเมืองกำแพงเพชร

สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)
หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า "สมเด็จโต"
เป็นพระเกจิเถราจารย์ผู้ทรงคุณทางด้านวิชชาคาถาอาคม เมตตามหานิยม
(โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัตถุมงคล "พระสมเด็จ" ของท่าน
ที่ถูกจัดเข้าในเบญจภาคี หรือสุดยอดของพระเครื่องวัตถุมงคล 1 ใน 5
ของประเทศไทย และมีราคาซื้อขายในปัจจุบันเป็นราคานับล้านบาท)
ด้วยปฏิปทาจริยาวัตรและคุณวิเศษอัศจรรย์ของท่าน
ทำให้พุทธศาสนิกชนชาวไทยเคารพนับถือว่า
ท่านเป็นอมตะเถราจารย์รูปหนึ่งของเมืองไทย
และมีผู้นับถือจำนวนมากในปัจจุบัน

วันเสาร์ แรม 2 ค่ำ เดือน 8 ปีวอก
ตรงกับวันที่ 22 มิถุนายน 2415
เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒจารย์ (โต) พรหมรังสี
ได้สิ้นชีพิตักษัย (มรณภาพ) บนศาลาเก่าบางขุนพรหม
สิริอายุคำนวณได้ 84 ปี 2 เดือน 5 วัน
และมีชีวิตอยู่ในสมณเพศได้ 65 พรรษา

"นิพพาน "

คำว่า นิพพาน นี้ต้องเข้าใจว่า
มีหลักแห่งความจริงของคำว่า นิพพานัง ปรมัง สุขัง นิพพานัง ปรมัง สุญญัง
ถ้าในหลักแห่งความจริงของพระสัมมาสัมพุทธโคดมแล้ว
คำว่า นิพพาน ในโลกมนุษย์นี้ ก็คือว่า
มนุษย์ผู้ใดปฏิบัติตนให้อยู่ในจิตแห่งความว่าง ให้อยู่ในจิตแห่งความนิ่ง
ให้อยู่ในจิตแห่งความสิ้นจากสรรพกิเลสที่รอบล้อมอยู่ในตัว
เขาเรียกว่า .... ใจกลางแห่งนิพพานตั้งอยู่เมือง
รอบล้อมต่อเนื่องกำแพงอันแสนหนา
ผู้ใดหาทางทะลุอยู่ในเมือง มนุษย์ผู้นั้นย่อมถึงนิพพาน
นิพพานในโลกมนุษย์นี้เขาเรียกว่าปฏิบัติจิตให้ว่างที่สุด นานเท่านาน
ผู้นั้นถึงนิพพานแห่งการเป็นมนุษย์ คือ สุญญัง
นี้แหละเขาเรียกว่าสูญจากอาสวกิเลส
สูญจากการป็นทาสอารมณ์แห่งการเป็นมนุษย์
จิตวิญญาณนี้พุ่งสู่แดนอรหันต์ ไม่ใช่สูญทั้งจิตและวิญญาณ
ถ้าสูญทั้งจิตและวิญญาณ จะเอาอะไรไปเสวยกรรม
สภาพการณ์วิญญาณที่สูญนั้นเขาเรียกว่า วิญญาณธาตุในเบญจขันธ์
วิญญาธาตุนี้เป็นอุปาทาน รูปนี้ประกอบขึ้นด้วย ดิน น้ำ ลม ไฟ
วิญญาณธาตุ จึงอยู่เป็นกาย
แต่วิญญาณอีกอันหนึ่งเขาเรียกว่าวิญญาณ
ซึ่งวนเวียนอยู่ในกฏแห่งวัฏสงสารนั้นแหล่"

-นิพพาน คือว่างจากกิเลส จิตวิญญาณของพระอรหันต์ไม่สูญ
ที่วิญญาณสูญนั่นคือวิญญาณในขันธ์ ๕ เท่านั้น-

" บุญเราไม่เคยสร้าง...ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า ... "

" ลูกเอ๋ย ก่อนที่จะเข้าไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด
เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน
เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย
มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด
เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่ไปเที่ยวขอยืมมาจนพ้นตัว
...เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา
ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมดไม่มีอะไรเหลือติดตัว...
แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้...แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง..."

จงจำไว้นะ... เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้...
ครั้นเมื่อถึงเวลา... ทั้วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่...
จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน
เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลยจะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า

...เหล่านี้คือคำสอนของท่าน..ที่จารึกไว้จวบจนปัจจุบัน...

Create Date : 22 มิถุนายน 2553

Last Update : 31 สิงหาคม 2553 9:49:34 น.

2 comments

Counter : 784 Pageviews.

ได้อ่านแล้วชอบมากค่ะ แต่ตัวอักษรสีชมพูอ่านไม่ค่อยเห็นเลย มันอ่อนมากคะ ต้องเพ่งสายตาอย่างมาก

โดย: ก้อย (koi2829

) วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:20:34:07 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: Tree Rose

วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:07:35 น.