|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
รูบนกำแพงกั้นน้ำ
วันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วง ที่เมืองฮาร์เล็ม เนเธอร์แลนด์ส เด็กชายวัยแปดขวบไปเยี่ยมตาแก่ตาบอดที่รู้จักกันดี เมื่อนำอาหารไปให้แกแล้ว เขาก็เดินกลับบ้าน
พ่อของเด็กชายเป็นคนเฝ้าเขื่อนกั้นน้ำ ดูแลการเปิดปิดของเขื่อน เพื่อรักษาระดับน้ำในเขื่อนให้ถูกต้อง
พื้นที่ครึ่งหนึ่งของประเทศเนเธอร์แลนด์สเป็นน้ำ และอยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลหลายเมตร
(ชื่อ เนเธอร์แลนด์ส มาจากคำดัทช์ 'neder' แปลว่า 'ต่ำ' ปกติหมายรวมถึงพื้นที่ ของประเทศเบลเยียม และลักเซ็มเบิร์กด้วย)
จึงต้องป้องกันด้วยกำแพงกั้นน้ำ เกือบทั้งประเทศ
ระหว่างทางกลับ ฝนเทลงมา ทำให้ระดับน้ำในเขื่อนสูงขึ้น เด็กชายได้ยินเสียงน้ำไหล นึกสงสัยว่าเสียงนั้นมาจากไหน พลันแลเห็นรูเล็กๆ ในกำแพงกั้นน้ำ เด็กทุกคนในเมืองนี้รู้ว่ามันหมายถึงอันตราย แรงดันน้ำมหาศาล สามารถขยายรูเล็กๆ นั้นในเวลาอันสั้น เมื่อกำแพงทลาย น้ำจะเททะลักเข้าเมือง ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า และอีกหลายร้อยหลายพันชีวิตที่อาจต้องสูญสิ้น
เด็กชายตัดสินใจปีนขึ้นกำแพง ยัดนิ้วมือของเขาเข้าไปอุดรูรั่วนั้น เขาหวังว่าจะมีใครสักคนผ่านมาตรงนั้น แต่ไม่มีใครมา
ความมืดโรยตัวคลี่คลุมพื้นที่นั้นอย่างรวดเร็ว อากาศเย็นลงทุกขณะ เด็กชายรู้สึกหนาว แต่ไม่กล้าปล่อยมือจากรูนั้น เขาร้องตะโกน "แม่ พ่อ มีใครได้ยินผมไหม?" แต่ไม่มีใครได้ยิน
เด็กชายรู้ดีว่า เมื่อไม่เห็นเขากลับบ้าน แม่ของเขาคงไม่ออกมาตามหาเขา เพราะเชื่อว่าเขาคงนอนค้างคืนในบ้าน ของตาแก่ตาบอดเช่นที่เคยเป็นมา
เด็กชายตัวเปียกสั่นสะท้านด้วยความหนาว แต่เป็นตายร้ายดีอย่างไร ก็ไม่กล้าดึงนิ้วออกมาจากรูนั้น ภาพเมืองทั้งเมืองจมน้ำ ทำให้เขายืนหยัดต่อไป
ครั้นเวลาเช้าตรู่ บาทหลวงผู้หนึ่งผ่านทางมา พบเด็กชายตัวหนาวสั่น ใบหน้าซีดเผือด เด็กชายรอดมาได้ และเมืองนั้นก็รอดมาได้
................
จากประวัติศาสตร์ยาวนานของเรา เมืองไทยไม่เคยขาดแคลน เด็กชายที่กล้าเสี่ยงชีวิต เอานิ้วอุดรูรั่วบนกำแพงกั้นน้ำ
แต่ไม่ว่าจะมองไปที่ด้านใด ของกำแพงกั้นประเทศ ก็เห็นแต่รูใหญ่รูเล็กมากมาย แต่ละรูมีน้ำไหลเข้ามาตลอดเวลา
บ้านเมืองของเราเต็มไปด้วย ผู้ใหญ่ที่ช่วยกันเจาะรูบนกำแพงกั้นน้ำ แต่ละคนพากันแทะบ้านกินเมือง จนไม่น่าเชื่อว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่า จะเกิดอะไรขึ้นหากกำแพงนั้นทลายลงมา
ตัวอย่างมีมากมายและชัดเจน กำแพงของเพื่อนบ้านของเรา เช่น เวียดนามใต้ถูกแทะทำลาย จากคนภายในจนพังทลาย สิ้นชาติสิ้นแผ่นดิน แม้แต่คนที่เจาะรูบนกำแพง ก็ไม่เหลือแผ่นดินให้อยู่
แต่พวกเขาก็ยังเจาะรูต่อไป ราวกับว่าไม่มีใครแยแสว่า หากไม่มีใครช่วยเอานิ้วอุดรู วันหนึ่งในเวลาอันสั้น สายน้ำแห่งหายนะจะมาเยือน
ความรักชาติมิใช่อยู่ที่ การยืนตรงเคารพธงชาติวันละสองเวลา แต่อยู่ที่การไม่เจาะรูบนกำแพงกั้นน้ำของเราเอง
บนกำแพงของเรา เต็มไปด้วยซากศพของเด็กชายที่ใช้นิ้วอุดรูรั่ว ทว่าต่อให้มีเด็กชายคนนี้อีกสักกี่ล้านคน ก็ไม่สามารถอุดรูหายนะของเราได้ตลอดไป หากไม่มีคนยอมหยุดแทะรูบนกำแพง
หมายเหตุ : ตำนานของ Hans Brinker เด็กชายผู้เอานิ้วอุดรูรั่วของเขื่อน เป็นเรื่องแต่งโดยนักเขียนอเมริกัน Mary Elizabeth Mapes Dodge (1831-1905) ทว่าบางคนเชื่อว่าเขียนขึ้น จากเรื่องจริงจากเหตุการณ์ เมื่อร้อยกว่าปีก่อน
ที่ประเทศเนเธอร์แลนด์ มีอนุสาวรีย์ ของเด็กชายผู้อุดนิ้วในกำแพงกั้นน้ำ
31 ธันวาคม 2548
วินทร์ เลียววาริณ
So this is what you mean And this is how you feel So this is how you see And this is how you breathe Sometimes I know Sometimes I go down deep Oh
So this is what you mean And this is how you feel So this is how you see And this is how you breathe
Sometimes I know Sometimes I go down deep Oh
Beneath the deep blue sea Touching every breath All a slight off hand For everything you left
Sometimes I know Sometimes I go down deep Oh
Sometimes I give myself for you Sometimes I know down deep
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
72 comments |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2549 4:01:36 น. |
Counter : 943 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: jaa_aey 4 กุมภาพันธ์ 2549 4:54:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: Cymry 4 กุมภาพันธ์ 2549 5:51:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซออู้ 4 กุมภาพันธ์ 2549 9:17:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: VSr. 4 กุมภาพันธ์ 2549 13:36:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักบังใบ 5 กุมภาพันธ์ 2549 19:18:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: zMee 5 กุมภาพันธ์ 2549 19:27:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 5 กุมภาพันธ์ 2549 23:16:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: N-Bankk 6 กุมภาพันธ์ 2549 10:27:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: zMee 6 กุมภาพันธ์ 2549 