Bloggang.com : Pl@too : ไปไหนมา

ไปไหนมา

อยากตั้งใจเขียนจริง ๆ จัง ๆ สักทีแล้ว (ฮึดนะเนี่ย) แต่ถ้าเขียนรายวันคงไม่ไหว (ยังมิทันไรก็ใจเสาะเซี้ยะแล้ว) เอาเป็นว่าขอตั้งมั่นเขียนสักอาทิตย์ละครั้งเป็นไง (ไม่ได้บอกใครเลยนะอันนี้ บอกตัวเองค่ะ)
เรียกว่า วีคคารี่ แล้วกันนะ ไม่ใช่ไดอารี่ค่ะ ฮิฮิฮิ

เข้าเรื่อง...
อาทิตย์นี้ไปไหนมาบ้าง โอ๊ว....เป็นคำถามที่วิบากกรรมม้าก....
เป็นเหตุหนึ่งให้มานั่งเขียนนี่ไง อยากบันทึกไว้ เพราะเป็นสัปดาห์หนึ่งที่มีเรื่องราวเยอะเหลือเกิน

เริ่มตั้งแต่ต้นอาทิตย์นู่นเลย ที่ต้องเตรียมแผนงานปีหน้า นำเสนอ (present น่ะ ภาษาไทยใช้คำว่านำเสนอสินะ) กับนู่นแน่ะ คณะกรรมการบริหารบริษัท อันประกอบไปด้วย CEO (Chief Executive Officer), COO (Chief Operation Officer), CFO Chief Financial Officer
บักโกรกเลยฉัน วิ่งหาข้อมูลให้วุ่น ระดมกำลังสมองจากเอเจนซี่ทั้งหลาย จับงานวิจัยที่ทำไว้ต่างกาละมายำรวมกัน
ในที่สุดก็ออกมาเป็นแผนงานฉลาด ๆ (มั้ง) กับเขาได้
ตอนพรีเซ้นท์ก็มั่นสุดฤทธิ์ตามเคยเลยฉัน

ยัยซาร่าห์เสียอีก งานออกดี แลดูฉลาดกว่างานของเราเยอะ แต่ทำไมเวลาพรีเซ้นท์มันชอบทำตะกุกตะกัก แก้ไม่หาย พอเสร็จงาน ก็เข้ามากะลิ้มกะหลี่ยกับฉันอีกตามระเบียบ ว่าทำไงจะพรีเซ้นท์งานมั่น ๆ แบบฉันได้
ไม่รู้จะตอบว่ายังไงเหมือนกัน เพราะฉันเองก็ไม่ได้มีเทคนิกเทคโนที่ไหน ตั้งแต่จำความได้ก็ช่างพูดมาโดยตลอดอยู่แล้ว อ้อ ปากไวอีกด้วยละมั้ง เพราะเวลาถูกยิงคำถาม ฉันก็มักจะหาเรื่องเถียงฉอด ๆ เอาตัวรอดไปได้อย่างนิ่ม ๆ ทุกที ของแบบนี้ มันสอนกันได้เสียเมื่อไร

ยังไม่มีรูปประกอบนะ ต๊ะไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยทะยอยเอารูปมาสอดแทรกวีคคารี่ทีหลัง 5555

อะ ต่อ ๆ ....

ก่อนพรีเซ้นท์งานก็มีการซ้อมใหญ่กับเอ็มดี (จอห์น) และไดเร็คเตอร์ของดิวิชั่น (อเล็กซ์) อ้อ ๆ อเล็กซ์เป็นเจ้านายใหญ่นะ ไม่ใช่จอห์น เดี๋ยวจะงง บริษัทนี้ซับซ้อนซ่อนเงื่อนพอสมควร ฮ่า ๆ ๆ

หลังซ้อมใหญ่ (ที่ฉันมักกระแนะกระแหนอเล็กซ์บ่อย ๆ ว่า จัดงานซ้อมใหญ่อย่างกับจะมีงานแสดงละครของโรงเรียน) ก็ไปเล่นฟุตบอล

