บางครั้ง “ชัยชนะ” ก็ไม่ได้แปลว่า เข้าเส้นชัยเป็นที่หนึ่ง ไม่รู้จะเอาเรื่องนี้ใส่ group ไหน เพราะเนื้อหาเชื่อมโยงกันไปหมด เลยเลือกมาใส่ group นี้แล้วกันนะคะ ช่วงนี้เป็นช่วงโอลิมปิกฟีเวอร์ เสียดายเหมือนกันนะคะที่ไทยดูน่าจะได้เหรียญไม่ได้ตามเป้าที่วางไว้ แต่เราก็เชื่อว่าทุกฝ่ายคงทำหน้าที่กันอย่างดีแล้ว เมื่อเข้าสู่การแข่งขัน ทุกคนคงอยากชนะ อยากเข้าเส้นชัยเป็นคนแรก อยากเป็นที่หนึ่ง อยากเหนือคู่แข่ง เพราะเราถูกหล่อหลอมว่า “ชนะ” ได้รับการยกย่อง “ชนะ” จะได้รับสิ่งตอบแทนมากมายกลับมา เราถูกปลูกฝังแบบนั้นมาตั้งแต่เด็ก จนลืมคิดไปว่า ในการแข่งขันครั้งหนึ่ง ๆ ผู้ชนะมีได้แค่คนเดียวเท่านั้น ถ้าเราไม่ชนะ ก็แปลว่า เราแพ้ แต่บางทีเราก็ถูกสอนกันมาว่า “แพ้ไม่ได้” นะคะ ถ้าใครได้ดู “ดรีมทีม” คงจำได้ว่า ถึงช่วงท้าย ๆ ของหนัง พ่อแม่ของเด็กๆ ทุกคนพยายามบอกลูกว่า ต้องชนะการแข่งขัน ถ้าชนะแล้วจะได้รางวัล ได้ไปเที่ยว ได้รับการยอมรับ แต่ถ้าแพ้ จะ ไม่ได้สิ่งที่อยากได้ อดไปเที่ยว จนทำให้เด็กๆ เกิดความกดดัน บางทีพ่อแม่ก็ลืมไปนะคะ ว่า การสอนให้รู้จักแต่ชนะ..ชนะ มันทำให้ลูกทุกข์แค่ไหน เราไม่ค่อยถูกสอนว่า ถ้าเราสู้แล้วแพ้ เราจะยืนอยู่ได้อย่างไรอย่างผู้ชนะ มีภาพยนตร์หลายเรื่อง ที่สอนให้รู้ถึงคุณค่าและความหมายที่แท้จริงของชัยชนะ เมื่อสามปีก่อนมีหนังอยู่เรื่องหนึ่ง ชื่อ Dreamer : inspired by a true Story หรือที่แปลเป็นไทยว่า สู้สุดฝัน สู่วันเกียรติยศ หนังกล่าวถึงม้าแข่งระดับแชมป์ ที่ชื่อ ซอนย่า ที่บาดเจ็บสาหัสจากการแข่งขัน จนไม่สามารถลงสนามได้อีก ท่ามกลางความแต่ด้วยความหวังและความเชื่อมั่นของแคล ลูกสาวในครอบครัวนั้น ก็ทำให้เจ้าม้าสามารถกลับมาวิ่งและคว้าแชมป์ได้อีกครั้ง ย้อนกลับลงไปนานกว่านั้นนิดนึง เมื่อ 5 ปีก่อน Seabiscuit เสนอเรื่องม้า ที่เป็นชื่อเรื่องนี้ เป็นม้าพันธุ์ทางรูปร่างน่าเกลียด จนไม่น่าจะเป็นม้าแข่งได้ ได้พิสูจน์ให้ใคร ๆ เห็นถึงความสามารถของตนเองที่สามารถเป็นม้าแข่งฝีมือดี แม้จะบาดเจ็บสาหัสจนแทบหมดสภาพ แต่ในตอนจบ หนังจะเลือกที่จบโดย Seabiscuit กลับมาสู้อีกครั้ง ภาพจบลงที่ Seabiscuit ค่อย ๆ วิ่งแซงม้าตัวอื่น ๆ โดยวิ่งเข้าไปยังเส้นชัยที่ใกล้เข้ามาทุกที (หนังไม่ได้บอกว่า สุดท้ายแล้ว Seabiscuit ชนะหรือไม่ แต่สำหรับคนดู การได้เห็นม้าที่ไม่น่าจะกลับมาวิ่งได้อีก สามารถวิ่งเข้าเส้นชัยอีกครั้งอย่างสง่างาม