ก่อนเข้าสู่โหมดทำงาน
ตะกี้ดูโฆษณาในยูทูป ดูแล้วชอบ ก็เลยอยากเขียนเรื่องนี้นะ
เราไม่รู้หรอกว่าคนอ่านคาดหวังอะไรจากเรานะ
แต่สิ่งที่เราเขียน คือ เราอยากบันทึกเรื่องราวการเดินทางที่มันเคยเกิดขึ้นกับเรา
เราไม่ใช่คนที่คิดว่าวันนี้จะหลงใหลการท่องเที่ยวนะ
พื้นที่เดิมของเรา คือ นิ่งมากๆ
ก่อนหน้านี้ โลกของเรามีไม่เยอะมาก เคยมีช่วงหนึ่งเดินทางในประเทศเยอะ แต่ก็จังหวัดเดิม พื้นที่เดิม ด้วยไปตามหน้าที่ที่ต้องไป ไม่ได้รู้สึก "ฟิน" หรือ "อิน"
เมื่อหลุดพ้นหน้าที่นั้นไปแล้ว
เราบอกตรงๆ ว่าโล่งมากนะ ไม่อึดอัด อะไรที่ทำให้เราอึดอัด เราว่ามัน "ฝืน" มันไม่อะเครกับชีวิตเลยนะ
พอหลุดจากตรงนั้น ชีวิตเรานิ่งมาก นิ่งนาน ช่วงนิ่ง มีไปสิงคโปร์ แต่ไปด้วยภาระ ไปแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลย
เฉิ่มมาก ไม่อยากโหลดกระเป๋าใต้เครื่อง แต่ไม่ศึกษากฎการบิน สรุปเราต้องทิ้งสิ่งของเครื่องใช้จำเป็นทุกอย่างที่เกิน 100 มิลฯ ทิ้งที่สนามบิน ต้องควักเงินซื้อของแบบ เฮ้อ ตังค์ก็ไม่ค่อยมีนะ
เดินตามเขาไป เขาพาไหนก็ไป มีวันนึง ชวนกันออกจากงาน ก็ไปดิ สนุกดีนะ
เอ้ย โลกมันกว้างเนอะ ได้เดินเหงาๆ คนเดียววันสุดท้าย
สับสนนะ งงกับตัวเอง เป็นช่วงเวลาที่ทำให้คิดอะไรได้เยอะ
แต่ก็ไม่ได้เกิดไรขึ้นมา
เสร็จงานจากตรงนั้น ก็กลับมาที่เดิม ชีวิตเดิมๆ วนเวียนๆๆๆ อยู่กับเรื่องเดิม อะไรคือสิ่งที่เราต้องการ
Passport ถูกวางอย่างนิ่งเงียบ จนหมดเวลาของมันไป ไม่ได้สนใจอีก ไม่คิดว่าจะได้เดินทาง
จนกระทั่งมีโอกาสไปญี่ปุ่นด้วยหน้าที่ความรับผิดชอบของการทำงาน
โห โลกมันกว้างเนอะ ดูแปลกตามาก เราเป็นคนเดียวที่ประสบการณ์เดินทางทั้งในประเทศ กับต่างประเทศน้อยมากที่สุด
คิดแม้กระทั่งว่าไม่เป็นไร ของที่ซื้อมาใช้ในการเดินทาง กลับมาเราจะขายในเน็ตไปนะ ทุกอย่างเลย
พอกลับมาแล้ว เรานึกถึงสิ่งที่ลูกเราบอกวันนึง เขาบอกว่าอยากไปเที่ยวญี่ปุ่น เราก็ เฮ้ย
ทีแรก ถ้าใครได้เคยอ่านบันทึกเราชิ้นแรกๆ เราจะเล่าไว้แล้วว่าเราไม่กล้า จนเราไลน์ถามเพื่อนที่เขาเดินทางท่องเที่ยวบ่อยๆ
เขาบอกว่าหลงทางเป็นเรื่องปกติ ไปเหอะ ไม่มีอะไรเสียหาย
คุยเสร็จ เรากดจองตั่วเครื่องบินทันที
พอได้ลองเดินทางแล้วเราว่าคุณจะติดใจ
ไปเอง ยากมั๊ย ตื่นเต้นมั๊ย แล้วไปคนเดียวล่ะ ไปยังไง
คำตอบของเรานะ
"ไปเหอะ"
โลกอีกกว้างไกลให้เราเรียนรู้
ลองผิดลองถูก บนพื้นฐาน "ความปลอดภัย"
ไปนะ เดินทาง เราจะได้ค้นหาความหมายของชีวิต
เป้าหมายที่ชัดเจน ในช่วงเวลาที่ตื่นมาแล้ว
นั่งดูแสงแดด สายฝน ภูเขา ท้องฟ้า ใบไม้ ดอกไม้ นิ่งๆ
เราจะได้คำตอบอะไรในชีวิตมากมาย
ทำให้เรามีแรงกลับมาทำงาน บ้าพลังได้อีกล้นทะลัก
ลูกชายเราอายุ 11 ปี เริ่มหลงใหลการท่องเที่ยว มีไอเดียอยากไปโน่นนี่ หรือไปมากกว่าประเทศญี่ปุ่น
ไปนะ ไปเที่ยวกัน เที่ยวที่ไหนก็ได้ที่ใจคุณอยากจะไป
แต่อย่าเป็นเหมือนเรา เอางานไปทำด้วย
ผู้เชี่ยวชาญด้านท่องเที่ยว บอกเรามาแล้วว่า ต่อไปถ้าไปเที่ยวให้วางงานไว้ที่เมืองไทย
ไม่ต้องเอาไป จะยังไงก็ค่อยกลับมาทำ ไปแล้วไปให้สุด
จบการบ่นขิงบ่นข่า
Happy กับการทำงาน และการเรียนนะคะ บุยๆๆๆ
| Create Date : 13 กรกฎาคม 2560 |
| Last Update : 13 กรกฎาคม 2560 8:42:04 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1074 Pageviews. |
 |
|
