จะว่าไงดีล่ะ เริ่มจากวันพฤหัสบดีละกัน ที่โดนยกเลิกโปรแกรมไปตลาดน้ำในวันรุ่งขึ้นกะทันหัน
เศร้า...

แล้วเช้าวันเสาร์ก็เศร้ากว่า แม่มาเคาะประตู บอกว่า..

"ทิพ วันนี้อยู่บ้านคนเดียวนะ อย่าลืมเก็บผ้าด้วยละ"
ตอนนั้นยังสะลึมสะลืออยู่เลยไม่ได้สนใจอะไร นอนต่อไปซะงั้น

ตื่นมาด้วยความงง อ้าว ไมบ้านเงียบจัง อ๋อ ไม่มีใครอยู่ กำ งี้ก็อยู่คนเดียวเสะ(เอ๊ะก็แม่บอกแล้วไง)
อาบน้ำ กินข้าว ไม่มีไรทำเลย ออกไปหาพี่ชายก็ไม่ได้ เดี๋ยวไม่มีคนเก็บผ้า สุดท้ายเลยมานั่งเล่นเน็ตซะงั้น
เจอน้องสาวออนอยู่ เลยทักไป คุยไปคุยมาพ่อกลับบ้านแล้ว เย้ๆ ก็เลย

p 4 n 9 : เดวมา อาบน้ำก่อง
p 4 n 9 : จะออกไปเจเจ
tippi : ไปด้วยเดะ

นั่นล่ะ เลยได้ไป JJ กะน้องซะเลย ออกจากบ้านไปเดินเล่นสบายใจดี ไปด้วยยืด ยีนส์ แตะ กันทั้งคู่
ได้กำไลข้อเท้ามาอัน ใส่แล้วนึกถึงพี่ยศ เพราะมันมีกระดิ่ง จำได้ว่าตอนที่เอามือถือใส่กางเกงไว้ พี่ยศบอกว่า ดี เวลาหายจะได้หาง่าย -_-' ไม่ใช่วัวใช่ค--ยนะ จะได้ต้องมีกระดิ่ง
เอาเถอะไงก็ชอบ เดินๆไปรอบๆ หันไปดูนาฬิกา เอ๊ะ 3 โมงครึ่ง เดินไปทักทายพวกนักดนตรีดีกว่า ไหนๆก็อยู่นี่แล้ว (วันศุกร์ป้อดไปหน่อย ก็นะไปพร้อมพี่ยศ แถมใส่หญิงจ๋าแถมส้นสูงอีก ป้อดรุนแรง แหะๆ)

เดินไปถึงปั๊บคนแรกที่นึกถึงก็พี่ยศอีกละ(เป็นปลื้มมั๊ยคับนี่) โทรหา ปรากฎว่า ขับรถไปเอง ปี้ดเลยจิ เหยื่อรายต่อไปก็พี่หนุ่ย โทรไปคุยแล้วบอกว่าไม่กล้าลงไป พี่หนุ่ยเลยเดินมาหา คุยกันอีท่าไหนก็ไม่รู้ เลยได้ขึ้นรถไปกับนักดนตรีซะงั้น คุณพี่คนนั้น(ใจอยากเรียกจารย์แต่เค้าไม่ได้สอนเรานี่)ที่เล่นวีโอล่า ใจดีจัง ชวนพวกเราคุยด้วย ขอบคุณคับ ดีกว่าคนชวนที่พอขึ้นรถได้ปั๊บก็เมิน นั่งหลับซะเลย คุยด้วยก็ไม่คุย เป็นไรมากป่ะ ถ้ารู้ว่าเป็นงี้ไม่ไปหรอกนะ ไปวันนี้ดีกว่าเยอะ(ไม่มีคนคุมไง อิอิ)

นั่งเกร็งๆเล็กน้อย ก็เค้าเงียบกันอ่ะ แต่ไม่เป็นไร แค่แป๊บเดียวก็ถึงบางไทรแล้ว เร็วจริงๆ พี่ยศออกก่อนยังไม่ถึงเลย อิอิ

เข้าไปเดินดูของดูงาน แอบโง่เล็กๆ กะเรื่อง หัวล้านชนกัน ไม่เคยรู้ว่าเป็นกาลเล่นง่ะ น้องต้องบอก ดูในตึกนิดหน่อย แล้วเซงๆ เลยไปเดินรอบนอก สูดอากาศบริสุทธิ์ซะหน่อย ได้เรื่องเสียตังค์ซื้อสร้อยซะงั้น

เดินกลับเข้าตัวตึก แป้งบอกว่าจะพาไปดูในพิพิธภัณฑ์ เดินอ้อมไปอีกทางที่ยังไม่ได้เดิน แจ๊กพ็อต เจอพี่ยศ เดินกะแม่และพี่สาว(ถ้าจำไม่ผิดชื่อส้มใช่ป่ะ?) ก็รร.สอนมาดี เห็นปั๊บก็ยกมือไหว้ผู้ใหญ่สองคน ส่วนพี่ยศหรอ โบกมือทักซะงั้น คุยไรกันนิดหน่อยก็แยกกันไป

เดินไปเดินมา เฮ้อ เมื่อยแล้ว หาที่นั่งพักดีกว่า แต่แป้งดันหิวน้ำ เลยเดินไปซื้อน้ำตรงที่เค้าขายของกัน เดินอ้อมไปร้านน้ำ เจอพี่อิน กะลังโจ้ก๋วยเตี๋ยวอยู่ ไม่ทันได้มองหรอกนะ พี่เค้าเห็นก็เรียกทิพไปหา คุยๆแซวๆกันนิดหน่อย ได้เจอน้องพี่อิน หน้าตาดีกว่าพี่อีกนะเนี่ย อิอิ แล้วก็เลี่ยงไปซื้อน้ำ แล้วก็นั่งมันแถวบันไดตรงบ่อน้ำนั่นละ บรรยากาศดีน่าจู๋จี๋กะแฟนจริงๆ อิอิ

นั่งคุยกันอยู่ พี่ยศก็เดินผ่านแถวนี้ไป ตามด้วยพี่อิน ที่เดินไปกับกลุ่มเพื่อนหน้าโหด หันมาทำเสียง ฮึ่ยๆ (ไล่ค--ยหรอพี่) แล้วพี่ยศก็กลับมานั่งคุยด้วย สรุป ดวงสมพงศ์กัน เจอกันเรื่อยๆ ดีใจจัง คิดถึงสุดๆเลย จะไม่ได้เจอกันอีกตั้งนานแน่ะ

จนใกล้เวลาเล่น ก็ลุกไปเตรียมตัว และรับตั๋ว ยืนรอนานมากคับกว่าจะมาพาเข้าได้ โทษทีนะ ก็คนมันมาด้วยโควต้านักดนตรี อยากเข้าไปเม้าท์ข้างในใจจะขาดแล้ว กันท่าอยู่นั่น แอบมีน้ำโหเล็กๆ ระหว่างรอก็มองคนนู้นคนนี้ เห็นพี่เผือก พี่ป่าน พี่หล่อ(คนเดิมกะงานก่อน) พี่นู่นพี่นี่ และอาหารตาอีกเยอะแยะ ก็ยังดีมีคนหน้าตาดีให้ดู ยืนไปซักพัก พี่ยศก็ออกมาคุยด้วย เรียกว่าแกล้งดีกว่ามั๊ง มายืนข้างๆแล้วแกล้งชนจนเซเนี่ย เซไปเซมาเกือบล้มไปโดนหัวช้างหินอ่อน ถ้าล้มโครมเนี่ย พี่ยศต้องรับผิดชอบจิงด้วย แค่เห็นก็รู้ ค่าของมัน มหาโหด เลย

ได้เข้าแล้วพยายามชะเง้อมองนักดนตรี แต่ขอโทษ แต่ละคนโดนแสตนด์บังหมด แม้แต่พี่หนุ่ยก็โดนคนบัง งานนี้เลยเห็นแต่นักแสดงบนเวที(ที่ไม่ค่อยเวิร์ค) กะก้นสมเถาเท่านั้นเอง

เล่นเพลงแรกก็แอบฮา ไม่ได้ฮาเพลงนะ แต่ฮานักแสดง ก็พระรามสู้กะทศกัณฐ์ ท่าที่เหยียบเข่าขึ้นไหล่อ่ะคับ พระรามแอบลื่น จนทศกัณฐ์ต้องช่วยจับเอาไว้ นั่งหัวเราะเบาๆอยู่ตรงนั้น ต้องขอโทษคนที่นั่งใกล้ๆด้วย อดไม่อยู่จริงๆคับ