แค่นั้นก็พอแล้ว) เช่นเดียวกับ Cars หนังการ์ตูนเกี่ยวกับรถแข่งจอมทรนงที่ชื่อ Lightning McQueen หลังจากพลัดหลงเข้าไปในเส้นทางที่หายไปจากแผนที่ของประเทศ ที่ ๆ ทำให้เขาได้เรียนรู้ถึงความหมายถึงของชีวิต และคำว่า เพื่อน แม้ว่า McQueen จะกลับมาแข่งรถเพื่อชิงความเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่ในที่สุด แม้ McQueen จะสามารถแซงรถคู่แข่งคนอื่น ๆ จนเส้นชัยรออยู่ตรงหน้า .. แต่ McQueen ก็เลือกที่จะย้อนกลับไปช่วยรถที่เป็นแชมป์ตลอดกาล ซึ่งประสบอุบัติเหตุรุนแรงให้สามารถเข้าเส้นชัยเป็นการส่งท้ายชีวิตนักแข่งของตนเองได้ แม้ตัว McQueen เองจะต้องเข้าเส้นชัยเป็นที่สุดท้ายก็ตาม .....เช่นเดียวกับเส้นทางของวีรบุรุษ วิจารณ์ พลฤทธิ์ นักชกโอลิมปิกชาวไทยคนที่ 2 ที่คว้าเหรียญทองมาครองได้อย่างสวยงาม ทั้งที่ก่อนขึ้นชก ไม่เคยอยู่ในสายตาของใคร ๆ มาก่อน วิจารณ์เลือกที่จะหยุดเส้นทางของผู้ชนะโดยการเดินลงจากเวทีอย่างสง่างาม ทิ้งเรื่องราวเป็นตำนานให้คนรุ่นหลังกล่าวถึงอย่างชื่นชม ในขณะที่ มนัส บุญจำนงค์ ซึ่งประสบมรสุมชีวิตอย่างหนักหลังประสบความสำเร็จเมื่อ 4 ปีก่อน จนถูกใครหลายคนปรามาสว่า จะกลับมาได้อีกหรือ วันนี้...เขาสามารถกลับมายืนบนเวทีเดิมได้อีกครั้ง และจารึกประวัติศาสตร์ให้วงการกีฬาไทยได้ แม้ว่าเขาจะได้เหรียญทองหรือไม่ แต่เราว่า ตอนนี้เขาก็ชนะใจคนทั้งประเทศ (อย่างน้อยก็ชนะใจเราคนหนึ่งล่ะ) และที่สำคัญที่สุด มนัสคงได้ลบบาดแผลในใจของตัวเองออกไปเรียบร้อยแล้ว ................................................................................. ชัยชนะ ไม่ได้เป็นที่สุดของความสุข ความสำเร็จของผู้ชนะ อยู่ที่การใช้ชีวิตอยู่กับชัยชนะที่ได้มาต่างหาก บางครั้ง “ชัยชนะ” ก็ไม่ได้แปลว่า เข้าเส้นชัยเป็นที่หนึ่งเสมอไป เพราะการลุกขึ้นยืนได้อย่างเข้มแข็ง หลังจากล้มลง และก้าวเดินต่อจนถึงเส้นชัย ก็เป็นชัยชนะได้ และบางครั้ง “ชัยชนะ” ก็ไม่ได้แปลว่า เป็นผู้ชนะ เสมอไป แค่...... “แพ้เป็น” ก็ชนะได้แล้ว แด่..ผู้แพ้ทุกคนค่ะ   Create Date : 20 สิงหาคม 2551 49 comments Last Update : 20 สิงหาคม 2551 9:26:18 น. Counter : 3366 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีจ้า แม่อ้วนนะไม่ชอบตอนที่ผู้ชนะได้รับการเอาอกเอาใจเป็นพิเศษ จนเว่อร์ หันไปมองคนแพ้มาแล้วสงสารจ้ะ   โดย: แม่อ้วนคนสวย 20 สิงหาคม 2551 10:28:43 น.

