*~ผีน้อยกับผีบ้า~* ทุกๆ ปี มูลนิธิเด็ก จะจัดพิมพ์ สมุดบันทึกนิทาน ซึ่งในโอกาสครบรอบ 30 ปี มูลนิธิเด็ก นายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย ชมัยภร แสงกระจ่าง ได้เขียนนิทานเรื่อง 'ผีน้อยกับผีบ้า' ให้เป็นพิเศษเป็นนิทานประจำเล่ม และ อิทธิวัฐก์ สุริยมาตย์ ได้วาดการ์ตูน ประกอบ สมุดบันทึกนิทานมูลนิธิเด็ก ปี 2553 “เด็ก ๆ ทั้งหลายเป็นลูกหลานของเรา” ...เธอเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ อายุ 2 ขวบเศษๆ เดินวนไปวนมาอยู่ในป่าอ้อยแห่งหนึ่ง "แม่จ๋า แม่จ๋า.." เด็กหญิงร้องไห้สะอึกสะอื้น น้ำตานองเลอะไปทั้งหน้า "แม่จ๋า แม่อยู่หนาย..จาหาแม่" ลุงดำเดินผ่านแถวนั้น ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้หนึ่งวันกับหนึ่งคืนมาแล้ว แกนึกว่าผีหลอก พอเช้าวันที่สอง แกห้อยพระมาด้วย และเดินผ่านอีกครั้ง ก็จ้ำเอาๆ ...ผีตัวนั้นนอนอยู่แทบเท้าลุงดำ มันเป็นผีตัวอุ่น แกอุ้มร่างของเด็กน้อยผู้ตัวอ่อนปวกเปียกขึ้นมาในอ้อมแขน น้ำตาแห่งความสมเพชเวทนาเอ่อคลอ ปากของลุงดำสั่นระริก เอื้อนเอ่ยอะไรแทบไม่ได้ ขณะแบกร่างนั้นอยู่ตรงหน้าเถ้าแก่ "ลูกใครไม่รู้..เถ้าแก่" "ไม่รู้สิ เอาไปให้โรงเรียนสิ" ลุงดำเจียดเงินที่มีไม่กี่บาทซื้อนมกล่องให้เด็กน้อย เอาผ้าขี้ริ้วชุบน้ำเช็ดหน้าเช็ดตา แล้วอุ้มไปส่งครูที่โรงเรียน ครูมองดูดวงตาโตคู่ดำอย่างอ่อนใจ นึกถึงลูกของตัวเองและเด็กๆ ที่โรงเรียน ครูก็ถอนใจเฮือกใหญ่ ก่อนจับเด็กใส่รถซาเล้งของภารโรงแล้วสั่งว่า "ลุงถีบไปส่งโรงพักหน่อย หาแม่ให้มันทีเถอะ มันหลงอยู่ในป่าอ้อย" ในที่สุด เด็กหญิง ก็มาถึงโรงพัก ตำรวจบอกภารโรงว่า "คราวนี้หาเรื่องอะไรมาให้อีกเล่า" แล้วก็มองไปที่เด็กหญิง "แม่ชื่อไร เราน่ะ" ตำรวจยื่นมือมาจะจับหัว แต่เห็นผมที่ติดดินเป็นก้อนๆ แล้วเปลี่ยนใจ "มันชื่อไร ลุง" "โอ้ย ใครจะไปรู้ล่ะ ผมเรียกมันอีผีน้อย หน้าเหมือนผี" "ทิ้งไว้นี่แหละ...เดี๋ยวแม่มันก็มาตามหาเอง" ตำรวจว่า คนมาขึ้นโรงพัก ผลัดกันเอาขนมนมเนยมาป้อนผีน้อยจนท้องกาง "ค่ำนี้จะให้ นอน ที่ไหนโว้ย" จ่าคนใหม่มารับเวรบ่นพึมพำ "เอาไปฝากแม่ชีสิ" ตำรวจจึงเอากล่องกระดาษวางตรงหน้ารถ แล้วเอาไปส่งให้แม่ชีในวัด แม่ชีกระย่องกระแย่งออกมา สภาพไม่พร้อมจะเลี้ยงเด็ก จ่าถอนหายใจอย่างหนักหน่วง จ่าเอาผีน้อยที่ร้องหาแม่ ใส่กล่องกระดาษกลับมาไว้ที่โรงพักตามเดิม ตกดึกคืนนั้น แม่ค้าขายโจ๊กที่ตลาดมาช่วยอาบน้ำให้เด็ก คืนนั้นเด็กน้อยนอนในกล่องกระดาษใบใหญ่ ฉี่เหม็นไปทั้งกล่อง "จาหาแม่ๆๆ" ผีน้อยร้องทั้งคืนจนจ่าปวดหัว ตอนเช้ามืดจ่าเผลองีบหลับไป ผีน้อยออกจากกล่อง เดินออกจากโรงพัก ร้องไห้ไปตามถนน "จาหาแม่ๆๆ" ผู้หญิงคนหนึ่งเสียสติเพราะคลอดลูกแล้วลูกตาย เดินหาลูกไปมาทั้งวัน จนใครๆ เรียก ยายเพียรผีบ้า เนื้อตัวเหม็น ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง เดินออกมาจากที่นอนในซอกข้างตลาด ผีบ้ามองเห็นผีน้อย และผีน้อยก็มองเห็นผีบ้า "โอ...ลูกของแม่" ...แกร้อง "แม่จ๋า แม่" ผีน้อยร้อง ชาวบ้านไปแจ้งความให้มาเอาเด็กผีน้อยออกจากอ้อมอกของผีบ้า เสียงร้องไห้ระงมดังทั้งสองฝ่าย "ลูกของฉัน" "แม่จ๋า แม่จ๋า" ผีน้อยร้องเรียกแม่จ๋าๆ อยู่จนวินาทีสุดท้าย ผีบ้าร้องโหยหวนเสียงดังยิ่งกว่าครั้งใดที่ชาวบ้านร้านตลาดเคยได้ยิน. "โธ่เอ๋ย...นังหนู ยายจะช่วยเอ็งยังไงได้บ้าง ใครช่วยบอกที" ยายแก่คนขายข้าวต้มมัดพึมพำ ส่วนหนึ่งของนิทานเรื่อง "ผีน้อยกับผีบ้า" เรื่องจริงของ บุญหลง เด็กน้อยในโรงเรียนหมู่บ้านเด็ก ที่มุ่งหวังให้คนในสังคมโอบอุ้มช่วยเหลือ เด็กๆ ที่ประสบปัญหา รักและเมตตาพวกเขาเสมือนลูกหลานของเราเอง   Create Date : 10 กันยายน 2553 34 comments Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2555 11:25:03 น. Counter : 3850 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ มาอ่านนิทานดีๆที่อ่านจบแล้วรู้สึกเจ็บในอกนิดๆ   โดย: Katai_Akiko 11 กันยายน 2553 0:00:13 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ มีความสุขกับวันหยุดนะค่ะ   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 11 กันยายน 2553 5:34:43 น.