ไม่ได้เขียนผิด ไปเล่นฟุตบอลจริง ๆ

เรื่องของเรื่องก็คือ น้องเจมส์ซึ่งเป็นดีไซเนอร์ของแผนก เห็นว่าฉันอด ๆ อยาก ๆ ลดความอ้วน เลยมาชวนให้ไปเล่นฟุตบอลกัน มันโอ้อวดสรรพคุณว่า ในเวลาหนึ่งชั่วโมงนี่ เจ๊วิ่งเหงื่อแตกเหงื่อแตนเลยล่ะ รอบสนามฟุตบอลเชียวนะ
น่าสนใจแฮะ แล้วเค้าเตะกันยังไงล่ะไอ้ฟุตบอลเนี่ย
น้องเจมส์ตอบว่า ก็เอาขาเตะ ๆ เขี่ย ๆ ให้มันออกไปไกลตัว ไม่ยากหรอก

เออ เข้าท่าดีแฮะ เอาก็เอา

พอเลิกงานวันอังคาร ฉันก็ไปเสนอหน้าร่วมเตะฟุตบอลกับน้องเจมส์และเพื่อนร่วมงานชายอีกโขยง เล่นเอาฮือฮากันทั้งสนามฟุตบอล
คือว่า สนามที่เราไปเล่นนั้นเป็นสนามขนาดเล็กค่ะ เรียกว่า five a side pitch เล่นข้างละ 5 คน แต่เราไปแปด เลยเล่นข้างละสี่คน
และมันก็ไม่ได้มีสนามเดียว มีเป็นสิบสนามเลยทีเดียว ถึงได้ว่าฮือฮาไง ไอ้สนามข้าง ๆ มองฉันกันตรึม แต่หลังจากเห็นลีลาการเตะของฉัน ไม่รู้ว่าคืนนั้นพวกมันจะนอนหลับกันหรือเปล่า ก๊ากกกก ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เอาเป็นว่าเล่นไปแล้วล่ะนะฟุตบอลน่ะ สนุกดี ไม่ได้เตะเข้าประตูกับเค้าสักลูก แต่พอเขี่ย ๆ บอลไปมาได้ และเหงื่อออกพอสมควร เหนื่อยฉิบหาย ฮิฮิฮิ

พอเล่นบอลเสร็จก็เอาเลยฉัน หวังว่าคงลดไปห้าหกโลนะ ฮ่าฮ่าฮ่า เลยไปนั่งกินข้าวที่ร้านอาหารไทยคนเดียว สั่งไวน์ด้วย กินให้มันบรรลัยไปเลย เพราะฟุตบอลคงรีดน้ำหนักฉันออกไปเยอะ ไม่ค่อยตลกรับประทานเลยเรา เนียน

เช้าวันรุ่งขึ้น จอห์น เอ็มดี ถามเลยว่า เตะบอลเป็นไงแม่คุณ
ฉันรีบโม้ ฮู้ย...มิอยากจะเซด เก่งเป็นเลิศเลยจอห์น หนูเล่นส่งแต่บอลให้ฝ่ายตรงข้ามค่ะ
จอห์นขำก๊ากกก ว่าแล้วมั้ยล่ะ ฉันว่าตาพวกนั้นมันคงไม่ชวนเธออีกแล้วล่ะสิ
ฉันเชิดใส่จอห์น ฮุฮุฮุ ผิดไปแล้วค่ะ มันเชิญหนูอีก แต่ฝ่ายตรงข้ามไงล่ะที่เชิญ ก๊ากกกก มันเชิญให้หนูไปเขี่ยบอลให้มันอีกง่ะ

ยาวจัง...ไปต่อหน้าต่อไปดีกว่านะ

Create Date : 13 ตุลาคม 2549

Last Update : 13 ตุลาคม 2549 18:51:37 น.

1 comments

Counter : 333 Pageviews.

โดย: interbizz

วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:22:02:16 น.