Bloggang.com : Tiny Bakery : ||| a leaf

||| a leaf

,,, แด่ คนที่ผ่านพ้นไป และคนที่ได้ผ่านเข้ามา ,,,

นาทีแรกแห่งการแผดเสียงออกอย่างบ้าคลั่ง บนฉากท้องฟ้าสดใสเริ่มผันเปลี่ยนเป็นสีเทาบิดเกลียวอย่างโกรธเกรี้ยว พายุใบไม้เริ่มก่อตัวเป็นสายป่านแห่งการทำลายล้าง และก็เป็นเวลาอีกเช่นกันที่พัดผ่านสิ่งเลวร้ายผ่านไปคล้าย

การใช้น้ำแรงดันสูงอัดฉีดรถที่เพิ่งไปผ่านซึนามิมา เมื่อเวลาผ่านไปจะไม่มีสิ่งใดที่พิสูจน์ได้ว่ามันเคยผ่านอะไรมาบ้าง ,,,

ยังพอจะมีเวลามานั่งคิดถึงสิ่งที่ผ่านไป ,,,

คงเป็นเพียงเพราะแค่รักของฉันถูกวางบนตำแหน่งสินค้าสะดวกซื้อ ไม่ต้องค้น ไม่ต้องมองหาให้ลำบาก มันจึงดูไร้ค่าในสายตาของคนบางคน ,,,

เช้าวันหนึ่งซึ่งเคยถูกทำให้ไร้ความหมาย สาปสูญสิ้นซากไปตลอดกาล กลับถูกเปิดขึ้นด้วยแสงจ้าสว่างสาดเข้าตาอีกครั้ง เวลาซึ่งควรเรียกได้ว่าช่วงที่น่าจดจำกลับมามีชีวิตอีกครั้ง นอกหน้าต่างเริ่มมีเสียงอื่นแทรกขึ้นนอกเหนือ

จากเสียงลมหายใจติดขัด เสียงนกบินเล่นล้อลม ภาพเริ่มพริ้วไหวเมื่อผ้าม่านผืนเก่าเริ่มขยับไปมาตามแรงลม ,,, สิ้นเสียงลั่นใบไม้กรอบแกรบที่ออกปลิวไปตามถนน ผลึกเม็ดใสก็เริ่มพากันร่วงหล่นลงจากท้องฟ้า ในนาทีที่คนส่วน

ใหญ่ต้องวิ่งหาที่หลบ แต่มันคือนาทีค้นพ้บประสบการณ์ใหม่ของฉัน ,,,

ที่พัดผ่านไปแล้วนั่นคงเป็นเพียงเพราะมันไม่อาจหยุดอยู่รอเราได้เท่านั้น ,,,

และทั้งหมดที่เป็นไปก็เพียงเพราะแค่ฉันพยายามทำความเข้าใจอย่างใบไม้,,,

ก็แค่ต้องปลิวไป ไม่อาจหยุดอยู่ที่ใดได้นาน

แต่ฉันก็อยู่ตรงนั้นมานานแสนนาน ,,,

หากเพียงแต่คนส่วนมากไม่เคยใส่ใจจะก้มลงมองดู ,,,

,,, ก้าวเท้าผ่านไป คนแล้วคนเล่า ,, ฉันก็ยังรออยู่ตรงนี้ ..

เพียงแต่การจะเฝ้ามองความเป็นไปบนโลกนี้ เราจะต้องอาศัยการหยุดนิ่ง และอาจต้องเจ็บตัวบ้างบางครั้ง แต่ก็คุ้มค่าดีเหลือเกินที่ได้คลายคมปมหนามที่กดเกี่ยวในใจให้หมดไป ,,,

แค่ทิ้งตัวลงนิ่งสนิทอยู่ข้างกำแพงเตี้ย ๆ ไม่สูงเกินจะปลิวข้ามไปสักเท่าไหร่ ไม่ทันไรก็ได้เริ่มบทพิสูจน์เกี่ยวกับทฤษฎี แรงต้านบนฝ่าเท้างาม ๆ บางคนหน้าตาดีแต่กลับนิยมการเหยียบย่ำลงบนใบไม้กรอบแห้ง หรือจะแค่รอแสง

แดดอุ่น ๆ น้ำสักไม่กี่หยดทำปฏิกริยาเร่งการเปื่อยยุ่ยแล้วสลายไปตามธรรมชาติไม่ไหว ไม่มีอะไร แค่เหยียบย่ำแล้วเดินต่อไป ,,

ช่างน่าสนใจ ใครทำให้เธอคิดได้เช่นนี้ ,,, นาทีแห่งการหัวเราะเยาะโลกที่แสนหลอกลวง และกลวงเปล่า เพียงเวลาเช้ามาถึง แสงจะช่วยกลบกลืนความต่ำช้าในแววตาของสัตว์ร้ายเอาไว้ได้ ,,,

ยังไงก็ขอบคุณที่เคยมาเหยียบย่ำลงบนชีวิตของกรู ไม่งั้นกรูคงไม่ได้เจอนางฟ้าตัวน้อยนี่แน่นอน ,,,

รักแกมากขึ้นทุกวันนะไอ่ตัวเปี๊ยก ไอ้หนูน้อยตูดเปียกของฉัน

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 18 พฤศจิกายน 2551 23:23:48 น.

0 comments

Counter : 486 Pageviews.