นิทานเรื่องนี้ดีมาก ๆ เลยค่ะ หนูเมเปิลชวนมาชมดอกกุหลาบที่บ้านค่ะ   โดย: หนูเมเปิล 12 กันยายน 2553 13:24:27 น.

แวะมาสวัสดียามเย็นครับ ...   โดย: หมึกสีดำ 12 กันยายน 2553 20:08:19 น.

สวัสดี จ๊ะต้นกล้า ของหัวใจ อ่านนิทาน สะท้อน ดวงใจหมอง น่าสงสาร เด็กน้อยจัง คอยร่ำร้อง คงแลมอง หาแม่ แต่ไม่เจอ ... สวัสดีจ้า หนังสือไดอารี่ มูลนิธิเด็กนี่ เรื่องดี ภาพสวยนะ เป็นไดอารี่บันทึกเรื่องราวที่ตั้งใจทำ พิถีพิถันเล่มนึง เมื่อก่อน ที่บ้านได้ทุกปีเลย บริจาคเงินแล้วเขาส่งให้ประจำ เด่วนี้ไม่รุบริจาคเงินแล้วจะยังได้อยู่ไหม.. เธอสบายดีนะ take care ja ;)   โดย: เลื้อย 13 กันยายน 2553 8:55:24 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะคะ เข้ามาช้าไปหน่อย เพิ่งจะเห็นเองค่ะ...เพราะวันเกิด เป็นวันที่ธรรมดาวันหนึ่ง ไม่เคยได้รับคำอวยพรจากใครเลย ขอบคุณมากนะคะ   โดย: idean 13 กันยายน 2553 9:17:50 น.