15:43:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 7 กุมภาพันธ์ 2549 1:04:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 7 กุมภาพันธ์ 2549 1:06:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: zMee 8 กุมภาพันธ์ 2549 22:08:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: โจเซฟิน 9 กุมภาพันธ์ 2549 10:54:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: VSr. 10 กุมภาพันธ์ 2549 9:25:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: PANDIN 10 กุมภาพันธ์ 2549 10:23:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลูแปงค์ IP: 65.27.131.138 10 กุมภาพันธ์ 2549 13:24:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋สีชมพู 10 กุมภาพันธ์ 2549 13:42:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: zMee 10 กุมภาพันธ์ 2549 15:38:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: zMee 12 กุมภาพันธ์ 2549 0:52:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: N-Bankk 12 กุมภาพันธ์ 2549 2:57:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: PANDIN 12 กุมภาพันธ์ 2549 9:08:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋สีชมพู 12 กุมภาพันธ์ 2549 16:00:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: N-Bankk 12 กุมภาพันธ์ 2549 21:32:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) 13 กุมภาพันธ์ 2549 16:47:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: PANDIN 13 กุมภาพันธ์ 2549 23:16:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซออู้ 14 กุมภาพันธ์ 2549 0:06:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: N-Bankk 14 กุมภาพันธ์ 2549 1:34:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: โจเซฟิน 14 กุมภาพันธ์ 2549 9:12:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋สีชมพู 14 กุมภาพันธ์ 2549 13:17:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: Susie 14 กุมภาพันธ์ 2549 13:29:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Fruit_tea 14 กุมภาพันธ์ 2549 21:44:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋สีชมพู 15 กุมภาพันธ์ 2549 12:05:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: PANDIN 15 กุมภาพันธ์ 2549 15:49:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: N-Bankk 15 กุมภาพันธ์ 2549 22:42:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋สีชมพู 16 กุมภาพันธ์ 2549 23:58:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: PANDIN 17 กุมภาพันธ์ 2549 15:19:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: N-Bankk 17 กุมภาพันธ์ 2549 23:11:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋สีชมพู 18 กุมภาพันธ์ 2549 22:33:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋สีชมพู 19 กุมภาพันธ์ 2549 14:49:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: PANDIN 19 กุมภาพันธ์ 2549 16:09:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป่ามืด 20 กุมภาพันธ์ 2549 6:35:49 น. |
|
|
|
|
|
|
There are so many stars in the sky.. only some get noticed. Among those.... you choose to ignore is the one which was willing to shine for you forever even if.. your glance remained elsewhere...
my comment : I'm so sorry.. I'm not good as above.
.....GuestBook.....
S w a y : Bic Runca
Don't stray, don't ever go away
I should be much too smart for this
You know it gets the better of me
Sometimes, when you and I collide
I fall into an ocean of you, pull me out in time
Don't let me drown, let me down
I say it's all because of you
● ● ●
And here I go, losing my control
I'm practising your name so I can say it to your face
It doesn't seem right, to look you in the eye
Let all the things you mean to me
Come tumbling out my mouth
Indeed it's time to tell you why
I say it's infintely true
● ● ●
Say you'll stay,
don't come and go like you do
Sway my way,
yeah I need to know all about you
● ● ●
And there's no cure,
and no way to be sure
Why everything's turned inside out
Instilling so much doubt
It makes me so tired.
I feel so uninspired
My head is battling with my heart
My logic has been torn apart
And now it all turns sour
Come sweeten every afternoon
● ● ●
Say you'll stay,
don't come and go like you do
Sway my way,
yeah I need to know all about you
Say you'll stay,
don't come and go like you do
Sway my way,
yeah I need to know all about you
It's all because of you,
it's all because of you
● ● ●
Now it all turns sour, come sweeten every afternoon
It's time to tell you why
I say it's infinitely true
● ● ●
It's all because of you,
it's all because of you
It's all because of you
|
|
|
|
|
|
|
แวะมาทักนะค่ะ
มีความสุข วันเสาร์มากๆ นะค่ะ