วันแม่.....วันที่แม่..........ทรมาน ๑

ใครๆก็พูดแต่เรื่องรักๆๆ รักแม่ เรามาพูดเรื่องโหดๆ ของการเป็นแม่บ้างไหม ไหนๆวันนี้ สามีกับลูกก็เปิดโอกาสเป็นวันแม่ อนุญาตให้เรานั่งทำงานหน้าคอมได้ทั้งวันแล้ว ....เย้...เป็นวันที่ดีที่สุดในโลกเยย 555555555


วันที่เริ่มรู้ตัวว่าจะเป็นแม่ เครียด และเครียด เครียดมากๆๆ เพราะตอนนั้น เพิ่งแต่งงาน ไม่คิดว่าจะมีลูกทันที บ้านยังย้ายไม่เสร็จ เงินเก็บจากวันแต่งงานยังผลาญไม่หมด แต่ก็เหลือไม่กี่บาทหรอกตอนนั้นนะ เราสองคนเป็นแค่ข้าราชการตัวเล็กๆ เหตุที่ว่า เงินเดือนทุกเดือนหมดไปกับค่าโทรศัพท์มอถือที่โทรหากัน กับกินข้าวนอกบ้าน เลยทำให้ตัดสินใจอยากแต่งงานเพื่อจะได้ประหยัดค่าโทรมือถือและค่ากับข้าว จะได้มากินในบ้านเสียที

แต่ไม่คิดว่า จะท้อง ไม่เคยคิด...แต่เราท้องนะตอนนั้น ตกใจง่ะ แหง่ก คุณสามียิ่งนั่งหน้าซีดเลย (ทำหน้าอย่างกับไปทำคนอื่นท้องที่ไม่ใช่เมียตัวเอง) เพราะคิดถึงค่าใช้จ่ายที่จะตามมาเป็นบัญชีหางว่าว ค่านม ค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้า ค่าโรงเรียน มาเป็นกระบวนยาวกว่ารถไฟข้ามทวีป ทำอะไรไม่ได้ คิดว่า คนที่เขามีเงินเดือนน้อยกวาเราสองคนยังมีลูกได้ นับประสาอะไรกับเราสองคนที่ทำงานทั้งคู่จะเลี้ยงลูกกับเขาไม่ได้ ด้วยความคิดแบบนั้นเลยกัดฟันยอมรับสภาพ อุ้มแตง เอาตัวเองไปฝากกับโรงพยาบาลรัฐ เพราะไม่มีปัญญาไปฝากโรงพยาบาลเอกชน

วันแรกที่ฝากท้องนะหรือ นั่งรอคุณหมออยู่ 3 ชั่วโมง นั่งบนม้ายาวๆแข็งๆ ทำอะไรก็ไม่ได้ โชคดีโรพยาบาลใจดีมีพัดลมตัวใหญ่ๆเป่าอัดใส่ หน้าตาคนป่วย ไม่ให้ร้อนจนเป็นลมไปเสียก่อน แล้วโดนเจาะเลือดไป 8 หลอด ทั้งที่ก็อธิบายให้เขาฟังจนปากจะฉีกว่า ก่อนแต่งงานอิฉันกับคุณสามีก็ไปฉีดยาเตรียมตัวแต่งงานมาแล้วคือ ป้องกันโรคไวรัสตับอักเสบ ฉีดภูมิค้มกันหัดเยอรมัน และตรวธาลัสซีเมีย ซึ่งเราทั้งสองคนทำเตรียมรับสมาชิกใหม่ไว้แล้ว ที่สำคัญ คุณซะมีที่เคยผ่านน้ำผ่านทะเลต่างประเทศมา ก่อนแต่งงานอิฉันก็ลากไปตรวจเลือดเอดส์มาก่อน เอาผลไปให้ที่บ้านดูเรียบโร้ย คุณพยาบาลมือเจาะ(เลือด) ไม่ฟัง เอาเข็มมาตั้งหน้าตั้งตาดูดเลือดอิฉันไป 8 หลอด ตรวจแบบเดิม เฮ้อ จากนั้นก็ต้องฉีดยากันบาดทะยักอีก 3 เข็ม หางเป็นเวลาเท่าๆกัน

การฝากท้องต้องไปหาคุณหมอเริ่มตั้งแต่ 2 เดือนครั้ง แล้วพอท้องครบ 6 เดือน ไปแล้ว ก็เร่มถี่ขึ้นมาเป็น เดือนละครั้ง และสองอาทิตย์ครั้ง เมื่อครบกำหนดคลอดประมาณ 9 เดือนกว่าๆคือ 40 สัปดาห์ คราวนี้ต้องไปหาทุกๆอาทิตย์