ขอบคุณมากนะครับ สำหรับกำลังใจ โยงเข้าแต่ละเรื่องได้ดีมากเลยครับ ไม่ค่อยได้ดูหนังเท่าไร แต่ดรีมทีมก็เป็นเรื่องหนึ่งที่ได้ดู แล้วสนุกมากครับ   โดย: หนาว (inchaieur ) 20 สิงหาคม 2551 10:39:03 น.

ได้ดูทั้ง 2 เรื่องเลยค่า ทั้งดรีมทีม กะ Cars บางครั้งความคาดหวังของเราก็อาจทำให้คนอื่น กดดัน ได้เหมือนกันน่ะค่ะ   โดย: plely 20 สิงหาคม 2551 11:02:48 น.

ย่อมแพ้บ้างจะ ได้มีเพื่อนมากๆ ลูกธนูจะไปได้ไกล ต้องดึงถอยหลังมามากๆ เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ   โดย: บ้าได้ถ้วย 20 สิงหาคม 2551 11:12:38 น.

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมบล็อคนะคะ... ป.ล.ชอบบทความของคุณมากค่ะ   โดย: หมีสีน้ำเงิน 20 สิงหาคม 2551 11:27:10 น.

เอาใจช่วยนักกีฬาทุกคน ทั้งไทยและประเทศอื่น เราว่าสุดยอดของนักกีฬาคือได้มาโอลิมปิก จะแพ้หรือชนะก็ถือว่าทำอย่างเต็มที่ พวกเราคนที่เชียร์อยู่ข้างหลังต้องให้กำลังใจนักกีฬามากๆ เราชอบคอนเซ็ปโฆษณาที่ว่า ชัยชนะนักกีฬาคือการได้ก้าวข้ามศักยภาพของตัวเองไปอีกระดับ ชอบจริงๆ   โดย: ========> (seasiri ) 20 สิงหาคม 2551 11:42:11 น.

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับข้อคิดดีๆ ชอบตรงนี้มากค่ะ "บางครั้ง “ชัยชนะ” ก็ไม่ได้แปลว่า เป็นผู้ชนะ เสมอไปแค่...... “แพ้เป็น” ก็ชนะได้แล้ว"   โดย: เด็กหญิงมะปรางหวาน 20 สิงหาคม 2551 11:52:08 น.

ผมเองก็ผู้แพ้   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 20 สิงหาคม 2551 11:57:47 น.

สวัสดีค่ะ ไม่ชอยการแข่งขันเลยค่ะ แพ้ตลอกเลยค่ะ แต่ไม่เคยท้อค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะที่เยี่ยมที่ blog   โดย: ..ปราย... (mayavade ) 20 สิงหาคม 2551 12:33:12 น.

แวะมาทักทายกันจ้า   โดย: หอมกร 20 สิงหาคม 2551 12:44:22 น.

แวะมาทักทายค่ะ.... ได้ข้อคิดกลับไปด้วย...รุ้สึกดีจัง   โดย: ทามามิ 20 สิงหาคม 2551 12:51:46 น.

ถูกต้องนะค้าบบบบบบบบบบบบบ จะมีสักกี่คน ที่ถูกสอนให้**แพ้ให้เป็น**   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 20 สิงหาคม 2551 13:09:30 น.

เป็นกำลังใจให้นักกีฬาทุกคนครับ   โดย: วาซุตะคุง v( ^o^ )v 20 สิงหาคม 2551 13:26:47 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ บล๊อกน่ารักจังเยยย อิอิ   โดย: jorjaejaa 20 สิงหาคม 2551 13:43:55 น.