อ่านแล้วน่าสงสารเน๊าะ ถ้าเรื่องนี้มีส่วนเป็นจริง... คนที่ทอดทิ้งโหดมากๆ อยากให้เขาไปดูคลิป แม่กบช่วยลูกจัง... เฮ้อคน...นิทาน หนอ นิทาน   โดย: wicsir 13 กันยายน 2553 13:59:44 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมบล๊อกนะคะ(แม้จะนานแล้วก็ตาม อิอิ) น่าสงสารเด็กนะคะ ในสังคมเรายังมีผู้ที่ต้องการความสุข ความรักอีกมาก ช่วยอะไรได้ก็ควรช่วยเนอะ   โดย: Tarsier 13 กันยายน 2553 15:07:11 น.

(ตั้งใจ)แวะมาครับ ได้อ่านอะไรดีๆหลายเรื่องเลยครับ ขอบคุณครับ   โดย: Por_AV1 13 กันยายน 2553 22:38:30 น.

โอ...อ่านแค่นี้ก็รู้สึกแปลบๆ แล้วค่ะ อยากอ่านทั้งหมดจัง   โดย: สายธาร (permanent stream ) 14 กันยายน 2553 7:21:26 น.

ขอแสดงความเห็นต่างนะครับ ลุงมีหลานอายุ ๖-๑๒ ขวบอยู่ ๔ คน แล้วลุงก็เขียนหนังสือนิทานให้ครูเอาไปใช้ด้วย จากการทดสอบกับหลาน ๆ นิทานแบบนี้ผู้ใหญ่อ่านแล้วอึ้งสะเทิอนใจ แต่ถ้าเด็กอายุ ๖-๑๒ ขวบอ่าน ลุงว่าแกจะไม่รู้สึกอย่างเรา เพราะในเรื่องค่อนข้างจะโหดร้ายเกินไปสำหรับเด็กวัย ๖-๑๒ ขวบ   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 14 กันยายน 2553 10:06:51 น.

อ่านแล้วเศร้าจัง ตอนจบน่าสงสาร ทั้งคู่เลย --"   โดย: Pegasuszy 14 กันยายน 2553 16:12:42 น.

อ่านจบแล้ว...สะท้อนใจค่ะ   โดย: หมีพูห์บลูเบอร์รี่ 14 กันยายน 2553 20:29:55 น.

ขอบคุณมากค่ะที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้ ขอให้มีความสุขมากๆเช่นเดียวกันนะคะ ^_____^   โดย: Kluaytub 14 กันยายน 2553 21:21:51 น.

ขอบคุณที่แวะมาชมดอกกุหลาบที่บ้านหนูเมเปิลนะคะ   โดย: หนูเมเปิล 14 กันยายน 2553 22:14:52 น.

สวัสดีค่ะ ... วันนี้ พลอยจะเล่านิทานจากดวงจันทร์ให้ฟังนะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ ... นิทานจากดวงจันทร์ ............................... "ตาวัน" หมายถึง ดวงอาทิตย์ "จันท์" หมายถึง ดวงจันทร์ ************************ ๑ ) ราตรีกาล ผ่านผัน วันเยาว์ย้อน เจ้าจันท์ฉาย คล้ายอุทธรณ์ อาวรณ์ถาม ไหนกระต่าย หมายนิยม ชมแสงงาม ฟากฟ้ายาม พรั่งพร้อม ดาวล้อมเดือน ... ๒ ) ... ภาพทรงจำ ล้ำค่า เพ-ลานี้ ไร้คนดี แสนเศร้า เหงา..เอ่ยเอื้อน “ใครเหินห่าง ร้างรา อย่าแชเชือน - มาบืดเบือน หนีไกล ไม่ลาเลย”... .... .... ..... ..... ............. . . .   โดย: ploythana 14 กันยายน 2553 22:27:15 น.

อ่านแล้วก็เจ็บอก..   โดย: SongPee 14 กันยายน 2553 23:15:51 น.

ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดให้ฝนนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ อยากได้นิทานมาไว้อ่านให้ลูกฟังจังเลย เด็กๆ บางคนก็รอคอยความหวังให้มีผู้ใจบุญไปช่วยเหลือพวกเค้านะคะ อ่านแล้วก็ได้แง่คิดดีๆ ค่ะ   โดย: น้ำฝน ❤ (CeciLia_MaLee ) 15 กันยายน 2553 1:15:11 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อคและเจ้าหมาๆ ของทอยนะคะ สองตัวยิ้มน่ารักมากๆ ค่ะ ^___^ ทอยกับเฮียโรตีมีลูกยาก ผ่านการรักษามานักต่อนัก กำลังตัดสินใจจะอด๊อบชั่น ได้อ่านนิทานนี้แล้วรู้สึกสะท้อนใจว่าเด็กๆ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ครอบครัวสำคัญที่สุดและเค้ากำลังรอคอยคนมาดูแลและรักเค้าอยู่มากมายนะคะ ทอยกับเฮียโรตีคงจะเหมือนผีบ้านะคะที่รอคอยผีน้อยมาเติมเต็มครอบครัวเรา.. ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีค่ะ   โดย: ToY (tiny ) 15 กันยายน 2553 2:42:33 น.

ทักทายเช้าวันพุธครับ... ขอบคุณที่ไปทักทาย...มีความสุขมากมายนะครับ   โดย: wicsir 15 กันยายน 2553 6:49:33 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอให้มีความสุข เช่นกันนะค๊ะ แวะมาทักทาย   โดย: ปุ๋ยกะแมงปอ 15 กันยายน 2553 6:51:25 น.

[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา ) 15 กันยายน 2553 11:05:13 น.

แค่อ่านบทย่อก็น้ำตาแทบไหล เขียนได้งดงามมากค่ะ   โดย: วลีลักษณา 15 กันยายน 2553 11:46:55 น.

อ่านแล้วปลงในชีวิตเพิ่มมากขึ้นอีกครับ...ชีวิตคนเรานี่หลากหลายชะตากำจริงๆ..สงสารน้องเขานะ..คนเราก็ช่างทำกันได้...ได้ชื่อว่าแม่ คนแล้วแท้ๆ...ทักทายยามเที่ยงครับ....ชอบเรื่องนี้จัง...   โดย: non lock 15 กันยายน 2553 11:49:22 น.

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ เทคแคร์ค่า   โดย: กำไลสีส้ม 15 กันยายน 2553 12:14:46 น.

อ่านนิทานแล้วรู้สึกเศร้าค่ะ ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันเรื่องดีๆ และขอบคุณที่เยี่ยมชม blog ค่ะ   โดย: ป้าหลิว (smilemind ) 15 กันยายน 2553 12:23:54 น.

แวะมาสวัสดีตอนบ่ายค่ะ   โดย: Katai_Akiko 15 กันยายน 2553 15:14:58 น.

ขอบคุณที่่ไปเยี่ยม blog นะคะ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลย ....แต่เรื่องนี้เศร้าจังเลย ^__^   โดย: ปริษา (parisa_p ) 15 กันยายน 2553 16:27:41 น.

สวัสดีค่ะ   โดย: zeedhama 15 กันยายน 2553 16:40:15 น.

ขอบคุณครับที่เข้าไปที่บล็อก - ชอบอ่านหนังสือ - แต่ไม่ค่อยชอบพูดเท่าไหร่ - - อยากให้ทุกสิ่งตอนนี้ สดใสเบิกบาน ดั่งคำอวยพรจริงๆ - - แต่ก็ขอบคุณครับ - แม้นจะยังไม่สดใส - แต่ก็มีกำลังใจเพิ่มอีกครึ่งขีดครับ 55 -   โดย: Por_AV1 15 กันยายน 2553 18:58:28 น.

น่าสงสารจัง..   โดย: i'm not superman 15 กันยายน 2553 21:28:42 น.

แวะมาทักทายค่ะ หลับฝันดีนะค่ะ   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 15 กันยายน 2553 22:14:59 น.

ชอบจังเลยครับ ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะครับ อรุณสวัสดิ์นะครับ ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 16 กันยายน 2553 8:53:08 น.

สงสารผีน้อยจังค่ะ แล้วปัจจุบันเด็กหญิงบุญหลง อยู่กับใครคะคงไม่ใช่อยู่กับผีบ้านะ อุอุ ป.ล.ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ   โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด 16 กันยายน 2553 9:09:43 น.