ในห้วงหนึ่ง ฉันกำลังตามหาใครบางคน คนๆนั้นเป็นคนที่ฉันรู้จักดี และแน่นอนฉันรักเขามาก แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ถึงฉันจะตามหาเขาที่ไหนก็ไม่มีร่องรอยของเขาเหลืออยู่ ถามใครก็ไม่มีใครรู้จัก ราวกับว่าคนคนนั้นได้หายไปจากโลกนี้แล้ว แต่ในความทรงจำของฉัน เขายังคงมีตัวตนอยู่ เพียงแต่ว่าไม่มีใคร หรือเครื่องมือค้นหาอันชาญฉลาดเพียงใดที่จะสามารถหาเขาเจอได้ ...ก็เท่านั้นเอง ฉันสับสน,โดดเดี่ยว และขมขื่น ทำไมมีเพียงฉัน ...มีเพียงฉันคนเดียวบนโลกใบนี้ที่ยังจำเขาได้ และเพราะอะไรจู่ๆคนคนนี้ถึงได้หายไป .....ฉันตื่นขึ้น และมึนกับฝันนั้นไปชั่วครู่ ทบทวนฝันนั้นอีกรอบ ไม่ใช่สิ ฉันไม่ได้หาเขาไม่เจอเพียงเพราะเขาไปแอบซ่อนอยู่บนส่วนใดส่วนหนึ่งของโลกใบนี้ ......เพียงแต่เขาไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วต่างหาก Where'd you go? I miss you so, Seems like it's been forever, That you've been gone... อ่านๆดูแล้วเศร้าน่ะครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:1:32:22 น.
|
อาโฮเฮะ
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] ... สวัสดีค่ะ ยินดีที่แวะมานะคะ ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า 3.0 ประเทศไทย Group Blog Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |