จุดจบของผม(30/8/07)
ไอ้คนอย่างผม สุดท้ายก็มีจุดจบอยู่ตรงเก้าอี้ตัวนั้น.........
เก้าอี้ตัวที่ ผมจำต้องยอมเดินหันหลังไปจากเธอ
เก้าอ้ีตัวที่ เราเจอกันครั้งแรก
เก้าอี้ตัวที่ ผมใช้นั่งข้างเธอมาตลอด
ในที่สุด.....
ผมก็รับไม่ไหวแล้ว กับการพยายามหลีกเลี่ยงการเดินกลับบ้านทางเดียวกับผมครั้งที่ 4
ในวันที่มีแค่เรา 2 คนแท้ ๆ ที่ ร.ร (เพราะคนอื่น ๆ ไม่ได้ลงวิชาเลือก ตัวนี้)
แต่.... การเหลือเราแค่ 2 คน ข้าง ๆ กัน 4 ช.มในห้อง กลับเต็มไปด้วยความอึดอัด ไม่ว่าผมพยายามจะทำลายความอึดอัดนั้นลงเท่าไหร่ก็ตาม
และ.... ผมเหนื่อยมากแล้วกับการพยายามชวนเธอคุย แล้วเจอสีหน้า แปลก ๆ ที่ไม่รู้ว่าหมายความว่ายังไง? กลับมาทุกครั้ง
และ..... ผมผิดหวังที่ชวนเธอเดินไปขึ้นรถไฟกลับบ้านหลังเลิกเรียนเหมือนเคยๆ แล้วได้รับคำตอบแบบนี้
"ไปสถานีรถไฟเลยมั้ย?" ผมถาม
เธอรีบตอบกลับมาทันทีว่า
"ไป แต่เดี๋ยวจะไปนี่ก่อน" เธอตอบ
ไปนี่ ก็คือ ไปไหนก็ยังไม่่รู้ แต่ต้องไป ต้องตอบออกไป เพื่อที่จะทำให้ผมต้องเดินกลับไปก่อน จะได้ไม่ต้องเดินตั้ง 10 นาทีไป สถานีรถไฟด้วยกัน
ครั้งที่ 1 ที่เธอทำแบบนี้ผม ช็อค ครั้งที่ 2 ที่เธอทำแบบนี้ผม สงสัย ครั้งที่ 3 ที่เธอทำแบบนี้ผม ขำ
แต่ครั้งนี้...... แม้ผมจะคิดเอาไว้แล้วว่า เธอจะต้องมาไม้นี้แน่ ๆ
แต่ทันทีท่ีได้ยินคำตอบนั้น ผมกลับห้ามตัวเองไม่ให้ผิดหวังไม่ได้เลย
ผมก็มีหัวใจ มีความรู้สึก เหมือนกันนะ ตอนนี้ รู้สึกว่ามัน เกินที่จะทนไหว แล้วสิ
และ..... ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำ ทำให้เธอรังเกียจผมมากขนาดนั้นล่ะก็
วันนี้......
ผมตัดสินใจเลยก็แล้วกัน ว่า
ที่หน้าเก้าอี้ตัวนั้น....
ผมขอ ถอนตัว ถอนหัวใจทั้งหมด
จาก ผู้หญิง ฟันกระต่าย อย่างเป็นทางการ
ผมไม่ชอบเธออีกแล้ว
Create Date : 01 กันยายน 2550 |
|
11 comments |
Last Update : 18 ธันวาคม 2550 3:39:50 น. |
Counter : 540 Pageviews. |
|
|
|
ไม่รู้จะบอกยังไง
แต่อ่านแล้วรู้สึกหดหู่จัง