การฝากท้องไม่ว่าจะฝากพิเศษหรือไม่พิเศษในโรงพยาบาลรัฐ คุณจะมีอาการเหมือนๆกันคือ ไปนั่งทับบนม้านั่งแข็งๆเอาพัดลมอัดหน้ารอคุณหมอคราวละประมาณ 1 ชม. (ถ้าคุณหมอไม่มีคิว) ถ้าคุณหมอมีคิวก็รอไปเถ๊อะ รอไปเถอะ ทุกครั้งก็ต้องตรวจปัสสาวะว่าน้ำตาลขึ้นหรือเปล่า ของเราอีตอน 6 เดือนไปแล้ว เกิดอาการกินไม่หยุด ทำให้น้ำตาลกระฉูด คุณหมอเลยสั่งตรวจเลือดเบาหวาน

อีตรวจเลือดเบาหวานนี่ทรมานสุดๆๆ เพราะต้องอดอาหารตั้งแต่เที่ยงคืนคืนก่อนแล้วแต่เช้าก็ตาลีตาเหลือกไปเจาะเลือด ก่อนเจาะต้องกินน้ำตาลหวานแสบคอ แล้วเจาะ หลอดแรก และหลอดต่อๆไปทุกๆ ชั่วโมง โดยตัวเราห้ามดื่มน้ำทานอาหารโดยเด็ดขาด เพราะหมอจะพิจารณาการย่อยน้ำตาลภายในของเราดูอาการเบาหวานแฝง คิดเอาเถอะว่า คนที่ต้องกินข้าวตลอดเวลา เพราะอ้างว่าท้อง(จริงๆแล้ว แม่ตะกละต่างหาก...55555555) ต้องอดข้าวอดน้ำ มันทรมานแค่ไหน แล้วต้องไปนั่งรอเจาะเลือดบนม้าแข็งๆ ตั้งแต่โมงเช้าจนถึงห้าโมงเช้าจะเป็นอย่างไร ซื้อเรื่องย่อละครไปห้าเล่ม อ่านจนจบไปสามรอบ เดินไปเช่านิยายมาอ่าน มันก็ยังไม่หายหิว....พอเข็มสุดท้ายเจาะเสร็จ เลยสำเร็จบะหมี่กับข้าวหมูแดงไปติดๆกันเลย ผลนะหรือ...ไม่เป็นอ่ะ...ไม่ได้เป็นอะไรเลย แข็งแรงเป็นเทพทรพาเชียวละ

ต่อมาก็เกิดอาการแผลงอีก เพราะมารดาจริงๆเข้าโรงพยาบาล ต้องไปเฝ้าไข้ เช้าสายบ่ายเย็น เครียด และต้องทานแต่อาหารถุง ที่เขาทำสำเร็จ มีทั้งผงชูรส และ น้ำมันที่ล้างไม่สะอาด ความเค็มของเกลือใส่ในอาหารก็ทำอาการ ให้บวมทั้งตัว คุณหมอเลยบังคับให้นอนพักอาทิตย์เต็มๆ เพราะนั่นคืออาการ ครรภ์เป็นพิษ

ตัวเองเลยเข็ด จากนั้นต้องทานอาหารที่ทำเอง ไม่ใส่ผงชูรส ปวดหัวตัวร้อนทานยาไม่ได้ เพราะต้องระวังยาจะทำปฏิกิริยากับไอ้ตัวน้อย คุณสามีก็ช่วยอะไรไม่ได้ นอกจากให้กำลังใจ

วันเวลาที่รอคอยหมดไปกับอะไรนะหรือ นอนดู ละครที่เบ่เบ๊เล่นนะสิ แล้วก็ร้องไห้ปี๊บเป็นเผาเต่า เพราะเศร้าตามพระเอก ตามปกติเป็นไอ้อึ่ดไม่เคยร้องไห้ แต่ช่วงนั้นเซ็นสิทีฟเป็นนางเอกนิยายโรแมนซ์เลย ดูหนังอะไรนิดหน่อยจะสะเทือนอารมณ์เกิดอาการน้ำหูน้ำตาเรี่ยราด

มานึกตอนนี้แล้ว ตัวเองตอนท้องนี่....ดัดจริตจริงๆ

ตอนหน้ามาปวดท้องคลอดกันดีกว่า

Create Date : 12 สิงหาคม 2548 Last Update : 12 สิงหาคม 2548 8:45:30 น. Counter : 757 Pageviews.		3 comments
Share Tweet