แพ้วันนี้แต่จะยังพยายามสู้อีกครั้งค่ะ สู้ๆๆ (รู้สึกเรื่องกินจะแพ้บ่อย อิอิ)   โดย: ซูกัสเหนียวหนึบ 20 สิงหาคม 2551 14:19:57 น.

รูปแบบออกกำลังหลัก ไม่เปลี่ยนครับ เน้น เวทเหมือนเดิม แต่ปรับโปรแกรมใหม่ เพิ่มวิ่ง กับ ระบบอาหารแบบเสริมโปรตีนทันที หลังออกกำลัง และเลี้ยงโปรตีนทั้งวัน ป้องกันร่างกายเผากล้ามเนื้ออหายหมดครับ เพราะตอนนี้ ร่างกายเหมือนเตาพลังงานขนาดใหญ่ เคลื่อนที่ได้ครับผม   โดย: jimmygou 20 สิงหาคม 2551 15:23:25 น.

กีฬาสอนให้เรารู้แพ้รู้ชนะครับ ถ้านักกีฬาคนใหนไม่เคยรู้จักคำว่าพ่ายแพ้ ก็ยังถือว่าไม่เป็นนักกีฬา แพ้แล้วก็กลับมาชนะได้เสมอ ถ้าพยายามต่อสู้และถือว่าความพ่ายแพ้เป็นบทเรียนบทหนึ่งที่ต้องจดจำมาแก้ไขครับ   โดย: นพครับ (appon2003 ) 20 สิงหาคม 2551 15:23:37 น.

โดย: รอวันที่จะโดนทิ้ง 20 สิงหาคม 2551 16:32:42 น.

ถ้าแพ้เป็น ก็ชนะแล้ว ชอบประโยคนี้จังค่ะ ชัยชนะทั้งหลายทั้งปวงที่ได้มา..แต่ต้องข้ามความพ่ายแพ้ของบุคคลอื่นมาไม่น้อย บางทีความบอบช้ำของผู้ชนะ อาจมีมากกว่าผู้แพ้ก็ได้ ถ้าสอนให้ลูกต้องการชัยชนะ..ก็ต้องหัดให้ลูกได้สัมผัสรสชาดของความพ่ายแพ้ด้วย แล้วเราจะไม่ได้เห็นเด็กฆ่าตัวตายเพียงเพราะเอนท์ไม่ติด หรือทำเกรดได้ไม่ดี ข้อเขียนวันนี้ได้ใจพี่อย่างแรงค่ะ   โดย: กลีบดอกโมก 20 สิงหาคม 2551 16:46:50 น.

ปล. เรารู้จักกันมาพอควรแล้ว พี่กุ้งขอ add เลยนะคะ   โดย: กลีบดอกโมก 20 สิงหาคม 2551 17:52:15 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ที่ไปเยี่ยมที่บล๊อก คุณเป็นคนแรกของเราเลยที่ไปคอมเมนท์ให้ แบบว่าปลื้มมากกก และขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำนะคะ   โดย: Tongta and BB (mirbig ) 20 สิงหาคม 2551 18:06:12 น.

เสียดายจัง เทกวนโด แพ้   โดย: พนบ. 20 สิงหาคม 2551 21:15:21 น.

ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม... และขอบคุณอีกครั้งที่เป็นห่วงค่ะ แต่ว่า วันนี้กินมากกว่านั้นอีกค่ะ ฮ่าๆๆ ปล. บล๊อคน่ารักจังเลยค่ะ ... กรอบคอมเม้นท์ กับรูปด้านหลังชื่อล๊อกอิน ใส่โค้ยังไงเหรอคะ ... ปิ๊กใส่แล้วมันไม่ขึ้นเลยอ่ะค่ะ งงไปหมดแล้ว -*-   โดย: Cype 20 สิงหาคม 2551 21:20:06 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม blog ค่ะ แวะมาทักทายน่ะค่ะ blog น่ารักจัง ได้บทความดีๆ ติดกลับไปด้วยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ   โดย: one mind seven guys IP: 202.91.18.206 20 สิงหาคม 2551 21:44:39 น.

