Bloggang.com : กวีน้อยเจ้าสำราญ : 3/104 อยาก..บอกว่ารัก (ว่าด้วยกลอักษรสังวาส)

3/104 อยาก..บอกว่ารัก (ว่าด้วยกลอักษรสังวาส)

*ในใจนี้มีน้องปองจิตคิด
เคยเชยชิดชอบพออ้อล้ออ้อต่อ
กาลนานวันผ่านพ้นหม่นก็รอ
ยังหวังคลอเคลียเคล้าเหงาวันวัน

*กายหายน้องหมองครวญอกรวนป่วน
สุดสุดหวนรำลึกนึกหวั่นฝัน
เหตุเภทใดไกลแล้วแห้วทันควัน
เสีงเยี่ยงสั่นครั่นคร้ามหนามชีวี

*ตอนก่อนเคยเผยคำพร่ำพลอดกอด
แอบแนบสอดกายกานดาอย่ารี้หนี
น้องป้องปัดมือหยอกบอกกี่ที
เตือนเหมือนพี่กอดรั้งครั้งท้ายหาย

*โอ้โซเซซัดซึมอกครึ้มหวั่นหวั่น
ฝนหล่นหลั่นซัดทอดกอดกายหมาย
เมื่อเหลือคำรำลึกตรึกกรายกราย
เพ็งเล็งสายฝนร่วงห้วงใจไหว

*มีกี่ล้านคำอ้างทางปลายสาย
รวมความหมายรักแท้แค่ไหนไหน
ฝืนกลืนกล้ำจำความรวมในใจ
มอบตอบให้สุดรักภักดิ์พลีมี

*ฝนหล่นลาคราหนาวร้าวเพิ่มเติม
แรงแกร่งเหิมหุบยุบหนีศรี
ห่อนกร่อนกัดอารมณ์จมกี่ปี
คำคำนี้ซ่อนราวห้วงหาวดารา

*ร้อยถ้อยพจน์บทคำจำแนกแปลก
พรั่นหวั่นแทรกนับกัลป์ผันมาหา
ยังหวังเรียงเคียงถ้อยร้อยวาจา
บอกออกว่า...เอ่อ เหรอ ...เธอใช่ใหม?

*โอ้โห เราบอกรักสักคราหนา
กลัวกลัวกล้าหน้าชาว่าไม่ไหว
บอกออกยากรักผุดสุดในใจ
รอต่อไปอีกแล้วแห้วเดิมเดิม

กลอนโดย.. กวีน้อยเจ้าสำราญ

Create Date : 05 ธันวาคม 2552

Last Update : 5 ธันวาคม 2552 2:53:30 น.

8 comments

Counter : 463 Pageviews.

คำอธิบาย จากพี่หมอ วฤกษ์

กลบท อักษรสังวาส
X X O O O O X X
ซ้ำเสียงพยัญชนะ ๒ คำต้น
และ ๒ คำท้ายทุกวรรค
ซ้ำเสียงพยัญชนะอย่างน้อย ๑ คู่ ทุกวรรค โดยไม่กำหนดตำแหน่ง
ส่วนนวลเจ้าล้ำเลิศประโลมโฉม
คลายหายโทมนัสคิดจิตรตั้งหวัง
เพราะเจาะใจในบุตรสุดมั่งคั่ง
เปรียบเทียบดั่งได้เสวยเชยสมชม
ที่พิภพจักรพรรดิ์ประเสริฐเลิศ
ในใจเจิดแจ่มสว่างอารมณ์สม
ครั้นขวัญตาอายุอุดมชม
ควรจวนจักนิยมเป็นชีม
(ศิริวิบุลกิตติ์)

โดย: กวีน้อยเจ้าสำราญ

วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:2:57:39 น.

สวัสดีค่ะ คุณกวีน้อยเจ้าสำราญ ...

ขอบคุณมากค่ะที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ
ขออนุญาต ฝากกลอนที่เคยตั้งกระทู้
ไว้ด้วยแล้วกันนะคะ ...

สำหรับกลอล "กลบท" นั้น พลอยยัง
มิได้เริ่มเขียนเลยค่ะ อย่างที่บอกค่ะ
ว่า เพิ่งเริ่มเขียนได้ไม่นานค่ะ ไม่เกิน
4 เดือนค่ะ ... และเขียนไปตาม
จินตนาการ ที่อยากเขียนค่ะ ดังนั้น
เป็นมือใหม่ ยังไงก็ขอบคุณคุณกวีฯ
ค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนเสมอค่ะ ...

ยินดีแลกเปลี่ยน ความคิดเห็น และ
ความรู้ เกี่ยวกับบทกวีแน่นอนค่ะ ...

• หฤทัย ไหวสะท้าน หวานชิชะ...
สรีระชะชิ... อย่าริหนี
นวลลีลาชาคริต อิสตรี
ซะเซ้าซี้...ชี้นิ้ว ทำหลิ่วตา…

• อิ่มอกอุ่นกรุ่นแท้ แม่ดวงดอก
อกสามศอกยอกละเล่ห์ เสน่หา
แม้ยวนพี่เพียงกระต่าย หมายฎีกา
แต่กานดาคือหนึ่งเดียว ในดวงใจ…

• ขอหนุนหมอนใบนี้ที่น้องหนุน
ปรางละมุนระลุ้นสั่น รัญจวนไสว
แนบเนื้อทองตระกองกอด สอดสายใย
นัยน์สบนัยน์ใจสบพักตร์...“รัก” นิรันดร์ …

• ขอห่มผ้าผืนนี้ที่น้องห่ม
สราญรมย์ใต้ผ้าห่ม พรมสวรรค์
ตราบแผ่นดินมิสิ้นแสง แห่งดวงจันทร์
จะเคียงคู่ตุนาหงัน ปันนิทรา…

• หฤทัยไหวสะท้าน หวานชิชะ...
สุมนะลุ่มหลงจำนงหา
ได้เด็ดดอกราตรีศรีนารา
แม่มารยาหลับใหลในอกพี่...!!...

• อิ่มอกอุ่นกรุ่นแท้แม่ดวงดอก
อยากสำรอกเส่น่หามารศรี
อรุโณทัยรุ่งแล้วหนา...ตื่นเสียที
ซะเซ้าซี้ ...นอนขี้เซา เคล้าขี้ตา…

• พระอาทิตย์โผล่พ้นระคนแสง
ฟ้าจำแลงแปลงฉากกว้างสุดหล้า
โอ้เจ้าดอก...ลีลาวดี...จอมลีลา
เอ่ยเย้ยฟ้า...ว่า “รัก” ... แค่ครั้งเดียว ... !?!
.
.

โดย: ploythana

วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:15:28:31 น.

... มาอีกรอบค่ะ เพื่อความกระจ่าง

จริงๆ พลอยเริ่มการเขียนโคลงที่

"โคลงผวน" ก่อนค่ะ แต่ตอนนี้

ห่างๆ ไปค่ะ ส่วน "โคลงไม่ผวน"

นั้น เพิ่งจะเริ่มหัดเขียนจริงๆ ค่ะ ...

ส่วนกลอนนั้น อาจจะสักหกเดือน แต่
ที่เขียนโพสท์กระทู้จริงจัง ก็ประมาณ
มิ.ย. เช่นกันค่ะ ...

มือใหม่ค่ะ ... ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
หากมีเวลา ก็แลกเปลี่ยนกันศึกษา
ผลงานได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่แวะไป
เยี่ยมเยียนกันเสมอค่ะ ...

โดย: ploythana

วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:21:05:17 น.