||| Collar
ไปค้นมาได้ว่าเคยเขียนขอความรักแกแบบนี้ด้วยไอ่เปี๊ยก ,,,
ว่าแต่ ,,, เดี๋ยวนี้กลับรู้สึกดีจริง ๆ นะที่รู้ว่าตัวเองเป็นหมาของแก ,,,
2006.10.17
น่ารักไหมล่ะ
ปลอกคอของฉัน ...
ตอนนี้ฉันมีปลอกคอันใหม่แล้วนะ
เมื่อก่อนนี้ฉันก็เคยมีอยู่อันนึง ...
เพียงแต่ว่า ...
มันถูกกระชากออกไปจากคนที่เอามาติดให้กับฉัน ...
ซึ่งฉันเคยเรียกเขาว่าเจ้าของ ..
แต่เขาสิเห็นฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้ ..
หมามั๊ง? ..
ก็ฉันมันเป็นหมานี่หว่า ...
ฉันจะไม่เอ่ยถึงมันดีกว่านะ ..
แค่อยากให้เรื่องนี้มันจบสวย ๆ หน่อยเท่านั้นแหละจ่ะ ...
เรื่องมันเป็นอย่างงี้นะ คือระหว่างที่ฉันเริ่มดมกลิ่น ออกเดินทางกลับบ้าน
หลังจากถูกเจ้านายเก่าโยนฉันลงจากรถ
หรืออาจจะถีบลงมา เพราะฉันกลิ้งหลายตลบลงมานั่งจุ้มปุ๊ก มึน ๆ อยู่กับพื้น
อยู่ ๆ ฉันก็ได้พบกับสาวน้อยคนหนึ่ง ...
เธอดูตัวเล็กกว่าฉันซะอีก ในมือเธอถือขนมหวานอยู่
เธอหยิบยื่นมันให้ฉันอย่างไม่มั่นใจ และฉันเองก็เข้าไปหาเธออย่าช้า ๆ เท่าที่ฉันจะทำได้
ก็เพื่อบอกเธอไงล่ะว่าไม่ต้องกลัวฉันนะ ฉันไม่อันตราย
ถึงหน้าตาจะดูไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ก็เหอะ
ฉันค่อย ๆ งับสิ่งที่เธอมอบให้อย่างช้า ๆ และระมัดระวัง
มันดูไม่น่าสนใจเท่าไหร่นัก แต่ฉันก็ต้องยอมรับว่ามันอาโหย่ยมั่ก ๆ เลยทีเดียวล่ะ ..
ขอบคุณนะจ๊ะ .. ^^ ..
เธอยิ้มจาง ๆ ให้ฉัน ในขณะที่ฉันเองก็เริ่มตีหางเป็นวง และเห่าเสียงแน่น สั้น ๆ
แสดงอาการดีใจที่เก็บเอาไว้ไม่อยู่ ...
"ฉันกับเธอเป็นเพื่อนกันแล้วนะ" ฉันบอกกับเธอด้วยภาษาหมา ๆ ของฉัน
ดูท่าทางเธอจะเข้าใจ เธอยิ้มกว้างแต่ฉันยังคงเห็นตากลมดำเป็นประกายนั้นอยู่ ...
เราเริ่มรู้จักกันมากขึ้น ฉันเรียกเธอว่าไอ้เปี๊ยก จากขนาดตัวของเธอเมื่อเทียบกับฉัน ...
ส่วนเธอเรียกฉันบ่อย ๆ ว่า "ไอ้เหม่ง" ฉันไม่เข้าใจความหมายมันนักหรอก
แต่นั่นคงเป็นชื่อของฉันที่เธอตั้งให้ใช่มั๊ยล่ะคนดี
ฉันชอบชื่อนี้นะ ... มันฟังดูสั้นและจำง่ายดี ...
ก็ฉันมันขี้ลืมซะด้วยสิ ได้ชื่อสั้น ๆ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ลืม ..
ฉันกับเธอเริ่มรู้จักและสนิทกันมากขึ้น
จำได้ว่าฉันเคยนอนเกยคางกับตักเธอหลายครั้ง แล้วเธอก็ลูบหัวฉันอย่างแผ่วเบา
จนฉันเผลอหลับไป .. ฉันรู้สึกอบอุ่นจัง ...
ขอบคุณนะคนดีของฉัน ขอบคุณจริง ๆ ...
ฉันและเธอเดินไปไหนต่อไหนด้วยกัน วิ่งเล่นด้วยกันบ่อย ๆ
เกลือกกลิ้งกันในสนามหญ้า จ่อมขาหน้าแตะแช่น้ำใส ๆในบางวัน
นอนหงายมองดาวด้วยกัน วิ่งไล่ทิ้งรอยเท้าไปบนชายหาดกว้างสุดตา ...
นี่ก็เกือบจะหนึ่งปีแล้วสินะ ที่เธอกับฉันมาเริ่มทำความรู้จักกัน
ฉันไม่ค่อยเข้าใจโลกนี้มากนัก เพราะฉันค่อนข้างอยู่ในวงที่แคบ
เธอเหมือนวงกลมอีกวงที่ซ้อนทับกันแบบเหลื่อม ๆ ไม่สนิท ..
แต่เธอก็ทำให้ฉันมีพื้นที่กว้างมากขึ้น
ฉันได้รู้จักพื้นที่ในอีกแบบที่เธอมาซ้อนทับเข้าด้วยกัน
เช่นกันฉันก็ได้แนะนำให้เธอได้เห็นในสิ่งที่ฉันกำลังมอง
จะพูดอะไรให้มันมากมาย ฉันมันก็แค่หมาตัวนึง
ไม่ค่อยมีความคิดอะไรมากมายนักหรอก
และท้ายสุดเมื่อฉันวางตัวสกับเธอแบบหมาเชื่อง ๆ ตัวหนึ่งแล้ว ...
เธอจะปฏิบัติกับฉันแบบไหนเหรอคนดี ฉันอยากรู้จัง ....
,,, เพิ่งมารู้ในเวลาต่อมาว่ามันกลายมาเป็นแบบนี้ไปซะแว้ว ,,,
เฮ้อ ,,,
แต่ถึงยังไงก็รักนะจ๊ะจุ๊บ ๆ
||| a leaf
Create Date : 22 กันยายน 2551 |
Last Update : 22 กันยายน 2551 9:16:12 น. |
|
2 comments
|
Counter : 606 Pageviews. |
|
|
|
โดย: 2times4t วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:4:34:12 น. |
|
|
|
โดย: NuHring วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:6:40:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ไม่รู้ว่าเจ้าสิงโตของเราจะคิดแบบเดียวกับ น้องเหม่งอะป่าวเน้อ...