ไม่มีใครจะแพ้ไปตลอดหรอกค่ะ วันนึง จะต้องเป็นวันของเราค่ะ เราเองก็เคยแพ้ค่ะ แต่เรามองไปข้างหน้าค่ะ และไม่ยอมจะแพ้อย่างนั้น ตลอดไป เปลี่ยนความเศร้าเสียใจ ให้เป็นพลัง ให้ลูกขึ้นสู้ค่ะ   โดย: one mind seven guys IP: 202.91.18.206 20 สิงหาคม 2551 21:47:42 น.

ล้มได้ ก็ลุกได้ค่ะ เราเองยังร้องไห้ จ๊าก จ๊าก ตั้งแต่เกิดเลย แถมโดนหมอตบตูด อีกตะหาก บางที พอแพ้ถี่ๆก็มีคิดอยากตายนะคะ แต่พอได้สติปุ๊บ ชีวิตนี้มีไว้สู้ และใช้ให้คุ้มค่าค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่หาบทความดีๆมาให้อ่าน อ่านแล้วคิดได้หลายอย่างเรยค่ะ --- ------ แอบคิดไปเองด้วย ว่าเหมือน โฟร์ อิอิ ไปแร้ะ อายแทนตัวเอง ฮ่า   โดย: ที่โสด เพราะโกรธแฟนเก่า 20 สิงหาคม 2551 21:48:47 น.

แวะมาทักทายคะ การสอนเด็กนอกจากที่เราจะสอนให้เด็กได้เรียนรู้วิถีทางที่จะไปสู่ความประสบความสำเร็จแล้ว เราก็ต้องสอนวิธีที่เด็กพร้อมที่จะยอมรับความพ่ายแพ้และต่อสู้กับความพ่ายแพ้เพื่อที่จะยืนหยัดต่อไปได้ด้วย ขอให้มีความสุขคุ สู้ ๆ ^-^   โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee ) 20 สิงหาคม 2551 21:55:54 น.

ชนะด้วยการโกง ไร้ซึ่งความภูมิใจ แพ้อย่างขาวสะอาด ภูมิใจกว่าหลายเท่า   โดย: ปรานทยา 20 สิงหาคม 2551 22:29:01 น.

ช่ายๆ การที่เรียนรู้ถึงความพ่ายแพ้ ย่อมเป็นผู้ชนะอย่างแท้จริง ขอบคุณที่ไปเนี่ยมแฟงที่บ้านนะค่ะ   โดย: d_regen 20 สิงหาคม 2551 23:11:36 น.

ลุ้นให้มนัสได้เหรียญทองเหมือนกันค่า   โดย: DUNHILL 20 สิงหาคม 2551 23:49:41 น.

เคยดู ดรีมทีมค่ะ สนุกดี ตอนท้ายเรื่องได้ข้อคิดด้วย ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม :)   โดย: ChocolateStory 21 สิงหาคม 2551 0:22:55 น.

เห็นด้วยค่ะ เห็นด้วย ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ   โดย: piangtawan 21 สิงหาคม 2551 8:22:39 น.

ลดไปประมาณเกือบสองโลแล้วค่ะ   โดย: petite lilliput 21 สิงหาคม 2551 9:42:55 น.

ข้อ 1 ก่อนอื่นต้องขอบคุณนะคะที่ให้เกียรติไปเยี่ยมที่บล๊อค ข้อ 2 ตอบคำถามที่ว่า ผู้หญิงคิดบวก มักจะสวยจริงไหมเอ่ย ขอตอบว่า ป้าอิ่มไม่สวยค่ะถ้าไม่แต่งหน้านะ ดูไม่ได้เลยค่ะ น่ากลัวมาก อิอิ ข้อ 3 อ่านบล๊อคคุณแล้ว ป้าอิ่มต้องขอขอบคุณแทนผปู้แพ้ทุกคนค่ะ ปลื้มใจแทนจริงๆ   โดย: ฟ้าทลายโจร (ป้าอิ่ม ) 21 สิงหาคม 2551 11:39:31 น.

