เธอยิ้มจาง ๆ ให้ฉัน ในขณะที่ฉันเองก็เริ่มตีหางเป็นวง และเห่าเสียงแน่น สั้น ๆ

แสดงอาการดีใจที่เก็บเอาไว้ไม่อยู่ ...

"ฉันกับเธอเป็นเพื่อนกันแล้วนะ" ฉันบอกกับเธอด้วยภาษาหมา ๆ ของฉัน

ดูท่าทางเธอจะเข้าใจ เธอยิ้มกว้างแต่ฉันยังคงเห็นตากลมดำเป็นประกายนั้นอยู่ ...

เราเริ่มรู้จักกันมากขึ้น ฉันเรียกเธอว่าไอ้เปี๊ยก จากขนาดตัวของเธอเมื่อเทียบกับฉัน ...

ส่วนเธอเรียกฉันบ่อย ๆ ว่า "ไอ้เหม่ง" ฉันไม่เข้าใจความหมายมันนักหรอก

แต่นั่นคงเป็นชื่อของฉันที่เธอตั้งให้ใช่มั๊ยล่ะคนดี

ฉันชอบชื่อนี้นะ ... มันฟังดูสั้นและจำง่ายดี ...

ก็ฉันมันขี้ลืมซะด้วยสิ ได้ชื่อสั้น ๆ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ลืม ..

ฉันกับเธอเริ่มรู้จักและสนิทกันมากขึ้น

จำได้ว่าฉันเคยนอนเกยคางกับตักเธอหลายครั้ง แล้วเธอก็ลูบหัวฉันอย่างแผ่วเบา

จนฉันเผลอหลับไป .. ฉันรู้สึกอบอุ่นจัง ...

ขอบคุณนะคนดีของฉัน ขอบคุณจริง ๆ ...

ฉันและเธอเดินไปไหนต่อไหนด้วยกัน วิ่งเล่นด้วยกันบ่อย ๆ

เกลือกกลิ้งกันในสนามหญ้า จ่อมขาหน้าแตะแช่น้ำใส ๆในบางวัน

นอนหงายมองดาวด้วยกัน วิ่งไล่ทิ้งรอยเท้าไปบนชายหาดกว้างสุดตา ...

นี่ก็เกือบจะหนึ่งปีแล้วสินะ ที่เธอกับฉันมาเริ่มทำความรู้จักกัน

ฉันไม่ค่อยเข้าใจโลกนี้มากนัก เพราะฉันค่อนข้างอยู่ในวงที่แคบ

เธอเหมือนวงกลมอีกวงที่ซ้อนทับกันแบบเหลื่อม ๆ ไม่สนิท ..

แต่เธอก็ทำให้ฉันมีพื้นที่กว้างมากขึ้น

ฉันได้รู้จักพื้นที่ในอีกแบบที่เธอมาซ้อนทับเข้าด้วยกัน

เช่นกันฉันก็ได้แนะนำให้เธอได้เห็นในสิ่งที่ฉันกำลังมอง

จะพูดอะไรให้มันมากมาย ฉันมันก็แค่หมาตัวนึง

ไม่ค่อยมีความคิดอะไรมากมายนักหรอก

และท้ายสุดเมื่อฉันวางตัวสกับเธอแบบหมาเชื่อง ๆ ตัวหนึ่งแล้ว ...

เธอจะปฏิบัติกับฉันแบบไหนเหรอคนดี ฉันอยากรู้จัง ....

,,, เพิ่งมารู้ในเวลาต่อมาว่ามันกลายมาเป็นแบบนี้ไปซะแว้ว ,,,

เฮ้อ ,,,



แต่ถึงยังไงก็รักนะจ๊ะจุ๊บ ๆ






||| a leaf

Create Date : 22 กันยายน 2551
Last Update : 22 กันยายน 2551 9:16:12 น.		2 comments
Counter : 606 Pageviews.
Share Tweet