พักครึ่ง ออกมาตักค้อกเทลกัน กะลังตักขนมปังหน้ากุ้งอยู่ หันไปเห็นจานคนฝั่งตรงข้าม ไม่กล้าตักต่อเลย ก็พูนซะ เลยเงยหน้าขึ้นมาดูหน้าตา อ้าวพี่เผือกนี่ ไมตะกละงี้อ่ะ

ทานเสร็จก็ไปยืนหลบมุมตรงหัวบันได พี่ยศยังตามมาแซวเรื่องล้ม ใครกัน สาเหตุที่ทำให้เค้าเซอ่ะ หันไปหันมาชนน้องตัวเล็กๆ พี่อินเดินมาหาว่าแกล้งเด็ก ด้วยความเผลอตัว เลยฟาดไปเต็มๆ แดงรึเปล่าไม่รู้

ดูคอนเสิร์ตต่อจนจบ อ้าวครูสองคนชิ่งไปไหนกัน แล้วทีนี้จะรู้มั๊ยต้องไปขึ้นรถไง เฮ้อ เลยจัดแจงเดินไปลาพี่ยศกะแม่และพี่สาว บอกว่า

"ไปแล้วนะคะ ต้องไปหาคนเกาะไปที่รถอ่ะ พี่หนุ่ยกะครูเตี้ยหาย" นานๆจะพูดคะที อิอิ

พี่ยศก็ดีใจหาย พาไปฝากเกาะพี่ทองรบให้เลย ปรากฎว่า ฝากเสร็จพี่หนุ่ยเดินมาซะงั้น เลยอดตีซี้เลย แง้วว

ขึ้นรถได้ก็โดนนั่งประกบ เป็นไรมากมั๊ยทั้งสองคน ไม่ได้จะทำเรื่องคอขาดบาดตายนะ จะประกบทำไม ตัวเองไม่เอนเทอร์เทนเค้าแล้วยังมาขัดขวางความมันส์อีก ชิ

ช่างมาน จะได้กลับบ้านแล้ว ง่วงเต็มทน อยากสระผม(หลังจากไปยืดมา) ตอนแรกว่าจะติดรถพี่หนุ่ยกลับบ้าน ก็ทางเดียวกันนี่ แต่แป้งกลับรถไฟฟ้าอ่ะ ไปส่งน้องดีกว่า ขึ้น BTS ก็นะ พวกพี่อินพี่ทองรบก็ขึ้นด้วย เลยไปด้วยกัน ทางเดียวกันเลย จริงๆทิพก็คนละทาง แต่ไปส่งน้อง เลยทางเดียวกันซะงั้น

พี่อินแกล้งแป้งนะรู้มั๊ย เรียกเค้าไปทำให้โดนแย่งที่ แล้วต้องทิ้งแป้งให้นั่งคนเดียว น้องร้องไห้ตาแดงเลยนะ เป็นไรมากรึเปล่าทำไมไม่พูดกันฟะ หาเวลาให้คุยกันตั้งเยอะ ไม่ได้ทะเลาะกันซะหน่อย ดันไม่พูดกัน พี่อินใจร้ายจริงๆ แป้งไม่ได้ทำหน้าบึ้งซะหน่อย ถึงทำพี่อินพูดไปน้องก็ไม่กัดหรอกน่า

โอย...วันนี้อัพยาว ค่อนข้างละเอียด เพราะประทับใจในความเจ้น รักพี่ยศสุดๆเลย
ปล.พี่แนนคับ ขอเมวพี่ทองรบหน่อยจิ อยากคุย
ปลล. พี่ยศจะกลับตอนตี 5 จะไม่ได้คุยแล้ว ไว้ว่างๆจะซื้อบัตรโทรศัพท์โทรไปคุยนะ แล้วจะคิดถึงด้วย แต่ถ้าลืมกัน มีโกรธ

Create Date : 15 สิงหาคม 2548
Last Update : 13 กันยายน 2548 0:56:41 น.		13 comments
Counter : 478 Pageviews.
Share Tweet