สวัสดีตอนเพลก่า ๆ จ๊ะ มีความสุขมาก ๆ นะจ๊ะ   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 21 สิงหาคม 2551 11:44:43 น.

ชนะใจตัวเองเนี่ยค่ะ ยากที่สุด   โดย: hypnosis 21 สิงหาคม 2551 11:49:05 น.

เต้นชั่วโมงนึงก็แทบตายเหมือนกันค่ะ แต่จะออกแนวย่ำเท้าอยู่กับที่ซะมากกว่า (เต้นตามเค้าไม่ค่อยทัน แหะ แหะ)   โดย: หมีสีน้ำเงิน 21 สิงหาคม 2551 12:33:16 น.

ชอบหนังเรื่องดรีมทีมกับcars มากและจะสอนลูกให้รู้จักการเป็นผู้แพ้ที่ดี และเรียนรู้จากความพ่ายแพ้ด้วยค่ะ ขอบคุณ จขบ. ที่สร้างแรงดลใจให้นะ เขียนได้ดีเลยค่ะ   โดย: mawantha 21 สิงหาคม 2551 12:50:57 น.

ให้ข้อคิดที่ดีมากค่ะ   โดย: ตะไคร้หอม 21 สิงหาคม 2551 13:21:47 น.

สวัสดี ค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปเยี่ยม แล้ว จะแวะมาใหม่นะคะ   โดย: chawarin 21 สิงหาคม 2551 13:34:21 น.

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 21 สิงหาคม 2551 13:36:54 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆคับ   โดย: ออฟฟิสแมน (ktvxq ) 21 สิงหาคม 2551 15:03:30 น.

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พูดอีกก็ถูกอีก ไม่แพ้ก็ชนะ มันมีอยู่แค่นี้ ฉะนั้นอย่ากลัวที่จะเผชิญกับความพ่ายแพ้ ในขณะเดียวกัน เมื่อได้รับชัยชนะก็อ้าแขนกว้างๆ โอบกอดความชื่นชมยินดีให้ได้มากที่สุด เพราะเรา ไม่ใช่ผู้ชนะเสมอไป ----นักกีฬาไทยสู้ๆๆๆ จะแพ้จะชนะ พวกคุณก็สุดยอดอยู่ดีค่ะ----   โดย: ขนมปังกะปิ 21 สิงหาคม 2551 15:17:52 น.

ขอบคุณมากๆๆน่ะค่ะ ช่วยได้เยอะเลยค่ะ   โดย: ing2ok (ing2ok ) 21 สิงหาคม 2551 15:58:40 น.

ช่ายแล้วค่ะอยู่ที่ไหนก่อไม่สุขใจเท่าอยู่บ้านเรา.... ดีใจที่ได้รู้จักน๊ะค่ะ....   โดย: ใจเอย 21 สิงหาคม 2551 19:13:40 น.

* ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกค่าาาง ปล. เรื่องนี้ ยังไม่ได้ดูเลยค่ะ   โดย: tida19 21 สิงหาคม 2551 19:48:14 น.

ขอบคุณค่ะ ปิ๊กว่า ทุกคนก็คือผู้แพ้ค่ะ .... แพ้ใจตัวเอง   โดย: Cype 21 สิงหาคม 2551 19:56:48 น.

เห็นด้วยทุกประการจ้า ชัยชนะไม่ใช่ทุกอย่างเสมอไป เราว่าอยู่ให้มีความสุขที่สุด นั่นหล่ะชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ คือการชนะใจตัวเอง ขอบคุณที่ไปเยี่ยมน้องปายนะคะ   โดย: Yim^wan 21 สิงหาคม 2551 22:26:15 น.

หวัดดีคร้า....แฟงแวะมาทักทายค่ะ วันนี้ของแฟงก็เป้นวันที่เรื่อยๆนะค่ะ แต่ก็ดีนะคร้า แล้วของคุรละค่ะ   โดย: d_regen 21 สิงหาคม 2551 23:51:51 น.