Bloggang.com : nyx : บทเพลงแห่งสายฝน

บทเพลงแห่งสายฝน

~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~

คือ...บทเพลงแห่งสายฝน
บอกเล่าความรักล้นในใจ
คือ...ลำนำแห่งสายใย
ผูกพันใครสองคนไว้ด้วยกัน

คือ...ท่วงทำนองแห่งความหลัง
ที่คงยังฝังลึกในห้วงฝัน
คือ...ถ้อยคำอำลาแห่งวานวัน
ยามที่สายสัมพันธ์พลันวางวาย

...เธอจากไปแล้ว...เดินออกจากหัวใจเขาไปอย่างสมบูรณ์

แม้ว่าจะยังคงเจ็บ...แน่ล่ะ...แต่เขาคงต้องตัดสินใจก้าวเดินไปตามทางของเขาบ้าง

...อย่างที่เธอได้ทำ

แล้วสักวัน...ความเจ็บปวดคงเลือนลางและจางหายไปในที่สุด

เขาเงยหน้ามองฟ้าใสสว่างหลังพายุฝน แล้วจุดรอยยิ้มบาง

...สายฝนเป็นผู้เปิดฉากเรื่องราวหัวใจครั้งนี้

...และสายฝนก็เป็นผู้คลี่ม่านปิดลงเช่นกัน

แต่เขาไม่โกรธแค้นมันหรอกนะ

ตรงกันข้าม...เขาจะรอ...รอวันที่ 'บทเพลงแห่งสายฝน' จะร่ายบรรเลงขึ้นอีกครั้ง

...และครั้งนี้ มันคงจะไม่สิ้นสุดลง...ด้วยคำอำลา...

~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~

เรื่องสั้นขนาดยาวเรื่องแรก (ที่เขียนจบ...อีกแล้ว) ใช้เวลานานเหมือนกันกว่าจะเขียนจบ แต่ก็คุ้มเพราะเขียนแล้วทำให้เกิดอารมณ์อิ่ม และ...สะใจ ฮา

จุดเริ่มต้นของเรื่องคือกลอนปิดท้าย ซึ่งเขียนขึ้นมาในชั่วโมงเรียนที่สายตาไม่รักดีดันหันออกไปมองนอกหน้าต่างอันเต็มไปด้วยเม็ดฝนเกาะพราว แทนที่จะเป็นกระดานและใบหน้าของอาจารย์ แหะๆ

และกลอนนี่เองทำให้เราลงมือร่างโครงเรื่องทันทีที่กลับบ้านคืนนั้น ซึ่งจริงๆ แล้วก็ตั้งใจอยากจะเขียนเรื่องนี้มานาน แต่คิดไม่ออกบอกไม่ถูกสักที...หากพอได้เริ่ม เรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นก็ค่อยๆ ย้อนกลับมาให้ได้ระลึกถึง

ตอนจบของเรื่อง ตั้งใจไว้ตั้งแต่เริ่มว่าคงจะให้จบแบบนี้แหละ แต่เขียนไปเขียนมาก็เริ่มลังเล เพราะคนอ่านเริ่มเยอะขึ้น กลัวโดนบอมบ์บ้าน แหะๆ

สุดท้ายก็ตามใจตัวเอง ฮา เพราะอยากให้เรื่องนี้จบแบบนี้จริงๆ

บางคนถามว่าทำไมไม่ให้จบ Happy Ending ก็ตอบไปว่าเรามองว่านี่แหละ Happy Ending แล้ว เพราะสุดท้ายแม่หนูเฟืองก็สามารถตัดสินใจ และก้าวต่อไปข้างหน้าได้อย่างสมบูรณ์อย่างที่ตั้งใจและพยายามจะทำ

...เหมือนเรา...

เรื่องนี้ไม่กล้าเผยแพร่กว้างขวางนัก เพราะอ้างอิงจากความจริงประมาณ 70%

เหอๆ หลุดออกไปเป็นเรื่องแน่ เอิ๊กๆๆ ว่าแล้วก็จับเก็บเข้ากรุเหมือนเดิม ฮา

Create Date : 18 กรกฎาคม 2548

Last Update : 18 กรกฎาคม 2548 8:46:36 น.

2 comments

Counter : 361 Pageviews.

สมน้ำหน้าอีตาเจตน์ ฮา

โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์

) วันที่: 25 กรกฎาคม 2548 เวลา:9:57:50 น.

เรื่องนี้เป็นเรื่องตอนที่หนูเฟืองยังไม่เจอพี่เนชใช่ป่ะคะ

จำได้ว่าผู้ชายอย่างอีตาเจตน์ อย่าให้ได้เจอกันเชียว เป็นเห็นดีกันแน่

โดย: เนตรนภัส

วันที่: 23 สิงหาคม 2548 เวลา:8:39:17 น.